Ο Δημήτρης Νίκου ασχολείται με την αρθρογραφία, την ποίηση και την πεζογραφία. Η εργογραφία του μέχρι σήμερα είναι εντυπωσιακή, γεγονός που αποδεικνύει την ακατάπαυστη αγάπη του για συγγραφή. Με αφορμή το νέο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε μόλις τον Φεβρουάριο του 2025 από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» και φέρει τον τίτλο «Επτά ιστορίες έρωτα», φιλοξενείται για δεύτερη φορά στις Τέχνες σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη ποικίλου περιεχομένου. Ας δούμε τι έχει να μας πει.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Κύριε Νίκου, καλώς ήρθατε για ακόμα μια φορά στις Τέχνες. Αφορμή γι’ αυτή μας τη συνάντηση αποτελεί ένα ακόμα βιβλίο σας. Πώς νιώθετε που αυξάνονται σιγά σιγά τα πνευματικά σας παιδιά;
Χαίρομαι πολύ που βρισκόμαστε και πάλι. Νιώθω υπέροχα, κάθε βιβλίο είναι ένα νέο συναρπαστικό ταξίδι.
Δίνετε εμφανέστατα την εντύπωση ότι η δημιουργία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς σας. Είναι αλήθεια αυτό;
Αλήθεια είναι. Η δημιουργία πάντα ήταν και είναι για μένα δύναμη, αναπνοή και χτύπος της καρδιάς. Αν δεν έχω μπλεγμένο το μυαλό μου σε κάποιον δημιουργικό λαβύρινθο νιώθω κενός, θα έλεγα τελείως άχρηστος.
Ποια είναι η κινητήρια δύναμη που σας ωθεί κάθε φορά στη δημιουργία;
Δημιουργώ γιατί δε μπορώ να κάνω αλλιώς, όπως σας είπα είναι σαν την αναπνοή… δεν μπορείς να μην αναπνέεις, απλά το κάνεις γιατί έτσι μπορείς να είσαι ζωντανός. Έτσι το νιώθω.
Αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε με τρεις λέξεις τον εαυτό σας, ποιες λέξεις θα ήταν αυτές;
Μου βάζετε δύσκολα, αλλά θα προσπαθήσω… Θα πω: απαιτητικός, ευαίσθητος και ονειροπόλος.
Κι αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε με τρεις λέξεις το έργο σας συνολικά, ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούσατε;
Νομίζω τις ίδιες τρεις. Απαιτητικό, επειδή θέλω τον αναγνώστη να έχει ενεργητικό ρόλο σε αυτό που διαβάζει, ευαίσθητο, επειδή μου αρέσει να αγγίζω λεπτές χορδές και ονειροπόλο, επειδή πολλές φορές αυτά που γράφω αισθάνομαι ότι δεν πατούν στη γη.
Είστε ικανοποιημένος από την απήχηση που έχει το έργο σας στο αναγνωστικό κοινό ή προσδοκείτε το κάτι παραπάνω;
Δε θα το παίξω υπεράνω, δημοσιεύουμε βιβλία για να διαβάζονται, θέλουμε να διαβάζονται. Η απήχηση και η επιτυχία ωστόσο είναι κάτι σχετικό. Μιλώντας καθαρά εμπορικά, δε νομίζω να θεωρούμαι επιτυχημένος, αλλά όταν μιλάω με αναγνώστες, μου λένε πώς ένιωσαν διαβάζοντας κάτι δικό μου, τι συναισθήματα τους δημιούργησε, σε τι σκέψεις τους έβαλε, τότε πραγματικά αισθάνομαι απόλυτα ικανοποιημένος. Αυτή είναι η σημαντικότερη επιτυχία.
Νιώθετε πως έχετε ανταμειφθεί με κάποιον τρόπο για την προσφορά σας στα γράμματα και τον πολιτισμό;
Η επαφή με το κοινό, με τους αναγνώστες είναι η καλύτερη ανταμοιβή. Η αίσθηση ότι κάτι τους δίνεις. Ο κόσμος και ο χρόνος κρίνουν.
Το βιβλίο για το οποίο θα κάνουμε λόγο σήμερα είναι μια συλλογή επτά ερωτικών ιστοριών. Κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2025 από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» και φέρει τον τίτλο «Επτά ιστορίες έρωτα». Γιατί δώσατε αυτόν τον τίτλο συγκεκριμένα και όχι κάποιον διαφορετικό, λιγότερο αποκαλυπτικό; Πώς προέκυψε η επιλογή του;
Ο τίτλος επιλέχθηκε τυχαία, ήταν αυτό που λέμε “τίτλος εργασίας” όσο έγραφα. Τελειώνοντας όμως, συνειδητοποιήσαμε εγώ και ο εκδότης μου ότι ο τίτλος αυτός, έτσι απλός και σαφής, μας άρεσε πολύ και αποφασίσαμε να τον κρατήσουμε.
Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενο των ιστοριών σας. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης του βιβλίου «Επτά ιστορίες
έρωτα» όταν θα το πιάσει στα χέρια του;
Να πω κατ’ αρχάς πως το βιβλίο αποτελείται από ιστορίες που μερικές προϋπήρχαν και θέλησα να τις ξαναδουλέψω και άλλες που γράφτηκαν τώρα. Διαφορετικά ερεθίσματα, διαφορετικές εικόνες και θα έλεγα, οπτικές γωνίες. Κάποια διηγήματα θα τα χαρακτήριζα πιο “κλασικά”, άλλα ενσωματώνουν στοιχεία του φανταστικού, κάποια είναι πιο μοντέρνα, περισσότερο σημερινά ας πούμε.
Ποια υπήρξε η αφορμή για τη συγγραφή των συγκεκριμένων ιστοριών που απαρτίζουν το βιβλίο σας;
Μα φυσικά ο έρωτας. Ένιωσα την ανάγκη να συνομιλήσω με τον έρωτα, να τον αγγίξω και να θυμίσω (και σε μένα τον ίδιο) τη σημασία και τη σημειολογία που έχει στις ζωές μας, το δυνατό του αποτύπωμα, τη μαγεία του να σε κάνει να τα βλέπεις και να τα νιώθεις όλα διαφορετικά. Η πίεση των καιρών συνθλίβει τον άνθρωπο, ο έρωτας μας θυμίζει τι πάει να πει να ζούμε αληθινά.
Ποια ιστορία από τις επτά του βιβλίου είναι η πιο αγαπημένη σας; Δεδομένου ότι και οι επτά είναι πνευματικά σας πονήματα,
μπορείτε να τις ξεχωρίσετε και να δείξετε ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποια συγκεκριμένη;
Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποια, όλες τις αγαπώ εξίσου, γι’ αυτό εξάλλου είναι μόνο επτά. Δεν ήθελα να κάνω εκπτώσεις για να γεμίσω σελίδες.
Υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία στις ιστορίες που αφηγείστε; Δεδομένου ότι πρωταγωνιστεί η μυθοπλασία στο σύνολό τους,
μπορεί κατά κάποιον τρόπο ο αναγνώστης να διακρίνει και κομμάτια της αλήθειας
που κρύβετε εντός σας ως δημιουργός;
Οι συγγραφείς, όσο μυθοπλασία και προϊόν φαντασίας να είναι κάτι που γράφουμε, πάντα θα βάλουμε κάτι από εμάς μέσα στις ιστορίες, λιγότερο ή περισσότερο, ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Νομίζω είναι αναπόφευκτο. Οι ιστορίες μας, είμαστε εμείς, είναι κομμάτι από την ψυχή μας.
Υπάρχουν μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από τις ιστορίες σας ή προορίζονται καθαρά και μόνο για ψυχαγωγικό σκοπό;
Το μόνο που θέλω είναι να νιώσουν οι αναγνώστες όμορφα, να ανατρέξουν σε δικές του εμπειρίες, σε όμορφα συναισθήματα και να δώσουν μέσα τους στον έρωτα λίγο παραπάνω χώρο και χρόνο.
Πόσος χρόνος απαιτήθηκε για τη συγγραφή του βιβλίου σας;
Το βιβλίο δουλεύτηκε περίπου ένα τρίμηνο, κυρίως πέρυσι το φθινόπωρο, με κάποια διαλείμματα λόγω δουλειάς και έλλειψης χρόνου.
Δε νομίζω ότι οι “Επτά ιστορίες έρωτα” μπορούν να απευθυνθούν στο εφηβικό κοινό.
Εκδόσεις «Γλαρόλυκοι» και αυτή τη φορά. Μιλήστε μας για τη συνέχιση της συνεργασίας σας με το
εκδοτικό σας σπίτι. Είστε ευχαριστημένος από αυτήν μέχρι τώρα; Θεωρείτε
σημαντική τη συμβολή του για την περαιτέρω προώθηση του βιβλίου σας στο
αναγνωστικό κοινό;
Εκδόσεις Γλαρόλυκοι ξανά, ναι. Η συνεργασία μας είναι άψογη, δεν είμαστε απλά συνεργάτες με τα παιδιά του εκδοτικού, είμαστε πλέον φίλοι. Έχουμε τις ίδιες αγωνίες, τις ίδιες ανησυχίες και το βασικότερο την ίδια τρέλα για αυτό που αγαπάμε, να δημιουργούμε και να μοιραζόμαστε.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα; Σχεδιάζετε κάτι συγκεκριμένο για το προσεχές διάστημα ή αφήνετε τον χρόνο ελεύθερο να σας οδηγήσει εκείνος στη δημιουργία;
Αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς, έχω στο μυαλό μου μια ιδέα που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα. Θα δείξει. Σίγουρα θα ξαναγράψω διηγήματα.
Μια ευχή σας για το μέλλον, είτε μακρινό είτε κοντινό, που θα θέλατε οπωσδήποτε να πραγματοποιηθεί, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή;
Θα κάνω μια πιο γενική ευχή: Να αγαπάμε περισσότερο, να σεβόμαστε, να συζητάμε… να ανοίξουμε λίγο περισσότερο την καρδιά και το μυαλό μας.
Πριν την ολοκλήρωση αυτής της συνέντευξης θα ήθελα να
μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
Θα μοιραστώ κάποιους στίχους από ένα ποίημα που βρίσκεται μέσα σε ένα από τα διηγήματα του βιβλίου, ένα ποίημα που μάλιστα έχει μελοποιήσει θαυμάσια τώρα ο Χρήστος Κουλαξίζης και πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
(μελοποιημένο – spotify & youtube links: https://glarolykoi.net/product/thelo-mia-agapi/)
Θέλω μια αγάπη να χορεύει στη βροχή,
με τις στάλες απαλό χάδι να υγραίνουν τα θέλω της.
Μια αγάπη ν’ ανθίζει σαν το γιασεμί την άνοιξη,
τότε που κάθε άγγιγμα πάλλει αλλιώτικα το κορμί.
Εσένα θέλω.
Θέλω μια αγάπη να λάμπει σαν τους αστερισμούς,
γεμίζοντας τον ουρανό με σημεία που δείχνουν δρόμο.
Μια αγάπη να μη χάνεται στην αφέγγαρη νύχτα,
να ψιθυρίζει υποσχέσεις δυνατότερες απ’ το σκοτάδι.
Εσένα θέλω.
Θέλω μια αγάπη να μου τραγουδά τρυφερό σκοπό,
μελωδία γλυκιά τις καρδιές να ενώνει, φωνή μία.
Μια αγάπη ν’ αγκαλιάζει δίχως να κρίνει,
κάθε φόβο να διώχνει, με τη χαρά να τον σβήνει.
Εσένα αγάπη θέλω.
Κύριε Νίκου, σας ευχαριστώ θερμά και γι’ αυτήν την άκρως ενδιαφέρουσα συζήτησή μας και σας εύχομαι από καρδιάς καλή και δημιουργική συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε. Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σας και καλοδιάβαστο!
Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ για τη φιλοξενία και την όμορφη συζήτηση που κάναμε.
Βιογραφικό:
Ο Δημήτρης Νίκου γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα, όπου και ζει. Από το 2005 άρχισε να αρθρογραφεί σε έντυπα και στο διαδίκτυο. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 2010 και μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει πεζά, ποίηση, άρθρα και κριτικά κείμενα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.
Έργα του που έχουν εκδοθεί, είναι η νουβέλα «Βόλτα στο φεγγάρι» (Ίαμβος, 2010), το μυθιστόρημα «Σημασία έχει μονάχα η ζωή» (Ωκεανός, 2013), το αφήγημα «Ονείρωξη» (Σαΐτα, 2014), που μεταφράστηκε και στα γερμανικά (Die Prostituierten des Denkens, 2017), η συλλογή πεζών και ποιημάτων «Το φιλί και το ταξίδι» (Ανοικτή Βιβλιοθήκη, 2021) και το ταξιδιωτικό «Καρτ ποστάλ από τη Γεωργία» (Ίδρυμα Αλέξανδρος Αλεκσίτζε & Γεωργιανό Ινστιτούτο Αθηνών, 2021). Επιπλέον, έχει μεταφράσει διηγήματα του Μαξίμ Γκόρκι («Ο συγγραφέας και ο διάβολος») και μικρά πεζά του Όσκαρ Ουάιλντ, («Ο δάσκαλος της σοφίας και άλλα πεζά ποιητικά») που εκδόθηκαν από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη.
Συμμετείχε επίσης στις συλλογές «Tweet stories» (Ανοικτή Βιβλιοθήκη, 2012), «Ένα ταξίδι αλλιώς» (Σαΐτα, 2013), «Ιστορίες από ένα παγκάκι» (Σαΐτα, 2013) και στο συλλογικό μυθιστόρημα «Όσα ποτέ δεν είπαμε» (Ωκεανός, 2013), ενώ επιμελήθηκε την συλλογή διηγημάτων του Χάρη Γαντζούδη «Τραύματα» (Λέμβος, 2021).
0 Σχόλια