Πέρα από τις σπουδές της στην ψυχολογία της αρέσει πολύ να ασχολείται με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία. Παράλληλα, όμως, ασχολείται και με τη συγγραφή. Αρκετά πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Η Λίμνη της Θλίψης», από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές». Μιλάμε για τη συγγραφέα Ιωάννα Χατζηαντωνίου που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες.
Ας δούμε τι έχει να μας πει...
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Χατζηαντωνίου, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;
Από τα σχολικά μου χρόνια μου άρεσε να γράφω. Το όνειρό μου ήταν να γίνω συγγραφέας. Σπούδασα ψυχολογία που ήταν το δεύτερό μου όνειρο. Οι σπουδές μου έχουν επιρροή στα γραπτά μου καθώς μέσω της θεωρίας αλλά της πράξης της ψυχολογίας έμαθα να εμβαθύνω στον ψυχικό κόσμο των ηρώων μου και να τους δίνω υλική αλλά και συναισθηματική υπόσταση. Είμαι γενικά ήπιων τόνων όμως όταν έχω κάτι στο μυαλό δεν σταματάω αν δεν το πετύχω. Είμαι άνθρωπος που ασχολούμαι με την φύση και μου αρέσει η ζωγραφική. Επίσης είμαι πολύ φιλόζωη.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής; Θεωρείτε ότι η συγγραφή απελευθερώνει τον εσωτερικό κόσμο του συγγραφέα; Εσείς νιώσατε αυτού του είδους την απελευθέρωση όταν ολοκληρώσατε το πρώτο σας έργο;
Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα της συγγραφής. Μπορεί κάποιος να μάθει πολλά για τον εαυτό του γράφοντας. Είναι και μια φυγή από την δύσκολη καθημερινότητα. Να ζωντανεύουν οι ήρωες και να δημιουργούνται ολοκληρωμένες προσωπικότητες που πρέπει και αυτοί να ζήσουν την ζωή τους. Και εγώ ένιωσα απελευθέρωση τελειώνοντας το βιβλίο. Όλα αλλά και όλοι πήραν τον δρόμο τους. Η λύτρωση ήρθε με την λύτρωση του ήρωα.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Η έμπνευση δεν είναι κάτι που έρχεται κατά παραγγελία. Μπορεί να είναι μία φράση ή ένα τυχαίο γεγονός στον δρόμο. Είναι τόσο εύθραυστη που μπορεί πολύ εύκολα να χαθεί. Πάντα κρατάω ένα μπλοκάκι μαζί μου. Έχω φτάσει στο σημείο να γράψω πάνω σε απόδειξη καφετέριας καθώς και σε χαρτοπετσέτα εστιατορίου. Ξεκινάω να γράφω και η ροή εξελίσσεται. Δεν ξεκινάω από την αρχή. Συνήθως το τέλος είναι αυτό που γράφεται πρώτο και η αρχή διαμορφώνεται σύμφωνα με αυτό. Το συγκεκριμένο έργο το εμπνεύστηκα όταν ήμουν στο λύκειο και έλυνα μια άσκηση μαθηματικών. Θεώρησα χρέος μου να γράψω αυτήν την ιστορία. Βέβαια μόνο η κατάληξη παρέμεινε η ίδια τελικά.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Η αλήθεια είναι ότι διαβάζω πολλά βιβλία και κάθε τι που διαβάζω νιώθω ότι μου αφήνει και κάποιο στίγμα. Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι ο Stephen King, ο Chuck Palahniuk, η Sylvia Plath, η Virginia Wolf αλλά και πολλοί άλλοι. Επίσης έχω επιρροές από το χώρο της ποίησης όπως ο T S Eliot που από εκεί πήρε και το επώνυμό του ο ήρωας του βιβλίου.
Θεωρείτε πως είναι χρέος του κάθε δημιουργού να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Εσείς, στην προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το πρώτο σας βιβλίο;
Κάθε ιστορία που δεν ακούγεται είναι μουγκή. Για να γίνει πραγματικό ένα έργο χρειάζεται αναγνώστες. Ο συγγραφέας είναι υποχρεωμένος, αν θέλει να δει το έργο του ολοκληρωμένο, να το μοιραστεί με τον κόσμο. Το δικό μου έργο με έτρωγε σαν το σαράκι. Σαν να με παρακαλούσε να το εκδώσω. Ότι είχα χρέος να το βγάλω προς τα έξω. Να εκδώσω βιβλίο ήταν το όνειρό μου από μαθήτρια. Τελικά έγινε πραγματικότητα. Οπότε, ναι, θεωρώ χρέος ενός συγγραφέα να μοιράζεται το έργο του με τους αναγνώστες.
Αρκετά πρόσφατα, λοιπόν, εν έτει 2022, κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο, το μυθιστόρημά σας με τίτλο «Η Λίμνη της Θλίψης», από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές». Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, στο οποίο δίνεται αρκετή έμφαση στις συναισθηματικές μεταπτώσεις του κεντρικού σας ήρωα. Να υποθέσω πως οι σπουδές σας στην ψυχολογία βοήθησαν αρκετά, ώστε να αποτυπώσετε με ακρίβεια αυτόν τον ομολογουμένως πολύπλευρο εσωτερικό του κόσμο;
Σίγουρα οι σπουδές μου και η πρακτική που έκανα πάνω στην ψυχολογία καθώς και η ενασχόληση μου με εθελοντικές ομάδες με βοήθησαν να αποτυπώσω στο χαρτί την πολύπλοκη συναισθηματική κατάσταση του βασικού ήρωα. Χρόνια μελέτης, ατομικής ψυχοθεραπείας αλλά και η επαφή με άτομα που βασανίζονται από ψυχολογικές δυσκολίες με βοήθησαν να εμβαθύνω στα άδυτα της ψυχής του ήρωα και να περιγράψω τον σκοτεινό εσωτερικό του κόσμο. Να τον βγάλω προς τα έξω και να κάνω τον αναγνώστη να κατανοήσει ότι είμαστε οι εμπειρίες μας.
Ψυχολογικό θρίλερ, χαρακτηρίζεται επομένως το πρώτο βιβλίο με το οποίο ξεκινάτε επίσημα τη συγγραφική σας καριέρα. Είναι τελικά αυτό το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος που σας κεντρίζει περισσότερο ως συγγραφέα και γιατί;
Μία συγγραφέας σε ένα εκπαιδευτικό που παρακολούθησα χαρακτήρισε το γράψιμό μου από ακραίο ρεαλισμό μέχρι επιστημονικής φαντασίας. Η αλήθεια είναι ότι βάζω πάντα μέσα στα έργα μου στοιχεία ψυχολογίας. Οι σπουδές μου έχουν χαραχτεί με ανεξίτηλο μελάνι και το αποτυπώνω και στα έργα μου. Το θρίλερ με κεντρίζει περισσότερο. Η αγωνία και η προσμονή. Αυτό φαίνεται και στις ταινίες που επιλέγω να δω όπως το Νησί των Καταραμένων και το Seven.
Πείτε μας δυο λόγια για την υπόθεση της ιστορίας σας.
Ο ήρωας είναι μια τραγική φιγούρα με επιβαρυμένο παρελθόν το οποίο δεν τον αφήνει να προχωρήσει. Βιώνει μια σημαντική απώλεια και χάνεται ο κόσμος του. Μια νέα άφιξη θα δώσει και πάλι νόημα στην ζωή του όμως ένα τραγικό γεγονός θα φέρει τα πάνω κάτω. Θα καταφέρει άραγε να απαλλαχτεί από τους δαίμονές του και να φτάσει στην λύτρωση;
Ποια υπήρξε η κυριότερη πηγή έμπνευσης και ποιο το ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγκεκριμένη ιστορία;
Η έμπνευση μου ήρθε λύνοντας μια άσκηση μαθηματικών στο λύκειο. Το μυαλό μου δεν βρισκόταν στην άσκηση. Σκεφτόμουν αφηρημένα όταν ξαφνικά χωρίς κάποια ιδιαίτερη αφορμή σκέφτηκα το τέλος του βιβλίου. Ήταν η πρώτη καθαρά δική μου έμπνευση οπότε παράτησα τα μαθηματικά και άρχισα να γράφω. Την ιστορία όμως αυτή την παράτησα και αποφάσισα να την ξαναπιάσω πριν δύο χρόνια όταν πια είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου. Το μόνο που κράτησα ίδιο με την τότε ιστορία ήταν το τέλος. Όλα τα άλλα αναδιαμορφώθηκαν.
Υπάρχει κάποιο από τα πρόσωπα του βιβλίου σας στο οποίο καθρεφτίζονται στοιχεία του εαυτού και της προσωπικότητας σας;
Πιστεύω πως πάντα οι ήρωες ενός βιβλίου έχουν στοιχεία από τον συγγραφέα τους. Από τις εμφανισιακές προτιμήσεις έως και τα άδυτα της ψυχής τους. Στη χαρτογράφηση των χαρακτήρων ακόμη και μη συνειδητά περνάμε δικιές μας συμπεριφορές ή ανησυχίες. Συγκεκριμένο πρόσωπο όχι δεν θα το έλεγα αλλά συμπεριφορές σίγουρα.
Από τον τίτλο του βιβλίου σας και μόνο ο αναγνώστης καταλαβαίνει πως μέσω του κεντρικού του ήρωα θα ταξιδέψει σε σκοτεινά μονοπάτια συναισθημάτων που θα ραγίσουν θέλοντας και μη και τον δικό του συναισθηματικό κόσμο. Το ερώτημά μου είναι το εξής: Θα υπάρξει αποκατάσταση στο τέλος; Αυτό που λέμε κοινώς happy end θα δοθεί για τη λύτρωση της ψυχής;
Ο ήρωας ζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος, τις τύψεις του και την μάχη με τους δαίμονές του. Μέχρι που γίνεται ένα γεγονός και τα ανατρέπει όλα. Μια ηρωική πράξη θα φέρει την πολυπόθητη λύτρωση η οποία θα ολοκληρωθεί με το κλείσιμο του βιβλίου. Οπότε υπάρχει happy end και μαζί με τον πρωταγωνιστή λυτρώνεται και ο αναγνώστης.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό, δεδομένου ότι εντάσσεται στη λογοτεχνία του φανταστικού; Μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Ναι, θεωρώ ότι ένας έφηβος είναι σε θέση να διαβάσει και να κατανοήσει το περιεχόμενο του βιβλίου. Και εμένα όταν μου ήρθε η έμπνευση για το συγκεκριμένο έργο ήμουν έφηβη, και μάλιστα μαθήτρια λυκείου. Στην εφηβεία το παιδί βιώνει έντονες ψυχικές μεταπτώσεις και πιστεύω ότι είναι στην κατάλληλη ηλικία για να αρχίσει να νιώθει, να αναγνωρίζει και να βιώνει τόσο αρνητικά όσο και θετικά συναισθήματα.
Μιλήστε μας για το πρώτο σας εκδοτικό σπίτι. Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές»; Θεωρείτε πως ένας καλός εκδοτικός οίκος συμβάλει σημαντικά για την περαιτέρω προώθηση ενός βιβλίου;
Είμαι πολύ ικανοποιημένη με τον εκδοτικό οίκο «Συμπαντικές Διαδρομές». Με το ανατριχιαστικό εξώφυλλο που προϊδεάζει για το σκοτεινό περιεχόμενο του βιβλίου. Επίσης η γραμματοσειρά του εξωφύλλου φαίνεται εναλλακτική κάτι που ταιριάζει με την υπόθεση του έργου. Με την επιμέλεια του βιβλίου δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος προωθεί πολύ το βιβλίο και ελπίζω να το βρουν ενδιαφέρον και οι αναγνώστες. Νομίζω πως ένας καλός εκδοτικός οίκος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην προώθηση του βιβλίου.
Ποια τα συναισθήματά σας όταν πιάσατε για πρώτη φορά το βιβλίο στα χέρια σας; Ήταν αρκετά δυνατά, ώστε να σας ωθήσουν να γράψετε κι άλλα πολλά βιβλία στο μέλλον;
Μπορώ να πω ότι συγκινήθηκα όταν το έπιασα στα χέρια μου καθώς και όταν άκουσα τα πρώτα θετικά σχόλια. Ήταν πάντα το όνειρό μου. Κυριολεκτικά ένιωσα ότι πετάω. Θέλω να συνεχίσω να γράφω. Το γράψιμο είναι τρόπος ζωής. Τώρα όσον αφορά το μέλλον ήδη προετοιμάζω το επόμενο.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Στο φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού του εκδοτικού οίκου «Συμπαντικές Διαδρομές». Επειδή μένω επαρχία μια παρουσίαση εδώ δεν θα είχε μεγάλη απήχηση.
Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;
Σίγουρα στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου και στην αντίστοιχη σελίδα στο facebook.
Επίσης μπορεί να το παραγγείλει στα τοπικά βιβλιοπωλεία.
Μια ευχή σας που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;
Να βρουν οι αναγνώστες μου ενδιαφέρον το βιβλίο μου. Να μπορέσουν να «δουν» τους ήρωες μου και να τους δώσουν υπόσταση.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
«Πάρε εμένα» ούρλιαξε. Να τελειώνουμε».
«Δεν πάει έτσι νεαρέ μου» ο πατέρας του.
«Μη μιλάς εσύ. Εσύ έβγαλες την ουρά σου απ έξω. Εσύ μας κατέστρεψες».
«Μόνος σου κατέστρεψες τον εαυτό σου Τζόσουα. Πότε θα μεγαλώσεις επιτέλους και θα σταματήσεις να ρίχνεις την ευθύνη αλλού;»
Ο Τζος έμπηξε με δύναμη τα νύχια του στις παλάμες του μέχρι να ματώσουν.
«Ο καθένας κάνει τις επιλογές του».
«Σταμάτα» άρχισε με οργή να σπάει πράγματα.
Γέλια ακούγονταν.
«Σταμάτα».
Τα γέλια δυνάμωναν. Ο Τζος άρχισε να πετάει αντικείμενα παντού. Ο γάτος φοβήθηκε και κρύφτηκε κάτω από τον καναπέ.
Τα γέλια σιγά σιγά μετατράπηκαν σε ουρλιαχτά.
«Σταματαααα. Οι νεκροί πρέπει να μείνουν με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς. Και είστε νεκροί» κοίταξε τον καθρέφτη. Το είδωλο του δεν ήταν το δικό του. Έδωσε τότε μια γροθιά στον καθρέφτη κάνοντας τον χίλια κομμάτια. Σκούρο αίμα άρχισε να αναβλύζει από το χέρι του.
«Και είστε νεκροί…» ψιθύρισε ενώ το αίμα ανάβλυζε.
Ο Τζος σύρθηκε προσπαθώντας να πιάσει το τηλέφωνο. Όλα είχαν αρχίσει να γυρίζουν.
«Λίγο ακόμη…» και κατάφερε να πιάσει το ακουστικό. Πληκτρολόγησε τον αριθμό του Ρος. Χτύπαγε αλλά δεν το σήκωνε κανείς.
«Σε παρακαλώ…»
Κυρία Χατζηαντωνίου, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.
Σας ευχαριστώ και εγώ για την αφιέρωση και τις ευχές σας. Καλή συνέχεια.
Βιογραφικό:
Η Ιωάννα Χατζηαντωνίου γεννήθηκε στην Ρόδο όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε ειδίκευση στην συστημική ψυχοθεραπεία. Η σχέση της με το γράψιμο ξεκίνησε από μικρή ηλικία, αρχικά γράφοντας εφηβικά στιχάκια στα τετράδια και έπειτα ολοκληρωμένα διηγήματα. Έχει διακριθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια, τόσο στην ψυχολογία όσο και στην δημιουργική γραφή. «Η Λίμνη της Θλίψης» είναι το πρώτο της ολοκληρωμένο μυθιστόρημα. Στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία. Είναι παντρεμένη στους Μολάους Λακωνίας και έχει τρεις γάτες.
0 Σχόλια