Δεν έχει χρώμα το αίμα: Ένα ποίημα της Ελένης Βασιλείου – As♰eroskoni

 

«Δεν έχει χρώμα το αίμα»

Δεν γράφω για σύνορα.

Δεν γράφω για σημαίες.

Δεν κρατάω καμία πλευρά —

εκτός απ’ αυτή που θάφτηκε χωρίς όνομα.

Γράφω για ένα παιδί που δεν πρόλαβε να μάθει το “γιατί”.

Που κοιμήθηκε δίπλα σε μια κούκλα

και ξύπνησε στην αιωνιότητα.

Γράφω για το γάλα που χύθηκε στο τσιμέντο

δίπλα στο αίμα του.

Για μάτια που πάγωσαν

από φόβο —

κι έμειναν ανοιχτά,

λες κι ακόμα ήλπιζαν.

Δεν με νοιάζει ποιος πάτησε το κουμπί.

Με νοιάζει το μικρό κορμί που βρέθηκε από κάτω.

Που δεν ήξερε ούτε τι σημαίνει “πόλεμος”

ούτε “γενοκτονία”

ούτε “πολιτική”.

Μόνο ήθελε να ζήσει.

Να μεγαλώσει.

Να γίνει κάτι —

ακόμα κι ένα δέντρο.

Κι όμως έγινε αριθμός.

Χωρίς πρόσωπο. Χωρίς φωνή.

Μια σιωπή στο τέλος ενός δελτίου.

Ένα “παράπλευρο κόστος”.

Όχι.

Δεν είναι αριθμοί.

Είναι λέξεις που δεν ειπώθηκαν.

Πρόσωπα που δεν ζωγραφίστηκαν.

Φωνές που δεν γράφτηκαν ποτέ στα βιβλία της Ιστορίας.

Μόνο σε μνήματα.

Γι’ αυτό γράφω.

Όχι για να δείξω.

Αλλά για να μην ξεχάσω.

Γιατί όταν σωπαίνουμε μπροστά στον θάνατο των αθώων —

τον επιτρέπουμε.

Κι αν δεν μπορώ να σταματήσω το χέρι που σκοτώνει,

θα γίνω φωνή για εκείνον που χάθηκε χωρίς να μιλήσει.

*Το ποίημα-κραυγή και η ζωγραφιά είναι αφιερωμένα στα αθώα θύματα του πολέμου.

Βιογραφικό:

Η Ελένη Βασιλείου – As♰eroskoni είναι Ελληνίδα καλλιτέχνις με καταγωγή από την Κρήτη, ζει και δημιουργεί στη Γερμανία. Ζωγράφος, ποιήτρια, εικονογράφος και δημιουργός ψηφιακής τέχνης. Τα έργα της υφαίνουν τη μνήμη, τη φαντασία και τον πόνο του κόσμου σε εικόνες και λέξεις που τολμούν να μιλήσουν. Με διεθνή δράση και ανθρωπιστική προσφορά, δίνει φωνή σε όσους δεν ακούγονται — στα παιδιά, στους αθώους, στους σιωπηλούς. Πιστεύει βαθιά πως η τέχνη δεν πρέπει να σιωπά.

https://asteroskoni.wordpress.com/