Η Νοσταλγία του Ανεκπλήρωτου είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Ρουσσάκη. Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Όστρια τον Απρίλιο 2019. Διαβάζοντάς την ανακαλύπτει κανείς έναν ποιητή με κομψή χρήση της γλώσσας, απλότητα, αμεσότητα και σπάνια ευαισθησία.
Εκτός όμως από την μορφική ποικιλία και την γλωσσική διατύπωση, που ρέει με σπάνια φυσικότητα, δημιουργώντας έναν όμορφο ποιητικό ρυθμό, η ποιητική αυτή συλλογή μάς βάζει στον κόσμο του συγγραφέα. Το πρώτο ποίημα του έργου με τίτλο "Τα όνειρά μου" με την εικόνα του λευκού, της φούσκας και του ποιητή μόνου σε ένα δωμάτιο μιλά για την απώλεια και τη διαδοχική πορεία προς τη διάψευση, δίνοντας περίτεχνα στον αναγνώστη την παγωνιά της εγκατάλειψης και της μοναξιάς. "Τ΄αεράκι της νύχτας", προϊόν αυτόματης γραφής, περνά από πάνω μας, οδηγώντας μας στα επόμενα ποιήματα, στο οποία ο ποιητής μιλά για τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Στο "Συμπέρασμα" τα χρώματα και η άμεση διατύπωση μάς καθιστούν κοινωνούς μιας μυσταγωγίας υπερφυσικής. Στο "Σε μιαν άλλην εποχή" η αισιοδοξία τρυπώνει από τη χαραμάδα και δείχνει ότι ο ποιητής έχει ακόμη τη δύναμη να κάνει σχέδια, με σκοπό να βρει κάποτε την απόλυτη αγάπη, που όμως φωλιάζει σε πράγματα καθημερινά.
Οι λέξεις του Βαγγέλη Ρουσσάκη αναφέρονται στον έρωτα και στους αιώνιους έρωτες. Ρέουν, χαϊδεύουν, συγκινούν, μαγεύουν. Η συλλογή, όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, νοσταλγεί το άναρχο φως, που στο βάθος του κρύβεται ο έρωτας. Ας προστεθεί ότι οι λέξεις του ποιητή μάς αφήνουν στο τέλος με μια αίσθηση γλύκας και αυτογνωσίας. Το άπιαστο πάντα θα μάς μαγεύει και θα μάς συγκινεί. Και πάντοτε θα πορευόμαστε προς αυτό. Σαν μαγεμένοι. Σαν αιχμάλωτοι. Σαν άνθρωποι.
