Μέσ' στον αφρό εφάνηκες λες κι
ήσουνα θεά,
πανέμορφη, αιθέρια, Θεέ μου
τι ομορφιά.
Οι Ολύμπιοι σε ζήλεψαν σαν είδαν
το κορμί σου,
σε γλύπτες παραγγείλανε, να φτιάξουν
τη μορφή σου.
Τα μάτια σου του φεγγαριού την
λάμψη λες κι έχουν,
σαν με κοιτάς θαρρώ, διαβόλοι
με κατέχουν.
Πορφύρα είν' τα χείλη σου σαν
ρόδα το Μαγιό,
κι όποιον φιλήσεις Νύμφη μου
τον στέλνεις στο χαμό.
Σαν κολυμπάς στο πέλαγος
χαρά του Ποσειδώνα,
μόλις αγγίξεις στη στεριά,
καίγεται η Βαβυλώνα.
Από τη συλλογή "Τα πρώτα βήματα", εκδόσεις "άλφα πι"
0 Σχόλια