Την 6η Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο, ως γνωστόν, η Εκκλησία μας εορτάζει το εν Χώναις Θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Σε κάποιο μέρος της Φρυγίας της Μικράς Ασίας, στην πόλη Κολοσσαί, (σήμερα
ονομάζεται Χονάζ), η γη ανέβλυσε αγιασμένο νερό με τη δύναμη του Αρχαγγέλου
Μιχαήλ, που γιάτρευε κάθε αρρώστια των ασθενούντων. Ένας χριστιανός, λοιπόν,
επειδή γιατρεύτηκε η κόρη του, έκτισε ωραιότατο ναό στο όνομα του
Αρχιστράτηγου, επάνω στο άγιασμα.
Οι ειδωλολάτρες δεν είδαν με καλό μάτι την εξάπλωση του Χριστιανισμού στην
περιοχή αυτή και όχι μόνο.
Μετά 90 χρόνια, ήλθε στο ναό κάποιος ευλαβής νέος, ονόματι Άρχιππος. Έμεινε υπηρέτης στο ναό και ζούσε ζωή ασκητική και με εγκράτεια. Όταν είδαν αυτό το πράγμα οι ειδωλολάτρες, έπιασαν τον Άρχιππο και τον χτύπησαν δυνατά. Έπειτα, όρμησαν να καταστρέψουν το ναό και το άγιασμα. Αλλά ώ της μεγάλης δυνάμεως του Αρχαγγέλου! Άλλων απ' αυτούς τα χέρια έμειναν παράλυτα και άλλους σταμάτησε φράγμα φωτιάς και έτσι γύρισαν όλοι άπρακτοι. Όμως το πείσμα και ο θυμός τους ώθησε να κάνουν εκτροπή του κοντινού ποταμού, για να παρασύρει το ναό και να πνίξουν τον Άρχιππο. Αλλά και πάλι θαύμα! Ο ποταμός γύρισε προς τα πίσω! Τότε σκέφθηκαν να ενώσουν και άλλους δύο ποταμούς. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στον Άρχιππο και, αφού τον έβγαλε έξω από το ναό, έκανε το σημείο του σταυρού και οι ποταμοί στάθηκαν σαν τείχος. Πρόσταξε, έπειτα, να χωνευθούν και πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, έως σήμερα στο μέρος εκείνο τα νερά των ποταμών χωνεύονται. Και γι' αυτό το μέρος ονομάστηκε Χώναι.
Προχθές, λοιπόν, πήγα και εκκλησιάστηκα σε ένα εκκλησάκι πλησίον της περιοχής διαμονής μου, προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που γιορτάζει κατά την εορτή αυτή.
Το Απολυτίκιο που ψάλλεται αυτήν την ημέρα είναι το εξής:
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγε,
δυσωποῦμέν σε ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι,
ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσης ἡμᾶς,
σκέπη τῶν πτερύγων, τῆς ἀῢλου σου δόξης,
φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας,
ἐκτενῶς καὶ βοῶντας·
Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς,
ὡς ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων».
Ένας κύριος που ήταν εκεί, μουρμούριζε: -«Ό,τι θέλουν ψέλνουν, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Αφού είναι δύο οι Αρχιστράτηγοι, γιατί λένε μόνο τον έναν;».
Αναρωτιόταν ο κύριος αυτός και με το δίκιο του, γιατί προφανώς ήταν ακατήχητος και ανημέρωτος.
Κατ’ αρχάς, οι Αρχάγγελοι δεν είναι μόνο δύο. Η Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς διδάσκει τα ονόματα των επτά αρχηγών των αγγελικών δυνάμεων: Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Ουριήλ, Σαλαθιήλ, Ιεγουδιήλ και Βαραχιήλ (ενίοτε συμπληρώνεται και ένας όγδοος, ο Ιερεμιήλ).
Κατά δεύτερον, το κάτωθι απολυτίκιο ψάλλεται στις 8 Νοεμβρίου που η εκκλησία μας εορτάζει τη «Σύναξη των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ & λοιπών Ασωμάτων Δυνάμεων».
«Ἦχος δ'
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι,
δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι,
ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι τειχήσετε ἡμᾶς,
σκέπη τῶν πτέρυγων τῆς αὔλου ὑμῶν δόξης,
φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας,
ἐκτενῶς καὶ βοώντας
Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς,
ὡς Ταξιάρχαι τῶν Ἄνω Δυνάμεων».
Και καλά που βρέθηκα εκεί κοντά και του εξήγησα του ανθρώπου, ως ιεροψάλτρια που είμαι, για ποιο λόγο την 6η Σεπτεμβρίου ψάλλουμε το 1ο Απολυτίκιο, και πότε ψάλλουμε το 2ο Απολυτίκιο, γιατί ο Χριστιανός μπερδεύτηκε.
Και του χρόνου, με υγεία και καλή φώτιση, που την έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ, τα δύσκολα τούτα χρόνια που ζούμε. Οι Αρχάγγελοι του Κυρίου ας μας προστατεύουν από κάθε κακό, ως φύλακες των ψυχών και των σωμάτων ημών.
0 Σχόλια