Παρουσίαση ντοκιμαντέρ και ποιητικών συλλόγων του Γιάννη Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

 

Οι εκδόσεις Μετρονόμος και η ΟΜΜΑ Στούντιο σας προσκαλούν στην παρουσίαση του ντοκιμαντέρ  “Γιάννης Θεοδωράκης -  Ναι… μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε” των Αντώνη και Στέλιου Διαμαντή και των ποιητικών του συλλογών «Λιποτάχτες» και «Πλημμύρα» την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου και ώρα 19:00 στην Αίθουσα «Γιάννης Μαρίνος» (πρ. Πολυχώρος) του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη 1) Για το ντοκιμαντέρ θα μιλήσει ο Στάθης Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος - αρθογράφος και για τις ποιητικές συλλογές ο Σπύρος Αραβανής, φιλόλογος - ποιητής Τραγούδια σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη θα ερμηνεύσουν ο Βασίλης Λέκκας και η Νατάσα Μωϋσόγλου Στο πιάνο ο Θεόδωρος Μπρουτζάκης και στην κρητική λύρα ο Όθωνας Μπικάκης Είσοδος ελεύθερη (Λόγω περιορισμένων θέσεων φροντίστε για την έγκαιρη προσέλευσή σας) Λίγα λόγια για το ντοκιμαντέρ: Ο Στέλιος και ο Αντώνης Διαμαντής, βασικοί συντελεστές του ντοκιμαντέρ «Γιάννης Θεοδωράκης: Ναι… μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε», επιχειρούν να σκιαγραφήσουν τον δημοσιογράφο, ποιητή, λογοτέχνη και αυθεντικό αγωνιστή της Δημοκρατίας μέσα από την έρευνα που έχουν κάνει, μέσα από συνεντεύξεις και μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν, δούλεψαν, πόνεσαν και αγάπησαν αυτόν το σπουδαίο άνθρωπο. Το ντοκιμαντέρ περιέχει ανέκδοτα ιστορικά γεγονότα και άγνωστα γεγονότα της ζωής του. Τη σχέση του με την οικογένειά του, τους φίλους και συναγωνιστές του, τη δημοσιογραφία, την ποίηση και κυρίως τη σχέση του με τον αδελφό του, τον συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη. ΛΙΠΟΤΑΧΤΕΣ Αρχές της δεκαετίας του 1950, την εποχή που γράφονταν τα ποιήματα της συλλογής «Λιποτάχτες», ο Γιάννης Θεοδωράκης (1932 – 1996) ήταν τελειόφοιτος Γυμνασίου στον Γαλατά των Χανίων· εκεί, όπου ο αδελφός του, Μίκης, φτάνει στις 23 Αυγούστου του 1949 με το ατμόπλοιο «Ελένη», σοβαρά τραυματισμένος από τα βασανιστήρια της Μακρονήσου. Ο Εμφύλιος στην Κρήτη είχε λήξει ένα χρόνο νωρίτερα από τις τελευταίες μάχες στον Γράμμο και το Βίτσι, και η καταδίωξη των εναπομεινάντων Κρητικών ανταρτών συνεχιζόταν μέσα σε ένα καθεστώς φόβου και τρομοκρατίας του τοπικού πληθυσμού από την πλευρά των κυβερνητικών δυνάμεων, της Χωροφυλακής, της Εθνοφυλακής και των παρακρατικών συμμοριών. Τέσσερα από αυτά τα ποιήματά του –με τίτλους: «Θα γίνεις δικιά μου» (στο «Όμορφη Πόλις»), «Δακρυσμένα μάτια», «Σκέπασε ατμός τον έρωτά μας» και «Χάθηκα»– μελοποιήθηκαν από τον Μίκη την περίοδο 1952-1954 και ηχογραφήθηκαν το 1960 στο παλιό στούντιο της «Columbia», με τον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη στο τραγούδι, τον Μανώλη Χιώτη στο μπουζούκι, τον Δημήτρη Φάμπα στην κιθάρα και τον Σπύρο Λιβιεράτο «Καζάνα» στα κρουστά. Τίτλος του πρώτου ολοκληρωμένου κύκλου τραγουδιών: «Λιποτάκτες». Έναν χρόνο πριν από τη δισκογράφησή του σε 45άρι, με πρωτοβουλία του Μίκη, κυκλοφόρησε από τις «Εκδόσεις Δίφρος» του Γιάννη Γουδέλη –με τον οποίο ο Μίκης συνυπηρέτησε για ένα διάστημα στο Κέντρο Διερχομένων, στην Αθήνα– η ομώνυμη ποιητική συλλογή του αδελφού του. Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά, οι «Λιποτάκτες» του Γιάννη Θεοδωράκη επανακυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μετρονόμος. ΠΛΗΜΜΥΡΑ Η συλλογή διαιρείται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα προσδιορίζεται από το εναρκτήριο ποίημα «Η πλημμύρα», το οποίο έδωσε και το όνομά του στη συλλογή, και αποτελείται από 14 ποιήματα, σε ελεύθερο στίχο. Η δεύτερη ενότητα Περιηγητής περιλαμβάνει 15 ποιήματα, μεταξύ των οποίων εντοπίζονται πολλά ομοιοκατάληκτα όπως «1967, η ελπίδα», «Καντάδα», «Βάλε να πιώ κ.ά. Στη δεύτερη ενότητα σε αντίθεση με την πρώτη υπάρχει μια πιο προσωπική απόχρωση καθώς σε αρκετά ποιήματα εντοπίζεται το ερωτικό στοιχείο και η απεύθυνση της ποιητικής φωνής στη γυναίκα-σύντροφο, στη γυναίκα που γεννά τον πόθο, στη γυναίκα καθολικά (…) Η τρίτη ενότητα Λιποτάχτες αποτελείται από 16 ποιήματα και ενώ ταυτίζεται με την ομώνυμη πρώτη ποιητική συλλογή του Γιάννη Θεοδωράκη, παρουσιάζει ορισμένες διαφορές τις οποίες παραθέτουμε. Στην ενότητα Λιποτάχτες υπάρχουν 2 ποιήματα που δεν περιλαμβάνονται στην ομώνυμη πρώτη συλλογή («Άλλη μια φορά» και «Χάθηκα») ενώ αντίθετα δεν περιλαμβάνονται τα 4 εξής ποιήματα της πρώτης συλλογής: Ε, Η, Ι, Θ. Συσχετίζοντας τις τρεις ενότητες που απαρτίζουν την Πλημμύρα θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι συμβάλλουν στην προβολή των σκέψεων και των προβληματισμών του ποιητικού υποκειμένου σε έναν ανεστραμμένο χρονικά ορίζοντα (από το παρόν στο παρελθόν) γεγονός που υποστηρίζεται και από την υφολογική και μορφολογική διαφοροποίηση της πρώτης ενότητας από τις άλλες δυο και που βοηθά τον αναγνώστη να αφουγκραστεί την πορεία στη διαμόρφωση της ποιητικής φωνής του Γιάννη Θεοδωράκη. Από τον πρόλογο της Ιωάννας Καραμαλή στη νέα έκδοση.