Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα
Παρευρεθήκαμε στο θέατρο Εμπορικόν για να παρακολουθήσουμε
την παράσταση «Ένα κάποιο κενό» σε κείμενο και σκηνοθεσία της Βαλέριας
Δημητριάδου που διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις στη σύγχρονη εποχή.
Ένα έργο που μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων με κοινό
σημείο αναφοράς το κενό που αισθάνονται άλλοτε ανάμεσα σε άλλους κι άλλοτε μέσα
στη μοναξιά τους οι ήρωες της παράστασης. Ένα ζευγάρι που προσπαθεί να τα βρει
μετά την ενηλικίωση των παιδιών τους και μένει μόνο του, μια γυναίκα που μόλις
γέννησε και έρχεται αντιμέτωπη με θέματα μητρότητας προσπαθώντας να
διαχειριστεί τη νέα της ζωής, μια νεαρή γυναίκα, influencer, έρχεται αντιμέτωπη με τις
επιλογές των γονιών της και με ζητήματα ομορφιάς και φθοράς του χρόνου, ένας
νέος που παλεύει με τη σεξουαλική του ταυτότητα, ένας νεαρός ανάπηρος που
προσπαθεί να βρει τα δικά του πατήματα ακολουθώντας τα όνειρά του και ένας
άνδρας που παλεύει ανάμεσα στον έρωτα και τη μοναξιά.
7 σύγχρονοι άνθρωποι ζουν με τα δικά τους συναισθηματικά
αδιέξοδα ο καθένας και την πραγματικότητα γύρω τους, έρχονται αντιμέτωποι με
τυχαία περιστατικά αλλά και με τις επιλογές τους. Πώς αντιδρούν όταν πρέπει να
αποφασίσουν εκείνοι για τη ζωή τους, τι γίνεται όταν το αντιστάθμισμα των
επιλογών τους είναι η μοναξιά, καταφέρνουν να ρυθμίσουν τα συναισθηματικά τους
αδιέξοδα; Όλα αυτά δοσμένα με χιουμοριστικές ατάκες, γρήγορους διαλόγους και
εναλλαγές ανάμεσα στις ζωές των ηρώων, που παρακολουθούμε παράλληλα. Ρουτίνα,
όνειρα, φόβοι όλα βρίσκονται στο μικροσκόπιο του κοινού που, γνωρίζοντας τους
ήρωες, άλλοτε συνδέεται μαζί τους και τους αφουγκράζεται και άλλοτε
απομακρύνεται από τα πάθη και τα λάθη τους υπεύθυνο για το βάρος των επιλογών
τους.
Σεξουαλικές προτιμήσεις, θέματα αναπηρίας, η φθορά του
χρόνου, απιστία και κρυφοί έρωτες, μητρότητα. Κάποια θέματα είναι ταμπού να
συζητιούνται και οι άνθρωποι τότε κλείνονται στο καβούκι τους, φοβούνται τη
λογοκρισία και την κριτική, παλεύουν με την αποδοχή των άλλων και το
συναισθηματικό αδιέξοδο όλο και μεγαλώνει, το χάσμα γιγαντώνεται τότε ανάμεσα
σε εμάς και τους άλλους και μοιραία έρχεται ένα συναισθηματικό κενό. Άνθρωποι
της διπλανής πόρτας, σύγχρονοι με διλήμματα και κρυφά πάθη έρχονται αντιμέτωποι
κάποια στιγμή με τις ευθύνες τους. Όταν τελικά πρέπει να αποφασίσουν να
επιλέξουν κάποιον να σώσουν τότε η αλήθεια ξεσκεπάζεται και ο καθένας τους
γίνεται συγχρόνως θύτης και θύμα, μιας και την ίδια στιγμή που απογοητεύεται
από το βάρος της επιλογής του άλλου απογοητεύει κι αυτός τον άλλον με τη δική
του επιλογή. Ένα γαϊτανάκι σχέσεων η ζωή που δεν πραγματεύεται αισθήματα παρά
μονάχα ευθύνες.
Μια μεγάλη σκηνή που αποτελεί τους χώρους μέσα στους οποίους
γίνεται η δράση. Άλλοτε φωτιζόμενο και άλλοτε σκοτεινό το σκηνικό ανάλογα με
τις συναισθηματικές διακυμάνσεις των πρωταγωνιστών παρακολουθούμε τις ενέργειές
τους και το πλαίσιο δράσης τους. Όλος ο χώρος ενώνεται με τη σκηνή και
βρισκόμαστε δίπλα τους παρακολουθώντας από τόσο κοντά, ανάμεσά μας, τις ζωές
και τη δράση των αγαπημένων μας ηθοποιών. Τα διαζώματα γίνονται δρόμοι που μας
ενώνουν με τη σκηνή και ερχόμαστε δίπλα στους ήρωες. Οι ερμηνείες των
πρωταγωνιστών αληθοφανείς μας πείθουν για τις επιλογές τους. Μας κάνουν να τους
συμπονάμε και να συμπάσχουμε αφού βλέπουμε όλες τις συναισθηματικές διεργασίες
τους, τις ατυχίες που τους παρουσιάζονται.
Περισσότερα για την παράσταση και κρατήσεις θέσεων: εδώ
0 Σχόλια