Βράβευση θεατρικού έργου του Γιώργου Πολυχρονίδη από την Περιφέρεια Αττικής

 

Βράβευση θεατρικού έργου

του Γιώργου Πολυχρονίδη

 

Βραβεύτηκε το θεατρικό έργο του Γιώργου Πολυχρονίδη

«1821. Μια βόλτα στον αγώνα»

από την Περιφέρεια Αττικής.

Η τελετή βράβευσης έγινε την Κυριακή 4 Ιουλίου στο θέατρο του Αττικού άλσους.

Ήταν μια ιδέα της Μαίρης Βιδάλη (Αντιπεριφερειάρχης, υπεύθυνη Πολιτισμού) η οποία υλοποιήθηκε. Στους τομείς εικαστικά, μουσική, ποίηση και θεατρικό έργο διαγωνίστηκαν οι υποψήφιοι πάντα με θέμα το 1821, λόγω της επετείου των 200 χρόνων.

Περισσότερα για το θεατρικό έργο: Το έργο ξεκινάει με τον Ρήγα Φεραίο ο οποίος διαβάζει την Διακήρυξη Δικαιωμάτων και τον Θούριο. Ακολουθούν μέλη της Φιλικής Εταιρείας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και ο Παπαφλέσσας, που μεταφέρει τον ξεσηκωμό στον Μοριά. Αναλαμβάνουν δράση πλέον ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που προετοιμάζουν την Επανάσταση. Πρώτες μάχες στην Πελοπόννησο, παράλληλα στην Αλαμάνα με τον Αθανάσιο Διάκο, μάχη στα Δολιανά της Αρκαδίας, στο Χάνι της Γραβιάς με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, καταστροφές των ελληνικών νησιών και η εκδίκηση του Κωνσταντίνου Κανάρη με την πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο. Ακολουθούν χρονολογικά τα γεγονότα με πρωταγωνιστές τον Μακρυγιάννη, τον Νικηταρά (Νικήτα Σμαματελόπουλο), τον Δημήτριο Υψηλάντη, τον Μαυρομιχάλη, τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Οι αναφορές των περισσοτέρων ηρώων γίνονται μέσα από τα επίσημα απομνημονεύματά τους. Ποίηση και κυρίως Δημοτική ποίηση με αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα διανθίζουν το κείμενο.

Και η ιστορική διαδρομή ολοκληρώνεται με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου (1827) και τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιον 27 Σεπτεμβρίου 1831. 

Γιώργος ΠολυχρονίδηςΓεννήθηκα το 1956 στη Νέα Βύσσα Έβρου. Έφυγα από κει στα 15 μου αφήνοντας στη μέση το Γυμνάσιο. Μετά, στη Νίκαια του Πειραιά, δεν άφησα στη μέση τη Σχολή Μηχανοτεχνιτών και έγινα Μηχανικός αυτοκινήτων.

Το 1974 όμως με το Κυπριακό και την αναδουλειά έκανα ό,τι μπορούσα για να επιζήσω, ακόμα και κομπάρσος έπαιξα σε τηλεοπτικές παραγωγές.

Πριν πάω φαντάρος γνώρισα τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή κι αυτή η γνωριμία μού άλλαξε τη ζωή. Με παρότρυνσή του αντί για τον στρατό πήγα στη σχολή Δοξιάδη, την οποία παράτησα κι αυτή στο δεύτερο έτος κι έτσι δεν έμαθα να διακοσμώ εσωτερικούς χώρους, πρόλαβα όμως να γνωρίσω τη Μύριαμ,  που παντρεύτηκα.

Αργότερα, πήγα σε δραματική σχολή την οποία δεν παράτησα κι έγινα ηθοποιός. Έπαιξα σε θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές ταινίες, βιντεοταινίες και σήριαλ της δεκαετίας 1980-1990. Τα βαρέθηκα κι αυτά, και  μια που δεν ήταν επάγγελμα να μπορείς να ζεις κανείς κι απ την άλλη η ανασφάλεια ασχολήθηκα με το εμπόριο, το οποίο μου επέτρεπε να ζω με τη γυναίκα μου και τα δυο μου παιδιά.

Το γράψιμο το ξεκίνησα τυχαία. Από τη γνωριμία μου με τον Ταχτσή μού έμειναν κάποια γράμματα, που μου είχε στείλει και ήθελα να τα εκδώσω. Τα έβαλα σε χρονολογική σειρά αλλά όπως διαπίστωσα διαβάζοντάς τα, χρειάζονταν επεξηγήσεις ενδιάμεσα, τις οποίες πρόσθεσα κι έτσι βγήκε το πρώτο μου γραφτό, «Ο Κώστας, εγώ, κι ο Ταχτσής». 

Το «Κόκκινο φεγγάρι πάνω απ’ το ποτάμι» είναι το δεύτερο γραφτό μου, και το πρώτο μου μυθιστόρημα. Οι «Κατάρες» είναι το τρίτο μου βιβλίο, ενώ ετοιμάζεται το επόμενο βιβλίο μου «Εδώ είν’ ο Παράδεισος κι η Κόλαση εδώ».


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια