Αινείας Πετάνης: "Η συγγραφή είναι η διέξοδός μου από τον φόβο της φίμωσης"


Η πένα του Αινεία Πετάνη καθώς και τα γραφήματα του είναι, θεωρώ, από εκείνα τα έργα που δεν αφήνουν ασυγκίνητο και αδιάφορο τον αναγνώστη. Μέσα από το έργο του θα κάνεις ιδιαίτερα συγγραφικά ταξίδια, θα γνωρίσεις τόπους, θα ταυτιστείς με ανθρώπους, θα βρεις κομμάτια της δικής σου ψυχής μέσα στις λέξεις του. Ο Αινείας κάνει το ντεμπούτο στον χώρο της συγγραφής μέσα από το πρώτο του βιβλίο που φέρει τον τίτλο «Εκείνος για εκείνον» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Οσελότος». Εμείς έχουμε την χαρά να τον φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες και να συνομιλούμε μαζί του για την μεγάλη του αγάπη, τη συγγραφή!
Ας τον αφήσουμε να μας ξεναγήσει στα δικά του συγγραφικά μονοπάτια και να μας παρουσιάσει όλες τις πτυχές του τόσο τις ανθρώπινες όσο και τις συγγραφικές.

Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη


Αινεία, καλώς βρεθήκαμε. Πριν ξεκινήσω να σε ρωτάω τα όσα θέλω να μάθω για το καινούριο σου βιβλίο, θα ήθελα να σκαλίσω λίγο τις μνήμες σου και να σου ζητήσω να μοιραστείς μαζί μας τους λόγους που προσέγγισες την τέχνη της συγγραφής.

Καλώς βρεθήκαμε, Βάσω μου. Σ’ ευχαριστώ πολύ για τη δυνατότητα που μου δίνεις να ξετυλίξουμε μαζί το κουβάρι του πρώτου μου συγγραφικού εγχειρήματος. Τη τέχνη της γραφής λοιπόν, τη προσέγγιζα από ανάγκη να αποτυπώνω στο χαρτί ό, τι σκέφτομαι και νιώθω. Από μικρός μου άρεσε να γράφω, αλλά μεγαλώνοντας όλο και γιγάντωνε μέσα μου η ανάγκη να αποτυπώνω πράγματα στο χαρτί. Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από το να βλέπεις μια λευκή κόλλα μπροστά σου και να σε περιμένει καρτερικά να τη γεμίσεις με συγγραφικό μελάνι.

Η συγγραφή αποτέλεσε για σένα μια έξοδος κινδύνου απ' όσα, ίσως, σε καταδυνάστευαν εντός σου;

Νοιώθω καλά όταν γράφω. Είμαι εγώ. Είναι ξέρεις, εκείνο, το αίσθημα που παίρνεις άχρωμους ανθρώπους, άχρωμες λέξεις, άχρωμα μέρη και τα βάφεις εσύ στα χρώματα που θες. Οπότε, ναι, κατά κάποιο τρόπο είναι η διέξοδός μου από τον φόβο της φίμωσης.


Πριν σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα σαν συγγραφέα, θα ήθελα να σε γνωρίσω ως αναγνώστη. Με ποιο είδος λογοτεχνίας αγαπάς να γεμίζεις τις ώρες σου; Ποιον λογοτέχνη θαυμάζεις;

Κατά καιρούς έχω διαβάσει τα πάντα. Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη προτίμηση. Το καλό βιβλίο δεν έχει κατηγορία. Απ’ τους αγαπημένους μου λογοτέχνες είναι ο Ντοστογιέφσκι, αν και στην αρχή τον είχα αδικήσει, καθώς θεωρούσα το λόγο του αρκετά μυστηριώδη και “βαρύ”.

Κι αφού αντιλήφθηκες ότι τα καταφέρνεις καλά με τον γραπτό λόγο, αποφάσισες να προχωρήσεις στην έκδοση του βιβλίου σου. Ποιοι ήταν οι λόγοι που πήρες αυτή την απόφαση;

Να πω στο σημείο αυτό, πως συνειδητοποίησα πως ό, τι έγραφα θα μπορούσαν να γίνουν βιβλίο όταν είχα φτάσει σχεδόν στην ολοκλήρωσή του. Το «Εκείνος για Εκείνον» αποτελεί ένα είδος αυτοβιογραφίας και σίγουρα σκοπός μου ήταν να αφεθώ στο χαρτί. Να δώσω στο κόσμο να με καταλάβει περισσότερο μέσω της μυθοπλαστικής μου αυτοβιογραφίας.

Πώς ένιωσες όταν είδες τις σκέψεις σας τυπωμένες στο χαρτί; Ποια συναισθήματα σου γεννήθηκαν όταν πήρες στα χέρια σου το πρώτο σου βιβλίο;

Υπέροχο συναίσθημα πραγματικά. Ξέρεις, Βάσω, είναι διαφορετικό όταν βλέπεις το βιβλίο σου σε ηλεκτρονική μορφή και το επεξεργάζεσαι ακόμα και είναι εντελώς διαφορετικό συναίσθημα όταν το πιάνεις στα χέρια σου. Το κάθε έργο, είναι «παιδί» σου. Ξεκίνησε από σένα, τράφηκε από σένα, μεγάλωσε από σένα και ολοκληρώθηκε από σένα.


Κι ερχόμαστε στο σήμερα, όπου το βιβλίο σου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Οσελότος» και φέρει τον τίτλο «Εκείνος για εκείνον». Θα ήθελα για αρχή να μας πεις λίγα λόγια γι' αυτό, να μας μιλήσεις για το τι πραγματεύεται και, εν ολίγοις, να μας το συστήσεις ως δημιουργός του.

Το «Εκείνος για Εκείνον» όπως ανέφερα και πιο πριν αποτελεί ένα είδος αυτοβιογραφίας. Ολόκληρο το έργο ισορροπεί ανάμεσα στη ζωή και την απώλεια και ανάμεσα στο πραγματικό κόσμο που ζούμε και σε έναν ιδεατό. Άλλωστε, πόσοι από εμάς δεν έχουμε κάνει όνειρα και ας ξέρουμε πως δεν θα επιβεβαιωθούν ποτέ; Κάπου εκεί η εμπλοκή ενός αστυνόμου και μιας ψυχιάτρου έρχονται να ταράξουν τις ισορροπίες και στο τέλος η γεύση που αφήνεται στον αναγνώστη είναι ο σκεπτικισμός, για θέματα που, ίσως, μέχρι πρότινος να αγνοούσε ή να υπονόμευε.

Πώς εμπνεύστηκες το συγκεκριμένο βιβλίο; Αντιλαμβάνομαι ότι επικρατεί ένα ύφος μυθοπλασίας μέσα σε αυτό, αν και γνωρίζω ότι τα αυτοβιογραφικά στοιχεία δεσπόζουν σε πολλά σημεία.

Η συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε τελείως ανέλπιστα. Δίχως να προετοιμαστώ ψυχολογικά και ούτε να ετοιμάσω κάποιο πλάνο στο μυαλό μου. Ίσως αυτό να με βοήθησε να κυλήσει η συγγραφή τόσο εύκολα και γρήγορα. Το πάντρεμα των πραγματικών γεγονότων σε συνδυασμό με τα στοιχεία της μυθοπλασίας, κάνουν το έργο θεωρώ ένα δυνατό και ολοζώντανο μυθιστόρημα.

Εάν σου ζητούσα να το κατατάξεις σε κάποιο είδος της λογοτεχνίας, πιστεύεις ότι θα του ταίριαζε το επίθετο του κοινωνικού ή του αστυνομικού μυθιστορήματος;

Σίγουρα κοινωνικό. Ακόμα και η παρουσία του αστυνόμου και της ψυχιάτρου, βρίσκονται στην υπηρεσία του ανθρώπου, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνίας.

Οι αναφορές που γίνονται, ειδικά προς το τέλος του βιβλίου, αφορούν ένα πολύ λεπτό ζήτημα του ψυχισμού των ανθρώπων και κατ' επέκταση της ψυχιατρικής. Πόσο μεγάλη έρευνα έκανες, λοιπόν, ώστε να αποδοθούν σωστά όσα είχες στο μυαλό σου;

Επειδή ακριβώς, όπως είπες, θίγονται λεπτά θέματα του ψυχισμού των ανθρώπων, η έρευνα και, κυρίως, η διασταύρωση πληροφοριών, προσπάθησα να είναι όσο το δυνατόν πιο ακριβής γινόταν. Ήταν το κομμάτι που μου πήρε το μεγαλύτερο μερίδιο χρόνου στη συγγραφή του βιβλίου. Όταν, όμως, στο τέλος βλέπεις τα κομμάτια του παζλ να εφαρμόζονται σωστά, η ικανοποίηση που λαμβάνεις είναι απερίγραπτη.


Έχεις πει ότι το βιβλίο σου ισορροπεί ανάμεσα από δύο κόσμους, τον πραγματικό και τον ιδεατό. Πώς μπορεί να σχετίζονται κατά την γνώμη σου αυτοί οι δυο κόσμοι;

Όλοι μας ισορροπούμε σε ένα τεντωμένο σχοινί. Όλοι μας έχουμε δυο κόσμους μέσα μας· δυο πραγματικότητες. Εκείνη που ζούμε και εκείνοι που ονειρευόμαστε ή που θέλουμε και δεν έχουμε. Ο καθένας μέσα από το βιβλίο θα μπορεί να ταυτιστεί με όποιον κόσμο θέλει, αρκεί να τον κάνει να νοιώθει γεμάτος. Είναι μια απλόχερη χείρα βοηθείας, σε όποιον αναζητά καταφύγιο στα πιο απόκρυφα μονοπάτια του μυαλού του.

Μέσα από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου βλέπει κάποιος ότι εστιάζεις αρκετά σε έννοιες όπως αυτή της απώλειας και του πόνου. Πώς βιώνεις εσύ σαν άνθρωπος αυτές τις έννοιες;

Η απώλεια να τονίσω, Βάσω μου, δεν επικεντρώνεται μόνο στο θάνατο. Αυτή σαφώς και αποτελεί την πιο επίπονη μορφή απώλειας, αλλά υπάρχουν και άλλες μορφές απώλειας, όπως είναι ένας χωρισμός, η απώλεια της πατρίδας μας, η απώλεια της δουλειάς μας κ.α. Κάθε μορφή απώλειας εμπεριέχει και ένα ποσοστό πόνου μέσα της. Ο καθένας, άλλωστε, έχει διαφορετικούς αισθητήρες πόνου και θλίψης. Προσωπικά είμαι πολύ συναισθηματικός τύπος και τα συναισθήματα μου τα ζω στα άκρα.

Εάν σου ζητούσε κάποιος αναγνώστης να του πεις, τι θα είναι αυτό που θα αποκομίσει από την ανάγνωση του βιβλίου σου, τι θα του έλεγες;

Μέσα από το «Εκείνος για Εκείνον» ο αναγνώστης θα προβληματιστεί και ίσως ταραχθεί σε ορισμένα σημεία θα έλεγα. Η ζωή είναι συνυφασμένη με την απώλεια ή μήπως η απώλεια έχει μέσα της και λίγη ζωή; Ερωτήματα θα ξεπηδήσουν από μέσα του και θα του δώσει την αίσθηση ενός ατελείωτου ταξιδιού σε κόσμους που πραγματικά δεν έχει ξανά επισκεφθεί.

Για το τέλος θα ήθελα να μου μιλήσεις για τον ψυχισμό σου καθώς γραφόταν αυτό το βιβλίο, αλλά και για τις δυσκολίες που, ενδεχομένως, αντιμετώπισες ως την ολοκλήρωση αυτού.

Είμαι πάντα ήρεμος όταν γράφω. Ταξιδεύω. Όταν δε γράφω είμαι κάπως ανήσυχος. Το βιβλίο έχει γραφτεί παντού. Σε παραλίες, σε βουνά, σε αμάξι, σε αεροπλάνα, σε μαγαζιά ακούγοντας μουσική, στο σπίτι, παντού. Οι εικόνες ξεπηδάνε μπροστά σου και πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος να τις καταγράψεις.

Ποια κατά την γνώμη σου θεωρείς ότι θα πρέπει να είναι η σχέση του δημιουργού με τον αναγνώστη και ποια η σχέση του δημιουργού με το εγώ του και πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί;

Πολύ καλή ερώτηση. Η σχέση δημιουργού-αναγνώστη οφείλει να είναι πάνω απ’ όλα ειλικρινής και ανιδιοτελής. Οφείλει ο δημιουργός να ξεδιπλώνεται όλος του ο εσωτερικός κόσμος και να σπάνε οι καθρέφτες και τα προσωπεία που μπορεί να υπάρχουν σε άλλες σχέσεις. Για να επιτευχθεί αυτό όμως, οφείλει πρώτα απ’ όλα να τα έχει βρει με τον εαυτό του. Από εκείνον δεν μπορεί να κρυφτεί. Είναι εκείνος που οδηγεί τη πένα του.

Υπάρχουν μελλοντικά συγγραφικά σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας; Ετοιμάζεις κάτι για το επόμενο διάστημα;

Είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω πως έχει ολοκληρωθεί η συγγραφή και του δεύτερου κατά σειρά μυθιστορήματος που θα πραγματεύεται την έννοια της διαφορετικότητας και του ρατσισμού κατ’ επέκταση. Θεωρώ πως θα είναι, δυστυχώς, ένα έργο πάντα επίκαιρο και θα αποτελεί ένα αποκούμπι σε όποιον θέλει να αναδείξει τις ανισορροπίες της διαφορετικότητας στη κοινωνία μας.

Σε ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε επιτυχημένα και καλοτάξιδα βήματα!


Βιογραφικό:

Ο Αινείας Πετάνης μεγάλωσε στη Θήβα και έχει ζήσει στην Αθήνα και την Κύπρο. Απ’ τα πρώτα του παιδικά χρόνια ήταν ανήσυχο πνεύμα, με έντονη την ανάγκη να ψάχνει και να ενημερώνεται για τα πάντα. Έτσι, άρχισε να γράφει και μεγαλώνοντας του άρεσε να εκφράζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στο Τμήμα Διοίκησης Τεχνολογίας, αγαπάει τα ταξίδια, τις ταινίες, τον αθλητισμό και γενικότερα την ζωή. Το "Εκείνος για Εκείνον" είναι αποτέλεσμα περισυλλογής πολλών μηνών και η συγγραφή του ήρθε σε μία περίοδο της ζωής του αρκετά αναπάντεχη. Αποτελεί ένα είδος αυτοβιογραφίας με έμφαση στη ζωή, τον έρωτα και την ψυχιατρική.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια