Όταν θυμήθηκα να με αγαπώ σε χώρισα…
ISBN: 978-618-210-284-8
Συγγραφέας: Ευαγγελία Τσακίρογλου
Έτος Έκδοσης: 2025
Σελίδες: 228
Εκδόσεις: Ελκυστής
Γράφει η Στέλλα Πετρίδου
Πόσο απέχει ο έρωτας από τη λάθος εντύπωση, η αγάπη απ’ την εξαπάτηση, η ειλικρίνεια από την υποκρισία, η εμπιστοσύνη από την καχυποψία, η αίσθηση ασφάλειας από τη συναισθηματική φθορά και εξάρτηση, ο σεβασμός από την υποταγή, η αφοσίωση από την παντελή αδιαφορία; Η καλή πρόθεση πολλές φορές, ακόμα και η μακροχρόνια επιλογή της σιωπής και της μονόπλευρης οπισθοχώρησης για την αποφυγή μεγαλύτερων διαπροσωπικών τριβών και συγκρούσεων αποδεικνύονται άκρως επικίνδυνες και δυστυχώς πάντα καταστροφικές για εκείνον που επέλεξε να είναι το θύμα και σε καμία περίπτωση ο θύτης. Αυτό θα διαπιστώσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το νέο βιβλίο της συγγραφέα Ευαγγελίας Τσακίρογλου με τίτλο «Όταν θυμήθηκα να με αγαπώ σε χώρισα…», που εδώ και λίγους μήνες κυκλοφορεί, όπως και τα τρία προηγούμενα βιβλία της, από τις εκδόσεις «Ελκυστής».
Καθόλου μυθοπλασία δεν αποδεικνύεται η ιστορία της, θα διαπιστώσει ο αναγνώστης αυθόρμητα, καθόλου υπερβολική και ακραία, καθόλου εξωπραγματική και επιτηδευμένα πολύπλευρη. Και πράγματι, έτσι είναι. Σε καμία περίπτωση δε γράφηκε για λόγους εντυπωσιασμού ούτε όλα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν συμπεριλήφθηκαν στο σώμα της απλά και μόνο για να εξυπηρετήσουν τις αυξημένες ανάγκες της πλοκής και τη διατήρηση του ενδιαφέροντος του αναγνώστη στα ύψη. Η ιστορία της Ευαγγελίας Τσακίρογλου είναι μια άκρως αληθινή ιστορία, μια σκληρή, θλιβερή και επίπονη πραγματική ιστορία ενός πρόσφατου παρελθόντος που άφησε έντονα τα σημάδια του στο παρόν, καθορίζοντας αναπόφευκτα και συγκεκριμένα την εξέλιξή του στο μέλλον. Όμως, ας μην πούμε περισσότερα πράγματα σχετικά. Άλλωστε, το βιβλίο αυτό δε γράφηκε για να φωτογραφήσει απλά την πραγματική ηρωίδα Βάλια και να προκαλέσει αφορμή για ανούσια κοινωνικά σχόλια, για καλοπροαίρετες ή και κακοπροαίρετες κριτικές, αλλά για να εστιάσει σε όλες εκείνες τις γυναίκες που στάθηκαν στη ζωή τους αδύναμες συναισθηματικά και κακοποιήθηκαν στο έπακρο, παρά την οποιαδήποτε προσπάθειά τους, μικρή ή μεγάλη, για αντίσταση, αντίδραση και προσωπική σωτηρία. Το βιβλίο αυτό γράφηκε εν ολίγοις για να τιμήσει τις γυναίκες αυτές, για να περάσει ουσιαστικά μηνύματα ζωής στον αναγνώστη, με κυριότερο απ’ όλα τον σεβασμό που οφείλει ο ίδιος ο άνθρωπος στον εαυτό του, στις ανάγκες και στις ιδιαιτερότητές του.
Από αυτό το κεντρικό μήνυμα που περνάει το βιβλίο αυτούσιο και χωρίς ωραιοποιήσεις εντυπωσιασμού και αυτοπροβολής της συγγραφέα γεννιούνται πολλά ακόμα νέα μηνύματα, το ίδιο σημαντικά και ουσιαστικά, που προσφέρονται ως τροφή για βαθύτερη σκέψη και προβληματισμό. Μερικά από αυτά είναι η επιτακτικότατα της αλλαγής του τρόπου συμπεριφοράς και αντίληψης του ανθρώπου, η ενίσχυση της αγάπης του εαυτού του, η εμπιστοσύνη στις ικανότητες και δυνατότητές του, το θάρρος και η δύναμη που οφείλει να έχει πάντα εύκαιρα για να υψώσει όταν απαιτείται το ανάστημά του απέναντι στην αδικία, υπερνικώντας τους φόβους του και διεκδικώντας ευθαρσώς την ευτυχία και τη γαλήνη της ψυχής του.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Βάλια, μια νεαρή κοπέλα από τη Βόρεια Ελλάδα, συναντά τυχαία τον Δάνη, έναν γοητευτικό στα μάτια της νεαρό άντρα της Αθήνας μετά από ένα σύντομο ταξίδι της στην πρωτεύουσα. Στο πρόσωπό του πλάθει την εικόνα του ιδανικού πρίγκηπα, του τέλειου, υπερπροστατευτικού, επίμονου, ερωτευμένου και πάντα πρόθυμου συντρόφου της να ικανοποιήσει κάθε κρυφό της όνειρο και κάθε της ρομαντική προσδοκία. Μόνο που το πρόσωπό του αυτό, σε συνδυασμό με το σκληρό πρόσωπο της ζωής που μαζί του επέλεξε να μοιραστεί από πολύ μικρή ηλικία και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, θέτοντας στο περιθώριο προσωπικά θέλω και επιθυμίες, θα της αποδείξει σύντομα το εντελώς αντίθετο, οδηγώντας την εν τέλει σε συναισθηματικό και σωματικό αδιέξοδο. Ωστόσο, παρά τις πολλές και αρνητικές ενδείξεις που κάθε τόσο έφθειραν το μέγεθος της αγάπης της για το υποτιθέμενο άλλο της μισό και σκοτείνιαζαν επικίνδυνα την ψυχική της γαλήνη και ισορροπία, η Βάλια δε στάθηκε ικανή να προκαλέσει έγκαιρα για το καλό της την προσωπική της επανάσταση. Δυστυχώς για εκείνη, πολύ αργότερα θα συνειδητοποιήσει την τραγικότητα της κατάστασης την οποία υπέμενε εξαιτίας του εις βάρος της σωματικής και ψυχικής της υγείας, όταν θα πειστεί τελικά ότι υπήρξε το θύμα μιας κακοποιητικής συμπεριφοράς, με θύτη τον μόνο άνθρωπο που ήξερε πολύ καλά πώς να τη χειρίζεται σε όλους τους τομείς της ζωής της και πώς φυσικά να την εκμεταλλεύεται πάντα για το δικό του συμφέρον, τον άντρα της δηλαδή και πατέρα των δύο της παιδιών.
Η Βάλια, τριάντα χρόνια αργότερα από την γνωριμία της με τον Δάνη, με σοβαρά προβλήματα υγείας κουβαλώντας στους ώμους της, παρόλ’ αυτά συμβιβασμένη και αποφασισμένη να διεκδικήσει από την αρχή τη ζωή της, χωρισμένη πλέον και ήρεμη, αναπολεί τα χαμένα χρόνια της νιότης της και λυπάται. Αλλιώς ονειρεύτηκε να τα ζήσει και αλλιώς τελικά τα έζησε, αναρωτώμενη το γιατί. Γιατί επέτρεψε στον εαυτό της να καταπατηθεί; Γιατί επέτρεψε σε όλους τους άλλους να ορίζουν τη δική της ζωή, ενώ ένιωθε απροστάτευτη, μόνη και δυστυχισμένη; Γιατί υπέμενε μια σκληρή κακοποιητική συμπεριφορά μέσα στο ίδιο της το σπίτι με μάρτυρες τα παιδιά της; Γιατί επέλεξε τη δυστυχία και όχι την ευτυχία μέσω της μίας και μοναδικής λύσης της φυγής;
Το βιβλίο αποτελεί αναπόφευκτα μια σιδερένια γροθιά στο στομάχι. Ο αναγνώστης ήδη από την αρχή της ανάγνωσης έρχεται αντιμέτωπος με πολλές κι αρρωστημένες συμπεριφορές μικρόψυχων ανθρώπων που όμως καταφέρνουν να επικρατούν και να επιβάλλονται στους άλλους, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Συμπεριφορές που τελικά του φαίνονται τρομερά οικείες και συνηθισμένες σ’ έναν κόσμο που έχει πάψει προ πολλού να είναι ανθρώπινος και ιδανικός. Ίσως γιατί η ζωή στη σύγχρονη εποχή, αντιλαμβάνεται, επιτρέπει στους φαινομενικά ισχυρούς να εκμεταλλεύονται δίχως ίχνος ευαισθησίας τα αδύναμα θύματά τους χωρίς τον φόβο της τιμωρίας. Κι αυτό δυστυχώς είναι το μεγάλο θέμα που θίγεται στο βιβλίο. Η υπόνοια της κοινωνικής κατακραυγής, η οικονομική εξάρτηση κι εξαθλίωση, ο εκφοβισμός, η ψυχολογική καταπίεση, η έλλειψη ενσυναίσθησης κι η μοναξιά μεγεθύνουν συνεχώς το υπαρκτό και μη αντιμετωπίσιμο κακό που ολοένα και πιο συχνά διαπιστώνεται παντού, ακόμα και μέσα στο πλαίσιο της οικογένειας, σκοτεινιάζοντας ακόμα περισσότερο το καλό και ό,τι γύρω του επιδιώκει με νύχια και με δόντια να το προστατέψει. Η αφήγηση στο βιβλίο αυτό αντανακλά όλα τα άγχη και τις αγωνίες της ηρωίδας Βάλιας, μα όχι μόνο εκείνης. Αντανακλά τα άγχη και τις αγωνίες όλων των θυμάτων του σήμερα που δεν έχουν ακόμα τη δύναμη ούτε και την ενθάρρυνση να αυτοπροστατευτούν. Αντανακλά επίσης και τη βαθιά πίστη της στο Θεό και τα θελήματά του, αλλά και την ειλικρινή εν τέλει αντίληψή της για τον κόσμο που την περιβάλλει.
Η δύναμη της φιλίας έπειτα, η αδερφική προστασία και συμπόρευση, η αληθινή αγάπη και υποστήριξη, αναδεικνύονται εξίσου σημαντικές και καθοριστικές, καθώς όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης διαβάζοντας, λαμβάνουν άμεσα δράση για να αποδείξουν τελικά πως ακόμα υπάρχει ελπίδα, ακόμα μπορεί να νικήσει το καλό και να ορθοποδήσει, αρκεί να παρθεί η σωστή απόφαση.
Μεστή, καλοδουλεμένη γραφή, περιεκτική και άκρως επιμελημένη, αποδεικνύει για ακόμα μια φορά την εκπληκτική συγγραφική δεινότητα της Ευαγγελίας Τσακίρογλου. Ο λόγος της είναι φωτογραφικός, αληθινός και έντονα συναισθηματικός, γεγονός που συμβάλει ακόμα περισσότερο στην εγκυρότητα των γεγονότων που περιγράφει και στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων των ηρώων της, ενώ παράλληλα κερδίζει αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη διατηρώντας το αμείωτο από την αρχή μέχρι και το τέλος της αφήγησης.
Ένα συγκλονιστικό και καθηλωτικό βιβλίο, που συστήνεται ανεπιφύλακτα για ανάγνωση. Ας είναι καλοτάξιδο!
0 Σχόλια