Έγραψες βιβλίο. Και τώρα τι;

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Άλλος μπελάς κι αυτός. Δε φτάνει τόσες ώρες καθηλωμένος στην καρέκλα, να γράφεις και να σβήνεις ασταμάτητα, να πληκτρολογείς και να διαγράφεις μηχανικά τουλάχιστον τα μισά απ’ όσα κατέγραψες με κόπο ψυχής, να βρίσκεις την έμπνευση απ’ τη μια κι αμέσως μετά να τη χάνεις ως διά μαγείας και φτου κι απ’ την αρχή, να κυνηγάς την ανατροπή, το μυστήριο και την αγωνία κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, σαν άρρωστος και μανιακός, και μετά να κολλάς στο πιο κρίσιμο σημείο, να νιώθεις κενός από ιδέες, πιο φτωχός από ποτέ, πιο άπειρος κι ατάλαντος από ποτέ, δε φτάνει που χάνεις πολύτιμο χρόνο απ’ τη ζωή σου διαρκώς, γιατί έτσι το αποφάσισες στην τελική, να τον αφιερώσεις στο έργο σου, στο δικό σου πολύτιμο έργο, σ’ αυτό που θα ’ρθει κάποια στιγμή θέλει δε θέλει και θα σε δικαιώσει όπως πιστεύεις, το δημιούργημά σου, το πνευματικό και άξιο ανάγνωσης και προσοχής, δε φτάνει που θα μπορούσες να είχες πάει εναλλακτικά για εκείνον τον πολυπόθητο καφέ με τους φίλους σου, πολλές φορές κι όχι καμιά, για μπάνιο με την οικογένειά σου τα καλοκαίρια, το ταξίδι που πάντα ονειρευόσουν αλλά ποτέ δεν πραγματοποίησες προς απογοήτευση όλων, γιατί… πού χρόνος για καφέ, μπάνιο, ταξίδια και διακοπές, δε φτάνει που τρως ό,τι βρεις μπροστά σου κάθε φορά για να μην σπαταλήσεις ούτε λεπτό από τον οίστρο σου, για να μη σβήσει εξαιτίας της πείνας σου η μαγεία της έμπνευσης και της δημιουργίας, στο τέλος όλων αυτών, που μπαίνει οριστικά το κεφαλαίο τέλος στο γραπτό σου, έρχεσαι αντιμέτωπος με έναν νέο μεγάλο μπελά να σε γυροφέρνει, να σκοτεινιάζει τη σκέψη σου προκλητικά και να σε οδηγεί με απάνθρωπη σκληρότητα και αδιαντροπιά προ των νέων ευθυνών σου. Ή εγώ ή το πορτοφόλι σου!

Επιτέλους, ολοκλήρωσες το βιβλίο σου! Ανακουφίζεσαι. Μα τώρα, τι; Τι θα κάνεις μετά; Πού θα απευθυνθείς; Ποιος εκδοτικός οίκος θα αναλάβει την έκδοσή του; Θα την αναλάβει τελικά; Κι αν ναι, πόσα θα σου χρεώσει για το κόστος παραγωγής; Γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σε χρεώσει. Πόσο όμως, αναρωτιέσαι ξανά και ξανά. Το πόσο είναι μεγαλύτερο ζήτημα από το πότε και το ξέρεις. Αν έχεις καλύψει το οικονομικό σου θέμα, τότε ελεύθερα μπορείς να προγραμματίσεις και το πότε περίπου θα εκδοθείς. Αν όμως δεν έχεις καλύψει ακόμα το θέμα αυτό, τι μπορείς να κάνεις για να επισπεύσεις τη διαδικασία της έκδοσης; Δυστυχώς, τίποτα. Απογοήτευση.

Όλα στο βωμό του χρήματος καταπατώνται. Όχι, δε συμβαίνει αυτό πάντοτε, θα διαπιστώσεις. Κι είναι αλήθεια. Υπάρχουν συγγραφείς που ευνοούνται από τον εκδοτικό τους οίκο, καθώς αναλαμβάνει εξολοκλήρου τα έξοδα της έκδοσης του βιβλίου τους. Το ξέρεις, ωστόσο. Είναι λίγοι οι συγγραφείς αυτοί και ακόμα πιο λίγοι οι εκδοτικοί οίκοι που παίρνουν για χάρη τους αυτό το μεγάλο ρίσκο. Μιλάμε σαφέστατα για τους μπεστ σέλερ συγγραφείς και για τους πιο αναγνωρίσιμους και εμπορικούς εκδοτικούς οίκους της χώρας μας. Όχι, όχι! Μην το σκέφτεσαι καθόλου! Πάρε αυτή τη σκέψη μακριά από το μυαλό σου και επικεντρώσου στο σύνηθες της πραγματικότητας, σ’ αυτή την ωμή και σκληρή πραγματικότητα που αφορά στην πλειονότητα των συγγραφέων και των εκδοτικών οίκων της Ελλάδας και του σήμερα.

Έγραψες βιβλίο. Και τώρα τι; Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, συγγραφέα! Το ξέρεις άλλωστε από καιρό. Τι; Όχι;