Το ποίημα της ημέρας: Μάνα | Δημήτρης Τίτιρης

 “Η ψυχομάνα” του Νικόλαου Γύζη

Να δώσει ο Θεός μάνα να μου το γιατρέψεις
Τ'αλώνι αυτό που μου σπείρες παιδί ακόμα
Σωστό νεογνό τότε που ήρθες και μ'εντυσες
Και με τάισες με των χειλιών σου το γάλα
Εκείνο το απάνεμο βραδινό σ'ενα Σαββατο
Του Λαζάρου που του'ρθε η μοίρα και
Κακοξενυχτησες απ'των ποδιών μου τις
Ροπες που αλευτρια θαρρείς και αμόνια
Τα κόλλησαν στα δύο,μα εσύ με ξεπέρασες
Και σαν μια μόνιμη Παναγία του κάμπου
Εβρισες τα κοράκια και τα αδόκητα που
Παρασκευές και αδικοχαραμα τόλμησαν
Να τ'ακουμπησουν του γιου σου το μεδούλι
Και έφτιαξες νέα μου φτερά από χαλκού
Σεντόνι για ένα όνομα και μιά ιστορία
Και εγώ σ'ευχαριστω που έκανες να γίνω
Ένας μικρός μικρός θαλασσοπρίγκιπας
Που ήρθε και σου ξέδωσε του τοκετού σου
Την πονεμένη ευωδιαστή μου ανάσα....

ΜΑΝΑ
©Δημήτρης Τίτιρης 10/5/2020.