Είναι αρθρογράφος, ποιητής, μουσικός και πρόσφατα συγγραφέας. Άνθρωπος όπως μας παραδέχεται κι ο ίδιος με πολλές ανησυχίες και ενδιαφέροντα. Το τελευταίο του βιβλίο αποτελεί την πρώτη του επίσημη προσπάθεια σε πεζό λόγο. Μιλάμε για τον Δημήτρη Μπονόβα και για το μυθιστόρημά του «Sharif. Βαδίζοντας στο σκοτάδι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Υδροπλάνο». Σήμερα, με αφορμή το βιβλίο του αυτό, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον Δημήτρη Μπονόβα στις Τέχνες σε μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Όχι. Θα μπορούσα να πω ότι η λογοτεχνία αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, τόσο ως αναγνώστης, όπου μπορώ διαβάζοντας να δημιουργώ τις δικές μου εικόνες και να ξεφεύγω – έστω για όσο διαρκεί η ανάγνωση – από το γκρίζο και μουντό που μας περιβάλλει, όσο και ως δημιουργός όπου μπορώ να διηγηθώ ιστορίες και έτσι να μοιραστώ με τους αναγνώστες όλα όσα κρύβω μέσα μου και με βασανίζουν αναζητώντας μια διέξοδο.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στη συγγραφή;
Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη απάντησή μου, η ανάγκη μου να επικοινωνήσω με τον έξω κόσμο και να εξωτερικεύσω ιδέες, απόψεις και συναισθήματα.
Θυμάστε πότε ήταν η πρώτη φορά που γράψατε το πρώτο σας κείμενο; Ποια ήταν η κατάληξή του; Τυπώθηκε ή έμεινε στο συρτάρι και γιατί;
Για να βρούμε το πρώτο μου κείμενο θα πρέπει να πάμε αρκετά χρόνια πίσω, όταν ήμουν ακόμα στο δημοτικό. Προφανώς και αυτό το κείμενο δεν είχε καμία συνοχή και προφανώς δεν εκδόθηκε, βρίσκεται στο προσωπικό μου αρχείο. Για να βρούμε το πρώτο μου «κανονικό» κείμενο, αυτό που με έβαλε και σε σκέψεις για το κατά πόσο θα μπορούσα να δω πιο σοβαρά το θέμα της συγγραφής, θα περάσουμε πλέον στα χρόνια του γυμνασίου, αν θυμάμαι καλά στα δεκαπέντε μου. Ήταν ένα κείμενο αντιπολεμικού χαρακτήρα το οποίο είχα γράψει με αφορμή όλα όσα γίνονταν εκείνη τη περίοδο (αρχές δεκαετίας του 2000) και δυστυχώς είναι ακόμα αρκετά επίκαιρα. Κι αυτό βρίσκεται μόνο στο προσωπικό μου αρχείο.
Τα πάντα. Από κάτι που θα δω στον δρόμο μέχρι ένα τραγούδι που μπορεί να ακούσω κάπου ή ακόμα και μία πρόταση που μπορεί να πει κάποιος ενώ πίνουμε καφέ.
Διαδίκτυο ή εκδοτικός οίκος; Τι σας δελεάζει περισσότερο και γιατί;
Αν και έχω σπουδάσει πληροφορική οπότε και δηλώνω άνθρωπος της τεχνολογίας, θα επέλεγα τον εκδοτικό. Είναι αξιέπαινο το να κάνεις κάτι μόνος σου, με αυτοέκδοση για παράδειγμα αλλά εντελώς διαφορετικό το να έχεις το εκτόπισμα ενός εκδοτικού να υποστηρίζει το όνομά σου και το έργο σου.
Ποια είναι η γνώμη σας για την εκδοτική πραγματικότητα στην Ελλάδα;
Αυτό είναι ένα θέμα που χρίζει πολύ μεγάλης συζήτησης. Θα πω μόνο ότι δεν είναι όπως θα την ήθελα και θα το αφήσω εκεί.
Το ιστορικό μυθιστόρημα έχει φανατικούς αναγνώστες στη χώρα μας; Τι πιστεύετε;
Ναι, φυσικά και έχει. Πιστεύω ότι ένα μεγάλο ποσοστό αναγνωστών στη χώρα μας ενδιαφέρονται να διαβάσουν ένα βιβλίο το οποίο έχει ιστορικές προεκτάσεις και μπορεί να τους διδάξει κιόλας εκτός από το να τους ψυχαγωγήσει.
Το βιβλίο χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο μέρη. Στο πρώτο παρακολουθούμε την πορεία ενός Κούρδου πρόσφυγα που ξεκινά μαζί με την οικογένειά του να έρθει στην Ευρώπη έτσι ώστε να μπορέσουν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον και να ξεφύγουν από τον πόλεμο που ακόμα και τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές μαίνεται στη Μέση Ανατολή. Στο δεύτερο μέρος βλέπουμε τη ζωή και τα έργα ενός Έλληνα εθνικιστή. Στο τέλος, με έναν περίεργο τρόπο, οι πορείες αυτών των δύο ενώνονται και τα πάντα αλλάζουν.
Ποια υπήρξε η αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Αφορμή υπήρξε η λεγόμενη «Αραβική άνοιξη» και τα γεγονότα με τον εμφύλιο στη Συρία αλλά και τις πολεμικές συγκρούσεις γενικότερα στο χώρο της Μέσης Ανατολής. Επίσης, πριν από μερικά χρόνια έτυχε να εργάζομαι σε έναν καταυλισμό προσφύγων και μέσα από αυτή τη καθημερινή τριβή, μιλώντας μαζί τους και κυρίως ακούγοντας τις τραγικές ιστορίες που αρκετοί από αυτούς είχαν να πουν, μου γεννήθηκε η ανάγκη να γράψω αυτό το βιβλίο και να γίνω κατά κάποιο τρόπο η φωνή τους.
Τελικά, μπορεί να υπάρξει ζωή στο σκοτάδι ή ο τίτλος του βιβλίου σας είναι παραπλανητικός;
Φυσικά και μπορεί να υπάρξει, αρκεί να το θελήσουμε και να το πιστέψουμε.
Υπάρχουν κάποια μηνύματα που θέλετε οπωσδήποτε να περάσετε στον αναγνώστη μέσω του βιβλίου σας αυτού ή στοχεύετε αποκλειστικά και μόνο στην ψυχαγωγία του;
Υπάρχουν μηνύματα που θέλω να περάσω, ναι. Το βασικό είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας. Κανείς δεν είναι ίδιος με κανένα και αυτή είναι και η μαγεία σε αυτόν τον κόσμο. Άλλωστε, τι το ενδιαφέρον θα υπήρχε αν ήμασταν όλοι ίδιοι;
Πώς δυο φαινομενικά ξεχωριστές ιστορίες μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα;
Όλα μπορούν να γίνουν αρκεί να υπάρχει φαντασία. Θα το διαπιστώσετε και μόνοι σας διαβάζοντας το βιβλίο.
Σε ποιους αφιερώνετε το βιβλίο σας και γιατί;
Το αφιερώνω σε αυτούς στους οποίους αναφέρεται, δηλαδή στους πρόσφυγες. Ο λόγος είναι επειδή αυτοί οι άνθρωποι έχουν ζήσει πολύ άσχημες καταστάσεις χωρίς να φταίνε και όπως είπα και πριν, πρέπει να τους δοθεί το βήμα για να μιλήσουν για όσα έχουν υποφέρει.
Από μία άποψη θα έλεγα πως ναι, απευθύνεται σε ενήλικες αλλά από την άλλη, θα ήταν ευχής έργο για εμένα να διαβαστεί και από εφηβικό κοινό και να γίνει η αφορμή ώστε και νεότερες ηλικίες να ασχοληθούν με τα θέματα στα οποία αναφέρεται. Να μορφωθούν πάνω σε αυτά και να μπορέσουν έτσι να τα αντιμετωπίσουν καλύτερα. Και όσον αφορά τα τρία πρώτα, να τα ξεριζώσουν από μέσα τους ολοκληρωτικά.
Στο βιβλίο σας αυτό συνεργάζεστε για πρώτη φορά με τις εκδόσεις «Υδροπλάνο». Είστε ευχαριστημένος από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας;
Απολύτως. Οι εκδόσεις Υδροπλάνο βρέθηκαν από τη πρώτη στιγμή δίπλα μου, πίστεψαν σε ‘μένα, συνεχίζουν να το κάνουν και τις ευχαριστώ πολύ για αυτό.
Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές μέλλον;
Ναι. Στις αρχές Ιουνίου θα γίνει η πρώτη παρουσίαση στη γενέτειρά μου και την πιο όμορφη πόλη σε όλη την Ελλάδα, τα Ιωάννινα. Τέλη Ιουνίου κανονίζουμε και την δεύτερη που θα λάβει χώρα στην Αθήνα.
Από πού μπορούν οι αναγνώστες να αγοράσουν το βιβλίο σας;
Ianos, Public αλλά και οποιοδήποτε άλλο βιβλιοπωλείο επιθυμούν. Αν δεν υπάρχει, μπορούν να τους το παραγγείλουν μετά από επικοινωνία με τον εκδοτικό.
Αυτή την περίοδο γράφετε ή είναι νωρίς ακόμα για το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;
Γράφω ήδη το επόμενο μυθιστόρημα που θα είναι επίσης ιστορικού περιεχομένου.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Οι φωνές γινόταν όλο και πιο δυνατές, τα πνεύματα είχαν οξυνθεί εδώ και ώρα. Η ειρηνική διαδήλωση είχε εξελιχθεί σε σύρραξη. Η ατμόσφαιρα γινόταν όλο και πιο αποπνικτική. Βία ξέσπασε ανάμεσα σε διαδηλωτές και δυνάμεις του στρατού. Η άλλοτε ήσυχη πλατεία στο κέντρο της πόλης είχε μετατραπεί σε πεδίο πολέμου. Πέτρες και ξύλα εκσφενδονίζονταν από τη μία μεριά στην άλλη, αδερφός χτυπούσε αδερφό. Τα χημικά είχαν δημιουργήσει ένα πυκνό σύννεφο το οποίο σκέπαζε τα πάντα. Πολλά σημεία του δρόμου είχαν πάρει φωτιά. Ιαχές πολέμου ανάμεικτες με κραυγές ανθρώπων που προσπαθούσαν να σώσουν τη ζωή τους, ανθρώπων που απλά πάλευαν να γλυτώσουν.
Το επόμενο πρωί μάθαμε όλοι τον τραγικό απολογισμό αυτής της τρέλας – ογδόντα νεκροί κι άλλοι τόσοι τραυματίες. Ένα βαρύ μαύρο πέπλο είχε σκεπάσει τη χώρα. Κι όμως, τίποτα δεν προμήνυε το χάος που θα επακολουθούσε…
Κύριε Μπονόβα, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη και σας εύχομαι να είστε πάντα δημιουργικός.
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για το βιβλίο μου. Να ‘στε καλά και να δημιουργείτε!
Βιογραφικό:
Ο Δημήτρης Μπονόβας γεννήθηκε το 1989 στην πόλη των θρύλων και των παραδόσεων, τα Ιωάννινα, όπου και ζει έως σήμερα. Σπούδασε στο ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στο τμήμα Μηχανικών Η/Υ και στο Ηπειρωτικό Ωδείο Τσακάλωφ στα τμήματα πιάνου και ανώτερων θεωρητικών. Ξεκίνησε γράφοντας ποίηση. Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε αρκετές ομαδικές συλλογές, ενώ έχει εκδώσει και δύο προσωπικές, μία σε ηλεκτρονικό βιβλίο και μία σε φυσικό, τη Νυχτερινή Ελεγεία από τις εκδόσεις Γράφημα. Αρθρογράφος για αρκετά χρόνια σε καλλιτεχνικές ιστοσελίδες ενώ τα τρία τελευταία διατηρεί μαζί με φίλους και τη δική του, το Authoring Melodies. Άνθρωπος με πολλές ανησυχίες και ενδιαφέροντα. Αν δεν τον πετύχεις μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, σίγουρα θα τον βρεις με ένα βιβλίο στο χέρι. Λατρεύει τα ιστορικά μυθιστορήματα, γιατί τον ταξιδεύουν σε άλλες εποχές και μέσα από αυτά γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Το παρόν βιβλίο είναι η πρώτη του προσπάθεια σε πεζό λόγο.
0 Σχόλια