Βιβλιοκριτική: "Νίκανδρος" του Αντώνη Παπαδόπουλου

Νίκανδρος

Συγγραφέας: Αντώνης Παπαδόπουλος

Ημερομηνία έκδοσης: 09/2025
ISBN: 978-618-215-328-4
Σελίδες: 324

Εκδόσεις: Κάκτος

Γράφει ο Κώστας Τραχανάς

Νίκανδρος, γιος του ιστορικού Διόδωρου Σικελιώτη, όνομα μακεδονικό, το όνομα του αφανούς φίλου-ήρωα του Μέγα Αλέξανδρου. Ήταν γιος του Διόδωρου και της εταίρας Ήρας, ήταν η οικογένεια του Διόδωρου, που τους εγκατέλειψε στη Ρώμη, αφού τους έστελνε χρήματα μέσω της Βιβλιοθήκης της Ρώμης και πήγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου σαν επίσημος ιστορικός της Ρώμης μετέφραζε αρχαίους παπύρους από τα ελληνικά στα λατινικά. Είχε να δει τον γιο του από τότε που γεννήθηκε.

Ο φίλος του Διόδωρου ο Μάρκος, ο προστάτης του στην Αλεξάνδρεια, τον πρόδωσε, τον απήγαγε και τον παρέσυρε στο Δυρράχιο, όπου ο ύπατος Πομπήιος ήταν πολιορκημένος από τον Ιούλιο Καίσαρα. Ο Μάρκος είχε κλέψει το δέρας, το δέρμα του λιονταριού που σκότωσε όταν ενηλικιώθηκε ο Αλέξανδρος, από τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια. Θεωρήθηκε μεγάλη ύβρις η βεβήλωση του τάφου, αλλά οι κλέφτες δεν βρέθηκαν από τους στρατιώτες του Πτολεμαίου.

Το δέρας το είχε ζητήσει ο Γνάιος Πομπήιος, ο Μέγας, για να εμφανισθεί μπροστά στους Μακεδόνες ως νέος Αλέξανδρος και να ζητήσει βοήθεια για να αντιμετωπίσει τον Ιούλιο.

Ο ύπατος Πομπήιος είχε διαμάχη με τον Ιούλιο, διότι αυτός είχε καταπατήσει την ουδετερότητα της Ρώμης διασχίζοντας τον Ρουβίκωνα, άρα έπρεπε να τιμωρηθεί για την ύβρη στους θεούς. Νέμεσις!

Στο Δυρράχιο, ο Διόδωρος, θα γίνει προσωπικός ιστορικός του Πομπήιου και ιστορικός ερευνητής και ιστοριογράφος του εμφυλίου του Πομπήιου με τον Ιούλιο, θα γνωρίσει από κοντά τον πόλεμο, θα νιώσει την μυρωδιά των νεκρών, την μυρωδιά του αίματος, την μυρωδιά από τους εμετούς, τα ούρα και τα κόπρανα, την μυρωδιά από τα έντερα των νεκρών που χύνονταν μπροστά τους και που ανέδυαν τη δυσοσμία του βόθρου…

Από μια κρυφή υπόγεια στοά βγήκαν 1.000 Ρωμαίοι στρατιώτες του Πομπήιου και βρέθηκαν στα νότα του στρατοπέδου του Ιούλιου, ενώ η κύρια δύναμη του στρατού, οι φάλαγγες και το ιππικό, όρμησε από την βόρεια πύλη της πολιορκημένης πόλης και έτσι κατατρόπωσαν τον στρατό του Ιούλιου. Ο Ιούλιος έφυγε με τα υπολείμματα του στρατού του με τα καράβια τους, τα οποία δεν έκαψε ο Πομπήιος, διότι περίμενε συνθηκολόγηση από τον Ιούλιο ο οποίος κατευθύνθηκε προς την Αμβρακία.

Ο Ιούλιος θα ξεγελάσει τον Πομπήιο, δεν θα μπει στη Θεσσαλία και Μακεδονία από την θάλασσα, αλλά θα διασχίσει την Πίνδο και θα οργανώσει τις μονάδες του, μαζί με την στρατιωτική βοήθεια του Μάρκου Αντωνίου, στα Φάρσαλα Θεσσαλίας το 48 π.Χ.

Μετά την έξοδο από το Δυρράχιο το κρυφό σχέδιο του Πομπήιου ήταν να πάρει με το μέρος του τον Μακεδόνα Τίτο Αντίστιο, να αγοράσουν θεσσαλικά άλογα, να εξαγοράσει με χρυσά νομίσματα πολλούς Μακεδόνες χωρικούς, σκλάβους, ελεύθερους, μονομάχους και αγρότες και πάνω από όλα με το δέρας κατάφερε να απευθυνθεί στην ψυχή των Μακεδόνων και να κερδίσει την απόλυτη στήριξή τους. Επέστρεψε στη Μακεδονία ο Πομπήιος, ως νέος Αλέξανδρος, εφόσον φορούσε το δέρας του Αλεξάνδρου. Διασχίσανε τα μυστηριακά Τέμπη και διαβήκανε τον Πηνειό ποταμό και βαδίζανε προς το Ασκληπιείο της Τρίκκης, χωρίς να γνωρίζουν ότι ο Ιούλιος ήταν πολύ κοντά τους.

Στις δυνάμεις του Πομπήιου εκτός από τους στρατηγούς Κάτο, Λούσιο Αχενοβάρβο, Τίτο Λαμπένιο, Σίσερο και τον Σκίπιο κατέφθασαν και ο Λέντουλος Κρους από την Ασία και ο Άττιος Βάρο από την Αφρική. Η μεγάλη στιγμή πλησίαζε, δεν μπορούσε να γλιτώσει τώρα πλέον ο Ιούλιος, ο πορθητής της Γαλικίας και της Βρετανίας. Η μάχη θα δινόταν στα Φάρσαλα και η μεγάλη στρατιά του Πομπήιου βρισκόταν σε ένα ύψωμα σε ένα πλεονεκτικό στρατηγικό σημείο. Θα ήταν η πιο αποφασιστική μάχη αυτού του εμφυλίου πολέμου.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης είχε τώρα προστάτη του τον Βέρσιο και κατέγραφε την ιστορία του εμφυλίου εν τη γενέσει της. Ο Διόδωρος στα Φάρσαλα έπεσε σε παγίδα από τον Βέρσιο, όταν του παρουσίασε ένα νεαρό λεγεωνάριο, σαν τον γιό του τον Νίκανδρο. Καθαρή πλαστοπροσωπία. Αν και χάρηκε ο Διόδωρος ότι βρήκε τον χαμένο γιο του, παραλίγο να τον σκοτώνανε ο Βέρσιο και ο ψεύτικος Νίκανδρος -Μάριος, για να κληρονομήσουν την περιουσία του. Τελικά ο Διόδωρος σώθηκε από τον Μακεδόνα στρατιώτη Δημοσθένη και σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια τον Μάριο, που τον είχε εξαπατήσει.

Άβε, …, θριαμβευτή των Φαρσάλων…

Μια ιστορία γεμάτη αίμα, προδοσίες, εξουσία και δολοπλοκίες…

Μια καλή ιστορία δεν φωνάζει, απλώς αποκαλύπτεται…

Θα βρει ο Διόδωρος την γυναίκα του και τον γιό του Νίκανδρο στη Ρώμη;

Θα τον συγχωρήσει ο Νίκανδρος τον Διόδωρο, που τον είχε εγκαταλείψει;

Θα κατέβαζε τις λεγεώνες του ο Πομπήιος στην πεδιάδα των Φαρσάλων;

Ποια θα είναι η κατάληξη της σφοδρής μάχης των Φαρσάλων;

Ποιοι στρατηγοί θα προδώσουν και θα κάνουν ανταρσία την ώρα της μάχης των Φαρσάλων;

Θα συνεχίσει να έχει Δημοκρατία η Ρώμη ή θα γίνει αυτοκρατορία;

Τι σχέση έχει η Κλεοπάτρα της Αιγύπτου με τον Ιούλιο και τον Πομπήιο;

Ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα που συνδυάζει περιπέτεια, πολιτική ίντριγκα και ανθρώπινη συγκίνηση μέσα από τα μάτια ενός μοναδικού ιστορικού παρατηρητή.

Διαβάστε το.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ειδικεύτηκε στην Ορθοπαιδική και Τραυματολογία, ειδικότητα που υπηρέτησε με αφοσίωση και πάθος. Από το 2013 ζει και εργάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου διατηρεί σταθερή παρουσία στον χώρο της υγείας ως χειρουργός και διευθυντής σε δημόσιο νοσοκομείο. Από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία και την ιστοριογραφία. Στον ελεύθερο χρόνο του, μέσα από τη μελέτη και τη συγγραφή, αναζητά τη βαθύτερη κατανόηση του παρελθόντος και τη σχέση του με το παρόν. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στον Έβρο, έγραψε τις πρώτες του ιστορίες και ποιήματα, που παραμένουν ανέκδοτα.

Ο Νίκανδρος είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και αποτελεί καρπό χρόνιου στοχασμού και μελέτης. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Τούνη και έχουν μια κόρη, 14 ετών. Ήδη σχεδιάζει τα επόμενα λογοτεχνικά του βήματα με δύο ακόμη ιστορικά έργα σε εξέλιξη.