Είδαμε την παράσταση "Κι εγώ σ' αγαπώ" του Doug Lucie στο θέατρο "Χυτήριο"

 


                                                                                                                  Γράφει η Βάσω Κανιώτη

Την Παρασκευή το βράδυ (18 Σεπτέμβρη 2020) στον όμορφο κήπο του θεάτρου Χυτήριο είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Κι εγώ σ' αγαπώ». Η καυστική πένα του σημαντικού Βρετανού δραματουργού Dough Lucie γεννά ένα πικρό κοινωνικό δράμα για τις σύγχρονες σχέσεις φιλίας και έρωτα.


Πόσο δύσκολες μπορεί να είναι τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις είτε φιλικές είτε ερωτικές είναι αυτές; Πόσο δύσκολο είναι να πεις σε κάποιον σημαντικό, για σένα, άνθρωπο «Κι εγώ σαγαπώ»; Πόσο αληθινά είναι άραγε τα σ' αγαπώ στις μέρες μας; Πόσο εύκολα μπορείς να προδώσεις και να προδοθείς; Πόσο δράμα μπορεί να κρύβει μια επιτηδευμένη και «βολεμένη» ευτυχία; Σωρός τα ερωτήματα που μου γεννήθηκαν βλέποντας αυτή τη παράσταση. Σε κάποια πήρα τις απαντήσεις, κάνοντας τα πρόσωπα των ηρώων καθρέφτη και βλέποντας σε αυτόν την δική μου ίσως πραγματικότητα. Θυμήθηκα πόσες φορές ένιωσα την ανάγκη να ακούσω το «Κι εγώ σ' αγαπώ», αλλά και πόσες φορές βρήκα το σθένος να το ξεστομίσω και η ίδια. Έφερα στη θύμησή μου προδοσίες, φίλων και εραστών. Είδα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών εμένα να προδίδω και να προδίδομαι. Είδα το δράμα τους να εξελίσσεται εμπρός μου. Να τους καταπίνει η ανασφάλεια, η ανέχεια, η αγωνία και η άγνοια για όσα έγιναν στο παρελθόν για όσα συμβαίνουν στο παρόν και για εκείνα που θα φέρει το μέλλον. Είδα μπροστά μου να αποσιωπούνται γεγονότα, πράξεις αλλά και συναισθήματα. Όλοι να κρύβονται πίσω από δειλές σιωπές των πεπραγμένων, αλλά και των θέλω τους, φοβούμενοι την συνέπεια. Υποταγμένοι στο φόβο της επόμενης στιγμής. Το δράμα του κάθε ήρωα διαφορετικό. Τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα και η απελπισία χτυπάει κόκκινο. Το τέλος ανατρεπτικό με τον κάθε πρωταγωνιστή να επιλέγει τον δρόμο του. Για κάποιους τραγικός για κάποιους ήρεμος και κατασταλαγμένος για κάποιους άλλους ποιος ξέρει...


Τα «Σ' αγαπώ» στις μέρες μας δεν είναι ευνόητα ούτε ευκολονόητα. Το να παραμερίσεις τις δικές σου ανάγκες και τα δικά σου θέλω για να ευτυχήσει ο διπλανός σου είναι πολύ σπουδαίο πράγμα και θέλει σθένος, αντοχή και υπομονή. Αλλά, κυρίως, θέλει αγάπη. Αμέριστη και ανιδιοτελή.

Οι δυναμικές παρουσίες των πρωταγωνιστών και οι εξαιρετικές τους ερμηνείες τόσο δραματικές, όσο και κωμικές ήταν κάτι που έκανε την θέασή μου πολύ ενδιαφέρουσα!

 

Μετάφραση: Βάσια Παναγοπούλου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Αϊβάζης

Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Μουσική: Βασίλης Κουμεντάκης

Ενδυματολόγος: Ελένη Μπλέτσα

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Φρίγγας

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μάλλιαρης


Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Κούκουρας, Παναγιώτης Καρμάτης, Χριστίνα Δαλαμάγκα, Φωτεινή Λεβογιάννη

 

*Χυτήριο Σημείο Πολιτισμού, Ιερά Οδός 44, Κεραμεικός. Τηλ: 210 3412313 – 6951787821. | www.chytirio.gr

 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια