Επιμέλεια: Δημήτρης Νίκου
Εικονογράφηση: Αγγελική Σιακαντάρη
Σελίδες: 152
Εκδόσεις: Γλαρόλυκοι
Δώδεκα συν ένα φορέματα.
Κάθε φόρεμα και μια ιστορία.
Κάθε ιστορία και μια ψυχική διαταραχή.
Κάθε ψυχική διαταραχή και ένας άνθρωπος.
Κάθε άνθρωπος και ένας ολόκληρος κόσμος.
Ένας κόσμος γεμάτος θραύσματα που κρύβεις εντός.
Η συγγραφέας Νικολέτα Κριαρά παρουσιάζει -επιτέλους- το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Δεκατρία Φορέματα".
Μια συλλογή διηγημάτων όπου κάθε ένα από αυτά αφορά μια ψυχική διαταραχή. Κάθε διήγημα είναι βασισμένο σε διαφορετική αφηγηματική μορφή, δίνοντας έτσι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα λογοτεχνική οπτική.
Αντί εισαγωγής, υπάρχει μια άσκηση Σβάιτσερ, εμπνευσμένη από τον Ζαν Πωλ Σαρτρ, όπου ο παππούς του, τον έβαζε να γράψει τριάντα σκέψεις για μια έννοια ή κάποιο αντικείμενο, στην προκειμένη για την τρέλα, όπως εισπράττει ο άνθρωπος οτιδήποτε δεν είναι στα δικά του μήκη και πλάτη.
Τα διηγήματα ανοίγουν με το τετράγωνο φόρεμα, όπου ένας κοινωνικά λογικός άνθρωπος επιζητά το να ξεφύγει από τα καλούπια, ενώ το βιβλίο κλείνει με ένα διήγημα που είναι ουσιαστικά η απάντηση ενός "τρελού", άρρηκτα συνδεδεμένη με το ποίημα που ανοίγει το βιβλίο.
Τα κείμενα έχει επιμεληθεί ο γνωστός κι αγαπημένος Δημήτρης Νίκου.
Το αισθητικό σύνολο απογειώνει η εικονογράφηση της Αγγελικής Σιακαντάρη, η οποία δημιούργησε με μαεστρία το εξαιρετικό εξώφυλλο.
Από την εισαγωγή:
Υπάρχουν ρούχα που φοριούνται στο σώμα και ρούχα που φοριούνται στην ψυχή. Τα πρώτα τα διαλέγουμε. Τα δεύτερα, συχνά, μας διαλέγουν. Είναι τα "φορέματα" που δεν φαίνονται, κι όμως βαραίνουν τους ώμους. Είναι αυτά που ράφτηκαν από τραύμα, από σιωπή, από ενοχές, από φόβο ή υπερδιέγερση. Φορέματα που άλλες φορές σε σφίγγουν κι άλλες σε αφήνουν γυμνή.
Σε αυτό το βιβλίο, κάθε φόρεμα είναι μια ιστορία. Και κάθε ιστορία, μια ψυχική διαταραχή που αποκαλύπτεται με τρόπο ανθρώπινο, τρυφερό, ακατέργαστο. Χωρίς διαγνώσεις, χωρίς ταμπέλες, χωρίς θεωρίες που παγώνουν την ουσία. Εδώ, η ψυχική νόσος έχει πρόσωπο. Μιλάει, ερωτεύεται, θυμώνει, σωπαίνει. Είναι γυναίκα. Είναι παιδί. Είναι εσύ. Είναι εγώ.
Η Νικολέτα έραψε τα “13 Φορέματα” σαν μια πρόσκληση: να κοιτάξουμε αλλιώς αυτό που πολλοί φοβούνται να ονομάσουν. Να αποδεχτούμε ότι όλοι φοράμε κάτι αόρατο. Και πως η κατανόηση είναι η μόνη ύφανση που δεν σκίζεται. Ας μπούμε λοιπόν σε αυτές τις ιστορίες, όχι σαν παρατηρητές, αλλά σαν συγγενείς. Γιατί, όπως λέει και το ρητό: δεν υπάρχει “εγώ και οι άλλοι” στην ψυχική υγεία. Είμαστε όλοι μέσα.
Καλή ανάγνωση.
Άννα Μαρία Γκίκα
Ψυχοθεραπεύτρια
0 Σχόλια