«Το βιβλίο είναι αγάπη. Είναι άγγιγμα των αισθήσεων, μυρωδιά, αφή, σελιδοδείκτης, μια ιεροτελεστία, πρέπει να σου αρέσει.» Είναι τα λόγια της πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως Μαρίλλης Διαμαντή που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες με αφορμή το βιβλίο της «Ο Επιζών» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Bookoo».
Πάμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα...
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Διαμαντή, για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμα που καθόρισε την λογοτεχνική σας πορεία;
Η συγγραφή είναι μέσα σου. Είναι ένας τρόπος έκφρασης, δημιουργία, αναζήτηση. Ανατρέχοντας δεν βρίσκω κάποιο ιδιαίτερο ερέθισμα, απλά μια ώθηση προς τον γραπτό λόγο. Για μένα ήταν πάντα πιο εύκολο, ένας τρόπος έκφρασης δομημένος, ουσιαστικός. Μου άρεσε να γράφω κάτι και να μένει, να μην χάνεται.
Είναι τελικά οι άνθρωποι των βιβλίων πιο ελεύθεροι άνθρωποι; Πιο πλούσιοι συναισθηματικά και πιο πολυταξιδεμένοι σε νοητικό και γνωστικό επίπεδο;
Το βιβλίο έχει μια μαγεία, περιπλανιέσαι στις σελίδες του, σε γεμίζει γνώση και εμπειρίες, σε ταξιδεύει, σου εμπλουτίζει ολόκληρο το είναι σου. «Ελεύθερος άνθρωπος», είναι μεγάλη κουβέντα και δεν ξέρω αν το επιτυγχάνει κανείς μόνο με τα βιβλία αλλά είναι σίγουρο πως το διάβασμα σου ανοίγει πολλά μονοπάτια, σε απελευθερώνει.
Θυμάστε πότε ήταν η πρώτη φορά που γράψατε το πρώτο σας κείμενο; Ποια ήταν η κατάληξή του; Τυπώθηκε ή έμεινε στο συρτάρι και γιατί;
Πάντα έγραφα, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, κείμενα, δοκίμια, σημειώματα, ένας συνεχής, οικείος τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να τυπώσω και να δημοσιεύσω τίποτα από τα κείμενά μου, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό. Ο «Επιζών» δεν έμεινε στο συρτάρι γιατί οι οικείοι μου με παρότρυναν να τυπωθεί και πραγματικά τους ευχαριστώ.
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που νιώσατε την ανάγκη να το μεταφέρετε αυτούσιο στο χαρτί;
Επειδή πάντα μου άρεσε να γράφω, λίγο παραπάνω από το απλά να κρατάω ημερολόγιο, έχω μεταφέρει στο χαρτί, και θα ομολογήσω στον υπολογιστή πλέον, και ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα που με έκαναν να νοιώσω έντονα. Είναι ένας τρόπος να καταγράψεις και το γεγονός και τα συναισθήματά σου και με ένα μαγικό τρόπο αυτός ο τρόπος έκφρασης και διαχείρισης σε λυτρώνει, τουλάχιστον εμένα.
Ποιος θεωρείτε ότι, τελικά, είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο.
Η λογοτεχνία είναι αγαθό που πλουτίζει την ζωή μας. Η λογοτεχνία είναι γνώση, παιδεία, αξία, ερμηνεία. Αναπτύσσει το μυαλό, οξύνει την φαντασία, εκφράζει την ανθρώπινη ψυχή. Η ζωή μας αποκτά χρώμα μέσα από τις μορφές της λογοτεχνίας, σου προκαλεί μια ποικιλία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο σύγχρονος άνθρωπος, καταβεβλημένος από το στρες μπορεί να βρει λίγη γαλήνη μέσα από την λογοτεχνία.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας;
Το βιβλίο είναι αγάπη. Είναι άγγιγμα των αισθήσεων, μυρωδιά, αφή, σελιδοδείκτης, μια ιεροτελεστία, πρέπει να σου αρέσει. Το διαδίκτυο είναι εξέλιξη και αποτελεί μια αστείρευτη πηγή πληροφόρησης και ενημέρωσης. Σίγουρα υπάρχουν και μειονεκτήματα αλλά σε όλα τα θέματα υπάρχουν θετικές και αρνητικές πλευρές. Δεν θεωρώ ότι το διαδίκτυο μπαίνει εμπόδιο στο βιβλίο τουναντίον ας σκεφτεί κάποιος ότι αν αγαπά το βιβλίο και δεν έχει πρόσβαση σ αυτό μπορεί πολλές φορές να το βρει ηλεκτρονικά, το βρίσκω εντυπωσιακό ή αυτό που βρίσκω εκπληκτικό είναι η δυνατότητα που προσφέρεται σε άτομα με μειωμένη όραση να μπορούν να ακούνε το βιβλίο. Αν αγαπάς το βιβλίο το διαδίκτυο μπορεί να αποδειχτεί και σύμμαχος.
Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;
Σίγουρα όλοι επηρεαζόμαστε από αυτά που διαβάζουμε και βιώνουμε, δεν θα έλεγα όμως ότι επηρεάζομαι στον τρόπο έκφρασής μου από κάποιον από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Έχω τον δικό μου τρόπο γραφής αλλά όσο και αν το αναλύω αυτή την στιγμή δεν θεωρώ ότι έχει επηρεαστεί από κάποιον.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;
Ειλικρινά νομίζω τα πάντα, ο θυμός μου, ο πόνος μου, η χαρά μου, ένα ταξίδι, μια ανάμνηση, μια συνάντηση. Είναι απίθανο από τι απλό μπορείς να ξεκινήσεις να γράφεις και να μην σταματάς.
Το πρώτο σας βιβλίο αποτελεί μια νουβέλα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Bookoo» και φέρει τον τίτλο «Ο Επιζών». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό της.
Ο «Επιζών» - «Μια δεύτερη ευκαιρία» αποτελεί την εξιστόρηση ενός μοναδικού, συνταρακτικού ιστορικού γεγονότος που διαδραματίζεται κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην περιοχή της Φθιώτιδας. Οι πρωταγωνιστές του, νέα παιδιά, αγωνίζονται και αντιστέκονται στον κατακτητή. Συλλαμβάνονται, βασανίζονται και στήνονται στο εκτελεστικό απόσπασμα. Είναι όλοι τους αδέρφια. Ο Παύλος αν και τουφεκίζεται από θαύμα επιβίωσε. Η αφήγηση περιγράφει όλα τα συνταρακτικά γεγονότα μέχρι την λύτρωση, μη παραλείποντας να παρουσιάσει με απόλυτα απλό και περιγραφικό τρόπο τα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
Η ιστορία του βιβλίου σας περιγράφει τη σωματική και ψυχολογική αποδυνάμωση του ανθρώπου την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τότε δηλαδή που η καταστροφή, η φτώχεια, το έγκλημα και η βία αποτελούσαν καθημερινό του βίωμα και κατάρα μη αναστρέψιμη. Ωστόσο, τίποτα δε φαίνεται να χάνεται ακόμα. Εκεί που το σκοτάδι πλημμυρίζει τα πάντα, μια μικρή σπίθα φωτός προβάλει για να ζωντανέψει την ελπίδα και πάλι. Η ιστορία που αφηγείστε είναι πραγματική κι οπωσδήποτε συνταράσσει τον αναγνώστη, καθώς του περνά πληθώρα μηνυμάτων. Ποια είναι αυτά, μπορείτε να μας πείτε;
Ο αναγνώστης από την καταγραφή και μόνο των γεγονότων θα αισθανθεί την ένταση, τον πόνο, την αγωνία και την καταστροφή που επικρατεί γύρω. Ένας κόσμος διαλυμένος χωρίς θεσμούς, χωρίς αγαθά, σε απόλυτη εξαθλίωση. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελεί εξάλλου τον καταστροφικότερο στην ιστορία. Θα διαπιστώσει όμως ότι, και το γεγονός που καταγράφεται στο βιβλίο αλλά και ο χαρακτήρας του Παύλου δίνουν δύναμη, αισιοδοξία, αγάπη για την ζωή και τον άνθρωπο, μεγαλοψυχία. Ο αναγνώστης θα διακρίνει μέσα από την προσωπικότητα του Παύλου, την αντίθεση, το θετικό μέσα από το αρνητικό, το καλό μέσα από το κακό. Ο Παύλος που ήταν ευγνώμων για την δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε, ένας άνθρωπος που μετέτρεπε τα εμπόδια, τις απογοητεύσεις, τις αποτυχίες, σε ελπίδα, που πίστευε ότι όλα μπορούν να διορθωθούν προς το καλύτερο, μια προσωπικότητα αισιόδοξη, πιστεύοντας πάντα στην θετική πλευρά της ζωής, είναι αυτός που μας διδάσκει τα μηνύματα που ελπίζω να αποκομίσει και ο αναγνώστης .
Χρησιμοποιώντας τη δυνατή αφηγηματική σας πένα περιγράφετε, παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, τον κοπιώδη αγώνα του ανθρώπου ενάντια στον θάνατο, καθώς και το ψυχικό του σθένος να επιβιώσει παρά τις σκληρές προσταγές της μοίρας του. Ποιο υπήρξε το βασικό ερέθισμά σας για να ξεκινήσετε τη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Το βασικό ερέθισμα ήταν η ανάγκη να γνωστοποιήσω το γεγονός στο σύνολο του και εξωτερικεύσω τα συναισθήματα μου και κυρίως τον θαυμασμό μου για τον πατέρα μου και αυτά που έζησε αλλά και για τα αδέρφια του. Ένας φόρος τιμής στον Ανιδιοτελή Πατριωτισμό τους και την Αυτοθυσία τους.
Το βιβλίο σας το αφιερώνετε στη μνήμη του αγαπημένου σας πατέρα, αλλά όχι μόνο σε αυτόν. Επίσης το προσφέρετε ως φόρο τιμής στους προγόνους σας, και σε πολλούς άλλους ακόμα. Μπορείτε να μας τους αναφέρετε επιγραμματικά; Γιατί αποδίδεται τελικά αυτός ο φόρος τιμής;
Ο Παύλος, ο πατέρας μου, αγωνίστηκε μαζί με τα αδέρφια του, τον Χρήστο, τον Θεόδωρο, τον Ευθύμη, και την Κατίνα, αγωνίστηκαν και πρόσφεραν τον εαυτό τους για την πατρίδα και την ελευθερία της, όλοι τους χάθηκαν το 1944, ο Παύλος επέζησε. Μια και αποτελώ συνέχεια του Παύλου οφείλω ένα φόρο τιμής στους συναγωνιστές του, στα αδέρφια του.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για το μυθιστόρημά σας;
Ο τίτλος αναφέρεται στον πρωταγωνιστή του στον Παύλο, τον μοναδικό Επιζώντα εκτελεστικού αποσπάσματος που επεβίωσε έχοντας μια δεύτερη ευκαιρία. Δεν νομίζω ότι επέλεξα τον τίτλο, η ιστορία μόνη της τον επέλεξε.
Οι αναφορές μετά το τέλος της ιστορίας του βιβλίου, καθώς και το φωτογραφικό υλικό που ακολουθεί ποιο σκοπό εξυπηρετούν; Είναι βοηθητικά της αφήγησης;
Η ιστορία αυτή λόγω της μοναδικότητάς της χρειάστηκε και κάποια περαιτέρω έρευνα που κομμάτια της ήθελα να τα μοιραστώ με τον αναγνώστη. Εξάλλου το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί και ένα κληροδότημα για τα παιδιά μου και ήθελα να συμπεριλάβω όσο περισσότερο υλικό μπορούσα.
Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;
Όταν το έγραφα είχα πολύ έντονα στο μυαλό μου να μπορεί να απευθυνθεί σε νέους και σε άτομα που δεν έχουν πολύ γνώση της συγκεκριμένης εποχής και της ιστορίας. Είναι ένα κείμενο που είχε σκοπό να προσεγγίσει και νεότερο ηλικιακά κοινό και νομίζω ότι άνετα μπορεί.
Το βιβλίο σας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Bookoo». Ήταν προσωπική σας επιλογή η ιδιωτική έκδοση; Κι αν ναι, γιατί;
Αν και προσέγγισα κάποιους εκδοτικούς οίκους δεν ήθελα να χρονοτριβήσω και να περιμένω για να εκδοθεί το βιβλίο. Είχα πάρει την απόφαση να κοινοποιήσω την ιστορία και δεν ήθελα να περιμένω, γι αυτό και προχώρησα στην αυτοέκδοση.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;
Ναι, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να ακουστεί το βιβλίο και είναι στα προσεχή μου σχέδια, απλά δεν έχει οριστεί κάτι άμεσα.
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Σ ένα κόσμο γεμάτο προκλήσεις και μια ζωή γεμάτη εκπλήξεις, δεν μπορώ παρά να ευχηθώ να καταφέρουμε να κατακτήσουμε την ‘ευτυχία’, όποια κι αν είναι αυτή για τον καθένα μας.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Η αντίσταση εκείνη την εποχή αποτελούσε τρόπο έκφρασης. Ήταν η ηρωική στάση ζωής, η αγάπη προς την πατρίδα, η πίστη στις αξίες τις αθάνατες του ελληνισμού, στην αίσθηση του καθήκοντος, στη δύναμη της ψυχής.
Είναι νέοι της εποχής τους, και η αντίσταση είναι αντίδραση στην καταπίεση που βιώνουν· είναι διαμαρτυρία, περιφρόνηση· είναι ένας τρόπος να ανακόψουν την πορεία του κατακτητή, να δείξουν την αποστροφή τους. Είναι μια μορφή επανάστασης. Είναι οι νέοι της Κατοχής, γεμάτοι από την ανάγκη να επαναστατήσουν, να παρανομήσουν, να αντιδράσουν. Νέοι παράτολμοι, γεμίζουν χαρά να προσφέρουν και να παρανομούν μαζί. Ζούσαν τη ζωή πέρα απ’ τα όρια, και τους άρεσε, όμορφη ζωή, ζωή που μόνο τα νιάτα τη βιώνουν και τη τολμούν.
Τα αδέρφια, χωρίς δεύτερη σκέψη, εντάχθηκαν στον αγώνα.
Κυρία Διαμαντή, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.
Κυρία Πετρίδου σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία, την όμορφη συζήτησή μας και για τις ευχές .
Βιογραφικό
Η Μαρία-Έλλη (Μαρίλλη) Διαμαντή Συλλάνταβου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι μητέρα τριών παιδιών και παντρεμένη με τον Γιώργο Συλλάνταβο. Έχει σπουδάσει Διεθνείς Σχέσεις (LSE, University of London [BSc] & Staffordshire University [MSc]), εργάστηκε στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος για είκοσι ένα χρόνια στη Διεύθυνση Διεθνών Επενδύσεων και στη Διεύθυνση Επενδυτικών Σχέσεων (Investor Relations) και αργότερα στη Magellan Investments Corp, όπου μέχρι σήμερα είναι μέλος του Δ.Σ. Είναι μέλος του American Historical Association & του Oral History Society (University of London, Department of History, Royal Holloway). Επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για τον πολιτισμό και τα κοινωνικά θέματα και έχει ενεργό συμμετοχή σε εκδηλώσεις που υποστηρίζουν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
0 Σχόλια