Βασίλης Λαχανιώτης: "Όλα ξεκινούν από την αγάπη για την συγγραφή"

 


Ο Βασίλης Λαχανιώτης, από μικρό παιδί αρεσκόταν να παρατηρεί τις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω του και να τους δίνει διάφορους ρόλους σε φανταστικές ιστορίες που έπλαθε με μαεστρία στο μυαλό του. Αφού εργάστηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα βιβλιοπωλεία της Δράμας, ήρθε σε γνωριμία με τον μαγικό κόσμο του βιβλίου και σύντομα ξεκίνησε τις συγγραφικές του προσπάθειες.
Με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματός του, που τιτλοφορείται «Παρέα με τον άνεμο» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελκυστής», τον φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες για να τον γνωρίσουμε καλύτερα.

Ας δούμε τι έχει να μας πει...


Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Λίχνο

Αγαπητέ κ. Λαχανιώτη, αρχικά συγχαρητήρια για το βιβλίο σας. Ας ξεκινήσουμε, λέγοντας μας λίγα λόγια για την επιλογή του τίτλο του: «Παρέα με τον Άνεμο».

Σας ευχαριστώ πολύ, όπως επίσης θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία. Η επιλογή του τίτλου του βιβλίου δεν ήταν διόλου τυχαία. Η απόφασή μου βασίστηκε στον κεντρικό ήρωα-αφηγητή της ιστορίας που λόγω του αθώου και του νεαρού της ηλικίας του και ύστερα από τις καταστάσεις που ζει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου δημιουργεί στο μυαλό του έναν φανταστικό φίλο για να απαλύνει τον πόνο της μοναξιάς τον οποίο μοιάζει να βιώνει έντονα. Και αυτός ο φανταστικός φίλος τυγχάνει να έχει πάρει την άυλη μορφή του ανέμου. 

Όσον αφορά το περιεχόμενό του, πείτε μας, πώς γεννήθηκε η αρχική ιδέα για τη συγγραφή του και από τι αντλήσατε την έμπνευση για την ολοκλήρωσή του; 

Βιώνοντας και εγώ ο ίδιος, ως έφηβος, μία περίοδο, γεμάτη από έντονα συναισθήματα, ερωτικά, φιλικά, υπαρξιακά και του φόβου για το μέλλον, έβρισκα πάντοτε καταφύγιο στα γραπτά μου σε ένα παλιό και χοντρόδετο, πολυσέλιδο τετράδιο. Απαντήσεις δεν πήρα ποτέ μου στα ερωτήματα που έθετα, πολύ σύντομα όμως υπέπεσε στην αντίληψή μου η ποικιλομορφία των όσων είχα γράψει και αποτυπώσει στο χαρτί κατά καιρούς σαν να είχαν γραφτεί αποσπασματικά από διαφορετικούς ανθρώπους. Εκείνη ακριβώς την στιγμή γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα της συγγραφής μιας ιστορίας που θα εμπεριείχε, όλους τους προβληματισμούς της γενιάς μου, με την βοήθεια γνωστών φίλων και αγαπητών προσώπων, δίνοντάς τους διαφορετικούς ρόλους. Κάποια τραγικά γεγονότα που συνέπεσαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα , πυροδότησαν την ανάγκη να γραφτεί η ιστορία άμεσα, χαράζοντας μια νέα, πιο σκοτεινή, πορεία. 

Το βιβλίο σας, ξετυλίγεται γύρω από τη φιλική σχέση τριών ανθρώπων. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι είναι ένα μυθιστόρημα που υμνεί την αξία της φιλίας;

Κατά κύριο λόγο, ναι. Οι φίλοι, ιδιαίτερα οι φίλοι της πρώιμης εφηβείας μας, αποτελούν κατά κάποιο τρόπο την συνέχεια της οικογένειάς μας. Είναι οι πολλές ώρες που περνάμε μαζί τους, οι ανταλλαγές απόψεων, η συμπόρευση σε μέρη άγνωστα και καταστάσεις πρωτόγνωρες που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας και επηρεάζουν, χωρίς πολλές φορές να το αντιληφθούμε οι ίδιοι, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε αργότερα ως ξεχωριστές οντότητες. Βέβαια, μεγαλώνοντας, το να κρατήσεις την σημαία της φιλίας ψηλά αποδεικνύεται όλο και πιο δύσκολο. Οι καταστάσεις όπως και οι προτεραιότητες αλλάζουν, νέα άτομα εισβάλλουν στην ζωή μας και οι ισορροπίες διαταράσσονται, καθιστώντας όλο και πιο δύσκολο να θυμηθείς σε ποιο σημείο ακριβώς έχασες την επαφή με τους ανθρώπους που κάποτε σήμαιναν πολλά για σένα. 

Τι πρόκειται να συναντήσει, κάποιος που θα το επιλέξει ως ανάγνωσμα; Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε; 

Η ανάγνωση του βιβλίου είναι ένα συγκινησιακό πέρασμα από την εφηβεία ως την ενηλικίωση, με πολλαπλά μηνύματα. Αναφέρεται στις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, στους φόβους που όλοι, λίγο ή πολύ, κρύβουμε ενδόμυχα, στα όνειρα που επ’ ουδενί δεν πρέπει  να εγκαταλείπουμε αν θέλουμε να πραγματοποιηθούν, μα το σημαντικότερο μήνυμα που αφήνεται να εννοηθεί  είναι να κρατάμε πάντα μια θέση στην καρδιά μας για την ελπίδα. Ακόμα και όταν όλα δείχνουν ανώφελα και τραυματισμένα, η ζωή έχει τον τρόπο της να επουλώνει τις πληγές σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε.

Οι ήρωες του μυθιστορήματός σας είναι άνθρωποι των σημερινών καιρών; Βασίζονται σε πραγματικούς ανθρώπους ή είναι ολοκληρωτικά αποκύημα της φαντασίας σας; 

Όση φαντασία και να διαθέτεις, αν δεν έχεις ζήσει καταστάσεις και  έντονα συναισθήματα, δεν μπορείς να τα αποδώσεις στον βαθμό του ρεαλισμού που θα ήθελες. Υπήρξαν και εκείνοι οι καιροί στους οποίους ως έφηβος ερωτεύτηκα, απογοητεύτηκα, ξανά, ερωτεύτηκα  και κάθε τόσο «μπάρκαρα» για άγνωστους προορισμούς, για νέες γνωριμίες και εμπειρίες. Τίποτα από τα προηγούμενα δεν θα συνέβαιναν με ευκολία αν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου δεν γνώριζα με σιγουριά πως υπήρχε εκείνο το σταθερό λιμάνι στο οποίο με περίμεναν πάντοτε να αράξω οι φίλοι μου. Πολλά στοιχεία των χαρακτήρων του βιβλίου μου είναι δανεισμένα από αυτούς, κάπως διαστρεβλωμένα, αλλά είναι εκεί. Και οι ίδιοι οι φίλοι μου μπορούν εύκολα να τα αναγνωρίσουν.

Στην σημερινή εποχή μπορείς να «μπαρκάρεις» για οπουδήποτε, πολύ αμφιβάλλω όμως αν στο διαβρωμένο λιμάνι στο οποίο θα επιστρέψεις μετά από καιρό θα βρεις κάποιον φίλο να σε περιμένει… 

Πότε ξεκινήσατε να γράφετε; Τι σημαίνει για εσάς η συγγραφή; 

Η πρώτη συγγραφική μου απόπειρα συνέβη θυμάμαι στην πρώτη τάξη του Λυκείου. Στον τότε καθηγητή του μαθήματος της χημείας, καλή του ώρα όπου και αν βρίσκεται, του είχα δώσει τον ρόλο του ψυχοπαθή επιστήμονα που ήθελε να καταστρέψει τον πλανήτη γη ενώ, η πιο φιλήσυχη και αθώα μαθήτρια της τάξης μου ήταν η υπερηρωίδα που του χαλούσε συχνά, πυκνά τα μοχθηρά του σχέδια. Τις σύντομες ιστορίες τις έγραφα συνήθως κατά την διάρκεια της παράδοσης του μαθήματος και στο διάλλειμα τις έδινα να τις διαβάσουν οι φίλοι μου τους οποίους και έκανα να σκάνε στα γέλια. Τώρα που το σκέφτομαι, στο απεχθές μάθημα τη χημείας οφείλω την μετέπειτα συγγραφική μου ιδιότητα…

Η συγγραφή είναι για μένα το νοερό ταξίδι σε κόσμους ανύπαρκτους, σε ενδιαφέροντες χαρακτήρες που θα μου άρεσε να συναντήσω και να γνωρίσω και όλα όσα δεν μπορούν να ειπωθούν μέσα από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Με δελεάζει απίστευτα και με προκαλεί η ιδέα να κρύβω διάσπαρτα κομμάτια του εαυτού μου πίσω από τις σκιές των λέξεων στα γραπτά μου. 

Εκτός από το μυθιστόρημα, έχετε ασχοληθεί και με το διήγημα. Υπάρχουν και άλλα είδη του πεζού λόγου με τα οποία έχετε ή θα θέλατε να καταπιαστείτε; 

Πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο, ίσως όμως στο απώτερο μέλλον να σκεφτώ να ασχοληθώ πιο σοβαρά με την συγγραφή κάποιου κινηματογραφικού σεναρίου ή θεατρικού έργου. Οψόμεθα… 

Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον τρόπο που αποτυπώνετε τις σκέψεις σας στο χαρτί; Είναι μια διαδικασία που συμβαίνει προγραμματισμένα και μεθοδικά ή αυθόρμητα; 

Η όλη διαδικασία της συγγραφής είναι, για εμένα τουλάχιστον, ένα ατελείωτο γράψε-σβήσε, αφαίρεσε και πρόσθεσε, λέξεων. Υπάρχει πάντοτε η αρχική ιδέα και ίσως και ολόκληρη η ιστορία αποτυπωμένη στο μυαλό μου προτού ξεκινήσω, μα την στιγμή που θα κάτσω να την γράψω στο χαρτί αντιλαμβάνομαι πως χρειάζεται μια διαφορετική τοποθέτηση έτσι ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητή και βατή για να την νιώσει και ο αναγνώστης, όπως ακριβώς και εγώ.

Γράφω πάντοτε με την συνοδεία ορχηστρικής μουσικής ταινιών από τα ακουστικά στα αυτιά μου. Με βοηθάει στους περισπασμούς από τυχόν εξωτερικούς θορύβους και ταυτόχρονα αναδύει από μέσα μου έντονα συναισθήματα καθώς γράφω. Το συναίσθημα παίζει πρωταρχικό ρόλο στην συγγραφή. Όσο ψυχρά και υπολογισμένα γράφεις, τόσο ψυχρό και κενό από συγκινήσεις θα καταλήξει το έργο σου. 

Υπάρχουν κάποιοι από τους ήρωές σας που σας στοιχειώνουν; Που έμειναν μαζί σας για καιρό, ύστερα από τη συγγραφή του βιβλίου και με τους οποίους συνδιαλέγεστε νοερά; 

Χωρίς να θέλω να αποκαλύψω στοιχεία και λεπτομέρειες από την πλοκή του βιβλίου, θα ομολογήσω πως για αρκετό καιρό μετά την συγγραφή του, στην σκέψη μου υπήρχε πάντοτε ο χαρακτήρας του Λευτέρη. Αν και ο κεντρικός ήρωας είναι ο Ανδρέας, στο τέλος την σκυτάλη στο ταξίδι της ζωής την αναλαμβάνει πλέον ο Λευτέρης. Βαρύ το φορτίο που του ανατίθεται, όπως ακριβώς και οι αναμνήσεις του… 

Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που αποτέλεσαν πρότυπο για εσάς; 

Αρχικά θα αναφέρω το όνομα της Αλκυόνης Παπαδάκη και της τυχαίας γνωριμίας μου μαζί της το 2003. Μου έδωσε το απαλό σκούντημα που χρειαζόμουν για να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω. Δεν το κάνουν πολλοί άνθρωποι αυτό, μα εκείνη το έκανε. Και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Μου αρέσει πολύ, επίσης, ο τρόπος που γράφει η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου.

Από ξένους συγγραφείς θαυμάζω την Ρόζαμουντ Πίλτσερ και τον γλαφυρό τρόπο που περιγράφει τα τοπία στα έργα της σαν να βρίσκεσαι εκεί και να τα ζεις. 

Ξεχωρίζετε ως αγαπημένο κάποιο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος; 

Ενώ ξεκίνησα γράφοντας ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, εν τούτοις, βρέθηκα αργότερα να γνωρίσω και να αγαπήσω το διήγημα. Πολύ πιο σύντομο, χωρίς την ανάγκη λεπτομερών περιγραφών και με, συνήθως, ανατρεπτικό τέλος, νομίζω καλύπτει τις ανάγκες μου ως προς την συγγραφή τόσων ιδεών που νομίζω πως θα χρειάζονταν πολλά χρόνια για να μεταφερθούν με την μορφή ενός μακροσκελούς μυθιστορήματος.  

 

Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε ως αναγνώστης στους συγκαιρινούς σας συγγραφείς ή κάτι που θα θέλατε να μοιραστείτε ως συγγραφέας με τους αναγνώστες; 

«Στοχεύσατε στην καρδιά και στο συναίσθημα», έχω να πω στους συγγραφείς, ως αναγνώστης. Εκεί αποθηκεύεται το βιβλίο σας, αφότου αναγνωσθεί από το κοινό. Για πόσο καιρό, εξαρτάται από εσάς και μονάχα εσάς.

Ως συγγραφέας θα ήθελα να πω σε όλους τους αναγνώστες εκεί έξω, πως για κάθε βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας ο/η συγγραφέας του έχει χαμογελάσει, έχει συγκινηθεί και έχει κλάψει, ενώ ξόδεψε ατελείωτες ώρες κάνοντας κάτι που αγαπάει πολύ με σκοπό να το μοιραστεί μαζί σας. Να είστε λοιπόν επιεικής μαζί του/της. 

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο δημιουργό που πασχίζει να πραγματοποιήσει τα πρώτα του βήματα  στο χώρο της λογοτεχνίας; 

Όντας νέος και εγώ στον χώρο της λογοτεχνίας και της έκδοσης, ομολογώ πως δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος να συμβουλεύσει οποιονδήποτε ως προς τα πού θα έπρεπε να κινηθεί ή να απευθυνθεί. Αυτό όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα και να δώσω ως συμβουλή στους νεότερους συγγραφείς, είναι πως δεν θα καταλήξετε πουθενά αν ξεκινάτε να κάνετε τα πρώτα σας βήματα ωθούμενοι από λανθασμένες προσδοκίες. Όλα ξεκινούν από την αγάπη για την συγγραφή και όλα συνεχίζουν με αυτήν την σκέψη βαθιά ριζωμένη στον νου… 

Τι να περιμένουμε από εσάς στο εγγύς μέλλον; Έχετε κάποια συγγραφικά σχέδια που μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας; 

Η συνέχεια του βιβλίου «Παρέα με τον άνεμο», βρίσκεται στα τελευταία στάδια διόρθωσης και επιμέλειας, αρχικά από εμένα, ενώ πιστεύω πως σύντομα και μέσα τους επόμενους μήνες θα πάρει και αυτό με την σειρά του τον δρόμο για την τελική επιμέλεια και έκδοση.

Επίσης, υπάρχει και η σκέψη για μια συλλογή από παλαιότερα διηγήματα τα οποία έχουν αναρτηθεί κατά καιρούς σε διαφόρους ιστότοπους μαζί με κάποια νέα, ακυκλοφόρητα. 

Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;

Το μυθιστόρημα «Παρέα με τον άνεμο» μπορείτε να το προμηθευτείτε από όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία της περιοχής σας αλλά και από το eshop του εκδοτικού «Ελκυστής» στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://elkistis.gr/product/παρέα-με-τον-άνεμο/ 

Μια ευχή σας για το μέλλον; 

Εύχομαι ο κόσμος που έχει απομακρυνθεί τα τελευταία χρόνια από την ιδέα του βιβλίου, τόσο λόγω της τεχνολογίας, όσο και της ενασχόλησής του με κάποιο άλλο αντικείμενο, να επιστρέψει στην ανάγνωση. Ένα βιβλίο καλλιεργεί το μυαλό, δημιουργεί τις βάσεις ώστε να σκεφτόμαστε με τον σωστό τρόπο και να συμπεριφερόμαστε καθώς πρέπει. Είναι τόσοι πολλοί οι συγγραφείς και είναι τόσο κρίμα αμέτρητες, σπουδαίες και συναρπαστικές ιστορίες σε βιβλία να μένουν θαμμένες και ξεχασμένες κάτω από στρώματα σκόνης… 

Σας ευχαριστούμε για αυτή την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ευχόμαστε αστείρευτη δημιουργικότητα και κάθε επιτυχία στο νέο σας βιβλίο! 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Εύχομαι με την σειρά μου κάθε επιτυχία και μακροημέρευση σε αυτό που κάνετε! 


Βιογραφικό:

Ο Βασίλης Λαχανιώτης γεννήθηκε στη Δράμα το 1974. Από μικρό παιδί ακόμα, του άρεσε να παρατηρεί τα πρόσωπα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω του και να τους δίνει διάφορους ρόλους σε φανταστικές ιστορίες που έπλαθε με μαεστρία στο μυαλό του. Η ευκαιρία που του δόθηκε, από νεαρή ηλικία, να εργαστεί σε ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα βιβλιοπωλεία της Δράμας και τα οχτώ χρόνια της παραμονής του στη δουλειά αυτή, έκαναν αναπόφευκτη τη γνωριμία του με τον μαγικό κόσμο του βιβλίου. Σύντομα, η σχέση του με το λογοτεχνικό είδος έγινε τόσο δυνατή, ώστε να τον ωθήσει να μεταφέρει τις δικές του συγγραφικές ανησυχίες, ιδέες και ιστορίες στο χαρτί. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο «Παρέα με τον άνεμο» τη χρονιά του 1998 το οποίο είναι και η πρώτη του συγγραφική απόπειρα. Από το 2003 ασχολείται επαγγελματικά με τον χώρο της ανδρικής ένδυσης, ενώ η ενασχόλησή του με τη συγγραφή διαφόρων ειδών διηγήσεως συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό έως σήμερα. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει ενεργά σε διαγωνισμούς διηγημάτων με αξιοσημείωτη επιτυχία. Διηγήματά του έχουν αναρτηθεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους, ενώ το 2020 το διήγημά του με τίτλο «Γύρω από την φωτιά» κέρδισε τον πέμπτο έπαινο στον 2ο Πανελλήνιο, αλλά και Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό, διαγωνισμό πεζογραφίας «Κέφαλος».

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια