Πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας η σημερινή καλεσμένη των Τεχνών, της οποίας δε γνωρίζουμε το πραγματικό της όνομα παρά μόνο το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο. Ο λόγος για τη Lilith Wolf. Στη συνέντευξη που ακολουθεί θα μας μιλήσει για το πρώτο της εκδοθέν βιβλίο με τίτλο «Ωδή στον Πόε» που κυκλοφορεί εδώ και λίγους μήνες από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι».
Κυρία Wolf, αρκετά πρόσφατα κάνατε το λογοτεχνικό σας ντεμπούτο αποκτώντας και επίσημα πλέον την ιδιότητα της συγγραφέα. Πείτε μας δυο λόγια για εσάς προκειμένου να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Αρχικά να πω πως το ονοματεπώνυμο Lilith Wolf είναι ένα συγγραφικό ψευδώνυμο με το οποίο ήθελα να τιμήσω την αρχετυπική γυναίκα (Lilith), αλλά και την ενστικτώδη θηλυκότητα με το σύμβολο της λύκαινας (wolf).
Πώς προέκυψε η αγάπη σας για τη συγγραφή; Ήταν συνειδητοποιημένη η απόφασή σας να κοινωνήσετε το έργο σας στο κοινό; Αισθανθήκατε πως είστε έτοιμη πλέον να εκτεθείτε σ’ αυτό και να δεχτείτε την κριτική του είτε θετική είτε αρνητική είναι αυτή;
Η συγγραφή είναι μία τέχνη που, κατά τη γνώμη μου, συνυφαίνει τον φανταστικό με τον πραγματικό κόσμο. Είναι κάτι που βγαίνει μέσα από την ψυχή, δεν θα μπορούσα να γράφω επιτηδευμένα. Μου πήρε πολλά χρόνια για να αποφασίσω να εκδώσω το συγκεκριμένο βιβλίο. Όταν παρουσιάστηκε όμως η ευκαιρία, δεν δίστασα. Η κριτική στην τέχνη είναι μία προσωπική άποψη. Δεν μπορούν όλες οι μορφές τέχνης να αρέσουν σε όλους κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Τι σημαίνει συγγραφή για εσάς; Απελευθέρωση των όσων κατακλύζουν τον εσωτερικό σας κόσμο, αξιοποίηση του ελεύθερού σας χρόνου και δημιουργική απασχόληση, αναγνωρισιμότητα, οικονομικές απολαβές και επαγγελματική απασχόληση ή κάτι άλλο; Τι απ’ όλα αυτά και γιατί;
Η συγγραφή, όπως είπα, είναι μία μορφή τέχνης και η τέχνη είναι πάντα μία έκφραση και απελευθέρωση όσων κατακλύζουν τον εσωτερικό κόσμο του συγγραφέα. Ένα βιβλίο είναι το μοίρασμα αυτού του κόσμου με τους αναγνώστες. Κατ’ εμέ δεν μπορεί να είναι επάγγελμα. Είναι ίσως η λύτρωση μέσα από το μοίρασμα.
Πώς προκύπτει η έμπνευση στη δική σας περίπτωση; Αυθόρμητα ή επιδιώκεται πολλές φορές από εσάς την ίδια και μάλιστα στοχευμένα;
Η έμπνευση είναι αυθόρμητη στην περίπτωσή μου. Ίσως δώσει το έναυσμα κάποιο εξωτερικό γεγονός, αλλά σίγουρα καταφεύγω στη γραφή όταν ανακινούνται συναισθήματα που με κατακλύζουν και με ωθούν να τα βάλω σε ιστορίες.
Ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν κάθε φορά που ολοκληρώνετε τη συγγραφή ενός έργου σας για το οποίο έχετε ήδη κοπιάσει αρκετά;
Είναι σαν να κλείνει ένας κύκλος. Ίσως θα μπορούσα να το παραλληλίσω μ’ ένα θεατρικό έργο. Ξεκινάει μία παράσταση, διαδραματίζεται μία πλοκή και η αυλαία κλείνει αφήνοντας πίσω της όλα τα συναισθήματα και τα διδάγματα. Βέβαια, όπως μία παράσταση έχει πολλές πρόβες, έτσι κι ένα βιβλίο δεν γράφεται μια κι έξω. Έχει πολλά προσχέδια, πολλές αναθεωρήσεις και αλλαγές.
Ποια είναι τα δικά σας πρότυπα ως συγγραφέας; Δέχεστε επιρροές από αγαπημένους σας συγγραφείς στα έργα σας; Γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον αναγνώστη αν ισχύει κάτι τέτοιο;
Αυτό το πρώτο μου βιβλίο είναι η επιτομή στις επιρροές αφού έχει εμπνευστεί από τον ανυπέρβλητο Έντγκαρ Άλαν Πόε και το έργο του. Προφανώς και επηρεάζομαι από αγαπημένους συγγραφείς από τον τρόπο γραφής τους ή την ατμόσφαιρα που αποπνέουν τα βιβλία τους.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας συγγραφέας και ποιο το πιο αγαπημένο σας βιβλίο;
Θα ήταν άδικο να ονοματίσω έναν συγκεκριμένο συγγραφέα ή ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Κατά καιρούς παθιάζομαι με διάφορους συγγραφείς και διαφορετικά είδη λογοτεχνίας. Από ποίηση μέχρι διηγήματα και από μυθιστορήματα μέχρι θεατρικά έργα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας λογοτεχνικό είδος; Υπάρχει ή επιχειρείτε να καταπιαστείτε και να δοκιμαστείτε στα περισσότερα από αυτά;
Η ποίηση είναι ένας υπέροχος τρόπος να εκφραστεί η ψυχή, παρ’ όλ’ αυτά ό,τι κι αν έχω γράψει σε αυτό το είδος είναι προσωπικό. Δε νομίζω ότι θα το μοιραζόμουν με το ευρύ κοινό. Μ’ αρέσουν πολύ τα αυτοτελή διηγήματα, όπως έχει γίνει και στο βιβλίο μου.
Τον Σεπτέμβριο του 2025, κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο «Ωδή στον Πόε» από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι». Πρόκειται για μια συλλογή δέκα ιστοριών μυστηρίου, αλλόκοτων και σκοτεινών, εμπνευσμένες από τον μετρ του μακάβριου, Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Δώστε μας περισσότερες πληροφορίες για τη συλλογή αυτή. Ποιο το περιεχόμενό της και ποιο το κοινό σημείο των δέκα ιστοριών;
Το κοινό τους σημείο είναι η εμπειρία του θανάτου. Ενώ οι ιστορίες είναι αυτοτελείς, παρ’ όλ’ αυτά τα δένει μία «αλυσίδα θανάτου». Θα τις χαρακτήριζα σπονδυλωτές, αν και θα μπορούσε η καθεμιά να διαβαστεί ξεχωριστά. Έχουν όλες μια μυστηριακή ατμόσφαιρα που ελπίζω να αγγίξει τους αναγνώστες.
Πώς προέκυψε η συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου και γιατί είναι εμπνευσμένες από τον αγαπημένο σας συγγραφέα;
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε είναι ένας πολύ αγαπημένος μου συγγραφέας. Μέσα από τα γραπτά του διακρίνω μία αναζήτηση στα αιώνια ανθρώπινα ερωτήματα γύρω από το μεταφυσικό, αλλά μπορώ κάπου να αναγνωρίσω και την προσωπική του πάλη μεταξύ ζωής και θανάτου. Η αλήθεια είναι ότι έγραψα αυτό το βιβλίο πολλά χρόνια πριν, όταν είχα ακουμπήσει κι εγώ, μεταφορικά, τον θάνατο.
Ποια κομμάτια του εαυτού σας θα εντοπίσει ο αναγνώστης σ’ αυτές τις σκοτεινές ιστορίες του βιβλίου σας;
Τις σκοτεινές ιστορίες τις αφηγείται η Σκιά. Και η Σκιά μας έχει κρυμμένα όλα τα ταμπού, όλα τα καταπιεσμένα κομμάτια μας. Σε αυτή την περίπτωση αφηγήθηκε τον πόνο που συνυφαίνεται με την ελπίδα και το πένθος που έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από τη ζωή μας.
Πόσος χρόνος χρειάστηκε για τη συγγραφή του βιβλίου σας;
Πάνε χρόνια πια, αλλά νομίζω ότι πήρε περίπου 3 μήνες. Ήταν ένα βιβλίο που γράφτηκε απνευστί. Φυσικά οι αναθεωρήσεις και οι αλλαγές πήραν πολύ περισσότερο από αυτό.
Οι ιστορίες σας είναι καθαρά προϊόν μυθοπλασίας ή στηρίζονται και σε αληθινά γεγονότα και πρόσωπα;
Η μυθοπλασία συνομιλεί με την αληθινή ζωή. Και κάποιες φορές, η αληθινή ζωή ξεπερνάει ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια. Όταν οι Μούσες σε καλούν να γράψεις μία μυθοπλασία, ποιος ξέρει από ποιες πραγματικότητες σού φέρνουν αυτές τις ιστορίες;
Περνάτε μηνύματα μέσα από το βιβλίο σας; Γίνονται αντιληπτά στον αναγνώστη και ποια είναι αυτά;
Ελπίζω ο κάθε αναγνώστης να διαβάσει αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη. Άλλος θα δει την ελπίδα, άλλος το πένθος, άλλος ίσως ακουμπήσει τον φόβο του για τον θάνατο. Οπωσδήποτε όμως θα έρθει σε επαφή με τα σκοτάδια του θανάτου ως αρχέγονη ενέργεια.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας;
Ο μόνος ηλικιακός φραγμός είναι κάποιες τρομακτικές περιγραφές. Θα προτιμούσα να διαβαστεί από ενήλικες. Ένα παιδί, έστω και έφηβο, δεν είναι ανάγκη να εκτεθεί σε πιθανά βίαιες εικόνες.
Μιλήστε μας για την πρώτη σας συνεργασία με το εκδοτικό σας σπίτι, τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι». Είστε ευχαριστημένη από αυτήν; Θεωρείτε σημαντική και καθοριστικής σημασίας τη συμβολή του εκδοτικού σας οίκου για την καλύτερη και επιτυχέστερη προώθηση του βιβλίου σας;
Οι «Γλαρολυκοι» είναι ένας εκδοτικός οίκος – οικογένεια. Μια ομάδα ανθρώπων που αγαπούν την τέχνη, τα βιβλία και τους καλλιτέχνες. Είναι σπουδαίο να έχουμε τέτοιους εκδοτικούς οίκους που τολμούν και που σε κάνουν να νιώθεις ευπρόσδεκτος. Σέβονται όλους τους συντελεστές ενός βιβλίου και προωθούν με αγάπη και ενδιαφέρον το κάθε βιβλίο. Είμαι χαρούμενη που είμαι μέρος αυτής της εκπληκτικής ομάδας και που έκανα το συγγραφικό μου ντεμπούτο μαζί τους.
Επόμενα συγγραφικά σχέδια κάνετε; Ποια είναι αυτά; Μπορείτε να μας τα αποκαλύψετε ή δε νιώθετε έτοιμη ακόμα για κάτι τέτοιο;
Υπάρχουν διάφορες σκέψεις, ιστορίες που ακόμα δεν έχουν πάρει τη μορφή που θα ήθελα. Όταν ωριμάσουν μέσα μου, θα τα αποκαλύψω.
Μια ευχή σας για το μέλλον που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί, είτε στο κοντινό είτε και στο πιο μακρινό μέλλον, ποια θα μπορούσε να είναι αυτή;
Να είμαστε άνθρωποι. Να ζούμε τις αδυναμίες μας, τις νίκες μας, τις ήττες μας, τα σκοτάδια μας και να τα αφηγούμαστε για να έχει νόημα η ζωή.
Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο σας.
«Ανακαλέστε στιγμιαία το τελευταίο θανατερό συμβάν που σας έτυχε. Τα καλύτερα κουτσομπολιά μαθαίνονται στις κηδείες. Τα πιο ηχηρά γέλια γίνονται ανάμεσα στον κλαυσίγελο της απώλειας. Τα μεγαλύτερα μυστικά σκάνε σαν πυροτεχνήματα μετά θάνατον. Συνετό είναι να φροντίζουμε αυτές τις πιο καταχθόνιες πλευρές της προσωπικότητας, διότι κατά βάθος μάς σαγηνεύει το ξεψύχισμα»
(Final stand, Ωδή στον Πόε)
Κυρία Wolf, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα ομολογουμένως συζήτησή μας. Εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία στο συγγραφικό σας έργο. Καλοτάξιδο και το πρώτο σας βιβλίο και καλοδιάβαστο! Με το καλό και σε πολλά επόμενα!
Εγώ ευχαριστώ πολύ.
0 Σχόλια