Είναι αυτονόητο πως ο καθένας από εμάς μπορεί να εκθέσει την άποψή του για κάτι που διάβασε και αυτό είναι θεμιτό στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης που όλοι μας επιθυμούμε. Άλλωστε, η άποψή του είναι μια προσωπική εκτίμηση που αβίαστα και αυθόρμητα πολλές φορές προκαλεί η καλή ή κακή επίγευση μιας αναγνωστικής διαδρομής, που όμως δεν επιβάλει ποτέ και σε κανέναν την οικειοποίησή της. Τι συμβαίνει παρόλ' αυτά όταν αυτή η προσωπική εκτίμηση από καθαρά υποκειμενική και ιδιωτική επιχειρεί να γίνει καθολική και δημόσια; Τι συμβαίνει όταν απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό, χαρακτηρισμένη ως άποψη επαγγελματία και ειδικού, που σκοπό έχει να επηρεάσει επιτηδευμένα την κοινή γνώμη; Τότε, δικαιολογημένα πια, τα πράγματα σοβαρεύουν απότομα και εξελίσσονται σε σκοτεινά και επικίνδυνα.
Ζούμε σε μια εποχή που το διαδίκτυο πρωταγωνιστεί. Τα πάντα εξαρτώνται από αυτό, χωρίς να είναι απαραίτητα κακό. Τα έντυπα περιοδικά λιγοστεύουν και τη θέση τους παίρνουν τα λεγόμενα διαδικτυακά, προκειμένου να συνεχίσουν να προωθούν και να ενισχύουν την πνευματική ζωή του τόπου μας και τους υπηρέτες αυτής. Πράγματι, όλα εξελίσσονται αρμονικά, μέχρι φυσικά ένα ορισμένο σημείο. Κι αυτό γιατί τα περιοδικά στο διαδίκτυο πληθαίνουν με τον καιρό, χωρίς αυτό να έχει πάντα θετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη και στην εξέλιξή μας. Άλλα χαρακτηρισμένα καθαρά βιβλιοφιλικά, άλλα χαρακτηρισμένα λογοτεχνικά και άλλα ενημερωτικά που εμπεριέχουν στις στήλες τους και θέματα βιβλιοφιλικά, δίνουν τη δυνατότητα σε ένα ευρύτερο κοινό όχι μόνο να τα διαβάσει και να ενημερωθεί σχετικά με τα θέματα που το αφορούν, αλλά και να γράψει σε αυτά χωρίς η ενέργειά του αυτή να απαιτεί από το ίδιο ειδικές προϋποθέσεις, γνώσεις και προσόντα. Και κάπως έτσι γεννιούνται και διακρίνονται στο διαδίκτυο οι νέοι αρθρογράφοι. Και κάπως έτσι γεννιούνται και διακρίνονται στο διαδίκτυο οι νέοι κριτικοί λογοτεχνίας. Και κάπως έτσι λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι γνώμες τους, ενώ δε θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό σε καμία περίπτωση. Κι εδώ, κατά συνέπεια όλων των ανωτέρω, ταιριάζει απόλυτα η φράση του Έλληνα ταλαίπωρου της σύγχρονης γενιάς για να διατυπωθεί με τον πλέον δραματικό τρόπο: Στην Ελλάδα ό,τι δηλώνεις είσαι. Γιατί αυτό ισχύει τελικά για όλους μας και δυστυχώς δεν είναι ποτέ για καλό.
Και σαν να μη φτάνει μονάχα αυτό για να κάνει τη ζωή των συγγραφέων αγχωτική και ακόμα πιο πιεστική απ' ότι είναι στην πραγματικότητα, μία νέα κατάντια των ημερών μας έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες, με στόχο την υποτίμηση της νοημοσύνης των αναγνωστών αλλά και όλων όσων ασχολούνται, αγαπούν και υπηρετούν το βιβλίο. Το ΑΙ και η αντιγραφή του. Γιατί ναι μεν όλα προχωρούν μπροστά για το καλό του ανθρώπου και η τεχνητή νοημοσύνη καλείται να λύσει πολλά υπαρκτά προβλήματά του, υπάρχει όμως και η πίσω πλευρά του καλού, αυτού που μόνο καλό δεν προκαλεί τελικά. Οι επιτήδειοι αυτοαποκαλούμενοι αρθρογράφοι, κριτικοί λογοτεχνίας και υποτιθέμενοι βιβλιοφάγοι κάνουν τα πάντα για να αποδειχτούν ακόμα πιο αχρείαστοι στο αναγνωστικό κοινό που επιθυμεί την καθαρή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση, ακόμα πιο αδιάφοροι, ακόμα πιο άπειροι και ταυτόχρονα ακόμα πιο επικίνδυνοι. Γιατί το να αντιγράφει κανείς μία εκτίμηση ενός βιβλίου που διαβάζει από το AΙ και να την υπογράφει ως δική του εκτίμηση, πέρα από κατάντια προσωπική, εγκυμονεί και πολλούς κινδύνους. Και ενώ συχνά γίνεται διακριτή και άξια διαπόμπευσης η ενέργεια του αρθρογράφου απατεώνα, όταν δεν επέρχεται και η ανάλογη επίπληξή του στο τέλος, τότε το τίμημα της ενέργειάς του αυτής βαραίνει τον αναγνώστη, τον εκδοτικό οίκο, τον συγγραφέα του βιβλίου, το ίδιο το βιβλίο, μα καθόλου τον μοναδικό υπαίτιο του κακού, ο οποίος και συνεχίζει να δρα ελεύθερα εις βάρος των υπολοίπων για το δικό του καλό.
Στο χέρι του αναγνώστη ανατίθεται πλέον η επιλογή της απόρριψης των άρθρων που υποτιμούν την νοημοσύνη του, αλλά και το δικαίωμα επιλογής των βιβλίων που θα επιλέξει να διαβάσει προς ευχαρίστηση και ψυχαγωγία του. Όσο για τα περιοδικά που στηρίζουν τους αντιγραφείς "κριτικούς βιβλίων" και "αρθρογράφους", ας δείξουν μεγαλύτερη προσοχή στη συγγραφική τους ομάδα και ας αποβάλουν όλους εκείνους που αμαυρώνουν το κύρος και την ποιότητα του περιεχομένου τους. Έτσι μόνο θα εξελιχθεί η πνευματική ζωή γύρω μας, έτσι μόνο θα δυναμώσει και η αγάπη μας για το ίδιο το βιβλίο και τη συνέχειά του.
0 Σχόλια