ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ: Ένα πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης, από και προς τη φύση, από και προς τη γλώσσα

 


Ελαφότοπος, Ζαγοροχώρια 

Σάββατο 25 & Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025

 

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια, σε διοργάνωση και παραγωγή του καλλιτεχνικού οργανισμού ARTIVISM. 

Το Φεστιβάλ με κεντρικό άξονα την ποίηση, έχει ως στόχο να μπολιάσει το παραδοσιακό με το σύγχρονο, το αρχετυπικό και το αρχέγονο με το μεταμοντέρνο. Παράλληλα, αποσκοπεί σε έναν ασφαλή χώρο έκφρασης, για όλες και όλους, δημιουργώντας και καλλιεργώντας την αίσθηση της κοινότητας ετερόκλητων ομάδων μέσα από καλλιτεχνικές πρακτικές. 

 

Στην πρώτη διοργάνωση του ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά οι:

Yana Boukova, Alvina Chamberland, Sarah Ettlinger, Natalie Mariko, Vincent Moon, Ειρήνη Ανδρουλάκη, Λένα Γεροθανάση, Αλεξάνδρα Κ., Τάσος Λαγγής, Εύα Παπαμαργαρίτη, Τεό Παναγόπουλος, Λένα Πλάτωνος, Μελίνα Ξενάκη, Μάριος Χατζηπροκοπίου και εκπρόσωποι του Οικομουσείου Ζαγορίου.

 

 

Καλλιτεχνικό σημείωμα:

Η έννοια της απομόνωσης στην Ήπειρο δεν σχετίζεται με τη θάλασσα και τις άγονες γραμμές, αλλά με τα άγρια βουνά, τα αφιλόξενα μονοπάτια και την έλλειψη συγκοινωνίας. Όπως οι εξόριστοι στα ξερονήσια, έτσι και όσοι δεν ταίριαζαν στις κοινωνικές νόρμες βρίσκονταν συχνά αποκλεισμένοι στα σκιερά φαράγγια και τα πέτρινα χωριά της ορεινής Ηπείρου. Οι «αλούτεροι», δηλαδή όσοι δεν συμβάδιζαν με τα αποδεκτά κοινωνικά πρότυπα, αντιμετωπίζονταν ως αόρατοι ή περιθωριοποιημένοι.  

Στην τέχνη, στη λογοτεχνία, ακόμα και στην προφορική παράδοση, αυτοί οι άνθρωποι ήταν συχνά οι ήρωες των κλέφτικων τραγουδιών ή οι αινιγματικές φιγούρες που περιφέρονταν στις σκιές των βουνών, φέρνοντας μαζί τους ιστορίες διαφορετικότητας, αντίστασης και μοναδικότητας. Έτσι, η Ήπειρος άλλοτε γίνεται τόπος εξορίας και άλλοτε λίκνο ελευθερίας, όπου οι διαφορετικοί βρίσκουν καταφύγιο στα βουνά, στις στάνες των Σαρακατσαναίων και στα πέτρινα γεφύρια που ενώνουν τον χρόνο και τις γενιές.

 

Το όνομα του φεστιβάλ χαρίζει ο όρος σολοικισμός: η χρήση συντακτικών δομών, που διαφοροποιούνται από την πρότυπη γλώσσα όπως διδάσκεται στο σχολείο με βάση τη ρυθμιστική γραμματική. 

ευά παπαδάκης - Εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ


Ημερήσιο πρόγραμμα - ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ 

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025 και Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025

[12:00 - 22:00]

Η ΒΟΣΚΟΣ, Ηχοτοπίο, Στάβλος Ελαφότοπου

Λένα Πλάτωνος, μουσικός

 

[12:00 - 22:00]

ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ, Έκθεση, Καφενείο Ελαφότοπου

Συμμετέχουν: Μελίνα Ξενάκη, κεραμίστρια, Sarah Ettlinger, εικαστικός, Vincent Moon, σκηνοθέτης (short films featuring: Alkyone, Γιώργος Μωραΐτης, Lali Tupli, Ross Daly, Γιώργος Ξυλούρης)

 

[12:00 - 22:00]

ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΚΤΟΣ, Έκθεση, Ξενώνας Ρόκα, Ελαφότοπος

Συμμετέχουν: Ειρήνη Ανδρουλάκη, φωτογράφος και Εύα Παπαμαργαρίτη, καλλιτέχνις

 

[20:00]

ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΛΙ, Κινηματογραφική Προβολή, Στάβλος Ελαφότοπου

Θα προβληθούν οι ταινίες:

«Περί Θανάτου» του Τάσου Λάγγη  (6’24’’)

«The Flowers Stand Silently, Witnessing» του Τεό Παναγόπουλου (17’)

«Adamah» του Τάσο Λάγγη (6’08’’) 

 

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025

[12:00–14:00]

ΠΕΡΠΑΤΩ ΠΕΡΠΑΤΩ ΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΟΣ, Περιπατητική Ποίηση, Άνω Πεδινά - Ελαφότοπος

Συμμετέχουν: Αλεξάνδρα Κ., συγγραφέας, Alvina Chamberland, συγγραφέας, Γιάννα Μπούκοβα, ποιήτρια, Μάριος Χατζηπροκοπίου, ποιητής, Natalie Mariko, ποιήτρια και το Οικομουσείο Ζαγορίου

 

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025

[13:30–14:30]

ΤΟ ΥΦΑΔΙ, Εργαστήριο Μαλλιού, Ξενώνας Ρόκα, Ελαφότοπος

Λένα Γεροθανάση, Χειροτέχνις

 

Πληροφορίες:

Ημερομηνίες: Σάββατο 25 & Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025

Είσοδος: Ελεύθερη

Το ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

Χάρτες:

Ξενώνας Ρόκα

Στάβλος Ελαφότοπου

Καφενείο Ελαφότοπου

Άνω Πεδινά - Ελαφότοπος

 

Διοργάνωση: ARTIVISM

Παραγωγή: ARTIVISM

Επικοινωνία - Γραφείο Τύπου: Κατερίνα Π. Τριχιά - True Colours Comms

Περισσότερες πληροφορίες: helloartivism@gmail.com

 

Social:

IG: @helloartivism 


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΣΟΛΟΙΚΙΣΜΟΣ

Τάσος Λάγγης

Ο Τάσος Λάγγης σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο του Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης και στην Σχολή Σταυράκου στην Αθήνα. Το 2008 συμμετείχε στο Berlinale Talent Campus στο Βερολίνο. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην πολύπλοκη κοινωνική, πολιτιστική και φυσική πραγματικότητα της Αθήνας. Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Χτίστες, νοικοκυρές και η οικοδόμηση της σύγχρονης Αθήνας» που συν-δημιούργησε με τον Γιάννη Γαϊτανίδη αποτέλεσε την αρχή της ενασχόλησης του με την αθηναϊκή πολυκατοικία ως ηθικό γεγονός. Αυτή την περίοδο προετοιμάζει ένα ακόμα ντοκιμαντέρ για την Αθήνα, με τίτλο «Η Δημόσια Ιδιωτική Οικία»,διερευνώντας αυτή τη φορά το ζωτικό ερώτημα του πώς συμβιώνουμε στην πόλη του σήμερα.

Ειρήνη Ανδρουλάκη

Ειρήνη Ανδρουλάκη (γεν. 1990) είναι καλλιτέχνις από την Κρήτη που ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κινηματογράφο, καθώς και Ιστορία και Μέσα στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως τεκμηριώτρια φωτογραφικών και οπτικοακουστικών αρχειακών συλλογών. Αυτή την περίοδο συνεχίζει τις σπουδές της στο Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Το 2024 η φωτογραφική της δουλειά παρουσιάστηκε στη συλλογική έκθεση Young Greek Photographers του Athens Photo Festival στο Μουσείο Μπενάκη, ενώ την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το Critics’ Choice Award του LensCulture. Το 2025 συμμετέχει στην ομαδική έκθεση LensCulture New Discoveries στο Somerset House στο πλαίσιο του Photo London 2025, ενώ επιλέγεται από το Void ως υποψήφια καλλιτέχνις στο FUTURES 2025. Στο έργο της συνδυάζει έρευνα, αφήγηση και πρακτικές ντοκιμαντέρ, εστιάζοντας σε ιστορίες που συχνά παραμένουν στο περιθώριο, με στόχο να ενώσει το προσωπικό με το συλλογικό.

Αλεξάνδρα Κ.

Η Αλεξάνδρα Κ* (Κέρκυρα, 1985) είναι θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος και πεζογράφος, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί σε εφηµερίδες και περιοδικά. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της µυθιστόρηµα, «Πώς φιλιούνται οι αχινοί». Το 2018 ανέβηκε στην Πειραµατική Σκηνή του Εθνικού Θεά¬τρου το έργο της «Επαναστατικές µέθοδοι για τον καθαρισµό της πισίνας σας» (Εκδόσεις Πατάκη, 2020), που έχει µεταφραστεί σε έξι γλώσσες και έχει τιµηθεί µε βραβείο EURODRAM. Το «γάλα, αίµα» (Εκδόσεις Πατάκη, 2024, νέα έκδοση) ανέβηκε στη Μικρή Επίδαυρο το 2021 κατόπιν ανάθεσης του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Έχει συνεργαστεί µε την Εθνική Λυρική Σκηνή στα λιµπρέτα των παραγωγών Στρέλλα και La Belle Helene. Eπελέγη ως writer-in-residence στο International Writers Program του Πανεπιστηµίου της Άιοβα το 2021.

Έχει διατελέσει µέλος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης.

Γιάννα Μπούκοβα

Η Γιάννα Μπούκοβα είναι δίγλωσση ποιήτρια, γεννημένη στη Σόφια, Βουλγαρίας. Έχει εκδώσει στα βουλγαρικά τέσσερεις ποιητικές συλλογές, δύο συλλογές διηγημάτων και ένα μυθιστόρημα.

Από το 1994 συμμετέχει ενεργά στην λογοτεχνική ζωή της Ελλάδας. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού ποίησης ΦΡΜΚ και συμμετέχει στη διοργάνωση ποιητικών performance και διαδραστικών μορφών ανάγνωσης. Έχει ασχοληθεί με την κριτική και την παρουσίαση λογοτεχνικών βιβλίων και έχει γράψει δοκιμιακά κείμενα πάνω σε ζητήματα σύγχρονης ποίησης και ποιητικής.

Alvina Chamberland

Η Alvina Chamberland είναι μια Σουηδο-Αμερικανίδα συγγραφέας, γνωστή κυρίως για λογοτεχνικά έργα αυτομυθοπλασίας. Το 2015 οι εκδόσεις Bokförlaget ETC κυκλοφόρησαν το βιβλίο της σε συν-συγγραφή Allt som är Mitt: Våldtäkt, Stigmatisering och Upprättelse (αγγλική μετάφραση: All that is mine: Rape, Stigmatization and Reparation). Το βιβλίο έλαβε επιχορήγηση από το Σουηδικό Συμβούλιο Τεχνών. Τον Σεπτέμβριο του 2018 το μυθιστόρημά της Utelåst – Uppväxtnostalgi för freaks (Locked Out – A nostalgic account of growing up for freaks), μια παρωδία του είδους «coming of age», εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Dockhaveri Förlag. Ζει ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο και δεν έχει πραγματικά χόμπι, μόνο ένταση και γαλήνη. Love the World or Get Killed Trying αποτελεί το αγγλόφωνο συγγραφικό της ντεμπούτο.

Εύα Παπαμαργαρίτη

Η Eva Papamargariti μεγάλωσε στην Ελλάδα, όπου αποφοίτησε από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με Δίπλωμα Αρχιτεκτονικής (2012). Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στον Σχεδιασμό Οπτικής Επικοινωνίας από το Royal College of Art του Λονδίνου (2016).

Η καλλιτεχνική της πρακτική εστιάζει κυρίως σε μέσα που σχετίζονται με τον χρόνο (time-based media), αλλά περιλαμβάνει επίσης έντυπο υλικό και γλυπτικές εγκαταστάσεις που εξερευνούν τη σχέση μεταξύ του ψηφιακού χώρου και της υλικής πραγματικότητας. Ενδιαφέρεται για τη δημιουργία δισδιάστατων και τρισδιάστατων αποδομημένων χώρων και σεναρίων, τα οποία προκαλούν αφηγήσεις βασισμένες σε ασαφείς, ταυτόχρονες καταστάσεις που συμβαίνουν σε καθημερινή συχνότητα, στο όριο μεταξύ ψηφιακού και φυσικού περιβάλλοντος, θολώνοντας τα όρια ανάμεσα σε αυτά τα «οικοσυστήματα».

Μελίνα Ξενάκη

Η Μελίνα Ξενάκη είναι κεραμίστρια με έδρα την Αθήνα. Αφού ολοκλήρωσε το BA της στην Κεραμική και το Γυαλί (UCA, Farnham, 2012), μετακόμισε στο Λονδίνο για να παρακολουθήσει το διετές Μεταπτυχιακό της στο Royal College of Art (2014), όπου δάσκαλοί της υπήρξαν οι Martin Smith, Felicity Aylieff και Alison Britton. Από την αποφοίτησή της εργάζεται αποκλειστικά ως κεραμίστρια. Έχοντας εκπαιδευτεί να παράγει υψηλής ποιότητας έργα στο πλαίσιο της βρετανικής στούντιο κεραμικής, η Μελίνα αντλεί έμπνευση από αρχαία αντικείμενα και λαϊκή τέχνη της Μεσογείου. Από τα κυπριακά τελετουργικά αγγεία της Εποχής του Χαλκού έως τα παραδοσιακά κρητικά κεντήματα του 19ου αιώνα, τα έργα της φέρουν μοτίβα, ζώα και φυτά, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στη γη, τη φωτιά και τα ζωντανά όντα της Μεγάλης Θάλασσας μέσα στους αιώνες.

Vincent Moon

Ο Vincent Moon είναι ανεξάρτητος Γάλλος σκηνοθέτης και ερευνητής του ήχου. Τα τελευταία είκοσι χρόνια δημιουργεί ταινίες, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο σε μια αναζήτηση ήχων, από τη ροκ μουσική των σταδίων μέχρι σπάνιες σαμανικές τελετουργίες, από πειραματισμούς στην ηλεκτρονική μουσική μέχρι ακαπέλα τραγούδια χωριών. Το έργο του είναι αυστηρά μη εμπορικό.

Αυτήν την περίοδο τον υποστηρίζουν η ανεξάρτητη Ελβετή παραγωγός, επιμελήτρια και συγγραφέας Julie Henoch (www.powapowa.ch) καθώς και ο Αμερικανός μοντέρ και σκηνοθέτης Daniel Oxenhandler.

Μάριος Χατζηπροκοπίου

Ποιητής, μεταφραστής, ερευνητής. Το βιβλίο του Τοπικοί Τροπικοί (Αντίποδες 2019) συμπεριελήφθη στις βραχείες λίστες και την τελική ψηφοφορία για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης.

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, τα αγγλικά και τα σερβικά και έχουν συμπεριληφθεί σε διεθνείς ανθολογίες. Μεταφράζει βραζιλιανική πεζογραφία και ισπανόφωνο θέατρο. Έχει συγγράψει κείμενα για τις παραστάσεις Κουταλιανοί. Το Βάρος της Ιστορίας (Μέγαρο Μουσικής, 2024), Η Θαυμαστή Ιστορία του Χορ-Χορ Αγά (Όλη η Ελλάδα Ένας Πολιτισμός, 2024) και Στη Γη των Κρίνων (Εθνική Λυρική Σκηνή, 2025). Έχει παρουσιάσει περφόρμανς και παραστασιακές διαλέξεις διεθνώς (βλ. ενδεικτικά: Παν/μια Οξφόρδης, Michigan, Λονδίνου, Ρώμης (Sapienza), Mouvoir Tanztheater/Κολωνία, Spinnerei/Λειψία, Ίδρυμα Ωνάση, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Athens Biennale, Mostra Latinoamericana de Performances Urbanas/Βραζιλία κ.α.), ενώ έχει συνεργαστεί ως δραματουργός σε διάφορες παραγωγές (Φεστιβάλ Αθηνών, Δημητρίων, Φιλίππων, Εθνική Λυρική Σκηνή, κ.ά.). Εργάζεται ως επίκουρος καθηγητής σπουδών επιτέλεσης και γραφής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Sarah Ettlinger

Sarah Ettlinger είναι Βρετανίδα καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στην Αθήνα από το 1991.

Αποφοίτησε με διάκριση από το Middlesex University στο Λονδίνο και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, όπου απέκτησε πτυχίο BA Hons πρώτης τάξης στις Τέχνες και το Σχέδιο. Τα καλλιτεχνικά μέσα και το ύφος της προσαρμόζονται ανάλογα με το εκάστοτε έργο ή πρότζεκτ, αν και συχνά προτιμά τη λαδομπογιά ως κύριο μέσο έκφρασης. Χρησιμοποιεί επίσης ψηφιακά μέσα, φωτογραφία και βίντεο για να ενισχύσει την ερευνητική της προσέγγιση σε κάθε θέμα. Στην καρδιά της καλλιτεχνικής της πρακτικής βρίσκεται η περιέργειά της να αποκαλύψει στρώματα κάτω από κοινωνικές προσποιήσεις, συχνά αντανακλώντας τις προσωπικές της εμπειρίες ως γυναίκα, καλλιτέχνις και κάτοικος της Αθήνας. Έχει εκθέσει το έργο της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και τον Ισημερινό.

Σημαντικές ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν: «Χαμένη Αθωότητα» στο Λονδίνο και «In-External Contortions» στην Αθήνα. Η Sarah Ettlinger έχει συμμετάσχει ενεργά σε πολλά καλλιτεχνικά πρότζεκτ και πρωτοβουλίες, συνδιοργανώνοντας και συμμετέχοντας στα: Athens ArtCore Festival (2020), Private View (ArtAz, 2014), ReMap II (2009) και Where is the Art? / Open Spaces (2007), ένα παράλληλο γεγονός στην 1η Μπιενάλε της Αθήνας. Πιο πρόσφατα συμμετείχε στην έκθεση Hyperhidrosis: Sweating Together στο Λουτρό των Αέρηδων, στο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού. Αυτή την περίοδο, εκθέτει το έργο της σε μια διμελή έκθεση με τίτλο Safe Haven στη Δημοτική Πινακοθήκη ΛΕΦΑ, στην Αθήνα. www.sarahettlinger.com

ευά παπαδάκης

Ο ευά παπαδάκης γεννήθηκε στην Κρήτη από μια γυναίκα με το επώνυμο Λεβέντη.

Χρησιμοποιώντας την πρακτική του μπολιάσματος, δημιουργεί καινούργιους τρόπους θέασης του κόσμου μέσα από νέες αφηγήσεις. Η βραβευμένη πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο «μερακλίνα | κουκιμπιμπέρισσα | ομπλαντί», συνεχίζει το έργο ανθρωποκεντρικής αφήγησης που είχε ξεκινήσει και ως storyteller στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), σε τοπικές και διεθνείς ΜΚΟ, εστιάζοντας στις θεματικές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του προσφυγικού και της κλιματικής αλλαγής. Έχει επιμεληθεί και σκηνοθετήσει μια σειρά από ζωντανά «ανθρώπινα πανό» και μια σειρά από ανθρωποκεντρικές ταινίες που αναδεικνύουν τη συνύπαρξη προσφυγικού και τοπικού πληθυσμού. Πρόσφατα, σκηνοθέτησε την παράσταση «ο έρωτας στα χρόνια της κλιματικής» ως μια πολυμεσική ξενάγηση. Έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει φεστιβάλ και δράσεις μέσα από συνεργασίες με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το MOMus, τη ΔΕΘ κ.ά.

Λένα Πλάτωνος

Η Λένα Πλάτωνος είναι Ελληνίδα μουσικός, πιανίστρια και συνθέτρια ηλεκτρονικής μουσικής. Είναι μια από τους πρωτοπόρους της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής της δεκαετίας του ’80 και παραμένει ενεργή ως σήμερα.

Άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία δύο ετών και πριν κλείσει τα δεκαοχτώ της χρόνια έγινε επαγγελματίας πιανίστρια. Επιστρέφοντας από τις σπουδές της στη Βιέννη και στο Βερολίνο στα τέλη της δεκαετίας του ’70, άρχισε να εργάζεται ως συνθέτρια στο Τρίτο Πρόγραμμα του ραδιοφώνου της ΕΡΤ του Μάνου Χατζιδάκι, με τον οποίο διατήρησε στενή επαγγελματική και προσωπική σχέση ως τον θάνατό του. Έχει επίσης συνεργαστεί ως μουσικός παραγωγός και κειμενογράφος σε όλα τα προγράμματα των κρατικών ραδιοφώνων.

Το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο «Σαμποτάζ», κυκλοφόρησε το 1981. Από τότε η Λένα Πλάτωνος κυκλοφόρησε και συμμετείχε σε περισσότερα από 15 άλμπουμ, κυρίως ηλεκτρονικής μουσικής. Η συνεισφορά της στην ελληνική ηλεκτρονική μουσική σκηνή είναι μεγάλη, με δίσκους που έγιναν αποκλειστικά από αναλογικά ηλεκτρονικά μουσικά όργανα. Μέσω της μοναδικής του δεξιοτεχνίας και ποιητικής έκφρασης –ενός συνδυασμού που έχει πετύχει μόνο η Πλάτωνος–, το έργο της μας δίνει την εικόνα μιας καλλιτέχνιδας με εξαιρετικό ταλέντο, η οποία που δούλεψε προφητικά στην πορεία του χρόνου, συλλαμβάνοντας θεματικές που επρόκειτο να κατακλύσουν τις τηλεοπτικές οθόνες και τις εφημερίδες πολλά χρόνια αργότερα. Τις τελευταίες δεκαετίες συνεργάζεται με κορυφαίους Έλληνες ερμηνευτές και δημιουργούς.

Θοδωρής Παναγόπουλος

O Θοδωρής Παναγόπουλος είναι σκηνοθέτης και υποψήφιος διδάκτωρ Έλληνικής, Λιβανέζικης και Παλαιστινιακής καταγωγής, με έδρα την Γλασκώβη. Το έργο διερευνά θέματα συλλογικής μνήμης, εκτοπισμού, κατακερματισμένων ταυτοτήτων και αντίστασης συχνά μέσω αντί-αποικιακών, συμμετοχικών και αρχειακών μεθοδολογιών. Η πιο πρόσφατη ταινία του είναι  το ντοκιμαντέρ με τίτλο "Τα λουλούδια στέκονται σιωπηλά, ως μάρτυρες", το οποίο έχει προβληθεί σε περισσότερα από 150 φεστιβάλ παγκοσμίως. Έχει λάβει το Μέγα Βραβείο κριτικής επιτροπής στο Sundance το 2025, την καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο IDFA το 2024, και ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA το 2025, ενώ προβλήθηκε πρόσφατα ως ταινία τελετή έναρξης στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκος της Δράμας. Ο σκηνοθέτης ολοκληρώνει διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Σκωτίας, όπου διερευνά από-αποικιακές μεθοδολογίες και την απόδοση τους, ως αντί-αφηγήσεις μέσα από ιστορικά αρχεία ταινιών για την Παλαιστίνης της δεκαετίας του 1930.

Natalie Mariko

Η Natalie Mariko είναι η συγγραφέας του HATE POEMS (no more poetry, Αυστραλία, 2023). Είναι διευθύντρια σύνταξης του ετήσιου διεπιστημονικού περιοδικού τέχνης και μόδας CODE και πρώην συντάκτρια ποίησης του SAND Journal. Τα έργα της και η φωνή της έχουν παρουσιαστεί ευρέως, τόσο διαδικτυακά όσο και σε έντυπη μορφή.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια