Ζηνοβία-Χριστίνα Λιάπη: "Το βιβλίο μοιάζει σαν έναν εσωτερικό μαραθώνιο που τρέχεις μόνος και πρέπει να τερματίσεις"


Μία από τις μεγάλες της αγάπες, πέρα από τη φωτογραφία και την αρθρογραφία, είναι η συγγραφή. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τα όνειρα της Μύριαμ» από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι». Μιλάμε για τη συγγραφέα Ζηνοβία-Χριστίνα Λιάπη που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες στη συνέντευξη που ακολουθεί.


Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου


Κυρία Λιάπη, καλώς βρεθήκαμε! Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας και πώς θα τον παρουσιάζατε στο κοινό;

Ευχαριστώ αγαπημένο Texnes Online για την ευκαιρία να γνωριστούμε και να τα πούμε καλύτερα. Είμαι η Ζηνοβία, ή κατά κόσμον και Ζένια. Αγαπώ, αρχικά, οτιδήποτε είναι βίγκαν, μιας και είμαι βίγκαν τα τελευταία 6 χρόνια, αλλά και ό,τι απαιτεί δημιουργία και συναίσθημα, χαρακτηριστικά τα οποία θέλω πάση θυσία να εφαρμόζουν και στις επαγγελματικές μου αναζητήσεις, ώστε να μπορώ να αφοσιώνομαι πλήρως. Γι’ αυτό και πριν από τέσσερα χρόνια δημιούργησα το Zenia’s Vegan Life, το μικρό -αλλά θαυματουργό- vegan catering, ενώ την ίδια περίπου περίοδο ξεκίνησα να δουλεύω πυρετωδώς και στο πρώτο μου μυθιστόρημα «Τα όνειρα της Μύριαμ».

Η συγγραφή πώς προέκυψε στη ζωή σας και γιατί;

Η συγγραφή δεν προέκυψε κάποια στιγμή στη ζωή μου. Με συνοδεύει σε όλη την μέχρι τώρα διάρκειά της, απλά με διαφορετικές μορφές και εκτάσεις.

Τα συγγραφικά σας έργα προκύπτουν από ερεθίσματα της στιγμής ή είναι το αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου μηνύματος που θέλετε να περάσετε στον αναγνώστη;

Μπορώ να πω σίγουρα και με τους δύο αυτούς τρόπους, αλλά και με την έμπνευση. Τα ερεθίσματα της στιγμής σίγουρα θα μου δείξουν τον τρόπο που χρειάζομαι, για να περάσω το μήνυμα που θα ήθελα στον αναγνώστη.

Μέχρι ποιο βαθμό σας απασχολεί η κριτική του κόσμου; Είναι ικανή να σας επηρεάσει στη μετέπειτα εξέλιξή σας ως δημιουργό;

Με την κριτική εξελισσόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι. Πρέπει να είμαστε δεκτικοί και ανοικτοί ως προς την αρνητική και ταπεινοί ως προς τη θετική κριτική.

Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σας που νιώσατε την ανάγκη να το μεταφέρετε στο χαρτί;

Συνήθως προτιμώ να μεταφέρω στο χαρτί τα ερεθίσματα που παίρνω από τον έξω κόσμο και όχι από την προσωπική μου ζωή. Αυτά θεωρώ και πιο σημαντικά, ώστε να έχει κάποιος τη διάθεση και τον χρόνο να τα ακούσει. Κάτι δηλαδή που αφορά τους πολλούς και όχι τον έναν. Είτε θετικά είτε αρνητικά. Σίγουρα υπάρχουν πολλά αρνητικά ερεθίσματα εκεί έξω, τα οποία και αναφέρουμε, αφήνοντας όμως να μας επηρεάσουν μόνο τα θετικά. Αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν και προχωράνε τον κόσμο μπροστά.

Ποια τα συναισθήματά σας, όταν βλέπετε αποτυπωμένες τις σκέψεις σας;

Σίγουρα συναισθήματα χαράς, μιας και μου αρέσει να βλέπω κάτι ολοκληρωμένο και διαθέσιμο για τον καθένα, ώστε να μπορεί να το ενστερνιστεί, ή και όχι, οποιαδήποτε στιγμή.

Έχετε πρότυπα ως συγγραφέας; Θα διαπιστώσει ο αναγνώστης στα γραπτά σας επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς;

Όλοι έχουμε επιρροές καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, που συνεχώς αλλάζουν, είτε αυτό λέγεται οικογένεια, φιλικοί άνθρωποι ή ακόμα και άλλοι καλλιτέχνες από οποιοδήποτε πεδίο. Μπορεί να έχω επηρεαστεί εξίσου από κάποιον μουσικό, όσο και από κάποιον άλλον συγγραφέα, σύγχρονο αλλά και παλαιότερο. Παρ’ όλα αυτά ο κάθε ένας μας ελπίζει και θέλει να αφήσει το δικό του στίγμα και το δικό του ξεχωριστό μήνυμα.

Υπάρχει συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου;

Ένα βιβλίο είναι κάτι τόσο προσωπικό και ξεχωριστό για τον καθένα. Παρ’ όλα αυτά για μένα χρειάζεται πολύ συναίσθημα, αλλά έναν στόχο· να δεις όλες τις σκέψεις σου ολοκληρωμένες. Θα μπορούσα να πω πως μου μοιάζει σαν έναν εσωτερικό μαραθώνιο που τρέχεις μόνος και πρέπει να τερματίσεις.

Πότε χαρακτηρίζεται ένα βιβλίο καλό;

Για μένα δεν υπάρχει καλό ή κακό βιβλίο. Μπορεί ένα βιβλίο που θα κάνει κάποιον να κλάψει, να αφήσει κάποιον άλλον παγερά αδιάφορο. Είναι καθαρά στην κρίση του αναγνώστη, από τη στιγμή που ένας άνθρωπος θα αποφασίσει να δημοσιοποιήσει τις πιο βαθιές του σκέψεις.


Τον Δεκέμβριο του 2023 κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο, το μυθιστόρημά σας με τίτλο «Τα όνειρα της Μύριαμ» από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι». Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για το βιβλίο σας;

Ο τίτλος βασίζεται στο όνομα της βασικής ηρωίδας του βιβλίου, τη Μύριαμ. Ακόμη, ήθελα να δείξω πως η ηρωίδα ξεκίνησε με όνειρα που αρχικά είχε στον νου της να πραγματοποιήσει, αλλά τελικά κατέληξε με διαφορετικά όνειρα που προέκυψαν στην πορεία της ζωής της.

Ποιο το περιεχόμενο της ιστορίας σας με δυο λόγια;

Η ιστορία του βιβλίου περιγράφει τη ζωή της βασικής ηρωίδας, της Μύριαμ, από το ξεκίνημα της ερωτικής της ζωής στην εφηβεία, προχωρώντας παράλληλα και με άλλα αλληλένδετα γεγονότα που θα τη φέρουν αντιμέτωπη με απρόσμενα πρόσωπα σε απρόσμενα μέρη.

Τι σας ενέπνευσε να προβείτε στη συγγραφή της ιστορίας σας;

Ένα προσωπικό στοίχημα, σαν τον μαραθώνιο που προανέφερα, πως αυτή την ιστορία για τη Μύριαμ ήθελα να τη δω ολοκληρωμένη.

Είναι η Μητέρα Φύση εχθρός του ανθρώπου; Ή μήπως για όλα φταίει ο άνθρωπος και οι επιλογές του; Τι μας λέει το βιβλίο σας; Ποια άλλα μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από την ιστορία που αφηγείστε;

Σε καμία περίπτωση δεν είναι εχθρός του ανθρώπου η Μητέρα Φύση. Είμαστε κι εμείς ένα αναπόσπαστο κομμάτι της. Απλά με τους αιώνες έχει δυστυχώς επικρατήσει η παρανόηση ότι εμείς είμαστε ο αφέντης της, δίνοντάς μας λανθασμένα το δικαίωμα να την εκμεταλλευόμαστε και να την εξαφανίζουμε ανεπιστρεπτί. Πράγμα που δεν ισχύει και μας γυρίζει μπούμερανγκ. Αυτό είναι και ένα από τα μηνύματα που επιθυμώ να μοιραστώ μέσω του βιβλίου.

Έχει happy end το βιβλίο σας;

Θα ήθελα να μην αποκαλύψω το τέλος του βιβλίου και να αφήσω στον αναγνώστη την απόφαση, αν τελικά είναι happy end ή όχι.

Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;

Πιστεύω ότι βιβλίο αποτελεί ένα όμορφο ανάγνωσμα για το ενήλικο κοινό.

Μιλήστε μας για το εκδοτικό σας σπίτι. Είστε ευχαριστημένη από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι»;

Πραγματικά νιώθω τους «Γλαρόλυκους» σαν το εκδοτικό μου σπίτι. Είμαι τόσο χαρούμενη, όχι μόνο για την επιλογή μου να απευθυνθώ απευθείας και μόνο στον συγκεκριμένο εκδοτικό, αλλά και γιατί γνωρίζοντας μετέπειτα όλη την ομάδα κατάλαβα ότι πλαισιώνεται από άτομα με σεβασμό και αγάπη προς την τέχνη, αλλά και άτομα που θα δουλέψουν σκληρά για το κάθε project του εκδοτικού με επαγγελματισμό, αγάπη και τιμιότητα.

Επόμενα συγγραφικά σχέδια κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;

Το λάπτοπ μου είναι πάντα ανοιχτό γράφοντας κάτι. Μπορεί να είναι μια προτασούλα, μια ιδέα για κάτι καινούριο ή και ακόμη για τη συνέχεια της Μύριαμ. Το γράψιμο δεν με εγκαταλείπει ποτέ και δεν το αφήνω ποτέ. Είναι το αποκλειστικό κανάλι μου, για να αποτυπώνω όλα τα συναισθήματα χαράς, λύπης και τις σκέψεις μου ανά πάσα στιγμή.


Μια ευχή σας για το μέλλον;

Εύχομαι για όλους πρώτα απ’ όλα υγεία και από εκεί και πέρα -ξέρω πως θα ακουστεί κλισέ- να μην εγκαταλείπουμε ποτέ όποιες σκέψεις και επιθυμίες έχουμε, αυτά που στο τέλος ονομάζουμε «όνειρα». Καλύτερα να έχουμε προσπαθήσει για κάτι και να έχουμε αποτύχει, παρά το ανάποδο.

Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας. 

Ξάφνου, σαν να ακούει αχνά ποδοβολητά. Τα δάχτυλά της σηκώνονται από το πληκτρολόγιο και τεντώνει τα αφτιά, για να ακούσει καλύτερα. Μήπως της φάνηκε; Όχι, όχι! Αυτό σίγουρα ήταν κάποιο από τα άλογα. Σηκώνεται μεμιάς, βουτάει το αδιάβροχό της και φεύγει για τους στάβλους. Φοβόταν μήπως κάποιο από τα άλογα είχε καταφέρει να βγει. Με τον άσχημο καιρό ίσως να μην μπορούσε να το φέρει πάλι πίσω, ούτε και να το βρει. Μπαίνει στους στάβλους. Το παχνί του Φαντάσμο, του μαύρου ανδαλουσιανού, ήταν ανοιχτό. Η Μύριαμ τρομοκρατήθηκε. Ήταν το πιο πολύτιμο άλογο του ιππικού. Τώρα πλέον ακούει πεντακάθαρα καλπασμούς από τη μεριά της πίστας. Φεύγει βιαστικά κατά κει και περνώντας από το πάρκινγκ βλέπει τη μαύρη Porsche. «Αυτό δεν ήταν εδώ πριν», σκέφτεται μην μπορώντας να συνδυάσει τα δύο γεγονότα.

Το μυαλό της ήταν στο να βρει το άλογο. Και γρήγορα. Φτάνει στην πίστα. Κάποιος έκανε βόλτα με το άλογο. Ευτυχώς δεν είχε νυχτώσει τελείως και πίστευε πως θα μπορούσε να δει ποιος ήταν, μόλις ερχόταν πιο κοντά της. Η Μύριαμ δε φαινόταν, καθώς φορούσε το χακί αδιάβροχό της, αλλά εκείνη μπορούσε να δει καθαρά έναν άνδρα με λευκό t-shirt επάνω στον Φαντάσμο. Το άλογο υπάκουγε τις εντολές χωρίς αντίσταση, χωρίς καμία πίεση από τον αναβάτη του. Ήταν ένα. Έρχονται πιο κοντά της. Ήταν ο Mr. Porsche! Η Μύριαμ δεν πίστευε στα μάτια της. Η καρδιά της επιστρέφει στη θέση της με μια ανάσα ανακούφισης. Κοντοστέκεται για λίγο χαμογελώντας. Δεν είχε σκεφτεί ποτέ πως μπορούσε, αλλά και πόσο καλά ίππευε. Λογικό. Κάποιος που έχει έναν ιππικό όμιλο, δε θα ήξερε και να ιππεύει; Αυτό που γινόταν, όμως, μπροστά της ήταν τόσο μαγευτικό, τόσο ειδυλλιακό, και σίγουρα κάτι που δε θα ξαναέβλεπε.

Ήθελε να απολαύσει το θέαμα. Χαμογελάει πονηρά και τρέχει στη γραμματεία. Καλή ευκαιρία για ένα διάλειμμα. Της ήρθε όρεξη για τσιγάρο. Πάντα υπήρχαν σκόρπια πακέτα επάνω στα γραφεία. Τα περισσότερα ήταν του Mr. Porsche. «Δε θα τον πειράξει μια μικρή τράκα», είπε και βούτηξε τον αναπτήρα μαζί με ένα από τα πακέτα. Τρέχει πίσω στο κρυφό πόστο της. Ανάβει παρακολουθώντας ακατάπαυστα. Χωρίς κοστούμι, χωρίς σακάκι, το λευκό t-shirt του Mr. Porsche τον είχε μεταμορφώσει σε κάτι τελείως διαφορετικό. Δυνατά χέρια να σφίγγουν τα γκέμια, λερωμένο τζιν μαζί με τις μπότες και μαλλιά πλέον ανακατεμένα σαν του Φαντάσμο. Ήταν υπέροχοι. Ελεύθεροι. Ήθελε να κλείσει αυτή την εικόνα μέσα της για πάντα. Είχε σχεδόν πλέον νυχτώσει. Ο Mr. Porsche δεν έβλεπε πολύ μακριά, αλλά από την μικρή καύτρα του τσιγάρου είχε καταλάβει πως κάποιος τον παρακολουθούσε.

Κυρία Λιάπη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο.

Ευχαριστώ κι εγώ για την όμορφη συζήτηση και εύχομαι να συνεχίσετε να δίνετε λόγο σε πολλούς και κάθε μορφής καλλιτέχνες.


Βιογραφικό:

Η Ζηνοβία-Χριστίνα Λιάπη είναι η μητέρα ενός υπέροχα ατίθασου βίγκαν αγοριού, που μεγαλώνει με τον επίσης βίγκαν σύζυγό της. Έχει εργαστεί και αποφοιτήσει από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, έχει διδάξει Αγγλικά για πάνω από 10 χρόνια, έχει ασχοληθεί με την καλλιτεχνική και πολιτιστική φωτογραφία και ήταν συνδημιουργός και αρχισυντάκτρια του οικολογικού και πολιτιστικού δικτύου prasinizo.gr. Η περιστασιακή και εργασιακή συγγραφή τη συνόδευε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Στην «περιβόητη» καραντίνα, όμως, έπεσε με τα μούτρα στη συγγραφή αποφασίζοντας πως τα project της πρέπει πλέον να ολοκληρώνονται και να βλέπουν το φως της μέρας, προς πνευματική τέρψη και άλλων αναγνωστών πέραν της οικογένειάς της. "Τα Όνειρα της Μύριαμ" είναι το πρώτο ολοκληρωμένο της έργο, το οποίο είχε την τύχη να δώσει στην εκδοτική και υπερταλαντούχα ομάδα των «Γλαρόλυκων», τα μέλη της οποίας μοιράζονται όχι μόνο το πάθος της για γραπτές καλλιτεχνίες, αλλά και τη σημαντικότητα και σπουδαιότητα της Μητέρας Φύσης και όσων έχει εκείνη εν σοφία δημιουργήσει. Όταν δεν είναι πάνω από το λάπτοπ προσπαθώντας να βάλει σε σειρά τις σκέψεις και τους ήρωες της, θα τη βρείτε στην κουζίνα ετοιμάζοντας κάθε λογής γλυκά και αλμυρά βίγκαν καλούδια, που πάντα πρώτο θα δοκιμάσει βέβαια το μικρό της βιγκανάκι, αλλά και η εκλεκτή της πελατεία, καθώς είναι η δημιουργός και σεφ της “Zenia’s Vegan Life”.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια