Σονέτο, της Στέλλας Πετρίδου

 

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Το Σονέτο, που μεταφράζεται και ως «τραγουδάκι», είναι ένα ποιητικό είδος που αποτελείται από 14 στίχους. Γι’ αυτό και συχνά αποκαλείται και δεκατετράστιχο. Γεννήθηκε και καλλιεργήθηκε στην Ιταλία τον  13ο αιώνα μ.Χ., ενώ αργότερα άνθισε και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Διακρίνεται σε δύο βασικές μορφές σονέτων: το ιταλικό ή αλλιώς το κλασικό σονέτο και το αγγλικό.

Η συλλογή «Σονέτα της αγάπης» περιέχει τριάντα ποιήματά μου, που ακολουθούν την ακουστική ομορφιά και την αρχιτεκτονική δομή άλλοτε της ιταλικής και άλλοτε της αγγλικής μορφής του σονέτου. Κεντρικός πυρήνας αυτής η αγάπη, το συναίσθημα που γεννιέται αυθόρμητα, ανθίζει και καρποφορεί στην ψυχή του ανθρώπου διακριτικά και που σε κάθε ευκαιρία του αποδεικνύει με τον πιο γλυκό, τον πιο όμορφο και τον πιο συναρπαστικό τρόπο την ανυπολόγιστη αξία της ύπαρξής του στη δική του ζωή.  

Φεγγαρόλουστος πόθος

Των φεγγαρόλουστων βραδιών ελπίδες
σ’ αγάπης τάματα περιπλανώνται.
Άγνωστα βλέμματα σα συναντώνται,
του πεπρωμένου σκίζουν τις σελίδες.

Χτίζουν στα όνειρα νέες πατρίδες
κι απ’ τα σκοτάδια τους αναρριχώνται.
Χαράς μηνύματα αντανακλώνται,
καρδιάς σκιρτήματα, ζωής αχτίδες.

Πόθος που γύρεψε πάθος να γίνει,
στη δίψα λούζεται νερό και πίνει
και σ’ ώρα γέρικη τολμά ν’ ορμήσει.

Προτού οι δαίμονες αυγή φανούνε
και σε διλήμματα βαθιά μπλεχτούνε,
τα μη που στοίχειωσαν να διαλύσει.