Γιώργος Μανέττας: "Η δημιουργία είναι εξαιρετικά εθιστική"

 

Ο Γιώργος Μανέττας είναι ένας ανερχόμενος συγγραφέας, ο οποίος κάνει το ντεμπούτο του στο χώρο της λογοτεχνίας, μέσα από το πρώτο του συγγραφικό έργο που φέρει τον τίτλο «Ο Λύχνος» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Φυλάτος». Γοητευμένος από τα μυθιστορήματα μυστηρίου και φαντασίας διεκδικεί μια θέση στον λογοτεχνικό κόσμο μέσα από το δικό του εγχείρημα.

Ας δούμε τι έχει να μας πει...

Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη

Θα ήθελα για αρχή να σκαλίσω λίγο το παρελθόν σου, να σε γυρίσω λίγα χρόνια πίσω και να σε ρωτήσω ποιο ήταν το έναυσμα που σε έκανε να θέλεις να εκφραστείς μέσω της συγγραφής. Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σου στον συγγραφικό κόσμο;

Η αγάπη μου για τη γλώσσα και τον λόγο ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Στην τρίτη δημοτικού έγραψα το πρώτο μου ποίημα. Ανέκαθεν μου άρεσε να αποτυπώνω τις σκέψεις μου είτε προφορικά είτε γραπτά, όμως το έναυσμά μου για τη συγγραφή ήταν τρία χρόνια πριν, όταν ανακάλυψα αρχικά ως αναγνώστης, την ιδιαίτερη αγάπη μου για τον κόσμο τη λογοτεχνίας του φανταστικού.

Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι για έναν συγγραφέα να αποτυπώσει στο χαρτί τα όσα γυροφέρνουν στο μυαλό του; Είναι κάτι που σε δυσκολεύει ή οι σκέψεις σου βγαίνουν αβίαστα στο χαρτί;

Όπως ένα σπίτι, για να έχει γερά θεμέλια, προτού χτιστεί σχεδιάζεται από τον μηχανικό, έτσι και οι σκέψεις ενός συγγραφέα θα πρέπει να οργανωθούν πριν τη συγγραφή, για να δημιουργηθεί ένα άρτιο σε δομή μυθιστόρημα, με αρχή, μέση και τέλος. Αν ο συγγραφέας δεν ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο πλάνο και αφήσει τις σκέψεις του να τον παρασύρουν, θα παγιδευτεί μέσα σε αυτές και όσο εμπνευσμένη και να είναι η ιστορία του, δυστυχώς δε θα καταφέρει να κερδίσει τους αναγνώστες του. Αν όμως κινηθεί βάσει σχεδίου, τότε τα πράγματα γίνονται σαφώς πιο εύκολα και η γραφή ρέει.

Έχεις κάποιες «δικές» σου ώρες; Κάποιες που θεωρείς περισσότερο γόνιμες από τις άλλες; Κάποιες που αφιερώνεις όλο σου το είναι στην πένα σου;

Με την έμπνευση δεν κλείνεις ραντεβού, όμως από την άλλη στη συγγραφή, όπως και σε κάθε άλλη τέχνη άλλωστε, απαιτείται αφοσίωση και συνέπεια και πειθαρχία. Έτσι κι εγώ, προσπαθώ να τηρώ ευλαβικά, σχεδόν σε καθημερινή βάση, ένα σταθερό πρόγραμμα. Συνήθως τα πρωινά, για τρεις ώρες περίπου, απομονώνομαι στο γραφείο μου μαζί με τον καφέ μου και το κείμενό μου.

Τι αποτελεί για σένα πηγή έμπνευσης, από που αντλείς συνήθως ερεθίσματα;

Οι ιδέες μου βασίζονται κυρίως σε έννοιες που σχετίζονται με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, που τις προσωποποιώ και τις εντάσσω σε φανταστικούς κόσμους. Εμπνέομαι επίσης και από τους ελληνικούς τοπικούς θρύλους.

Πριν φτάσουμε στην πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου σου και πριν σε ρωτήσω για όσα θέλω να μάθω γι' αυτό, θα ήθελα να σε ρωτήσω , λίγα πράγματα για την ενασχόλησή σου με την τέχνη της μουσικής. Μίλησέ μας γι' αυτό.

Η μουσική είναι το μεγάλο μου πάθος. Θυμάμαι πως η πρώτη μου επαφή μαζί της έγινε πριν ακόμα ξεκινήσω το σχολείο. Ο αείμνηστος παππούς μου με έγραψε στο ωδείο για πιάνο. Στη συνέχεια φοίτησα στο μουσικό γυμνάσιο και λύκειο. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο ωδείο και σήμερα διδάσκω μουσική και παίρνω μέρος σε συναυλίες.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα όπου κυκλοφορεί το μυθιστόρημά σου που φέρει τον τίτλο «Ο Λύχνος» από τις εκδόσεις «Φυλάτος». Θα ήθελα να μας μιλήσεις για το έργο σου, να μας πεις τι πραγματεύεται η ιστορία που αφηγείσαι σε αυτό, τι θα διαβάσουμε αν το πάρουμε στα χέρια μας;

«Ο Λύχνος» είναι ένα μυθιστόρημα φαντασίας, που ουσιαστικά μας αφηγείται την πορεία ενός νέου άντρα, που εμφανίζεται ξαφνικά παγιδευμένος σε έναν άγνωστο τόπο, χωρίς να θυμάται ούτε το όνομά του, ούτε την καταγωγή του, ούτε και τον σκοπό της ζωής του. Συναντά τη βασίλισσα Αρσινόη στο παλάτι των Φωτοδόχων, που τον πληροφορεί πως σύμφωνα με μια προφητεία, είναι αυτός που θα σκοτώσει τον νυν σκοτεινό άρχοντα και πρώην βασιλιά των Φωτοδόχων, Κραταιό, στην αφιλόξενη χώρα των Αφώτιστων, με αντάλλαγμα να πάρει πίσω την ταυτότητά του και να επιστρέψει στον κόσμο όπου ανήκει. Στον δρόμο για τον Κραταιό, έχοντας μαζί του για όπλο και πυξίδα έναν φωτεινό κρύσταλλο και για συντροφιά του ένα κορίτσι, έναν γάτο και έναν μυστηριώδη άντρα, εισχωρεί στα πιο σκοτεινά σημεία του πλανήτη, όπου θα κληθεί να αντιμετωπίσει τους χειρότερους φόβους του, διλήμματα, κινδύνους και θα γνωρίσει τον έρωτα.

Θα ήθελα να μου μιλήσεις για τον ψυχισμό σου καθώς έγραφες το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά και πόσο μεγάλη ήταν η έρευνα που έκανες ώστε να φτάσεις στην ολοκλήρωσή του. Σε δυσκόλεψε, ενδεχομένως, κάτι;

Απόλαυσα ιδιαίτερα το κάθε βήμα της δημιουργίας του «Λύχνου», από τη σύλληψη της ιδέας του, μέχρι και την κυκλοφορία του, αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Αρχικά ενθουσιάστηκα με την ιδέα να ασχοληθώ με κάτι εντελώς νέο για εμένα, όπως η συγγραφή. Το πρώτο στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου ήταν να ολοκληρώσω το μυθιστόρημα. Με τον καιρό η συγγραφή γινόταν απολαυστική και καθαρτική ταυτόχρονα για εμένα, κάτι σαν ενδοσκόπηση και ψυχοθεραπεία. Όσον αφορά στο κομμάτι της έρευνας, δε με δυσκόλεψε, αντιθέτως μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, γιατί είχα την τύχη να συνομιλήσω με ψυχολόγους, αλλά και να ανατρέξω σε πολύτιμο έγγραφο υλικό σχετικό με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, τα άγχη και τις φοβίες. Έτσι βγήκα διπλά κερδισμένος από την όλη διαδικασία. Περισσότερο θα έλεγα, με δυσκόλεψε η προσωποποίηση των εννοιών στο νέο σύμπαν που δημιούργησα.

Υπήρξαν παράγοντες, πρόσωπα ή συγκυρίες που σε ενέπνευσαν ώστε να γραφτεί το συγκεκριμένο έργο;

Ξέρω πως θα σου ακουστεί περίεργο αυτό που θα σου πω, όμως η ιδέα για τον Λύχνο γεννήθηκε έπειτα από μια προσωπική απογοήτευση πριν από περίπου τρία χρόνια. Ένα θλιβερό γεγονός στάθηκε η αφορμή, να μετατρέψω τα αρνητικά μου συναισθήματα σε δημιουργία.

Ήταν σκοπός σου να περάσεις κάποια, ενδεχομένως, μηνύματα μέσα από αυτό το βιβλίο; Κάτι που θα ήθελες να κρατήσουν οι αναγνώστες σου από αυτό το αναγνωστικό ταξίδι;

Πέρα από την ψυχαγωγία που προσφέρει στον αναγνώστη η ανάγνωση ενός βιβλίου, σίγουρα θα πρέπει να του περνάει και κάποια μηνύματα, να αφήνει ένα χνάρι στην ψυχή του. Ο πρωταγωνιστής μου, μέσα από τις περιπέτειές του, αναζητά την προσωπική του κάθαρση, πες το αν θες σωτηρία, και τελικά την ευτυχία. Στο πρόσωπό του μπορεί ο καθένας από εμάς να διακρίνει τον εαυτό του και τον προσωπικό του αγώνα με τους φόβους, τα άγχη και τις αμφιβολίες. Σκοπός μου είναι να συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης μέσα από το ταξίδι του στον Λύχνο, τη δύναμη που κρύβει μέσα του, αλλά και να αγαπήσει και τις δύο πλευρές του εαυτού του, τη φωτεινή και τη σκοτεινή.

Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός σου όταν γράφεις ένα βιβλίο; Η διαπαιδαγώγηση, η ψυχαγωγία ή απλά ένα μοίρασμα με τους αναγνώστες των όσων μπορεί να συμβαίνουν ενδόμυχά σου;

Πιστεύω πως αποσκοπώ και στα τρία, αν και θα αντικαθιστούσα τη διαπαιδαγώγηση, με τη λέξη «αφόρμηση», γιατί ο αναγνώστης είναι αρκετά έξυπνος για να έχει την ανάγκη μου να τον διδάξω. Αυτό που προσπαθώ κυρίως να κάνω, είναι να τον παρακινήσω να κοιτάξει μέσα του. Πολλές φορές, ενώ γνωρίζουμε τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε, διάφοροι άλλοι παράγοντες μας μπλοκάρουν. Τότε χρειαζόμαστε από κάπου μόνο μια μικρή ώθηση για επανεκκίνηση της σκέψης.

Τι είναι αυτό που θα συμβούλευες έναν νέο συγγραφέα που αποφασίζει να βάλει τη συγγραφή στη ζωή του. Υπάρχουν για σένα μυστικά ή συνταγές επιτυχίας;

Θα τον προέτρεπα να το τολμήσει και να μη δειλιάσει σε καμία περίπτωση μπροστά στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει. Η συγγραφή, όπως και καθετί άλλο στη ζωή μας άλλωστε, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί πειθαρχία, οργάνωση, σκληρή δουλεία, πίστη στην ιδέα, αλλά και τις ικανότητές σου. Το μυστικό για τη συγγραφή για μένα είναι απλό. Διάβαζε όσο περισσότερο μπορείς, γράφε πολύ και τέλος απόλαυσε τη διαδικασία και βάλε σ’ αυτό που κάνεις μεράκι και αγάπη. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.

Πώς θα ήθελες να σε βρει το μέλλον; Σου αρκούν όσα έχεις ή πασχίζεις για κάτι παραπάνω;

Είμαι ευγνώμων για όσα μου έχει φέρει μέχρι τώρα η ζωή, όμως δε θα σταματήσω να δουλεύω και να εξελίσσομαι σε ό,τι κάνω, να κυνηγάω τη γνώση και να δίνω νόημα στη ζωή μου, προσπαθώντας να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.

Τι να περιμένουμε να δούμε από σένα στο προσεχές διάστημα; Σταματάς ποτέ να δημιουργείς;

Θεωρώ πως η δημιουργία είναι εξαιρετικά εθιστική. Όταν τη γευτείς δύσκολα την αποχωρίζεσαι. Αυτό τον καιρό ετοιμάζω ένα νέο μυθιστόρημα φαντασίας, μια ιστορία με νεράιδες.

Σε ευχαριστούμε θερμά γι' αυτή μας τη συζήτηση και σου ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σου τα βήματα!

Εγώ σας ευχαριστώ!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

Ο Γιώργος Μανέττας γεννήθηκε το 1984 στη Ρόδο, όπου ζει και εργάζεται έως σήμερα, ως εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Γλωσσολογία Νοτιοανατολικής Μεσογείου, του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του ίδιου πανεπιστημίου. Δραστηριοποιείται επίσης στον χώρο της μουσικής ως θεωρητικός, ενώ έχει εμφανιστεί και σε συναυλίες ως τραγουδιστής και πιανίστας. Η αγάπη του για τη συγγραφή λογοτεχνικών κειμένων και πιο συγκεκριμένα μυθιστορημάτων φαντασίας και μυστηρίου, τον ώθησε στην παρακολούθηση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής. «Ο Λύχνος», αποτελεί την πρώτη του συγγραφική προσπάθεια.