Βιβλιοκριτική: "Η στραπατσαρισμένη φτερούγα" της Νίκης Μουσούλη

Συγγραφέας: Νίκη Μουσούλη
Τίτλος: Η στραπατσαρισμένη φτερούγα
Είδος: Παραμύθι
Σελίδες: 20
Ημερομηνία έκδοσης: Απρίλιος 2025
ISBN: 978-618-87668-1-5
Εκδόσεις: 121 Λέξεις

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Η μοναξιά είναι σκληρή για όποιον τη βιώνει. Πόσο μάλλον όταν τη βιώνει αναγκαστικά, χωρίς να το επιδιώκει ενδόμυχα και χωρίς να γνωρίζει το πώς μπορεί να απαλλαγεί σταδιακά από αυτήν. Κι όταν η μονιμότητα της κατάστασης τον αποδυναμώσει εντελώς, αποδιώχνοντας όλα τα περιθώρια ελπίδας του για μια ενδεχόμενη αλλαγή στη ζωή του μελλοντικά, η μελαγχολία που προκαλείται στην ψυχή του σχεδόν επιβλητικά και αόριστα, τρέπεται σε βαθύ σκοτάδι που την κατακλύζει και την αποδιοργανώνει ολοκληρωτικά.

Γι’ αυτή την αποκρουστική συνθήκη της μοναξιάς κάνει λόγο στο νέο της βιβλίο η συγγραφέας Νίκη Μουσούλη, το παραμύθι της με τίτλο «Η στραπατσαρισμένη φτερούγα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «121 λέξεις». Όμως η συγγραφέας δε στέκεται μόνο σ’ αυτήν. Στόχος της είναι να απλώσει το δικό της φως στο σκοτάδι που επιμένει να κεντά κάθε ταλαιπωρημένη ψυχή, δείχνοντας στον αναγνώστη της μέσα από την ιστορία που αφηγείται τον κατάλληλο δρόμο απόδρασης που υπόσχεται τη διεκδίκηση και στο τέλος την εξασφάλιση της ευτυχίας της.

Η ιστορία του βιβλίου της απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας τριών έως οκτώ ετών. Κεντρικοί ήρωές της είναι δύο ζωάκια, ένας μοναχικός γλάρος και ένα ακόμα πιο μοναχικό ποντικάκι. Ένας ξαφνικός τραυματισμός του γλάρου θα δώσει την ευκαιρία στο ποντικάκι να διεκδικήσει τη συντροφικότητα. Πώς; Με τη δύναμη της ενσυναίσθησης. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να προκύψει συντροφικότητα αν δεν προηγηθεί η συναισθηματική ταύτιση, το ανιδιοτελές νοιάξιμο, η πρόθεση για προσφορά και βοήθεια, ακόμα και εν αγνοία του άλλου; Το ποντικάκι βλέποντας την στραπατσαρισμένη φτερούγα του γλάρου και την αδυναμία του να πετάξει, βλέποντας την πείνα του να τον ταλαιπωρεί και την εμφανή απουσία φίλων από δίπλα του, άλλων πουλιών δηλαδή που θα μπορούσαν να τον περιθάλψουν και να εξασφαλίσουν την καθημερινή του τροφή, όντας και το ίδιο μονάχο του και στερημένο από φίλους και παρέες, αναλαμβάνει γρήγορα δράση και γίνεται ο φύλακας άγγελός του. Η επιθυμία του για προσφορά και βοήθεια, η ευαισθησία που διακατέχει το είναι του και ωθεί τα βήματά του ακόμα και με το ρίσκο μιας ενδεχόμενης αποτυχίας του γίνονται σκοπός ζωής για το ίδιο και μάθημα σωστής συμπεριφοράς για παιδιά και μεγάλους. Πράγματι, οι ενέργειες του μικρού πρωταγωνιστή της ιστορίας αυτής αποδεικνύουν περίτρανα την αναγκαιότητα της επικοινωνίας και της συντροφικότητας ακόμα και ανάμεσα σε υπάρξεις φαινομενικά αταίριαστες μεταξύ τους.

Το παραμύθι περνά σαφή μηνύματα στον μικρό αναγνώστη. Η δύναμη της φιλίας είναι αρκετά ισχυρή και φυσικά προτιμότερη από τη μοναξιά. Μπορεί να προκύψει ξαφνικά, μπορεί και όχι. Μπορεί να μοιάζει αφύσικη μερικές φορές, αταίριαστη, ίσως και ψεύτικη. Αν όμως αποδειχτεί αληθινή, αν φυτρώσει εντός της ο καρπός της αγάπης και της δοτικότητας, τότε είναι σε θέση να εξασφαλίσει τη χαρά και τη γαλήνη της ψυχής, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καταφέρουν στο ελάχιστο η μοναξιά και η απομόνωση στη ζωή του οποιουδήποτε.

Αξίζει να σημειωθεί η υπέροχη και τρυφερή εικονογράφηση του βιβλίου που εναρμονίζεται πλήρως με το περιεχόμενο του κειμένου και βοηθά αισθητά τον μικρό αναγνώστη στην κατανόηση όλων όσων η συγγραφέας επιθυμεί να πει ευθέως ή και να εννοήσει. Με γλώσσα απλή και κατανοητή, απόλυτα ταιριαστή στο ηλικιακό πλαίσιο του αναγνώστη στον οποίο και απευθύνεται, σύντομη και περιεκτική, απόλυτα σκηνογραφική και σωστή, πετυχαίνει να κερδίσει δίκαια το ενδιαφέρον του από την αρχή μέχρι και το τέλος της αφήγησης. Η έξυπνη πλοκή, τα πολλά νοήματα και μηνύματα ως ηθικά διδάγματα του κειμένου καθιστούν το βιβλίο αυτό άξιο να διαβαστεί, να αγαπηθεί, να παραδειγματίσει και να εμπνεύσει.

Ας είναι καλοτάξιδο!