Ο καθένας μας ξεχωρίζει για τον χαρακτήρα
του, την προσωπικότητα του αλλά και γι
αυτό που μας παρουσιάζει. Εμείς, αλλά και πολλοί ακόμη, για όλα αυτά αλλά και
για πολλά περισσότερα ξεχωρίσαμε τον τραγουδοποιό και ερμηνευτή Αχιλλέα Μωραΐτη
και του ζητήσαμε να μας επιτρέψει να σεργιανήσουμε για λίγο στον κόσμο του...
Πρόκειται για ένα νέο ταλαντούχο παιδί, με μια ιδιαίτερη χροιά στη φωνή του ο
οποίος ήρθε σαν τον <<Αργοναύτη>>
να μας κεράσει λίγο <<Γλυκό κρασί>> ραίνοντας μας με πολλές μεθυστικές <<Σταγόνες
παραδείσου>> Εμείς του ευχόμαστε
ολόψυχα η επιτυχία του να έχει το πλάτος ενός <<Ωκεανού>> που τόσο
όμορφα ερμηνεύει..
Και το ταξίδι στον
κόσμο του Αχιλλέα ξεκινά..
Αχιλλέα καλώς ήρθες στον χώρο μας! Ας ξεκινήσουμε μαζί μια όμορφη συζήτηση, μιλώντας μας για τον
πρώτο σου δίσκο αλλά και την αμέριστη αγάπη σου για την τέχνη της μουσικής.
Πως μπήκε λοιπόν η μουσική στη ζωή σου; Νιώθεις ότι γεννήθηκες να υπηρετείς αυτή την
τέχνη ή είναι ενδεχομένως κάτι που μπήκε στη ζωή σου αργότερα;
Α.Μ.: Η μουσική υπήρχε στη ζωή μου από τότε που θυμάμαι τον
εαυτό μου. Οι πρώτες πρώτες αναμνήσεις που έχω, είτε από το σπίτι μου είτε από
φιλικά σπίτια έχουν όλες μουσικό “χαλί”. Νομίζω ότι περισσότερο ήταν η λογική
επιλογή για μένα η μουσική και λιγότερο κάτι που διάλεξα να ακολουθήσω
συνειδητά.
Πιστεύεις ότι την καλλιτεχνική σου ταυτότητα την
διαμόρφωσαν κάποιες συγκεκριμένες επιρροές από τον χώρο της μουσικής; Κι αν
ναι, ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που ίσως βοήθησαν σε αυτό;
Α.Μ.: Σίγουρα κι εγώ, όπως και οι περισσότεροι νομίζω, έχω
κάποιους ανθρώπους που θαυμάζω περισσότερο από άλλους αλλά πιστεύω ότι έχω
επηρεαστεί από ό,τι κι αν έχω ποτέ ακούσει, από άλλα πράγματα σε μεγαλύτερο
βαθμό, από άλλα σε μικρότερο.
Ο Αχιλλέας δεν
είναι ένας απλός ερμηνευτής, είναι στιχουργός, συνθέτης και ενορχηστρωτής, πόσο
δύσκολο είναι λοιπόν Αχιλλέα να γεννηθεί ένα τραγούδι εξ ολοκλήρου από
σένα;
Α.Μ.: Κοίτα, καταρχάς να σου πω ότι οι όροι στιχουργός και
συνθέτης είναι πολύ σοβαροί για να μου τους καταλογίσω. Θα αρκεστώ στο
τραγουδοποιός. Όσο για την ευκολία ή δυσκολία του να φτιάξω ένα τραγούδι, να το
μεταφέρω από αόριστη σκέψη σε ηχογραφημένο κομμάτι αυτό είναι κάτι που
εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η ψυχολογική μου κατάσταση, το αν
έχω την ανάγκη να βγάλω κάτι από μέσα μου και να το απιθώσω στο χαρτί και άλλα
πολλά.
Θα ήθελα να μας πεις λίγα λόγια για τις σπουδές σου πάνω
στην μουσική αλλά και για τα μουσικά
όργανα που παίζεις.
Α.Μ.: Ο ενεργός μου ρόλος στη μουσική ξεκίνησε με τις σπουδές
μου στο κλασικό βιολί. Στην εφηβεία παρακολούθησα και μαθήματα ανώτατων
θεωρητικών. Κάπου εκεί ήταν που θέλησα να ασχοληθώ με την κιθάρα, αγόρασα μια
ηλεκτρική και ξεκίνησα να μαθαίνω μόνος μου. Έτσι προέκυψαν και οι εφηβικές
μπάντες, στην αρχή ως μπασίστας - ένα όργανο το οποίο αγαπώ ιδιαίτερα μέχρι και
σήμερα - αλλά και βοηθώντας λίγο στην κιθάρα, στα πλήκτρα και τη φυσαρμόνικα,
λίγο πολύ ό,τι χρειαζόταν το εκάστοτε κομμάτι. Μετά το λύκειο με κέρδισαν πιο
“ταξιδιάρικοι” ήχοι κι έτσι ασχολήθηκα περισσότερο με την ακουστική κιθάρα, το
τζουρά, τη λάφτα και άλλα παραδοσιακά έγχορδα. Η μουσική είναι μία, ασχέτως
οργάνου και τα όργανα δεν είναι τίποτα περισσότερο από εργαλεία. Το κάθε ένα
έχει τη χρήση του ανάλογα και με το αισθητικό αποτέλεσμα που προσπαθείς να
πετύχεις. Παρόλα αυτά αν έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα όργανο αυτό θα ήταν η
ακουστική κιθάρα μιας που είναι εξαιρετικά ευέλικτη για τη σύνθεση κομματιών.
Υπήρξαν φορές που έγραψες στίχους έχοντας στο μυαλό σου
μια συγκεκριμένη φιγούρα; Έγραψες ποτέ μουσική έχοντας στο μυαλό σου μια
συγκεκριμένη κατάσταση;
Α.Μ.: Ουσιαστικά όλοι μου οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από
υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις. Έχει τύχει να γράψω κομμάτια ξέροντας από πριν
πως θέλω να βγει το κομμάτι αλλά δε θεωρώ ότι είμαι ιδιαίτερα καλός σε αυτό.
Γράφω καλούς στίχους μόνο όταν έχω την ανάγκη να εξωτερικεύσω κάποια σκέψη.
Τι είναι αυτό που θεωρείς ότι θα πρέπει να έχει ένας
καλλιτέχνης για να καταξιωθεί στο μουσικό στερέωμα; Αρκεί μόνο το ταλέντο;
Α.Μ.: Σίγουρα χρειάζεται το ταλέντο αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό.
Χρειάζεται πάρα πολλή υπομονή και επιμονή, ατελείωτες ώρες προβών, εξάσκησης,
“τριβής” με τη μουσική. Χρειάζεται επίσης η επαφή με άλλους μουσικούς, κάποιος
ο οποίος έχει ένα τεράστιο ταλέντο αλλά καμία ικανότητα συνεργασίας δεν μπορεί
να καταφέρει τίποτα, είναι απλά νησί στη μέση του ωκεανού.
Πως μπορεί η μουσική να κάνει τον κόσμο μας καλύτερο;
Α.Μ.: Δεν τον κάνει ήδη; Δε θα ήταν εντελώς λάθος ένας κόσμος
χωρίς μουσική;
Το να αιχμαλωτίσεις μια σκέψη μέσα σε ένα τραγούδι, το να
ντύσεις μια στιγμή με νότες, το να αποτυπώσεις συναισθήματα πάνω σε μια χορδή,
είναι ‘’ανάγκη’’ για σένα ή κάτι άλλο;
Α.Μ.: Είναι ανάγκη και μάλιστα επιτακτική. Υπάρχουν στιγμές
που νιώθω ότι αν δεν αφήσω κάποια πράγματα στο χαρτί, αν συνεχίσω να τα
κουβαλάω θα πνιγώ. Το να σκαρώνω τραγούδια είναι για μένα πρώτα από όλα τρόπος
έκφρασης και μετά οτιδήποτε άλλο.
Λένε ότι η ζωή έχει το χρώμα που της δίνεις, ισχύει το
ίδιο και για την μουσική;
Α.Μ.: Δεν πιστεύω ότι τη μουσική τη φτιάχνουμε. Πιστεύω ότι
υπάρχει ήδη και απλά την ανακαλύπτουμε. Όταν διαβάζω στίχους πάντα προσπαθώ να
αφουγκραστώ τη μελωδία που κρύβουν μέσα τους, έχουν υπάρξει πολλά κομμάτια που
τα παίδεψα και με παίδεψαν καιρό μέχρι να το καταφέρω αυτό.
Όλοι μας χρειαζόμαστε λίγες <<Σταγόνες
παραδείσου>> στη ζωή μας, κι εσύ μας τις χάρισες απλόχερα μέσα από τον
πρώτο σου προσωπικό δίσκο που φέρει και τον ομώνυμο τίτλο.. Μίλα μας γι’ αυτήν
σου την δουλειά.
Α.Μ.: Οι “Σταγόνες” δεν είναι τίποτα περισσότερο από την
ανάγκη μου να κλείσω ένα μεγάλο κεφάλαιο και να ανοίξω το επόμενο. Ήταν η
περιγραφή, το ημερολόγιο αν το θες, των πρώτων μου βημάτων στη μουσική. Αυτός
ήταν και ο λόγος που αν και έχω αρκετά ακόμη κομμάτια επέλεξα να συμπεριλάβω σε
αυτές μόνο οκτώ όλα γραμμένα ανάμεσα στο Φλεβάρη του ‘14 και τον Οκτώβρη του
‘18. Αρχικά υπολόγιζα να κυκλοφορήσουν το φθινόπωρο του 2018 κάτι που δυστυχώς
ήταν ανακριβές κατά σχεδόν ενάμιση χρόνο λόγω πολλών παραγόντων που δεν
μπορούσα να σταθμίσω μη έχοντας αντίστοιχη εμπειρία από το παρελθόν.
Εν τέλει κυκλοφόρησαν στις 29 Φεβρουαρίου φέτος και από τότε
ταξιδεύουν, είναι μία δουλειά που μπορώ πλέον να πω ότι ο κόσμος δείχνει να
έχει αγαπήσει.
Γνωρίζοντας ότι πέρασε αρκετός καιρός ώστε να
ολοκληρωθεί αυτός ο δίσκος, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν σταματάς ποτέ να κυνηγάς
τα όνειρα σου κι αν ποτέ σταματάς τι είναι αυτό που καταφέρνει να σε βάζει
κάτω;
Α.Μ.: Πολλές φορές αμφιβάλλω για τον εαυτό μου. Το μότο μου
είναι να παίρνεις τη δουλειά σου στα σοβαρά αλλά ποτέ τον εαυτό σου και έτσι
συχνά πυκνά με πιάνω να αναρωτιέμαι αν όσα κάνω αξίζουν τον βαρύ αυτό όρο της
“τέχνης”. Ευτυχώς - ή δυστυχώς, όπως το δει κανείς - μέχρι στιγμής δεν έχω βρει
αρκετούς λόγους για να τα παρατήσω!
Έχεις κάνει και κάποιες συνεργασίες και συμμετοχές σε
δίσκους άλλων καλλιτεχνών, θα ήθελες να
μας μιλήσεις για αυτές;
Α.Μ.: Πριν κυκλοφορήσουν τα πρώτα κομμάτια από τις “Σταγόνες παραδείσου”
οι μόνες μου συνεργασίες ήταν με τις εφηβικές μου μπάντες. Αφού κυκλοφόρησαν τα
πρώτα κομμάτια - η “Νεράιδα”, ο “Ωκεανός” και το “Γλυκό κρασί” - ξαφνικά
βρέθηκα να συμμετέχω σε ένα σωρό δουλειές ταυτόχρονα!
Η πρώτη, χρονολογικά, από αυτές ήταν η συνεργασία μας με την
εξαιρετικά ταλαντούχα στιχουργό Αγγελική Καραπάνου. Η Αγγελική μου έκανε την
τιμή να τραγουδίσω το ομότιτλο τραγούδι στο πρώτο της άλμπουμ με τίτλο “Κάβο
Αμόρε” που κυκλοφόρησε στα τέλη Μαρτίου από τον Καθρέφτη.
Η δεύτερη ήταν η συνεργασία μας με τον αδερφικό μου φίλο και
συνάδελφο Στάθη Δημητρουλάκο στον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Τελευταίος σταθμός”
τον οποίο κοντεύουμε να τελειώσουμε. Συμμετέχω υπογράφοντας τη μουσική, ένα
τμήμα των στίχων, τις ενορχηστρώσεις καθώς και την επιμέλεια της παραγωγής.
Η τρίτη και πιο πρόσφατη είναι η συμμετοχή μου στην
επερχόμενη δουλειά της Στέλλας Πετρίδου που αναμένεται να κυκλοφορήσει το
φθινόπωρο, μία ποιητική και μουσική συλλογή στην οποία συμμετέχω ερμηνεύοντας
“Τα κύματα”, το πρώτο σινγκλ της συγκεκριμένης δουλειάς.
Οι
<<Σταγόνες παραδείσου>> είναι εδώ και ταξιδεύουν με μεγάλη επιτυχία
από χέρι σε χέρι, από αυτί σε αυτί, από ψυχή σε ψυχή, εσύ όμως επαναπαύεσαι
ποτέ;
Α.Μ.: Και να ήθελα δε μπορώ. Έχω διαρκώς καινούργιες ιδέες και
προτάσεις, οι περισσότερες εξαιρετικές οπότε τολμώ να πω ότι δε βαριέμαι ποτέ
και σίγουρα δε σταματώ να κάνω πράγματα!
Ποια είναι τα σχεδία σου για το μέλλον ;
Α.Μ.: Έχω ήδη ξεκινήσει να δουλεύω καινούργιο υλικό για
επόμενες δισκογραφικές δουλειές. Παράλληλα, όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοι
έτσι κι εγώ περιμένω με ανυπομονησία να ξαναξεκινήσω τις ζωντανές εμφανίσεις.
Ποια είναι η έκφραση που αγαπάς να χρησιμοποιείς;
Α.Μ.: Κάποτε θα φτιάξει!
Που μπορεί κάποιος να βρεί τον δίσκο σου;
Α.Μ.: Ο δίσκος μου υπάρχει στο Bandcamp (https://achilleasmoraitis.bandcamp.com/).
Επίσης είναι διαθέσιμος για κατέβασμα μέσω iTunes (https://music.apple.com/gr/album/stagones-paradeisou/1500279680)
καθώς και για streaming μέσω Spotify (https://open.spotify.com/album/7tIjJZRYUIzOZLvnq5fAZV),
Deezer (https://www.deezer.com/en/album/133423442) και
Apple Music.
Που μπορεί κάποιος να βρεί εσένα;
Α.Μ.: Στη σελίδα μου στο Facebook (https://www.facebook.com/AchilleasMoraitisOfficial/)
καθώς και στο κανάλι μου στο YouTube (https://www.youtube.com/user/achillesb94)!
Βιογραφικό
Ο Αχιλλέας Μωραΐτης γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Σε ηλικία
5 χρονών έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική ξεκινώντας τις σπουδές του στο
κλασικό βιολί.
Μπαίνοντας στα εφηβικά του χρόνια τον κέρδισε η rock μουσική
κι έτσι ξεκίνησε να μαθαίνει μόνος του κιθάρα παράλληλα με τις σπουδές του στο
βιολί και τα ανώτατα θεωρητικά.
Το 2010 έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή ως μπασίστας και
κιθαρίστας διαφόρων συγκροτημάτων και το 2014 ξεκίνησε να ασχολείται
επαγγελματικά με τη μουσική με πολλές εμφανίσεις σε μαγαζιά και συμμετοχές σε
φεστιβάλ σαν αυτόνομος καλλιτέχνης.
Μετά την κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού δίσκου με
τίτλο "Σταγόνες Παραδείσου" το Φεβρουάριο του 2020 καθώς και αρκετές
συμμετοχές ως συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών
συνεχίζει τις ζωντανές του εμφανίσεις.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βάσω Κανιώτη
Επιμέλεια συνέντευξης: Βάσω Κανιώτη
