Σήμερα οι Τέχνες φιλοξενούν τον ηθοποιό Ορέστη Στύλο που πρωταγωνιστεί στην ξεκαρδιστική μαύρη κωμωδία «ΤΣΟΥΡΕΚΙ» του Κωνσταντίνου Δελένδα, σε σκηνοθεσία Φάνιας Νταλιάνη. Η παράσταση θα ανοίξει αυλαία αυτό το Σάββατο 15 Μαρτίου και ώρα 21:00, στο ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ. Ας δούμε τι έχει να μας πει.
Μπορεί η
τέχνη του θεάματος να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο;
Σίγουρα μπορεί. Η τέχνη έχει τη
δύναμη να επηρεάζει, να εμπνέει και να αφυπνίζει το κοινό—κι αυτός είναι ένας
από τους βασικούς σκοπούς της. Το ίδιο ισχύει και για εμένα, όπως και για τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι. Αν μέσω μίας
δράσης μου, φράσης ή κίνησης, καταφέρω να κάνω έστω και έναν θεατή να
προβληματιστεί, να νιώσει ή να δει τον κόσμο με μια
διαφορετική ματιά, τότε έχω πετύχει τον στόχο μου.
Πότε καταλάβατε
ότι επαγγελματικά θέλετε να ασχοληθείτε με την υποκριτική Ποιο ήταν το έναυσμα;
Από μικρός αγαπούσα το θέατρο και ήθελα να ασχοληθώ. Η μητέρα μου υποστηρίζει πως με πήγε σε ένα θεατρικό εργαστήρι, όπως της ζητούσα, και πολύ γρήγορα
της δήλωσα ότι δεν μου αρέσει και δεν θέλω να ξαναπάω. Εγώ τέτοια ανάμνηση δεν
έχω. Δεν θέλω να την βγάλω ψεύτρα. Μάλλον αυτή έχει δίκιο. Δεν φημίζομαι για τη
μνήμη μου. Εγώ μόνο θυμάμαι να λέω ότι θέλω να κάνω θέατρο και ήμουνα σίγουρος
ότι κάποια μέρα θα το κάνω. Στο πανεπιστήμιο μπήκα σε φοιτητική θεατρική ομάδα.
Και τρία χρόνια αργότερα, καθώς ετοιμάζαμε μια παράσταση, αναρωτήθηκα γιατί
περνάω ατελείωτες ώρες εκεί και δεν διαβάζω καθόλου για το Φυσικό. Εκεί ξεκίνησε (και τελείωσε) ο
προβληματισμός. Αφότου έκανα αυτή τη σκέψη δεν υπήρχε
επιστροφή.
Θυμάστε ποιο
ήταν το πρώτο θεατρικό έργο που παρακολουθήσατε στη ζωή σας;
Λατρεύω να διαβάζω αυτή την ερώτηση σε συνεντεύξεις φίλων και συναδέλφων. Πάντα έχουν μια εκπληκτική
ιστορία για κάποια τρομερή παράσταση, με καταπληκτικούς συντελεστές,
καθηλωτικές ερμηνείες, συγκλονιστικά έργα κλπ κλπ. Πάντα ζηλεύω λίγο. Δεν έχω
ιδέα ποια ήταν η πρώτη παράσταση που είδα. Σίγουρα κάποια αυτοσχέδια παράσταση
της μεγάλης μου αδερφής (που θα με είχε ανάγκασει να συμμετέχω). Αυτό που
θυμάμαι καλά είναι ότι από μικρός πήγαινα με τους
δικούς μου στο θέατρο. Από τις αγαπημένες μου ήταν πάντα αυτές που ανέβαζε ο
εφηβικός θίασος του δήμου.
Ποιο έργο
θεατρικού συγγραφέα αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Είμαι τρομερά αναποφάσιστος για να δηλώσω με σιγουριά ότι αγαπώ περισσότερο ένα
συγκεκριμένο έργο ή συγγραφέα. Ωστόσο από τους αγαπημένους μου συγγραφείς αυτή
την περίοδο είναι ο Σαίξπηρ. Φουλ κλισέ το ξέρω, αλλά είναι η αλήθεια. Στην αρχή δεν καταλάβαινα γιατί όλοι μιλούσαν με τόση
λατρεία γι’ αυτόν. Μετά τον διάβασα. Ξανά και ξανά. Τον δούλεψα στη σχολή και
έπαιξα χαρακτήρες του. Εκεί τον ερωτεύτηκα. Αυτό που με ενθουσιάζει στα έργα
του είναι ότι ο τρόπος που λέει τις ιστορίες και ο λόγος που χρησιμοποιεί. Αν
έγραφε στα ελληνικά τότε σίγουρα θα έγραφε ακριβώς όπως μιλούσε ο θείος μου ο
Βαγγέλης από το χωριό, απλά, άμεσα αλλά με μία μοναδική ποιητικότητα. Το
γεγονός ότι καταφέρνει να ζωντανεύει τις πιο περίπλοκες ανθρώπινες ιστορίες με
τις πιο απλές λέξεις εμένα με μαγεύει.
Σε ποιο
θεατρικό έργο θα θέλατε οπωσδήποτε να συμμετέχετε στο μέλλον ως ηθοποιός;
Αυτό που κυρίως με
ενδιαφέρει είναι να παίζω στο θέατρο. Λόγω της αναποφασιστικότητας που ανέφερα
και νωρίτερα, δεν μπορώ να διαλέξω ένα θεατρικό έργο. Θέλω να βρεθώ τόσο σε
κλασικά όσο και σε σύγχρονα έργα. Σε αυτά που ήδη ξέρω αλλά και να ανακαλύψω
καινούργια. Θέλω να δοκιμάσω και να δοκιμαστώ σε πολλά διαφορετικά είδη. Ίσως
σε 20 χρόνια να έχω κατασταλάξει λίγο παραπάνω. Ίσως και όχι.
Κωμωδία ή
δράμα; Ποια η προτίμησή σας;
Όπως λένε δεν υπάρχει ωραία κωμωδία
χωρίς δράμα, ούτε δράμα χωρίς γέλιο. Προτιμώ νομίζω να μην είναι ξεκάθαρο το
είδος. Λατρεύω τα έργα που καθώς τα παρακολουθώ κλαίω από τα γέλια και μετά με
προβληματίζει για μια βδομάδα το δράμα το οποίο περιείχαν.
Πού σας
βρίσκουμε αυτή την περίοδο;
Αυτή την περίοδο είμαι στην τελική
ευθεία για την παράσταση "Τσουρέκι" στο θέατρο Μοντέρνοι Καιροί. Πρόκειται για ένα πανέξυπνο κείμενο που το δουλεύουμε
με μία ομάδα εκλεκτών ανθρώπων. Όλοι οι συντελεστές είναι εξαιρετικοί
επαγγελματίες και απολαμβάνω τρομερά τη συνεργασία μας. Παράλληλα συμμετέχω και
σε μία ταινία μικρού μήκους που λέγεται "ΣΥΜΦΥΣΕΙΣ",
η οποία θίγει θέματα, τα οποία πιστεύω
πολύ πως πρέπει να συζητούνται παραπάνω. Και οι δύο δουλειές είναι κάτι που
ανυπομονώ να παρουσιαστούν στο κοινό γιατί πιστεύω πολύ σε αυτές.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας στην παράσταση/
Ο ρόλος μου σε αυτή την παράσταση είναι μια πολύ ευχάριστη πρόκληση. Πρόκειται
για ένα ρόλο που στην πρώτη ανάγνωση φαίνεται λιγάκι ακραίος, ίσως και εκτός
πραγματικότητας. Καθώς όμως τον δούλευα, άρχισα να παρατηρώ στοιχεία του σε
ανθρώπους γύρω μου αλλά κυρίως και σε εμένα. Είναι μια εκδοχή του κάθε ανθρώπου
γύρω μας. Φαινομενικά ακραία εκδοχή, αλλά ίσως και όχι τόσο εξωπραγματική.
Πρόκειται για έναν άνθρωπο που προσπαθεί πολύ για να καταφέρει τα
αυτονόητα πράγματα που θέλουμε όλοι.
Αυτά που προσπαθούμε όλοι μας. Να ανήκουμε κάπου, να έχουμε το δικαίωμα να
υπάρχουμε, χωρίς ενοχές, να δούμε την ομορφιά γύρω μας, να μην μας καταπίνει η
μιζέρια της καθημερινότητας. Δουλεύοντας αυτό τον ρόλο κατάλαβα πως και εγώ ο
ίδιος έχω πολύ ανάγκη αυτά τα πράγματα.
Ποιο από τα
θέλω ή τα όνειρά σας μένει να πραγματοποιήσετε στον χώρο της τέχνης;
Σχεδόν όλα μάλλον. Προς το παρόν
χαίρομαι που έχω το προνόμιο να
συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν και το κάνουν καλά.
Μεγάλο μου όνειρο βέβαια είναι να έχω
τους πόρους και τον χρόνο να πειραματιστώ περισσότερο, να ταξιδέψω και να
συνεργαστώ με καλλιτέχνες από πολλά άλλα μέρη.
Εκτός από το θέατρο θα θέλατε να
ασχοληθείτε και με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο? Αν ναι γιατί;
Προς το παρόν η μεγάλη μου αγάπη είναι το θέατρο. Αλλά θέλω σίγουρα να
πειραματιστώ και σε άλλα μέσα. Έχω δουλέψει αρκετά στον κινηματογράφο αλλά πίσω
από τις κάμερες. Θα ήθελα πολύ να δοκιμαστώ και μπροστά.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας
σχέδια;
Δεν θα αναλύσω συγκεκριμένα σχέδια. Θα εμπνευστώ από τον ρόλο μου στην
παράσταση και θα πω μόνο αυτό: θέλω να συνεχίσω να προσπαθώ. Για το καλύτερο,
το καινούριο, το διαφορετικό, το σημαντικό, το δικό μας.
0 Σχόλια