ISBN: 9789600519617
Συγγραφέας: Μαρία Δριμή
Εκδόσεις: ΕΣΤΙΑ
Σελίδες: 180
Ημερομηνία έκδοσης: 01/03/2025
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς
"Η
ανάγνωση είναι μια τέχνη της απόλαυσης και ως τέχνη ασκείται από τους
μυημένους. Αυτοί, οι αληθινοί αναγνώστες, είναι οι τελευταίοι μιας φυλής που
σήμερα απειλείται με εξαφάνιση. Γιατί ποιος είναι πρόθυμος στις μέρες μας να
εντρυφήσει στα μυστικά μιας σχεδόν λησμονημένης τέχνης;" Σωτήρης
Τριβιζάς
Η
Νουβέλα αυτή αναδεικνύει μικρά
ή μεγάλα δράματα. Δύο γυναίκες τραυματισμένες από τη ζωή αντιμετωπίζουν τις
δυσκολίες τους άλλοτε με βουβό παράπονο κι άλλοτε με ορμητικές αντιδράσεις.
Αντίξοες εξωτερικές συνθήκες προκαλούν εσωτερική ασφυξία, που οδηγεί σε
αδιέξοδα, σαν να μην υπάρχει μια λύση που να υπερκεράσει τη στασιμότητα ή τη
νοσηρότητα.
Οι δυο γυναίκες, η Μαρία
και η Άννα είναι αδελφές σιαμαίες δίδυμες, σαράντα πέντε χρόνια αχώριστες
,ενωμένες στο κεφάλι (αυτό λέγεται κρανιοπαγία). Τα κολλημένα κεφάλια τους
έχουν δύο διαφορετικά πρόσωπα, αξιοπερίεργο αφού ήταν μονοζυγωτικές.
Δεν τις χώρισαν ποτέ,
γιατί μπορεί η μία να πέθαινε.
Ζουν σε ένα μεγάλο σπίτι
και κοιμούνται σε διπλό κρεβάτι.
Η Μαρία είναι πιο σοβαρή
,έχει πιο μεγάλα χείλη και μιλάει πιο δυνατά. Η Άννα έχει πιο πολύ πλάκα και
γελάει εύκολα.
Η Μαρία αγαπά το θέατρο, η Άννα το βαριέται, δεν της αρέσει ούτε το σινεμά, προτιμά να στήνεται
μπροστά στην τηλεόραση, ενώ τις ώρες αυτές η Μαρία διαβάζει ή γράφει
ημερολόγιο.
Δεν έχουν παίξει ποτέ
βόλεϋ ή μπάσκετ, δεν χορεύουν, δεν πάνε σε πάρτυ. Δεν μπορούν να διασκεδάσουν. Δεν
οδηγούν αυτοκίνητο.
Στο γυμνάσιο και στο
λύκειο ήταν πρώτες μαθήτριες, αλλά είχαν γίνει το κέντρο του ενδιαφέροντος των
συμμαθητών, ενός ενδιαφέροντος μεταλλασσόμενου από τον θαυμασμό και την
περιέργεια στον τρόμο και την απέχθεια. Είχανε δεχθεί προσβλητικές και
κακοποιητικές συμπεριφορές από συμμαθητές.
Τα μισά κορίτσια της
τάξης τους είχαν γκόμενους, φιλιούνταν
στα διαλείμματα. Αυτές δεν θα τις φιλούσε ποτέ κανείς. Θα πεθαίνανε με την
παρθενιά τους ανέπαφη, ακέραια.
Στις δουλειές του σπιτιού
ήταν σαν ένα σώμα με τέσσερα χέρια και τέσσερα πόδια.
Δεν μπορέσανε ποτέ να
βρούνε δουλειά κι αυτό ήταν μια από τις μεγάλες στενοχώριες και των δυο.
Η ζωή με τη μορφή που
τους έχει δοθεί τους φαινόταν ανούσια ,βασανιστική ,εξευτελιστική.
Αυτό που ζούσε η Άννα
και η Μαρία δεν ήταν ζωή. Ήταν απλώς ύπαρξη, όχι ζωή, μια παρατεινόμενη ύπαρξη.
Μια μοναδική σκέψη
βασάνιζε τη Μαρία: η αυτοκτονία. Να τερματίσει αυτή τη χωρίς νόημα ζωή, να
γλιτώσει από το καθημερινό μαρτύριο.
Μόνο ένα παιδάκι, ο
Φίλιππος, ο γιος ενός φυσικοθεραπευτή, βγάζει τη Μαρία από αυτή τη μαυρίλα. Ο
Φίλιππος είναι ό,τι πολυτιμότερο είχε…
Θα οδηγηθεί η Μαρία
τελικά στην επιλογή της;
Η συγγραφέας, με
εργαλείο μια γλώσσα άμεση, δωρική ,απογυμνωμένη από περιττά φτιασίδια και
συνάμα γλαφυρή και ιδιαίτερα δουλεμένη, διανθισμένη με ευρηματικές μεταφορές,
δίνοντας έμφαση στην αναπαράσταση της ζωής δύο σιαμαίων αδελφών, μιας «εξ
αδιαιρέτου ζωής», μας καλεί να
περιπλανηθούμε στον κόσμο των ηρωΐδων της.
Καθηλωτική και
συγκινητική γραφή, που παρασύρει την ψυχή του αναγνώστη.
Διαβάστε το.
Η Μαρία Δριμή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Σπούδασε Ιατρική στο ΕΚΠΑ και εργάζεται ως ιατρός σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΕΣΥ. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας (κατεύθυνση Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας) της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.
Βιβλία:
Ρωγμή στον τοίχο (νουβέλα),
Ιωλκός, 2022.
Continuum (θέατρο),
Βακχικόν, 2023.
Garamond 12
(θέατρο), Κάπα Εκδοτική, 2023.
Ξέρξης (θέατρο), Κάπα
Εκδοτική, 2024.
Ο Ορφέας νιώθει ευλογημένος στον
Παράδεισο (θέατρο), Βακχικόν, 2024.
Το έργο Garamond 12 ανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου
“Πορεία” τον Απρίλιο του 2023 σε σκηνοθεσία Sergey Okunev. Διηγήματά της έχουν
δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς
διαγωνισμούς. Έχει δημοσιεύσει κριτικά άρθρα σε ηλεκτρονικά περιοδικά (Διάστιχο,
Fractal κ.ά.)

0 Σχόλια