Χωρίς εσένα μικραίνει το δωμάτιο
Οι ηλιαχτίδες λιγοστεύουν
Κι εκείνα τα φύλλα της λεβάντας
απότιστα πόσο κιτρίνισαν
Σώπασε και το αηδόνι
Δεν έρχεται πια στο παραθύρι
Πουθενά δεν βρίσκει σπόρια να τραφεί
Πάρα μονάχα δάκρυα κι αυτά λιγοστά
Καθίζησε μέσα μου η αγάπη σου
σαν δηλητήριο στις φλέβες
Κι ο χρόνος πάγωσε σε εκείνη τη ρωγμή
Κρύσταλλο γίναν οι αναμνήσεις.
Πως να αναπνεύσεις όταν ο αέρας λιγοστεύει;
Πως να μιλήσεις όταν η φωνή λιποτακτεί από την ψυχή;
Πάντα η αγάπη σκοτώνει όταν ο έρωτας λοξοδρομεί..
Xρύσα Νικολάκη, ποιήτρια, συγγραφέας
Το ποίημα περιέχεται στο συλλογικό ποιητικό έργο "Συνομιλώντας με τον Αρθούρο Ρεμπώ" (εκδόσεις Όστρια), στο οποίο συμμετέχουν πενήντα δύο δημιουργοί, ποιητές-λογοτέχνες, που αφιέρωσαν έργα τους στην μορφή του ποιητή του εικοστού αιώνα, που άλλαξε τα δεδομένα στην ποίηση εισάγοντας την ελεύθερη φόρμα και τα ρομαντικά ιδεώδη, του σουρεαλιστή ποιητή, του ηγέτη του συμβολισμού, του μοντερνισμού και του υπερρεαλισμού.
Επιμέλεια έργου: Καίτη Κουμανίδου, Βίκυ Δρακουλαράκου
Λίγα λόγια για την ποιήτρια
Η Χρύσα Νικoλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος (Master of Arts) με ειδίκευση στη Λογοτεχνία, της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Επίσης κατέχει μεταφραστικό δίπλωμα (Βρετανικό Συμβούλιο).
