Βιβλιοκριτική για το μυθιστόρημα "Το ατσαλένιο νησί" των Ρέννου Οιχαλιώτη και Πέτρου Στεφανέα

Συγγραφέας: Ρέννος Οιχαλιώτης, Πέτρος Στεφανέας
Έτος έκδοσης: 2021
Σελ.: 424
Εκδόσεις: Όταν

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας στη λογική της συνεργατικής γραφής. Το βιβλίο βασίζεται στο μυθιστόρημα «Live Wire. Η ευαγής επανόρθωση» Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2006.

Ο Χόρχε Φερνάντεθ, τραπεζικός υπάλληλος στην BMTCC της Βαρκελώνης Ισπανίας και μέλος του Φόρουμ για την Αξιοπρέπεια και την Ευημερία (DWF), μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που υποστήριζε προγράμματα ανθρωπιστικής περίθαλψης και εκπαίδευσης στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς μελετούσε τα δεδομένα των τραπεζικών καταστάσεων εντόπισε μια λογιστική ανακολουθία. Ανεπαίσθητη βέβαια για τα μεγέθη που αφορούσε, αλλά υπαρκτή. Πιθανότατα κάποια διαχειριστική ανωμαλία σκέφτηκε αρχικά. Έλειπαν μόνο μερικές χούφτες ευρώ από μεγάλους λογαριασμούς εκατομμυρίων. Το φαινόμενο ήταν λογιστικά ασήμαντο, αλλά τεχνικά και αριθμητικά αδικαιολόγητο. Αυτό ακριβώς θα έπρεπε να θορυβήσει την τράπεζα στο άμεσο μέλλον, διότι το ζήτημα αφορούσε την ασφάλεια των πληροφοριακών συστημάτων. Κατά συνέπεια οι λογαριασμοί ενδέχεται να είναι ευάλωτοι σε υπεξαιρέσεις από τρίτους.

Ο Αλφρέντο Ρίβας τραπεζικός υπάλληλος της χρηματοεπενδυτικής πολυεθνικής LMM Investors Services στο Καράκας της Βενεζουέλας, εντόπισε παράνομη παρέμβαση τρίτων στις συναλλαγές. Η σύζυγός του Μικαέλα Ρίβας ήταν ακτιβίστρια, μέλος του Φόρουμ για την αξιοπρέπεια και την Ευημερία (DWF) του Καράκας.

Και οι δύο υπάλληλοι ο Χόρχε Φερνάντεθ και ο Αλφρέντο Ρίβας δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι βρίσκονταν μπροστά σε μια διεθνή απάτη.

Ειδοποιήθηκε η Ιντερπόλ, η Διεύθυνση Εγκλημάτων Πληροφορικής /Ομάδα Ειδικών υποθέσεων, το Διεθνές αρχηγείο με έδρα τη Λιόν της Γαλλίας, που αποτελούνταν από τους: Νόρμαν Μάρεϊ (αρχηγός), Μάουρο Πετάτσι, Ελεάζαρ Σάμουελσον, Ιεροκλής Τσιόρδας, Κατρίν Φλοράνς και Ακάσι Φουτατσούκι. Η ομάδα αυτή της Ιντερπόλ, ανακάλυψε, μετά από πολλές περιπέτειες και η δράση τους να φτάνει σε κάθε γωνιά του κόσμου (Ρωσία, Μαλαισία, Ισπανία, Ολλανδία, Βενεζουέλα, Αγγλία, Γαλλία, Νιγηρία, Λιχτενστάϊν), ένα παράνομο δίκτυο χρηματοδότησης της μεγάλης μη κυβερνητικής οργάνωσης Φόρουμ για τη Δημοκρατία και την Αξιοπρέπεια (DWF). Το δίκτυο αυτό μέσα από εφαρμογές έξυπνου λογιστικού, παραβίαζαν τα ισχυρώς δομημένα συστήματα ασφαλείας των τραπεζών, επιτυγχάνοντας συνεχή ροή χρημάτων από μεγάλους καταθέτες προς την οργάνωση, για να διατεθούν στη συνέχεια στα προγράμματα αρωγής που εκπονούσε. Το δίκτυο της παράνομης μεταφοράς χρημάτων που υπεξαιρούνταν από κάποιους, κερδοσκοπικούς λογαριασμούς προς δεδομένες δράσεις του Φόρουμ , μέσω της ηλεκτρονικής τράπεζας HARP Cyberbank στο Λιχτενστάιν. Το δίκτυο της παράνομης μεταφοράς κεφαλαίων συντόνιζε ένας Άγγλος μαθηματικός, απόφοιτος του Κέιμπριτζ, από μια παροπλισμένη πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου την IP 111 στη Βόρεια Θάλασσα, μέσω ενός πληροφοριακού δικτύου και με τη βοήθεια ενός εξελιγμένου ρομπότ, δικής του κατασκευής, και των συνεργατών του. Εδώ στην πλατφόρμα ήταν το επιτελικό ψηφιακό κέντρο της οργάνωσης. Από αυτόν τον τεχνικό πυρήνα διευθυνόταν το κύκλωμα της απάτης. Πάνω από χίλιοι υπολογιστές κυρίως εξυπηρετητές (server) του Διαδικτύου. Η πλατφόρμα πετρελαίου ήταν μια γιγαντιαία νησίδα από ατσάλι (ένα ατσάλινο νησί), από αλουμίνιο και τσιμέντο, 450 μέτρα πάνω από μια οργισμένη θάλασσα με σκοτεινές ιώδεις ανταύγειες. Στο κέντρο ελέγχου υπήρχε ένα εξελιγμένο ρομπότ, που στη ράχη του είχε μια μεταλλική πινακίδα και ήταν γραμμένο το όνομα LiveWire. To ανθρωποειδές αυτό ρομπότ διέθετε διαδραστικό κέντρο «συνείδησης». Είχε προηγμένες γνώσεις μαθηματικών, τεχνητής νοημοσύνης και ρομποτικής, με ξεχωριστή ευφυΐα και ευρεσιτεχνική ιδιοφυΐα. Διέθετε το ρομπότ, επίπεδα τεχνητής συνείδησης με ικανότητες αντίληψης, εκμάθησης και σύγκρισης. Με τη βοήθεια του LiveWire, μέσω ενός ολόκληρου δικτύου, υλοποιούσε η αφανής παραοργάνωση, ανεπίσημα και υπόγεια, στο μέτρο του δυνατού, την ιδέα του φόρου Τόμπιν (ένας φόρος στα τυχοδιωκτικά κερδοσκοπικά κεφάλαια), για να μπει ένα φρένο στην εκμετάλλευση του αναπτυσσόμενου κόσμου , για να μπλοκάρουνε αυτή την αεριτζίδικη μηχανή παραγωγής πλούτου για τους λίγους και φτώχειας για τους πολλούς. Δηλαδή ένας παράνομος και λαθραίος ανθρωπιστικός «φόρος Τόμπιν» που τον υφαρπάζουν άνομα για ευαγείς σκοπούς στον χειμαζόμενο πλανήτη, κάποιοι σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών (Ρόμπιν Χουντ), μόνο που δεν καραδοκούσαν πια στις βαθύσκιες φυλλωσιές του Δάσους του Σέργουντ, αλλά στις σφύζουσες λεωφόρους των πληροφοριακών δικτύων…

Μια άμωμη ηθική μιας μεγάλης απάτης που απλώνει τις ρίζες της στο ιστορικό παρελθόν της ανθρωπότητας και ουρλιάζει για κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρωπιά. Ευαγής επανόρθωση ή Καλοστημένη απάτη; Έγκλημα, Ηθική και Τεχνολογία.

Μέσα σε ένα διαμέρισμα της πλατφόρμας υπήρχε αναρτημένη μια σημαία, κόκκινη με τρία μικρά κίτρινα κυκλάκια. Μέσα σε κάθε κυκλάκι υπήρχε ένα σπασμένο γρανάζι .Ήταν η σημαία του βασιλιά Λουδ. Υπήρχε δηλαδή μια κλειστή λέσχη με το όνομα Λουδίτες, που δείχνει τον αντιστασιακό και ανατρεπτικό χαρακτήρα τους έναντι της τεχνολογίας. Ιστορικά , η πρώτη ακραία οργανωμένη αντίδραση στις επιπτώσεις της τεχνολογικής μεταμόρφωσης της εργασίας, που επέφερε η βιομηχανική επανάσταση, ήταν οι Λουδίτες. Οι Λουδίτες ήταν οργανωμένοι όμιλοι Άγγλων εργατών, χειριστών, οι οποίοι στις αρχές του 19^ου αιώνα κατέστρεφαν τις υφαντουργικές μηχανές για να προστατέψουν τις θέσεις εργασίες τους στα εργοστάσια. Σήμερα ο όρος Λουδίτης ή Νεολουδίτης, όπως αποδίδεται χαλαρά, χαρακτηρίζει αυτόν που αντιμάχεται γενικώς την ίδια την τεχνολογική εξέλιξη.

Τελικά θα μπορέσει η Ιντερπόλ να εξαρθρώσει αυτή την οργάνωση που χρησιμοποιούσε την παγκοσμιοποιημένη τεχνολογία για να «επανορθώσει», υποτίθεται , τις αδικίες του διεθνούς οικονομικού συστήματος παριστάνοντας τον αναμάρτητο τιμητή του;

Η κοινή εγκληματική δράση μπορεί να εξυγιάνει την κοινωνική και ηθική ανομία που χαρακτηρίζει το παγκοσμιοποιημένο σύστημα της ανοιχτής αγοράς;

Μπορεί να είναι όλα αυτά μεταμόρφωση μιας πολύ παλιάς ιστορίας ,της ίδιας ιστορίας που σίγουρα θα μας συνοδέψει στο μέλλον , σε πολλές παραλλαγές , όσο οι σημερινές ανισότητες και οι συγκρούσεις στον κόσμο μας θα παραμένουν αβυσσαλέες;

Ένα πανέξυπνο, συναρπαστικό, μαθηματικό, ψηφιακό, οικονομικό, πολιτικό και αστυνομικό μυθιστόρημα, που μας βάζει στον περίπλοκο κόσμο του ηλεκτρονικού εγκλήματος και στην ηθική της τεχνολογίας.

«Το ατσαλένιο νησί» προκαλεί τον αναγνώστη σε εγρήγορση και δυσπιστία απέναντι σε κάθε είδους ωραιοποιήσεις και αποσιωπήσεις. Οι συγγραφείς ζητάνε από τον αναγνώστη, και μάλιστα από την αρχή, να δεχτεί τους όρους του παιχνιδιού. Να το αντέξει. Να αντέξει τους όρους: Αλγόριθμοι, λογισμικά, αποκρυπτογράφηση, κείμενα που μπορούν να κωδικοποιούνται σε μορφή αριθμών, αλφαρίθμηση, εξυπηρετητές, τεχνητή νοημοσύνη, έξυπνα ρομπότ, γεροί κώδικες, άλυτα προβλήματα μαθηματικών, λουδίτες, spyware, αναβάθμιση ρουτίνας, λογισμικά προστασίας, κατασκοπευτικό λογισμικό, Echelon, ΜΚΟ, χάκερ, «ελαστικές» τράπεζες, κυβερνοέγκλημα, offshore εταιρείες, θεωρία πιθανοτήτων, ηλεκτρονικές παραβιάσεις, Lenit, Unabomber, φόρος Τόμπιν, θεωρία ομάδων, άλγεβρα Μπουλ, στοχαστικές μαθηματικές τεχνικές, Σονάτα σε ρε ματζόρε, Κ.448 του Μότσαρτ, Όγδοη Συμφωνία του Σοστακόβιτς, Άντα Λάβλεϊς κόρη του Λόρδου Βύρωνα, Ada μία από τις πρώτες γλώσσες για την τεχνητή νοημοσύνη κ.α.

Μια μυθοπλαστική ανατομία της παγκοσμιοποίησης και των αξιών της.

«Επιμένουμε να καυχιόμαστε υποκριτικά και θρασύδειλα, κραδαίνοντας το ξεσκισμένο λάβαρο του ακτινοβόλου μέλλοντος, όταν τρέμουμε κάθε στιγμή για την επόμενη μέρα που θα ξημερώσει στον κόσμο, όταν ζούμε στο φόβο και στη μοναξιά» Οι συγγραφείς

Διαβάστε το. Θα σας καταπλήξει.

Ο Ρέννος Οιχαλιώτης αποφοίτησε από το Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Αθηνών και πήρε μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης στη Νεότερη Ευρωπαϊκή και Βαλκανική Ιστορία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και του Λονδίνου αντίστοιχα.

Ο Πέτρος Στεφανέας είναι επίκουρος καθηγητής στον Τομέα Μαθηματικών της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Ε.Μ.Π. Ειδικεύεται μεταξύ άλλων στην ηθική της πληροφορίας και της τεχνητής νοημοσύνης.