Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στη ζωή σου για να σε ωθήσουν να περπατήσεις τον κατάλληλο δρόμο. Αυτοί είναι οι φίλοι σου. Κι έπειτα όλα αλλάζουν, όπως ακριβώς συνέβη με την Έλσα Καραγιάννη, τη νέα κι ανερχόμενη ερμηνεύτρια και τραγουδοποιό, που πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ με τίτλο «Σύννεφα». Ας τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα στη συνέντευξη που ακολουθεί κι ας περπατήσουμε μαζί της στο δικό της μουσικό δρόμο. Άλλωστε ο δρόμος της μουσικής δεν είναι ποτέ μοναχικός. Αντιθέτως, είναι πάντα πολυσύχναστος και δικαιολογημένα..
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Βιογραφικό:
Η Έλσα Καραγιάννη παίζει κλασικό πιάνο από πέντε
χρονών. Φοίτησε στο Πρότυπο Μουσικό Γυµνάσιο Παλλήνης και το απολυτήριο της το
πήρε από το Πρότυπο Μουσικό Λύκειο Ιλίου. Φοίτησε στο Αττικό Ωδείο και
ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα θεωρητικά (Θεωρία της µουσικής, Αρµονία, Dictée, Ιστορία της µουσικής,
Μουσική Δωµατίου, Σολφέζ, Πρακτικό Διδασκαλίας, Prima Vista). Παίζει τρία µουσικά όργανα, πιάνο, βιολί και
ταµπουρά.
Η καλλιτεχνική της δράση και εµπειρία έχει ως εξής:
• Συµµετοχή στη σχολική κλασσική
ορχήστρα του Μουσικού Λυκείου Ιλίου –Βιολί – Πρώτο Βραβείο Περιφερειακών
Μουσικών Αγώνων Αττικής 2000.
• Συµµετοχή σε µουσικό φεστιβάλ µε θέµα το
περιβάλλον (Σύνθεση, πιάνο, ερµηνεία, Ιούνιος 2013)
• Μουσική επιµέλεια σε
ξενοδοχείο στην Αίγινα (Μάρτης 2014- Σεπτέβρης 2014)
Ξεκίνησε να γράφει το
πρώτο της τραγούδι σε ηλικία οκτώ χρονών. Ολοκλήρωσε το πρώτο της προσωπικό album, µε τίτλο «Σύννεφα», το οποίο και ερµηνεύει σε µουσική δική της και του Νίκου Αγγλούπα (Ottomo) και σε στίχους
δικούς της, ο οποίος θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς εβδοµάδες. Ήδη έχει
κυκλοφορήσει το τραγούδι «Λαβύρινθος» και στις 15 Ιουνίου θα κυκλοφορήσει το «Πριν
Αλλάξουν». Το φθινόπωρο του 2020 θα ξεκινήσει την ηχογράφηση της νέας της δισκογραφικής
δουλειάς.
Πότε και γιατί
αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Η μουσική πάντα υπήρχε στην ζωή μου. Παίζω από
πεντέμισι χρονών κλασικό πιάνο και κυριολεκτικά έμαθα να γράφω νότες ταυτόχρονα
με τις λέξεις. Βέβαια, ήμουν πολύ διστακτική στην αρχή, γιατί οι συνθέσεις μου
ήταν σαν μουσικό ημερολόγιο, στο οποίο αποτύπωνα κάθε τι που με απασχολούσε,
ώστε να κατορθώσω με τον τρόπο μου να το αντιμετωπίσω κι ένιωθα αρκετά
εκτεθειμένη στο να μοιράζομαι τόσο προσωπικά συναισθήματα και σκέψεις.
Όμως αποφάσισα να ασχοληθώ περισσότερο σοβαρά μ’ αυτήν μετά από παρότρυνση των
φίλων μου που άκουσαν τυχαία κάποια τραγούδια που είχα γράψει κι αυτό με οδήγησε
έπειτα να ζητήσω μια πιο επαγγελματική γνώμη προκειμένου να τους κάνω στην αρχή
την χάρη. Έτσι γνώρισα τον Νίκο Αγγλούπα και ταιριάξαμε τόσο πολύ καλά μουσικά που
φτιάξαμε τα «Σύννεφα».
Ποια υπήρξαν τα μουσικά σας πρότυπα;
Το πρώτο είδος μουσικής με το οποίο ήρθα σε επαφή ήταν
η κλασική και είχα αδυναμία σαν πιανίστρια στον Chopin και τον Beethoven. Οι
δυο τους είχαν μια ελευθερία και πάθος στις συνθέσεις τους, εναλλαγές, μακρινές
μετατροπίες, καταπληκτικές μελωδικές γραμμές, που θεωρώ ότι ήταν οι
εναλλακτικοί της εποχής τους. Σίγουρα η κλασική μουσική διαμόρφωσε τον τρόπο
που γράφω κι εγώ ένα κομμάτι. Νομίζω, όμως, ότι διαμόρφωσαν επίσης τον τρόπο
μου οι Beatles, η Britpop των 90s, οι Blur, οι Oasis, οι Radiohead, γενικά η
pop μουσική, η Norah Jones και αργότερα η ελληνική Jazz /swing όπως οι Νάμα και
ο Κωστής Μαραβέγιας. Ακούω φυσικά και πάρα πολλά άλλα και διαφορετικά είδη,
αρκεί να εκφράζουν αλήθεια.
Τι σημαίνει για
εσάς μουσική;
Η μουσική για μένα είναι ο μόνος τρόπος να
αντιμετωπίζω τις αντιξοότητες της ζωής. Μέσα από το δικό της πρίσμα όλα
φαίνονται λιγότερο εχθρικά και πραγματοποιήσιμα.
Πώς προέκυψε στη
ζωή σας η στιχουργική;
Ξεκίνησα να γράφω αυτά που με απασχολούσαν όπως για
παράδειγμα ένας καυγάς, ένας έρωτας, μια κακή μέρα, ένας προβληματισμός κτλ.
Αντί λοιπόν να γράφω ημερολόγιο, εγώ ξεκίνησα να γράφω τραγούδια. Ακόμα και
σήμερα γράφω σχεδόν ταυτόχρονα τους στίχους και τη μουσική.
Προς τα πού κλίνετε
περισσότερο, στη μουσική ή στη στιχουργική;
Στην μουσική. Θα ήθελα κάποια στιγμή να ασχοληθώ με
την μουσική κινηματογράφου και στην θέση των λέξεων να μπουν εικόνες.
Πείτε μας δυο λόγια
για τη συνεργασία σας με τον Νίκο Ottomo Αγγλούπα.
Με τον Νίκο συναντηθήκαμε ένα μεσημέρι Αυγούστου στο
στούντιο του, αφού του είχα ζητήσει τηλεφωνικά να μου πει την γνώμη του για τα
τραγούδια μου. Γνώριζα και εκτιμούσα την δουλειά του από πριν. Πήγα λοιπόν με
ένα μισοσπασμένο δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι και τον βρήκα, φυσικά αρκετά
αγχωμένη. Τα τραγούδια μου τα είχα ηχογραφήσει σε ένα αρμόνιο, ούτε καν σε
πιάνο. Παρόλ’ αυτά ο Νίκος Ottomo Αγγλούπας
ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε σε μένα πριν καν με πιστέψω εγώ. Με βοήθησε πάρα
πολύ στο να εξελιχθώ μουσικά και συνθετικά, με δυο λόγια ήταν και είναι ο μέντοράς
μου και ένας πολύ καλός μου φίλος. Από την αρχή της συνεργασίας μας ο ένας
συμπλήρωνε την μουσική σκέψη του άλλου και γι’ αυτό θεωρώ πως «Σύννεφα» είναι
ένας δίσκος συλλογικής προσπάθειας.
Παίρνοντας μια
γεύση από τον «Λαβύρινθο», το πρώτο τραγούδι του πρώτου σας
άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει ολοκληρωμένος τις προσεχείς εβδομάδες, με
τίτλο «Σύννεφα», καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα τραγούδι
που, αν μη τι άλλο, προβληματίζει τον ακροατή. Τελικά, υπάρχει «φως» μέσα
στο «σκοτάδι»; Εγκλωβισμένος κανείς μέσα στο «Λαβύρινθο» της ζωής
του, μπορεί ακόμα να ελπίζει στο θαύμα;
Υπάρχει φως μέσα στο σκοτάδι, όπως και το αντίθετο. Ο
Λαβύρινθος μιλάει για προσωπικά αδιέξοδα που δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, για
τον σκοτεινό εαυτό μας που δεν αντιμετωπίζουμε, για τη βοήθεια που περιμένουμε
από τους άλλους, ενώ η λύση στα προβλήματά μας και η έξοδος απ’ αυτά είναι μόνο
στο χέρι μας, για την αυτογνωσία που πρέπει να είναι σκοπός όλων μας, όπως και
η καλλιέργεια της κριτικής μας σκέψης.
Διανύουμε την εποχή της τεχνολογικής επανάστασης. Αυτό
έχει φέρει ως αποτέλεσμα έναν πολύ μεγάλο όγκο πληροφοριών στους ανθρώπους. Από
την λίγη εμπειρία που έχω, θεωρώ πως για να προωθήσει κάποιος καλλιτέχνης την
δουλειά του θα πρέπει να γυρίσει στα βασικά, δηλαδή στην καλή, προσεγμένη,
ειλικρινή μουσική και επικοινωνία με τον κόσμο,να είναι δηλαδή προσιτός σ’
αυτόν. Τα social media δίνουν πάρα πολλούς τρόπους προώθησης στους καλλιτέχνες,
πρέπει όμως να υπάρχει οργάνωση, υπομονή, ώστε να μπορούμε όλοι μας να
ευχαριστιόμαστε τη διαδρομή, η οποία έχει πολλά χιλιόμετρα.
Λένε ότι ο
καλύτερος τρόπος για να περιγράψει κάποιος την αγάπη
και τον έρωτα είναι μέσα από την μουσική.
Εσείς συμφωνείτε με αυτό; Θα ακούσουμε σ’ αυτό
το άλμπουμ κάποιο ερωτικό τραγούδι σας;
Η μουσική μπορεί να περιγράψει πάρα πολλά πράγματα
φυσικά και την αγάπη και τον έρωτα, Ο υπόλοιπος δίσκος, εκτός από τον λαβύρινθο,
είναι μάλλον ερωτικός. Το «Πριν αλλάξουν», που θα ακούσετε σε λίγες μέρες,
μιλάει για μια μακροχρόνια σχέση, που ξεκίνησε με πολλή αγάπη και τελικά
κατέληξε στην αποξένωση και την αδιαφορία, και θέτει το ερώτημα αν η αγάπη
είναι από μόνη της αρκετή για να μείνουν δύο άνθρωποι μαζί. Επίσης το άλμπουμ
περιλαμβάνει και τραγούδια όπως το «Αφού με ξέρεις» που μιλούν για ένα
νέο έρωτα ανάμεσα σε δύο πολύ καλούς φίλους. Η «Σκακιέρα» περιγράφει έναν
καταδικασμένο έρωτα, λόγω ανταγωνισμού, ενώ το «Όταν όλα πάνε στραβά» μιλάει
για μια κακή μέρα που γίνεται λιγότερο κακή, όταν βρισκόμαστε στην αγκαλιά του
ανθρώπου που αγαπάμε.
Κρύβουν κάποια
προσωπική ιστορία τα τραγούδια σας;
Όλα μου τα τραγούδια είναι βιωματικά και στην ουσία
είναι μια φωτογραφία συγκεκριμένης στιγμής.
Ξεχωρίζετε κάποιο
τραγούδι από τη συλλογή;
Ξεχωρίζω κομμάτια ανάλογα με αυτά που βιώνω την
περίοδο στην οποία βρίσκομαι. Αυτή την περίοδο γράφω καινούργια τραγούδια για
τον δεύτερο δίσκο μου, οπότε ταυτίζομαι περισσότερο με αυτά.
Ποια είναι η γνώμη
σας για τα talent shows; Θα πηγαίνατε;
Τα talent shows διαθέτουν πολύ ισχυρά μέσα προβολής και
όπως όλα τα πράγματα, εξαρτώνται από τον τρόπο που θα διαχειριστεί κανείς την
προβολή που του δίνεται.
Σαν συνεσταλμένος άνθρωπος που είμαι δεν νομίζω πως θα
μπορούσα να διαχειριστώ την απότομη έκθεση σε ένα τόσο μεγάλο κοινό. Θαυμάζω
όμως όσους μπορούν να τη διαχειριστούν έξυπνα, οργανωμένα, ψύχραιμα και τελικά
πετυχαίνουν.
Πώς θα θέλατε να
εξελιχθεί η μουσική σας και ποια τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Τελικά παρά τις αρχικές αμφιβολίες μου, άρχισα να
απολαμβάνω και να μοιράζομαι την μουσική μου. Οπότε θα ήθελα να συνεχίσω να έχω
τον χρόνο και την οικονομική ευχέρεια ώστε να εξελίσσομαι μουσικά, να γράφω, να
αλληλεπιδρώ με άλλους μουσικούς, να εμπνέομαι και να εμπνέω.
Μια ευχή που θα
κάνατε για τη μουσική σας πορεία;
Να γράψω κάποια στιγμή μουσική για κινηματογράφο.
Σας ευχαριστώ
πολύ για την συνέντευξη και για τον χρόνο σας. Ας είναι καλοτάξιδη κάθε
νέα σας προσπάθεια!
Σας ευχαριστώ και εγώ πολύ για την φιλοξενία και τις
εύστοχες ερωτήσεις σας.
Ακούστε το πρώτο τραγούδι της συλλογής που κυκλοφόρησε, ο «Λαβύρινθος»:
