Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Το μαντήλι της Θέμιδος" της Λίτσας Καποπούλου

Συγγραφέας: Λίτσα Καποπούλου
Έτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 410
Εκδόσεις: Ελκυστής

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Η Ανατολή έχει μυστήριο και μυστικά.

Της Ανατολής οι τόποι μαγεμένοι έχουν όψη. Μας ταράζουνε. Μας μιλούνε, μας μεθούνε. Μας ξιπάζουνε…

Δεν υπάρχει Παράδεισος στην Ανατολή!! Ο Παράδεισος είναι μέσα μας. Στις μνήμες μας. Στις αναμνήσεις μας.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν της Ανατολής . Είναι ένα ταξίδι ψυχής. Είναι μια στάση στο χρόνο.

Οι Πατρίδες της καρδιάς: από το Καστελλόριζο του Νότου στα Βουρλά της Σμύρνης και από την Πόλη και την Καππαδοκία στη Τορίνο της Δύσης.

Παιδιά των χαμένων πατρίδων, περιφέρονται στα ιερά χώματα της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης και της Καππαδοκίας και ανακαλύπτουν όλα όσα μας ενώνουν με αυτούς τους μακρινούς τόπους.

Η Καππαδοκία. Η ίδια η γη αποκαλύπτει, ξερνά δείγματα προαιώνια ελληνικού πολιτισμού και ελληνικής παρουσίας.

Καισάρεια της Καππαδοκίας, η αρχαία Μάζακα και Ευσέβεια, το σημερινό Καϊσερί. Η πατρίδα του Αγίου Βασιλείου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου και του Γέροντα Παΐσιου.

Η λέξη Καππαδοκία προέρχεται από το περσικό Κατπατούκα, δηλαδή χώρα των όμορφων αλόγων.

Η Καππαδοκία υπήρξε η κοιτίδα μοναχισμού τον 4^ο αιώνα και καταφύγιο κυνηγημένων χριστιανών. Σπίτια ,εκκλησίες, χωριά ολόκληρα σμιλεμένα και λαξεμένα μέσα στους βράχους, αξιοθαύμαστη είναι η 11 επιπέδων υπόγεια πόλη Μαλακοπή (Ντερίν Κουγιού). Λαμπρά μνημεία της Ορθοδοξίας, λαμπρά μνημεία ενός πολιτισμού, που άνθησε και συμπορεύτηκε με τη θρησκευτική πίστη για αιώνες, ώσπου να ξεριζωθεί και να σβήσει. Μια τόσο μακρινή αλλά και τόσο πλούσια σε εικόνες και συναισθήματα Ελλάδα. Μια γη σαν τοπίο σεληνιακό, άγριο και γοητευτικό, σίγουρα πρωτόγνωρο, μια γη σπαρμένη τρυφερές και πικρές αναμνήσεις…

Οι τόποι μιλούν. Κάποιοι τόποι στην Καππαδοκία μιλούν, είναι Σταθμοί Ζωής. Αυτά τα μέρη μας πονάνε: Το μαρμαρωμένο Γκέλβερι (το Άγιο Όρος της Ανατολής)-η παλαιά Καρβάλη της Καππαδοκίας, το Προκόπι, η Σινασό, η Άβανος, η Νίγδη, το Χαλβάντερε με τις τρωγλοδυτικές οικίες και τις υπόσκαφες εκκλησίες, τα ανάγλυφα Καπλάνια σύμβολο της Καρβάλης, η Μονή Κελλιβάρων, η Μονή Καλογραιών, η εκκλησία της Μήλου, η εκκλησία του Αγίου Ονουφρίου με τα φίδια, η Σκοτεινή Εκκλησία, η εκκλησία των Σανδάλων, το παρεκκλήσι της Αγίας Αικατερίνης, η εκκλησία της Πόρπης, η Συμμετρική εκκλησία, η Κρυφή εκκλησία, η ερειπωμένη Κόκκινη εκκλησία, η εκκλησία του Νικηφόρου Φωκά, η εκκλησία των Σταφυλιών, η εκκλησία με την Κιονοστοιχία, η Κόκκινη Κοιλάδα, το μαύρο Εσκί Σεχίρ, το Αφιόν Καραχισάρ, η Νέα Καρβάλη της Καβάλας αδελφοποιημένη με την Καρβάλη της Καππαδοκίας, η Κοιλάδα του Γκιόρεμε.

Κωνσταντινούπολη. Η Πόλη των Πόλεων. Η Βασιλεύουσα. Η κοιμισμένη ομορφιά. Η Αγία Σοφία, η βασιλική υπόγεια κινστέρνα, ο Ιππόδρομος, η Προποντίδα, ο Βόσπορος, ο Κεράτιος Κόλπος, τα Δαρδανέλια ή Ελλή-σποντος, το Σκούταρι, το Κοντοσκάλι ,η Σκεπαστή Αγορά-το Καπαλί Τσαρσί,

Σμύρνη. Το Κορδελιό, τα Βουρλά, ο Τσεσμές, το Κουσάντασι και η προκυμαία Κε.

Η Σκιάθος και το Μοναστήρι της Παναγίας της Κουνίστρας,

Το Ερωτικό Τετράγωνο του Τορίνο, το Καστέλλο Ρόσσο – το Καστελόριζο, η Παναγία η Βουρλιώτισσα του Καστελόριζου,

Το ακόντισμα, οι φωτιές τ΄ Αη-Γιάννη του Κλήδονα, του Ριγανά, η μοίρα, το γραφτό, το ριζικό, το κισμέτ, το κάρμα, το πεπρωμένο, η ενόραση, οι προηγούμενες και επόμενες ζωές, ο Σείριος και τα κυνικά καύματα, η Θέμις με τις κόρες της Ώρες (Ειρήνη, Δίκη, Ευνομία) και Μοίρες.

Παράξενοι άνθρωποι και πρόσωπα: Η Ντιάνα Ζώη-Παπαδοπούλου, η Λουίζα Ζώη-Καρούτσι, ο Αλέξανδρος, ο Δήμος Παπαδόπουλος, η Παγώνα , ο Γιάγκος Ζώης, η Κλαίρη-Κλεοπάτρα Παπαδοπούλου, η Φυντάν Ιντζέογλου, η Γκιουλσούν Καντάρ, ο Ουμούτ, ο Κορνήλιος, ο θείος Αχιλλέας κ.α.

Η ζωή ανήκει σε αυτούς, που ονειρεύονται, αφού στα όνειρα είναι κρυμμένη η πύλη της αιωνιότητας. Οι πιο αληθινές διηγήσεις είναι τα παραμύθια. Και οι μεγαλύτερες αλήθειες φαντάζουν παραμύθια, αλλά στα παραμύθια κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες!!

Μην υποτιμάτε τα παραμύθια.

Παραμύθια και όνειρα.

Συναισθήματα και πάθη σε ρωσική ρουλέτα.

Έρωτας και ποίηση. Μαζί μπορούν να καταφέρουν τα πάντα.

Στα απλά πράγματα κρύβεται το αληθινό νόημα της ζωής, η ουσία της.

Η Θέμις που έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι, για να μην κάνει χάρες, να δικάζει δίκαια και να είναι αμερόληπτη. Η Θέμις με τη ζυγαριά και το ξίφος της …

Απολαυστικές και συγκινητικές ιστορίες, ολοζώντανοι ήρωες, πανέξυπνη, τερπνή εστίαση στις λεπτομέρειες.

Διαβάστε το.

Η Λίτσα (Σταυρούλα) Καποπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Α’ Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου. Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. και Δημοσιογραφίας. Υπηρέτησε την Θέμιδα ως Δικηγόρος και Δικαστική Λειτουργός. Αντιπρόεδρος Σ.Φ.Ο.Π. και Ταμίας Κ.Ε.Λ.Δ. Έργα της: 2013: Πνοή» – ‘Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου’, Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Δίαυλος». 2015: «Στο Βασίλειο της Μοίρας», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Ανάτυπο» με μουσικό cd‘Λουλούδι της Ανατολής’ των Νικόλα Αδέσποτου και Δημήτρη Μήλα. 2018: «Σενάρια στο θέατρο της ζωής», Διηγήματα – Θεατρικά, εκδόσεις «Ανάτυπο», με qr code τρα- γούδια με σύνθεση, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα και στίχους δικούς της. 2018: Συμμετείχε με αποσπάσματα έργων της στον 1ο Τόμο Ανθολογίου του Κ.ΕΛ.Δ. «Ποιητική Αδεία», εκδόσεις «Ανάτυπο». 2019: «Κοντά στον Ήλιο», Παραμύθι, εκδόσεις «Πνοή», εικονογράφηση Άννας Τσιλιγκίρογλου-Φαχαντίδου, με qr code το τραγούδι «Φεγγαροαστρούλης» σε μουσική, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα και στίχους δικούς της. Έλαβε Αριστείο Συλλόγου Λόγου, Μουσικής, Τέχνης «Λίνος». 2020: «ΟνειΡεύματα», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Ελκυστής», που έγραψε με τον Βασίλη Παπακώστα, με qr code τραγούδια με σύνθεση, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα, Αλέξανδρου Παπα- κώστα, Ηλία Παπακώστα και στίχους δικούς της και του Δημήτρη Καπόπουλου.