Είναι η αγαπημένη όλων των αναγνωστών, η πιο δημοφιλής και η πιο εμπορική. Πολλά από τα έργα της έχουν βραβευθεί κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα τουρκικά, στα κινεζικά, στα αλβανικά, στα σερβικά και στα βουλγαρικά. Είναι η πρώτη σε πωλήσεις συγγραφέας στην Ελλάδα κι όπως φαίνεται όχι τυχαία. Είναι η συγγραφέας Λένα Μαντά που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες, με αφορμή το νέο της βιβλίο με τίτλο «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι, Η επόμενη γενιά» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ψυχογιός».
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κυρία Μαντά, ασχολείστε με τη συγγραφή από πολύ μικρή ηλικία. Γιατί; Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε αποκλειστικά μέσω αυτής;
Δεν υπάρχει απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση. Υποθέτω ότι αυτή ήταν η κλίση μου. Αν είχα ταλέντο στη ζωγραφική, πιθανότατα θα έφτιαχνα πίνακες! Ούτε ξεκίνησε η ενασχόληση μου αυτή, συνειδητά τουλάχιστον, στην ηλικία που άρχισε. Ήμουν στο δημοτικό, παιδί χωρισμένων γονιών, έμενα πολλές ώρες μόνη μου επειδή η μητέρα μου δούλευε και η ζωηρή φαντασία που διέθετα έπλαθε πλείστες όσες ιστορίες. Φοβόμουν λιγότερο όταν ταξίδευα νοερά, περνούσα όμορφα με τους φανταστικούς φίλους - ήρωες και κάποια μέρα κάθισα και έγραψα όσα δημιουργούσε η φαντασία μου για να τα διαβάζω ξανά και ξανά όταν ένιωθα μόνη. Από τότε, δε σταμάτησα ποτέ!
Πέρα από μυθιστορήματα, έχετε γράψει και θεατρικά έργα, καθώς και διηγήματα. Παρ’ όλα αυτά, είναι εμφανής η προτίμησή σας στο μυθιστόρημα. Είναι αυτό το λογοτεχνικό είδος που σας συναρπάζει περισσότερο;
Ξεκάθαρα, ναι! Στον ασφαλή χώρο ενός μυθιστορήματος, η φαντασία μου μπορεί να «τρέξει» με φρενήρεις ρυθμούς, χωρίς κανέναν περιορισμό και έτσι η ψυχή να ταξιδέψει ανεμπόδιστη!
Είναι η φαντασία καθοριστικός παράγων για τη δημιουργία; Ποια η γνώμη σας;
Είναι, αλλά δεν αρκεί. Μια γόνιμη φαντασία, αν δε συνοδεύεται από την ικανότητα της σωστής έκφρασης, δεν σε πηγαίνει μακριά. Είναι δυο χαρίσματα που συνοδεύει το ένα το άλλο. Ναι, το μυαλό δημιουργεί, αλλά πρέπει να μπορείς να βάλεις στο χαρτί, με ελκυστικό για τον αναγνώστη τρόπο, όσα γεννήθηκαν μέσα σου. Δεν είναι τόσο εύκολο, όσο ακούγεται…
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με την ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας; Και τι βιβλία διαλέγουν να διαβάσουν περισσότερο;
Το βιβλίο πάντα θα βρίσκει το χρόνο να τρυπώνει στις ζωές όσων το αγαπούν. Η διεργασία της ανάγνωσης είναι συνήθεια, για κάποιους, αγαπημένη. Κατά γενική ομολογία, τα σκήπτρα στην προτίμηση του κοινού κρατάει το μυθιστόρημα, σε όποιο είδος κι αν ανήκει, αστυνομικό, ιστορικό, κοινωνικό κλπ, αλλά κατά καιρούς, εμφανίζονται τάσεις προς διαφορετική κατεύθυνση. Τα τελευταία χρόνια ας πούμε, τα βιβλία αυτοβελτίωσης, απολαμβάνουν την προτίμηση μεγάλης μερίδας αναγνωστών.
Τι παίζει σημαντικότερο ρόλο στην εμπορικότητα ενός βιβλίου, η θεματολογία του, το είδος του ή το όνομα του συγγραφέα που το συνοδεύει;
Νομίζω ο συνδυασμός όσων αναφέρατε, κάνει έναν αναγνώστη να επιλέξει ή όχι, ένα βιβλίο.
Μπορεί να υπάρξει δημιουργία χωρίς έμπνευση; Εσείς ως δημιουργός, που έχετε διανύσει μια τόσο αξιόλογη πορεία στο χώρο των γραμμάτων, πιέσατε ποτέ τον εαυτό σας να δημιουργήσει κατά παραγγελία;
Να μια συνταγή για αποτυχία! Να γράφεις επειδή πρέπει και όχι επειδή το θέλεις! Προσωπικά γράφω μόνο όταν νιώθω ότι «πνίγομαι» μέσα στη θάλασσα του μυαλού μου, το οποίο παράγει συνεχώς!
Έχετε τιμηθεί αρκετές φορές για το συγγραφικό σας έργο, το οποίο λαμβάνει μεγάλης αποδοχής από το αναγνωστικό κοινό. Μάλιστα, είστε η πρώτη σε πωλήσεις συγγραφέας στην Ελλάδα. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
Η αγάπη του αναγνωστικού κοινού με την οποία περιβάλλει την δουλειά μου αλλά και εμένα την ίδια είκοσι χρόνια τώρα, μόνο ευλογία είναι. Συνεπώς, η απάντηση είναι αυτονόητη νομίζω! Γι' αυτό και κάθε «ευχαριστώ» που έχω πει εδώ και δυο δεκαετίες, βγαίνει από την καρδιά μου.
Τρέφετε αδυναμία σε κάποιο από τα βιβλία σας κι αν ναι, ποιο και γιατί;
Είναι πλέον γνωστό, ότι έχω μια αδυναμία στο Βαλς με Δώδεκα Θεούς. Ο λόγος είναι ότι με αυτό το βιβλίο ξεκίνησε η συνεργασία μου με τις εκδόσεις Ψυχογιός, που έφτασε να γίνει σχεδόν οικογενειακή σχέση. Θεωρώντας το λοιπόν ως γούρι μου, το ξεχωρίζω.
Πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ψυχογιός» το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι, Η επόμενη γενιά». Πρόκειται για τη συνέχεια του πολύ αγαπημένου σε όλους βιβλίου σας, με τον ομώνυμο τίτλο «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι» και συγκεκριμένα, είκοσι χρόνια μετά. Όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλό του, είκοσι χρόνια μετά, το σπίτι δίπλα του κρατάει το πιο πικρό του ποτήρι για τις πέντε γυναίκες του. Το τέλος μιας εποχής πλησιάζει. Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενο της ιστορίας σας. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο σας στα χέρια του;
Αυτό που υπονοεί ο τίτλος. Την ζωή και τις περιπέτειες της επόμενης γενιάς. Την σκυτάλη παίρνουν οι εγγονές της Θεοδώρας, που θα κάνουν τα δικά τους λάθη, ακόμα και σχεδόν θανάσιμες επιλογές, αναζητώντας τη λύτρωση. Θα συναντηθούν με την μάστιγα της εποχής που είναι η κακοποίηση, θα βιώσουν τον πόνο της άδειας αγκαλιάς, αλλά και την αγωνία του θανάτου και φυσικά τον έρωτα που κάποιες φορές θα τις πληγώσει ανεπανόρθωτα.
Γιατί θελήσατε να γράψετε τη συνέχεια αυτού του βιβλίου; Ποια υπήρξε η αφορμή και τι σας ενέπνευσε;
Παρ' όλο που η συνέχεια του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν επί χρόνια πάγιο αίτημα τόσο των αναγνωστών όσο και των εκδόσεων Ψυχογιός, είχα μια άρνηση να επιστρέψω στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Είναι αυτό που σας είπα ήδη, η έμπνευση ούτε ελέγχεται, ούτε κατευθύνεται! Τον χειμώνα του 2022, παρακολουθώντας τις πρόβες για το θεατρικό που ανέβηκε στο θέατρο Κορονετ, βασισμένο στο Σπίτι δίπλα στο ποτάμι, αναπάντεχα, ήρθε η έμπνευση για την συνέχεια. Ήξερα πλέον από που να ξεκινήσω και που να πάω την ιστορία μου.
Πώς νιώσατε όταν γράψατε τη λέξη «τέλος» στο βιβλίο σας αυτό; Και γιατί στο εισαγωγικό σας σημείωμα αναφέρετε ότι η συγγραφή είναι παράνοια αλλά και έρωτας;
Ένιωσα όπως νιώθω κάθε φορά που τελειώνει ένα ταξίδι. Ανακουφισμένη από το φορτίο που κουβαλώ επι μήνες στο μυαλό μου, αλλά και θλιμμένη επειδή πλέον είμαι μόνη μου. Οι ήρωές μου έχουν πει όσα ήθελαν, συνεπώς χάνω την καθημερινή μου παρέα… Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, ο έρωτας και η παράνοια, αλληλοσυμπληρώνονται! Έρωτας είναι, γιατί δε μπορείς ούτε λεπτό μακριά από το αντικείμενο του πόθου σου, επί του προκειμένου του εκάστοτε μυθιστορήματος, την ίδια στιγμή που νιώθεις μετά από ατέλειωτες ώρες δουλειάς, την πλάτη και τα χέρια σου διαλυμένα, κι όμως συνεχίζεις, γιατί δε μπορείς να κάνεις αλλιώς…
Ποια μηνύματα περνάτε μέσα από την ιστορία σας;
Όχι, δεν θα πω τίποτα σχετικά με αυτό! Δε θέλω να προκαταβάλω κανέναν. Κάθε αναγνώστρια ή αναγνώστης, θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και θα πάρει τα κατάλληλα μηνύματα, ανάλογα με την ζωή που ζει και τις καταστάσεις που βιώνει… Γενικόλογα, θα έλεγα ότι σ' αυτό, όπως και στα άλλα μου βιβλία, αγαπώ να προβάλλω το σεβασμό στον άνθρωπο, την πίστη στους δεσμούς φιλικούς ή συγγενικούς, τη σημασία της αγάπης στην ψυχή…
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας;
Υποθέτω σε όλες!
Πόσο χρόνο σας πήρε για να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Με ατέλειωτες ώρες δουλειάς καθημερινά, το ταξίδι της συγγραφής κράτησε μήνες. Ξέρετε, αυτή είναι μια ερώτηση που την ακούω συχνά, αλλά η απάντηση δεν είναι εύκολη, δεδομένου ότι έχει να κάνει με την ταχύτητα του κάθε συγγραφέα, με το πόση έρευνα χρειάζεται να κάνει και με το χρόνο που διαθέτει…
Είστε ευχαριστημένη από τη συνέχεια που δώσατε στους ήρωές σας; Πιστεύετε ότι οι αναγνώστες σας θα ικανοποιηθούν από το τέλος της ιστορίας αυτής;
Εγώ είμαι απόλυτα ευχαριστημένη, διαφορετικά δε θα το παρέδιδα στον εκδότη μου. Δε μπορώ να ξέρω όμως, τι απήχηση θα έχει στο αναγνωστικό κοινό. Το Σπίτι δίπλα στο ποτάμι, είκοσι χρόνια τώρα έμεινε αξεπέραστο στη συνείδηση όσων το διάβασαν. Πήρε μυθικές διαστάσεις και ένας μύθος δεν καταρρίπτεται εύκολα. Ούτε ήταν αυτή η πρόθεση μου. Θα ήταν περίεργο να προσπαθήσω ν ανταγωνιστώ τον εαυτό μου!
Μιλήστε μας για το εκδοτικό σας σπίτι. Κοντά είκοσι χρόνια συνεργασίας με τις εκδόσεις «Ψυχογιός» δεν είναι και λίγα.
Και που το λέω, μου φαίνεται περίεργο! Είκοσι χρόνια! Ούτε τα κατάλαβα, αλλά υποθέτω ότι έτσι συμβαίνει όταν περνάς όμορφα. Όταν αισθάνεσαι ασφαλής και ήρεμος μέσα σε μια σχέση, είτε προσωπική είτε επαγγελματική. Με πίστεψαν, με στήριξαν όπως έκανα και κάνω κι εγώ. Η αγάπη και ο σεβασμός, είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης πάντα!
Ποια τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα;
Έχουμε παραδώσει, με την Κλαίρη Θεοδώρου, στις εκδόσεις Ψυχογιός την 4η Γυναικεία Υπόθεση και είναι έτοιμο και το δικό μου βιβλίο του 2025!
Μια ευχή σας για το μέλλον;
Τι άλλο; Υγεία, γαλήνη ψυχής και ηρεμία πνεύματος. Είναι αγαθά που μας έχουν λείψει τα τελευταία χρόνια!
Κυρία Μαντά, σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτησή μας και σας εύχομαι καλή, δημιουργική και συναρπαστική συνέχεια.
Να είστε καλά, καλό καλοκαίρι!
Βιογραφικό:
Η ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ήρθε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Σπούδασε νηπιαγωγός χωρίς ποτέ να θελήσει να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επί τρία χρόνια είχε δικό της θίασο κουκλοθέατρου, με έργα δικής της συγγραφής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και για δύο χρόνια διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό των βορείων προαστίων. Είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά και μένει μόνιμα στο Καπανδρίτι. Βραβεύτηκε «Συγγραφέας της Χρονιάς» το 2009 και το 2011 από το περιοδικό Life & Style. To 2016 της απονεμήθηκε το Βραβείο Κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ηρωίδα-Έμπνευση», για το μυθιστόρημά της ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα τουρκικά, στα κινεζικά, στα αλβανικά, στα σερβικά και στα βουλγαρικά, ενώ συνολικά έχουν πουλήσει περισσότερο από 2,3 εκατομμύρια αντίτυπα.
0 Σχόλια