Το ποίημα της ημέρας: Άτιτλο | Νικόλας Παπανικολόπουλος



«Hofstraat, Ostend», 1908 Photo: © Cedric Verhelst



Αντιπαλεύει η σιωπή το σκοτάδι.
ποιο θα νικήσεις αδιάφορο,
οι νικητές έχουν τον τρόπο τους
να εξαφανίζουν στ’ όνομα κάποιας δοξασίας,
όσους αγωνίστηκαν με σάρκα και πνεύμα
για τον σκοπό τους.
Το φως και το σκοτάδι ήταν και είναι
απλώς η κορνίζα εκείνη, που χαρακτηρίζει
κι αποκρύβει το περιεχόμενο.

Δεν έχει νόημα να φοβάσαι.
Δεν υπάρχει αιτία για ενοχές.
Ο κόσμος υπάρχει μέσα μας
και πέρα από τον κόσμο.
Είναι το ίδιο αόρατος μ’ εσένα
το ίδιο φανταστικός,
απίστευτα δυνητικός, τρελά όμορφος
σαν υπόσχεση στα λόγια ερωτευμένου.
Θα γίνεις το ίδιο τρελός αν τον πιστέψεις,
το ίδιο καταραμένος τρελός, αν αρνηθείς.
Στο τέλος του δρόμου
περιμένει να σε κρατήσει αγκαλιά
η ίδια λύπη,
η ίδια σιωπή, το ίδιο σκοτάδι.

Νικόλας Παπανικολόπουλος