Το ποίημα της ημέρας: Πενθώ | Ανδρέας Δαβουρλής

Εικαστικό: Στυλιανός Παπαδόπουλος
Πενθώ για τις χαμένες 'Ανοιξες του κόσμου,
για τα αγχωμένα του βράδια τα ανέραστα,
τα ανυπόμονα πρωινά του…
για τους φλογερούς ανεκπλήρωτους έρωτες,
τις άδειες απο έρωτα αγκαλιές…
για τις μεγάλες θάλασσες που δεν ταξιδεύτηκαν,
για τους δρόμους των μεγαλουπόλεων
που δεν περπατήθηκαν!
Πενθώ για τα μαγικά ηλιοβασιλέματα
που δεν γεύτηκαν τα μάτια,
για τα μάτια…που δεν καταδέχτηκαν
να δουν τη φτώχεια, την ανέχεια του κόσμου
και πέθαναν μέσα στην άγνοια!
για τη βροχή -που κάποιες φορές-
λερώνει ασύστολα,
τα όνειρα που φωλιάζουν στις παστρικές αυλές...
Πενθώ για τα νερά που δεν έβρεξε ο Θεός
και πεθαίνουν απο δίψα τα παιδιά Του!
για τα μωρά που δεν γεννήθηκαν
και για το οτι κάποιοι
δεν άφησαν να ακουστεί
το κλάμα τους το γεννέσιο...
Πενθώ για τα παιδιά που πεθαίνουν,
γιατί το ψωμί κόβεται και μοιράζεται έτσι,
που δε περισσεύει να φάνε και κείνα!


Ποίημα από την ποιητική συλλογή "Ελεύθεροι Λογισμοί" εκδόσεις "Ευ"