Βιβλιοκριτική: "Το τελευταίο γράμμα" της Ρεμπέκα Γιάρος

Ημ/νία έκδοσης: 3 Ιουλ 2025
Θεματική Κατηγορία: Αισθηματικό
Ηλικία: 18+
Σελίδες: 560
Μεταφραστής: ΜΑΝΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ISBN: 978-618-01-5791-8

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Πόσο σπαρακτική και ιδιαίτερη μπορεί να γίνει μια ιστορία μυθοπλασίας ώστε να προκαλέσει δυνατά ίσως και αμφιλεγόμενα συναισθήματα στον αναγνώστη, πόνο και συμπόνια μαζί, χαρά και λύπη; Αρκετά, κατά γενική ομολογία, ώστε να είναι ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα, καθηλωτική, μα και καθόλα υπέροχη. Όπως συμβαίνει άλλωστε και με το αισθηματικό μυθιστόρημα της αμερικανίδας συγγραφέα Ρεμπέκα Γιάρος με τίτλο «Το τελευταίο γράμμα», που στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ψυχογιός» σε μετάφραση Χριστίνας Μανιά. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στην πρωτότυπή του μορφή το 2019, όμως μόλις τον Ιούλιο του 2025 κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στην Ελλάδα.

Ρομαντικό, αλλά με βάθος νοημάτων και ουσία, το βιβλίο αυτό έχει πολλά να προσφέρει στον αναγνώστη του είτε άμεσα είτε και έμμεσα, πολλά περισσότερα, όπως θα φανεί, από μια απλή εστίαση σε ένα αδιάφορο και συνηθισμένο ειδύλλιο. Στόχος της συγγραφέα εξάλλου είναι άλλος. Να γράψει για την αγάπη και τη δύναμή της, αλλά και για το βάρος που αντέχει να κουβαλήσει στις πλάτες της όταν βαδίζει πειθαρχημένα στον δρόμο της αλήθειας, παρά τις δυσκολίες και τις όποιες αναποδιές που μπορεί να συναντήσει μπροστά της. Να γράψει για την αγάπη επιχειρεί λοιπόν η συγγραφέας και τα καταφέρνει, γι' αυτήν που είναι παρούσα και εμφανής σε όλες τις εκδηλώσεις της, μητρική, αδερφική, φιλική, ερωτική, για την αγάπη που, αν και ακατέργαστη πολλές φορές, μπορεί να επιβιώσει στον πόνο, να αντέξει την απώλεια, να προκαλέσει την ανατροπή, να θεραπεύσει και να λυτρώσει τη φουρτουνιασμένη ψυχή μέσω της ουσιαστικής αφοσίωσης, των δυνατών δεσμών που προκαλεί στην καθημερινότητά της, ακόμα και μέσω των τραυματικών εμπειριών και καταστάσεων, της συγχώρεσης, της αποδοχής και της θυσίας. Συνοδοιπόροι της επιθυμεί να είναι πάντα η επιμονή, η εμπιστοσύνη, το θάρρος, η αποδοχή, η αντιμετώπιση του φόβου, των ενοχών για την επικράτηση της αλήθειας, της διαφάνειας και εν τέλει της ίδιας της αγάπης.

Η ιστορία του βιβλίου είναι αποδεδειγμένα μια ιστορία επιβίωσης. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται στην τραγική απώλεια ενός στρατιώτη, του Ράιαν, που χάνει τη ζωή του στον στρατό σε ώρα καθήκοντος, μα που πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, φροντίζει να διασφαλίσει στη θέση του μια επιστολή για να διαβαστεί μετά τον θάνατό του. Τραγική φιγούρα ο ίδιος, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, αρκετά όμορφη ψυχή και ερωτεύσιμη ωστόσο, προκαλεί έντονο συναισθηματισμό, συγκίνηση, αλλά και πόνο μαζί.

Η Έλλα, η αδερφή του Ράιαν, είναι κι αυτή μια επίσης τραγική φιγούρα της ιστορίας, καθώς περιγράφεται να έχει μείνει μόνη στη ζωή της, ορφανή από οικογένεια, ανύπαντρη με δύο δίδυμα παιδιά και φορτωμένη με πολλά βάρη στην πλάτη της. Η τελευταία απώλεια που βιώνει, αυτή του αδερφού της, είναι επίσης βαριά. Όμως δεν καλείται να αντιμετωπίσει μονάχα αυτό τον πόνο.

Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Ο Ράιαν υπηρετεί στον στρατό μαζί με τον κολλητό του φίλο, τον Μπέκετ. Ορφανοί από συγγενείς και οι δύο ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. Η σχέση τους γίνεται ακόμα πιο δυνατή μεταξύ τους, πιο ουσιαστική και αρκετά καθοριστική για την εξέλιξη της ιστορίας. Ο Ράιαν βέβαια δεν είναι εντελώς αποκομμένος στη ζωή, καθώς έχει μία αδερφή με την οποία αλληλογραφεί. Βλέποντας τον φίλο του όμως εντελώς μονάχο του και δυστυχισμένο, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με κάποιον άλλον, όπως κάνει ο ίδιος με την αδερφή του, ωθεί την αδερφή του Έλλα και τον ίδιο να αλληλογραφήσουν μεταξύ τους, να γίνουν δηλαδή αλληλογραφικοί φίλοι, χωρίς ωστόσο η Έλλα να γνωρίζει με ποιον στην πραγματικότητα επικοινωνεί. Η τελευταία επιθυμία του Ράιαν όταν πια γνωρίζει ότι πλησιάζει το τέλος του είναι ο Μπέκετ να φροντίσει την αδερφή του παραδίδοντάς του το τελευταίο του γράμμα. Θέλει πιο συγκεκριμένα να ψάξει και να βρει την αδερφή του και να τη φροντίσει, παραμερίζοντας τύψεις και ενοχές για τον θάνατο του φίλου του. Η Έλλα περιγράφεται ως ανύπαντρη μητέρα δύο παιδιών, δίδυμων για την ακρίβεια, με μοναδική οικογένεια τον αδερφό της, ως μια γυναίκα που αγωνίζεται σκληρά για να μεγαλώσει την μονογονεϊκή οικογένειά της, να φροντίσει τα παιδιά της και να τα προστατεύσει. Ο αγώνας της γίνεται ακόμα πιο δύσκολος βέβαια όταν η κόρη της διαγιγνώσκεται με καρκίνο.

Άψογα σκιαγραφημένοι οι χαρακτήρες του βιβλίου, αρκετά αληθινοί και ανθρώπινοι, προκαλούν ρίγη συγκίνησης στον αναγνώστη και όχι άδικα. Η δυνατή πένα της συγγραφέα οπωσδήποτε συμβάλει για τον σκοπό αυτό, όπως επίσης οι έντονες περιγραφές, οι συνεχείς εναλλαγές στη ροή αλλά και η πολύ καλή μετάφραση του βιβλίου. Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για ένα βιβλίο διαφορετικό από τα συνηθισμένα, πρωτότυπο και συγκινητικό, ανατρεπτικό, καθηλωτικό και ταυτόχρονα απλό και ευκολοδιάβαστο, που οπωσδήποτε αξίζει να διαβαστεί.

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ