Για σενα εχω κοντα μου τ'αδειανο θρονι
και για τους δυο μας το ποτηρι γεμισμενο.
Ξυπνα τον ποθο η ωρα η βραδινη
το ξερω πως δε θα'ρθεις_κι ομως σε προσμενω.
Η πορτα αν τριξει απ'τον αερα..ενα ξερο
κλαδι αν σαλεψει εξω στον κηπο..βημα ξενο
στο δρομο αν προσπερασει,λαχταρω..
Το ξερω πως δε θα'ρθεις_κι ομως σε προσμενω.
Νυχτωνει η μερα,κρυα κι ερημικη,
δακρυα σταλαζει το κερι μου τ'αναμμενο..
Και νιωθω μια χαρα μαρτυρικη:
Να ξερω πως θε θα΄ρθεις_ και να σε προσμενω.
