Η ηθοποιός Κατερίνα Κοντογούρη με αφορμή την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί και συγκεκριμένα την ξεκαρδιστική μαύρη κωμωδία «ΤΣΟΥΡΕΚΙ» του Κωνσταντίνου Δελένδα, που ανοίγει αυλαία αυτό το Σάββατο 15 Μαρτίου και ώρα 21:00 στο ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ, φιλοξενείται σήμερα στις Τέχνες και μας απαντάει στο ερωτηματολόγιο του ηθοποιού. Ας δούμε τι έχει να μας πει.
Η τέχνη του θεάματος έχει τη μοναδική δύναμη να αγγίζει
τις ψυχές των ανθρώπων, να εμπνέει και να δημιουργεί συναισθήματα. Μέσα από
ιστορίες, χαρακτήρες και παραστάσεις, μπορεί να μας κάνει να δούμε τον κόσμο με
άλλη ματιά, να αναλογιστούμε κοινωνικά ζητήματα και να καλλιεργήσουμε
ενσυναίσθηση.
Επιπλέον, το θέατρο και ο κινηματογράφος έχουν τη δυνατότητα να ενώσουν τους ανθρώπους, να δώσουν φωνή σε εκείνους που δεν ακούγονται και να προσφέρουν ένα ασφαλές περιβάλλον για έκφραση και διάλογο. Σε μια εποχή όπου χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ σύνδεση και κατανόηση, η τέχνη λειτουργεί σαν μια γέφυρα που μας φέρνει πιο κοντά και μας βοηθά να οραματιστούμε έναν καλύτερο κόσμο.
Πότε καταλάβατε ότι επαγγελματικά θέλετε να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Ποιο ήταν το έναυσμα;
Από πολύ μικρή ασχολούμουν με τον χορό, την μουσική και
το θεατρικό παιχνίδι. Ήταν πάντα κομμάτι της ζωής μου και με γέμιζε, αλλά δεν
είχα σκεφτεί συνειδητά ότι η υποκριτική θα γινόταν το επάγγελμά μου. Μάλιστα,
για μεγάλο διάστημα πίστευα πως το θέατρο δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα και
προτιμούσα τον κινηματογράφο.
Η στιγμή που άλλαξε αυτή η πεποίθηση ήταν όταν η μητέρα μου με πήγε για πρώτη φορά σε μια θεατρική παράσταση. Μέχρι τότε, δεν μπορούσα να φανταστώ πόση δύναμη και αμεσότητα έχει το θέατρο. Εκείνη η εμπειρία με συνεπήρε. Ήταν σαν να μπήκα σε έναν νέο κόσμο και ήξερα πως θέλω να γίνω μέρος του.
Θυμάστε ποιο ήταν το πρώτο θεατρικό έργο που παρακολουθήσατε στη ζωή σας;
Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη θεατρική παράσταση που
παρακολούθησα, γιατί όπως ανέφερα και πριν, ήταν μια εμπειρία που με έκανε να
δω διαφορετικά το θέατρο. Ήταν το «Ποιος
τη ζωή μου – Μίκης Θεοδωράκης» στο Θέατρο Badminton. Μέχρι τότε, πίστευα
πως το θέατρο δεν με αφορούσε ιδιαίτερα και προτιμούσα τον κινηματογράφο. Όμως,
εκείνη η παράσταση με έκανε να αλλάξω εντελώς οπτική.
Η δύναμη της ζωντανής αφήγησης, η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, η ιστορία που ξεδιπλωνόταν μπροστά μου, όλα μαζί δημιούργησαν μια μοναδική ατμόσφαιρα. Θυμάμαι πως εκείνη τη στιγμή δέθηκα πραγματικά με το θέατρο.
Ποιο έργο θεατρικού
συγγραφέα αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Είναι δύσκολο να επιλέξω μόνο ένα έργο, καθώς υπάρχουν
τόσα πολλά που με έχουν αγγίξει. Ωστόσο, ο “Ματωμένος Γάμος” του Φεντερίκο
Γκαρθία Λόρκα, που είναι από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς, έχει
ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Δεν είναι μόνο το βάθος και η ένταση του έργου
που με συγκινούν, αλλά και η προσωπική μου σχέση με αυτό. Ήταν το πρώτο
θεατρικό έργο που έπαιξα όταν ήμουν στην τρίτη γυμνασίου, όπου υποδύθηκα τη
Νύφη, και το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ήταν και το τελευταίο έργο που παρουσίασα
στις εξετάσεις για το πτυχίο μου.
Αυτό το έργο είναι για μένα κάτι παραπάνω από μια απλή θεατρική εμπειρία. Είναι μια προσωπική αναδρομή, που συνδυάζει τις συναισθηματικές και καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις, και παραμένει για μένα μια ανεξίτηλη και πολύτιμη ανάμνηση.
Σε ποιο θεατρικό έργο θα θέλατε οπωσδήποτε να συμμετέχετε στο μέλλον ως ηθοποιός;
Υπάρχουν τόσα πολλά όμορφα έργα που θα ήθελα να συμμετέχω ως ηθοποιός στο μέλλον, και είναι δύσκολο να επιλέξω μόνο ένα. Κάθε έργο έχει τη δική του μαγεία και κάθε ρόλος κρύβει μια μοναδική πρόκληση. Παρ’ όλα αυτά, θα ήμουν πραγματικά περήφανη αν κάποτε είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια Τραγωδία. Η δύναμη και η ένταση που χαρακτηρίζουν τα έργα αυτού του είδους, η δυνατότητα να εξερευνήσω τόσο βαθιά και ανθρώπινα συναισθήματα, είναι κάτι που με γοητεύει και με εμπνέει. Το να αποδώσω έναν τέτοιο ρόλο θα ήταν για μένα μια σπουδαία και συναισθηματικά γεμάτη εμπειρία.
Κωμωδία ή δράμα; Ποια η προτίμησή σας;
Η αλήθεια είναι ότι τόσο η κωμωδία όσο και το δράμα έχουν τη δική τους ξεχωριστή χάρη και δυσκολία, γι' αυτό και δεν μπορώ να απορρίψω κανένα από τα δύο. Κάθε είδος έχει τις προκλήσεις του. Στην κωμωδία, η ανάγκη να παραμείνεις αυθεντικός και ειλικρινής, ενώ αναδεικνύεις την υπερβολή και το χιούμορ, απαιτεί μεγάλη δεξιότητα και ρυθμό. Από την άλλη, το δράμα απαιτεί μια πιο βαθιά συναισθηματική σύνδεση με τον ρόλο και μια έντονη εσωτερική ένταση που κάνει την απόδοση εξίσου απαιτητική. Και τα δύο είδη προσφέρουν διαφορετικές απολαύσεις και προκλήσεις, και αυτό είναι που τα καθιστά τόσο συναρπαστικά για μένα.
Πού σας βρίσκουμε αυτή την περίοδο;
Αυτή την περίοδο πρόκειται να συμμετέχω στην παράσταση «Τσουρέκι», μια μαύρη κωμωδία του
Κωνσταντίνου Δελένδα, σε σκηνοθεσία Φάνιας Νταλιάνη, στο Θέατρο Μοντέρνοι
Καιροί από τις 15 Μαρτίου. Στην παράσταση αυτή, συνεργάζομαι με τον Ορέστη
Στύλο και μαζί αναδεικνύουμε δύο χαρακτήρες που, μέσα από την ατμόσφαιρα μιας
σουρεαλιστικής και γεμάτης ένταση παράστασης, αναζητούν τη θέση τους σε έναν
κόσμο που όλο και περισσότερο μοιάζει παράλογος.
Το έργο κινείται ανάμεσα στο γέλιο και την απόγνωση, συνδυάζοντας χιούμορ και σκληρές αλήθειες. Μας κάνει να σκεφτούμε πόσο έχουμε συμβάλει, με τις πράξεις ή τη σιωπή μας, σε αυτόν τον παράλογο κόσμο.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας στην παράσταση.
Στην παράσταση «Τσουρέκι» υποδύομαι έναν χαρακτήρα που, αν και φαίνεται να γελάει συνεχώς, κρύβει πίσω της μια πολύπλοκη πλευρά με πολλές αντιφάσεις. Είναι μια γυναίκα που σε μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα προσπαθεί να βρει τη θέση της σε έναν κόσμο που συχνά μοιάζει να την παρασύρει. Οι πιέσεις της καθημερινότητας και η ψυχική της κατάσταση αποδίδονται με έναν ιδιαίτερο χιουμοριστικό τρόπο, αφού η ίδια αντιμετωπίζει αυτά που της συμβαίνουν με έναν τρόπο που σε κάνει να γελάς, ενώ ταυτόχρονα σε βάζει σε σκέψεις. Είναι ένας ρόλος με πολλές πλευρές που οι αντιθέσεις του δημιουργούν μια μοναδική κωμικοτραγική δυναμική.
Ποιο από τα θέλω ή τα όνειρά σας μένει να πραγματοποιήσετε στον χώρο της τέχνης.
Η τέχνη είναι μια διαρκής πορεία ανακάλυψης και εξέλιξης. Δεν πιστεύω ότι έχει έναν τελικό στόχο ή τέλος, γιατί κάθε εμπειρία και κάθε ρόλος φέρνουν νέες προκλήσεις και νέες ευκαιρίες για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη. Για μένα, το σημαντικότερο είναι να συνεχίσω να διευρύνω τα όρια της δημιουργικότητάς μου και να αναζητώ νέους τρόπους έκφρασης. Η τέχνη δεν περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο όνειρο ή επιθυμία, αλλά είναι μια διαρκής διαδικασία μάθησης και μεταμόρφωσης. Το πιο σημαντικό για μένα είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι και να αναζητώ νέες προκλήσεις.
Εκτός από το θέατρο θα θέλατε να ασχοληθείτε με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο; Αν ναι γιατί;
Ναι, θα ήθελα να ασχοληθώ με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, γιατί πιστεύω ότι κάθε μορφή τέχνης προσφέρει κάτι διαφορετικό και ιδιαίτερο. Το θέατρο, η τηλεόραση και ο κινηματογράφος έχουν εντελώς διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης και δημιουργίας. Στο θέατρο, η ζωντανή αλληλεπίδραση με το κοινό και η συνεχής αίσθηση του παρόντος είναι κάτι μοναδικό, ενώ στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, η δουλειά της εικόνας, του μοντάζ και της αφήγησης έχει τη δική της δύναμη. Κάθε μέσο έχει τις δικές του δυσκολίες και απαιτήσεις, και θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για μένα να δοκιμάσω και τα τρία.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Δεν ξέρω ακριβώς τι επιφυλάσσει το μέλλον, καθώς η τέχνη και η ζωή συχνά μας εκπλήσσουν με απρόβλεπτες ευκαιρίες. Όμως, το πιο σημαντικό για μένα είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι, να δουλεύω με πάθος και να αναλαμβάνω νέες προκλήσεις που θα με βοηθήσουν να διευρύνω τα όρια της δημιουργικότητάς μου.
0 Σχόλια