Η αναχώρηση: Ένα ποίημα του Χρήστου Ντικμπασάνη



Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Οι προφητείες έλεγαν πως θα φύγεις
Ήταν θλιβερά εδώ και φτωχικά
Θα επέστρεφες μια ημέρα
στις πηγές της νύχτας,
στις ρίζες των βαθύτερων στεναγμών σου
Εκεί που μεγαλώνουν τα κρυφά όνειρα
μέσα στο σκοτάδι της ανυπαρξίας
Το γνωρίζουμε πως τα χρόνια
που έμεινες κοντά μας
προετοιμαζόσουν καθημερινά
για την αναχώρησή σου
Μαζεύαμε τα λόγια σου ένα ένα
Τα διπλώναμε προσεκτικά
όπως τ’ ασπρόρουχα
Τα τακτοποιούσαμε μέσα στο μεγάλο
ταξιδιωτικό σου σάκο
Συγκεντρώναμε τους ήχους της θάλασσας,
το πούσι απ’ της Άνοιξης τους πρωτανθούς,
τ’ αθώα χαμόγελα των παιδιών
Πάρ’ τα όλα μαζί σου τώρα!
Εμείς τι να τα κάνουμε;
Εδώ είναι άβολα και μίζερα
Δεν είναι αυτός τόπος για εσένα, Ελπίδα.

Φωτογραφία: Marcus Dall Col

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια