Βιβλιοκριτική: "Μια ξεχωριστή μέρα" της Τόνιας Τζαδήμα

Μια ξεχωριστή μέρα

Συγγραφέας: Τόνια Τζαδήμα

Εικονογράφηση: Δήμητρα Παπαδημητρίου

ISBN: 978-618-239-166-2

Σελίδες: 36

Εκδόσεις: ΔΙΑΝΟΙΑ

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Η εσωτερική ανασφάλεια δημιουργεί ποικίλα προβλήματα στον άνθρωπο που άλλοτε είναι σε θέση να τα διαχειριστεί και να τα αντιμετωπίσει τις περισσότερες φορές όμως αδυνατεί. Πόσο μάλλον όταν ο κινητήριος μοχλός γι’ αυτή την προβληματική προσωπική συνθήκη είναι ο φόβος αλλά και η άρνηση οποιασδήποτε εξωτερικής συνδρομής που ενδεχομένως θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην εξάλειψή του ή έστω στη σταδιακή του καταπολέμηση.

Για μια τέτοιου είδους εσωτερική ανασφάλεια κάνει λόγο στο πρώτο της παραμύθι η πρωτοεμφανιζόμενη στον χώρο του βιβλίου συγγραφέας Τόνια Τζαδήμα με τίτλο «Μια ξεχωριστή μέρα» που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2025 από τις εκδόσεις «Διάνοια».

Κεντρική ηρωίδα της ιστορίας της είναι ένα μικρό κοριτσάκι, η Σμαράγδα, η οποία νιώθει μεγάλη ανασφάλεια για τον εαυτό της που μεταφράζεται ξεκάθαρα σε φοβία, έλλειψη αυτοπεποίθησης, υπερευαισθησία, αυτοαπομόνωση, συναισθηματική κενότητα και μοναξιά. Παρότι αισθάνεται την καλοσύνη, την καλή πρόθεση και την αποδοχή των συμμαθητών της στο σχολικό της περιβάλλον, παρότι είναι δέκτης της ευγένειας και της τρυφερότητας των δασκάλων της, ριζώνοντας έντονα μέσα της ο φόβος μιας ενδεχόμενης απόρριψης και χλευασμού από μέρους τους από μια τυχαία αποκάλυψη της αδυναμίας της εξαιτίας της υποχρέωσής της να φοράει γυαλιά στην καθημερινότητά της και μπροστά σε όλους τους ανθρώπους γύρω της, υποβάλλοντας τον εαυτό της παράλληλα και παρά τη θέλησή της στην αυθόρμητη ίσως και επιτηδευμένη κακή κριτική τους, αυτοαπομονώνεται οικειοθελώς, κλείνεται στον εαυτό της περισσότερο, καταπιέζεται, κρύβει έστω και με δυσκολία της υπαρκτή της αδυναμία και στενοχωριέται σιωπηλά. Θα χρειαστεί για την ασφαλή διέξοδό της από το σκοτάδι της πίκρας στο οποίο έχει εγκλωβίσει την ψυχή της με τη βία μια άμεση λύση αποδέσμευσης, μια πράξη σωτηρίας δηλαδή, ένα χέρι βοήθειας. Στην προκειμένη περίπτωση το χέρι αυτό είναι ένα άλλο πρόσωπο, που εμφανίζεται μπροστά της ξαφνικά και τη σώζει από όλα τα προβλήματά της ως διά μαγείας. Είναι η νέα της φίλη, που με τη θετική της αύρα και την καλή της διάθεση κατανοεί αμέσως το πρόβλημά της και την πλησιάζει με χαμόγελο και καλοσύνη, παρουσιάζοντάς της μια άλλη πλευρά της ζωής που η ίδια μέχρι εκείνη τη στιγμή αδυνατούσε να εντοπίσει και να συλλάβει. Βιώνοντας το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με τη Σμαράγδα της υπέδειξε με τη στάση της τη δύναμη της ψυχής που κρύβει εντός της και που είναι ικανή να νικήσει εύκολα κάθε εμπόδιο και κάθε αναποδιά. Τρέποντας το πρόβλημά της σε προνόμιο, τη βοήθησε επίσης να προσεγγίσει διαφορετικά τη ζωή και να αντιληφθεί την αξία του μοιράσματος που είναι σημαντική όχι μόνο στην αντιμετώπιση της λύπης αλλά και στην απόλαυση της χαράς όποια κι αν είναι αυτή.

Η μικρή Σμαράγδα συνειδητοποιεί τελικά ότι ο δρόμος της ευτυχίας περπατιέται μόνο με την αποδοχή της αλήθειας αυτής καθαυτής, με την απόφαση για αλλαγή του τρόπου αντίληψης, με την ίδια τη δράση και όχι με την παραίτηση. Η αποδοχή του εαυτού όπως ακριβώς είναι, η απαλλαγή του φόβου και το θάρρος που προϋποθέτει μια τέτοια αλλαγή είναι σαφέστατα το κλειδί της προσωπικής επιτυχίας.

Η συγγραφέας περνά πολλά μηνύματα στον μικρό αναγνώστη. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος στη ζωή του επιλέγοντας την ασφάλεια της μοναξιάς του. Το μοίρασμα, η επικοινωνία, η συντροφικότητα, προσφέρουν στιγμές χαράς στους ανθρώπους που δυναμώνουν συναισθηματικά την ψυχή τους, ενισχύουν τις ηθικές αξίες και τα πρότυπά τους και διαμορφώνουν σωστά και γερά τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους.

Η ενθάρρυνση, η υποστήριξη, η καλή πρόθεση, η συνδρομή βοήθειας και η αποδοχή του εαυτού όταν καλλιεργούνται με τρυφερότητα στις ψυχές των ανθρώπων δημιουργούν εν τέλει μια κοινωνία αγνή, δυνατή και υγιής, που κανένα κακό δεν μπορεί να βλάψει όσο κι αν το προσπαθεί. Γιατί η κοινωνία της αγάπης όπως είναι μια τέτοια κοινωνία δε χωρά μέσα το σκοτάδι της ήττας παρά μόνο το νικητήριο φως της πραγματικής ζωής.

Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα Τόνια Τζαδήμα που κατάφερε με τον αυθορμητισμό που χαρακτηρίζει την πένα της, το λιτό ύφος της γραφής της, την ομορφιά των χαρακτήρων των ηρώων της, τη γραμμική της πλοκή και τα πολλά μηνύματά της να παρουσιάσει ένα πολύ όμορφο και διδακτικό παραμύθι που οπωσδήποτε αξίζει να διαβαστεί. Παρότι δε δανείζεται στοιχεία μαγείας και υπερβολής για να εντυπωσιάσει τον μικρό αναγνώστη της, η συνδρομή των πολύ όμορφων εικόνων της εικονογράφου Δήμητρας Παπαδημητρίου που τόσο όμορφα πλαισιώνουν και συμπληρώνουν το κείμενο λειτουργούν με έναν ξεχωριστό τρόπο υπέρ της και αυτό από μόνο του είναι μαγικό και αξιοπρόσεκτο.

Συστήνεται ανεπιφύλακτα.

Περισσότερα για το βιβλίο και τη συγγραφέα εδώ