Χάτσιος Κανάκης: "Το προσωπικό βίωμα, όσο συγκαλυμμένο κι αν παρουσιάζεται, σε αναγκάζει να ‘ζυμώσεις’ με μεράκι το έργο σου"


Ο συγγραφέας Χάτσιος Κανάκης ως φανατικός λάτρης της λογοτεχνίας του φανταστικού υπηρετεί το είδος αυτό κυρίως μέσω του σύντομου μα ‘δυναμικού’ διηγήματος. Πρόσφατα κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Μικρά αγκάθια, βαθιές πληγές» από τις εκδόσεις «Συμπαντικές διαδρομές». Σήμερα φιλοξενείται στις Τέχνες σε μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου

Κύριε Κανάκη, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό;

Ένας στους τόσους που εξωτερικεύονται με το γράψιμο… και κρυφά από τον εαυτό τους, ικανοποιούν απωθημένα φιλαρέσκειας.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της συγγραφής και κυρίως μέσω των μικροδιηγημάτων;

Διαβάζοντας αρκετά βιβλία Fantasy, κυρίως τρόμου, σε ηλικίες αμφισβήτησης, ανάγκης διαφορετικού και ‘κουβαλώντας’ το μοναχικό χόμπι του γραψίματος θέλησα να δοκιμάσω την προσωπική συνεισφορά στο συγκεκριμένο χώρο. Προτιμώντας διήγημα, λόγω άμεσων μηνυμάτων αλλά και προσαρμογής στην εποχής μας του περιορισμένου, ελεύθερου χρόνου. Για συγγραφέα και αναγνώστη. 

Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;

Στο σύμπαν του φανταστικού δέχεσαι επιρροές από πεζά πράγματα που θες να μεταμορφώσεις σε κάτι φαντασμαγορικό. Περίοδοι πάντως κατήφειας και εσωστρέφειας είθισται πιο δημιουργικές στα ‘καλλιτεχνικά’!  

Έχετε νιώσει ποτέ την ανάγκη να μεταφέρετε στο χαρτί κάποιο προσωπικό σας βίωμα;

Ναι. Γιατί το προσωπικό βίωμα, όσο συγκαλυμμένο κι αν παρουσιάζεται, σε αναγκάζει να ‘ζυμώσεις’ με μεράκι το έργο σου.

Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο σκοπός της λογοτεχνίας; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο;

Μια δραπέτευση του ανθρώπου προς επίγνωση, συμφωνίας, διαφωνίας μπορεί και αδιαφορίας. Μια εκτόνωση καταπιεσμένων συναισθημάτων με την ταύτιση, την κάθαρση. Μια ανώδυνη βόλτα του θηρίου που έχεις μέσα σου όπως επισημαίνουν κάποιοι. Από το έπος του Γκιλγκαμές και τα Ομηρικά, ο ίδιος σκοπός.


Θεωρείτε ότι υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου;

Γράφεις για την πάρτη σου, αλλάζεις πρώτα τον εαυτό σου. Όπως και ο αναγνώστης αναζητά την δικιά του πλευρά.

Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Στα γραπτά σας θα διαπιστώσει ο αναγνώστης επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;

Και μια παράγραφος να με ενθουσιάσει ή να με προβληματίσει από κάθε συγγραφέα είναι κέρδος για μένα. Σαν συνολικό έργο μπορώ να πω Τσέχωφ, Έσσε, Χάξλευ, Στάινμπεκ,… Αναις Νιν, Μπορίς Βιάν, Μπουκόφσι… Μάλκολμ Λόουρι, Ντόνα Ταρτ… Συνήθως μονολογώ, πάνω από το χαρτί «αυτό ακούγετε σαν του τάδε συγγραφέα», αλλά το δέχομαι σαν απόδοση τιμής κι όχι αντιγραφή. Από Έλληνες Μάτεσης Ξανθούλης, Φακίνου… και για μην αναφέρω ολόκληρη λίστα με δημιουργούς του φανταστικού θα πω μόνο πως θα ήθελα να συνθέτω το απόκοσμο σαν Κλάιβ Μπάρκερ με τον συναισθηματισμό του Ρέι Μπράντμπερι!  

Η λογοτεχνία του φανταστικού έχει απήχηση στις μέρες μας; Τι πιστεύετε; Εσείς στην προκειμένη περίπτωση, γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε μ’ αυτήν και όχι με κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος στο δεύτερο βιβλίο σας;

Η περίοδος των εσκεμμένων κρίσεων, της ξενοφοβίας, της καταστρατήγησης κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων που ζούμε, προσφέρετε για μάχες εναντίον δυστοπικών περιβαλλόντων, αστρικών ταξιδιών διαφυγής. Η αποκαθήλωση των μαρξιστικών και φιλελευθέρων παραδοσιακών προτύπων έφερε την αναζήτηση συνασπισμών ιδεών και σίγουρα βοήθησαν οι κινηματογραφικές μεταφορές και τα τηλεοπτικά σήριαλ! Φανταστικό προτιμώ για την ευχέρεια κατασκευής ιδεατής πραγματικότητας, στα γούστα του καθενός, αλληγορία που συγκινεί, κορύφωση στη μετάδοση απόψεων και ελκυστικό, εξωτικό περιτύλιγμα.

Ας αναφερθούμε λίγο περισσότερο σ’ αυτό. Πρόκειται, λοιπόν, για μία συλλογή διηγημάτων, που φέρει τον τίτλο «Μικρά αγκάθια, βαθιές πληγές» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Συμπαντικές διαδρομές». Όπως μαρτυρεί και ο τίτλος της συλλογής, οι μικρές ιστορίες που φιλοξενούνται σ’ αυτήν είναι ιστορίες που προβληματίζουν, πλήττουν και διαιωνίζουν την ύπαρξή τους προκαλώντας στους ανθρώπους παραλογισμούς, μικροψυχίες και μνησικακίες. Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό τους.

Μπορεί το χαοτικό σύμπαν να συνωμοτεί εναντίον μας για να συνθλίψει μα έχουμε τη τρέλα της ζωής να το αντιμετωπίσουμε! Προσπάθησα να μεταφέρω υπαρξιακές ανησυχίες σε αλλοπρόσαλλα σύμπαντα αλλά και να μπογιατίσω την καθημερινότητα με παραδοξότητα. 

Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας; Τελικά, μήπως η απαισιόδοξη τάση που φαίνεται να καλύπτει το σύνολο των ιστοριών σας στερεί την ελπίδα στον αναγνώστη, πως κάπου παρακάτω, πέρα από το βαθύ σκοτάδι και την ματαιότητα που πλήττουν τον κόσμο μας, ένα φως μπορεί να φέρει τη λύτρωση και τη γαλήνη στις ψυχές μας και κατ’ επέκταση σε ό,τι μας περιβάλλει;

Συνήθως τα μικρά μας προβλήματα τα απαξιούμε, και τα αφήνουμε να κακοφορμίζουν.  Η απαισιοδοξία σε προσγειώνει απότομα, και αφού σε βαλτώσει σε ωθεί σε εσωτερική ανασκόπηση, σε αναγκάζει σε αναθεωρήσεις, δεν λέω πως οι επιλογές είναι πετυχημένες κάθε φορά, αλλά το ψάξιμο δικαιώνει… συνήθως! Υπάρχουν πολλές φωτεινές αποχρώσεις.

Φανταστικός και πραγματικός κόσμος μπορεί να συνυπάρξουν σε ένα βιβλίο; Ποια είναι η προσωπική σας γνώμη;

Αυτό επιδιώκω! Εξαρτάται και την διάθεση και… ψυχοσύνθεση αυτού που κρατάει το βιβλίο.   

Θα εντοπίσει ο αναγνώστης στο βιβλίο σας στοιχεία της δικής σας προσωπικότητας;

Για τους άγνωστους θα το ήθελα, να πουλήσω και ‘μούρη’. Για τους γνωστούς άντε να εξηγήσεις περί μυθοπλασίας…  (Αστειεύομαι, λέω τώρα!)

Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό; Κι επίσης, το βιβλίο σας απευθύνεται μόνο στους λάτρεις της λογοτεχνίας του φανταστικού ή θεωρείτε ότι θα μπορούσε να ελκύσει το ενδιαφέρον και άλλων αναγνωστών με ευρύτερα αναγνωστικά ενδιαφέροντα;

Ενήλικες και σε όσους δεν έχουν να κάνουν κάτι καλύτερο, έξω από το σπίτι.

Για ποιο λόγο προβήκατε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου; Είστε ικανοποιημένος από την τελική του εικόνα;

Νομίζω τα παραπάνω καλύπτουν το λόγο, μα να  προσθέσω και την επιμονή μου περί ενηλικίωσης των γραπτών μου και την στιγμή που τα ‘απελευθέρωσα’, καλά μου φαίνονταν.

Μιλήστε μας για το εκδοτικό σπίτι. Είστε ευχαριστημένος από τη μέχρι τώρα συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές»;

Υπάρχουν πολλοί συγγραφείς, υπάρχουν και αρκετοί εκδοτικοί. Καλώς, κακώς στέλνουμε υλικό μέχρι αποδοχής. Στεγαζόμουν αλλού στα πρώτα διηγήματα, με περιέθαλψαν εδώ στα δεύτερα. Ομολογώ έχω και μια νουβέλα, διαφορετικής θεματολογίας αλλού. Για το συγκεκριμένο βιβλίο και το είδος του κανένα παράπονο, μόνο ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη!  

Σχεδιάζετε κάποια παρουσίαση του βιβλίου σας το προσεχές διάστημα;

Θα το ήθελα. Να περάσει το καλοκαιράκι που το συνδυάζουμε με χαλαρούς ρυθμούς και διακοπές!

Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;

Κάθε στιγμή λέω «αυτό θα το περιλάβω στα επόμενα ‘έπη’ μου»! Κάποια τα σημειώνω, χειρονακτικά, ψηφιακά, νοητικά, άλλα τα ξεχνάω άλλα τα περιλαμβάνω, επιδιώκω να είμαι σε δημιουργική διαδικασία. Και ενδιάμεσα τα παρατάω και λέω πάω να τα πιώ με φιλαράκια. (Αφού πάρω άδεια από οικογένεια)!

Μια ευχή σας για το μέλλον;

Προτιμώ να συμπορεύομαι με το μέλλον παρά να το προβλέπω.

Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.

Α! ολόκληρο ‘μικροδιήγημα’ θα σας παραθέσω:   «Τελικά όλα πήγαν στραβά. Παρέκλιναν των υπολογισμών μας, απομακρύνθηκαν εκ του επιθυμητού αποτελέσματος. Έμεινα μόνος, ο τελευταίος επιζών, να κουμαντάρω το σκάφος βόμβα, μπλοκαρισμένος στο εικονικό, κενό σύμπαν που σχεδιάσαμε. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ζωή αλλά δεν διασφαλίσαμε τη δική μας. Δεν ξέρω τι θα ακολουθήσει στην έκρηξη μεγατόνων. Είμαι λίγο πριν το μεγάλο μπαμ…»     

Κύριε Κανάκη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.

Εγώ ευχαριστώ και συγνώμη για όσους έχασαν χρόνο διαβάζοντας τη συνέντευξη, αλλά στη ζωή μας χρειάζονται επιλογές και ρίσκα…       


Βιογραφικό:

Έχοντας τόπο γέννησης και κατοικίας τη Θεσσαλονίκη, από το ’71 παρατηρεί μαθαίνοντας, λησμονώντας, αναθυμούμενος. Δοκιμάζει τύχες και αντοχές σε ιδιωτικό και δημόσιο επαγγελματικό τομέα, λόγω βιοπορισμού. Χρησιμοποιώντας εμπειρίες και γνώσεις σε κοινωνικούς, οικογενειακούς θεσμούς. Έχοντας εμψυχωτική παρέα τη λογοτεχνία του φανταστικού. Την οποία προσπαθεί να τιμήσει αφιερώνοντας (ή προσφέροντας) ιστορίες στον ‘πλούσιο’ κατάλογό της (ή στον σαγηνευτικό πεζογραφικό της κήπο). Κυρίως μέσω του σύντομου μα ‘δυναμικού’ διηγήματος.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια