Ασχολείται πολλά χρόνια με τη συγγραφή. 'Ώσπου ήρθε και για εκείνη το πλήρωμα του χρόνου και το πρώτο της βιβλίο είναι πλέον γεγονός. Μιλάμε για τη συγγραφέα Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου που σήμερα έχουμε τη χαρά να τη φιλοξενούμε στις Τέχνες και να συζητήσουμε μαζί της για τι άλλο, μα φυσικά για λογοτεχνία.
Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου
Βιογραφικό:
Η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τήνο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Δίδαξε επί σειρά ετών σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη γενέτειρά της. Εδώ και αρκετά χρόνια κατοικεί στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, τόπο καταγωγής του συζύγου της, όπου και διδάσκει σε Γυμνάσιο. Αγαπά και σέβεται αυτήν την πόλη, σαν δεύτερη πατρίδα. Έχει έναν γιο και μία κόρη, τον Παναγιώτη και τη Μαριλία. Μολονότι ασχολείται με τη συγγραφή πολλά χρόνια, η παρούσα συλλογή διηγημάτων Γκρο πλάνο είναι το πρώτο της βιβλίο. Το συμπεριλαμβανόμενο διήγημα με τίτλο «Αν ποτέ συμβεί κάτι ανάλογο σε μένα;» έχει δημοσιευτεί στο τρικαλινό περιοδικό «Κηρήθρες» (τεύχος 5ο), και απέσπασε τιμητική διάκριση στον 5ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Το νησί είναι η σταθερή έδρα της καρδιάς της. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, «πρωταγωνιστεί» σε πολλές από τις ιστορίες αυτού του βιβλίου.
Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας ως νέα συγγραφέα;
Πρωτόπειρη στο «δρομολόγιο
γραφής», αλλά με πάθος και πίστη στην αξία αυτού του μαγικού ταξιδιού.
Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στη συγγραφή;
Η βαθιά αγάπη μου για τη
λογοτεχνία, ως ανάγνωση και γραφή. Και η ανάγκη να πραγματευτώ την ανθρώπινη
περιπέτεια, μέσα από αυτόν τον δρόμο.
Γιατί επιλέξατε αυτή την περίοδο της ζωής σας να εκδώσετε το πρώτο
σας βιβλίο;
Ήλθε το πλήρωμα του χρόνου!
Ωρίμασαν οι συνθήκες, αλλά και η δική μου απόφαση να μοιραστώ με τους συνανθρώπους
μου σκέψεις, συναισθήματα, προβληματισμούς. Αν την κυοφορία δεν την ακολουθήσει
ο τοκετός, τότε στην ψυχή το όνειρο σαπίζει.
Γιατί επιλέξατε να δοκιμαστείτε στα μικρο-διηγήματα και όχι σε κάποιο
άλλο λογοτεχνικό είδος, μυθιστόρημα ίσως ή νουβέλα;
Αγαπώ πολύ το διήγημα. Και το
μικρο-διήγημα και τη μεγαλύτερη φόρμα. Μου αρέσει η πυκνότητα λόγου και
νοημάτων, η γρήγορη εξέλιξη, η επικέντρωση σε μια κορυφαία στιγμή της ζωής του
ήρωα, που κάτι σημαντικό έχει να πει στον αναγνώστη και για τη δική του ζωή.
Ωστόσο, κάθε λογοτεχνικό είδος έχει την αξία και την ομορφιά του. Και ίσως
έπεται η ενασχόληση με τα υπόλοιπα είδη!
Κρατώ στα χέρια μου το πρώτο σας βιβλίο, το οποίο, ομολογώ, μου έκανε
μεγάλη εντύπωση. Μικρές, πολύ μικρές ιστορίες, τριάντα επτά στον αριθμό, οι
οποίες καταπιάνονται με πολλά και διάφορα θέματα που μπορεί να συναντήσει
κανείς στην καθημερινότητά του και που, αρκετές φορές, δυναστεύουν τον άνθρωπο
και τον οδηγούν στην απέραντη μοναξιά και στην απομόνωσή του. Ωστόσο, μέσα σ’
αυτήν την αποπνικτική ατμόσφαιρα θλίψης και μαρασμού, εμφανίζεται πάντα ένα
μικρό φως, ικανό, όμως, για να τον σπρώξει ένα βήμα παραπέρα, ώστε να του
αναθερμάνει την ελπίδα του. Μιλήστε μας περισσότερο γι’ αυτό.
Θα σας παραπέμψω στη φωτογραφία
της Μαρίας Κοντοβουνησίου, που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου μου, σε σχεδιασμό
των εκδόσεων Βακχικόν, αλλά και
αποδίδει σημειολογικά το περιεχόμενό του. Φως και σκοτάδι συνυπάρχουν στην
ανθρώπινη ζωή. Ο άνθρωπος αποδρά από το σκοτάδι προς το φως, στροβιλίζεται στη
δίνη των περιστάσεων, φλογίζεται, αναζητά το πρόσωπό του, το αυτεξούσιο, την
απελευθέρωση από όσα τον κρατούν εγκλωβισμένο. Άλλοτε φθάνει στη λύτρωση κι
άλλοτε το φως είναι ίσως μια νέα τυραννία, όπως γράφει ο Κ. Π. Καβάφης στο
ποίημά του «Τα παράθυρα», δεν το αντέχουν όλοι. Όμως το φως υπάρχει, είναι γύρω
μας. Μένει να αφεθούμε στη ζωογόνο, λυτρωτική δύναμή του.
Θεωρείτε πως ο άνθρωπος στις μέρες μας έχει χάσει την επικοινωνία του
με τον συνάνθρωπό του; Ίσως τελικά αυτό να υπήρξε πηγή έμπνευσης για να
ξεκινήσετε τις ιστορίες σας;
Πιστεύω στους ανθρώπους. Νομίζω
πως η ανάγκη επικοινωνίας είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη ύπαρξη, από την αρχή
της πορείας της στον κόσμο. Ωστόσο, είναι πραγματικότητα η σύγχρονη αποξένωση,
η απομόνωση, η εσωστρέφεια των ανθρώπων, παρά την ποικιλία και τις τεράστιες δυνατότητες των
επικοινωνιακών μέσων. Οι ψυχές, όμως, ψάχνουν πάντα έναν αληθινό δρόμο για να
συναντηθούν. Και οι ιστορίες μου αναζητούν αυτόν τον δρόμο, που οδηγεί έξω από
το εγώ, στον άλλον.
Θα συναντήσει ο αναγνώστης προσωπικές πτυχές της συγγραφέως μέσα στο
«Γκρο πλάνο»;
Το βιβλίο μου δεν είναι
αυτοβιογραφικό. Ωστόσο, σε κάθε βιβλίο υπάρχουν ψήγματα της αλήθειας του
συγγραφέα, αφού σε αυτό καταθέτει κομμάτια της ψυχής του. Το Επιμύθιο, βέβαια,
είναι ο προσωπικός μου αποχαιρετισμός στον πατέρα μου, τον οποίο έχασα
πρόσφατα.
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του βιβλίου
σας;
Οι ιστορίες μου γράφτηκαν σε
διάφορες χρονικές φάσεις. Η τελική επεξεργασία τους διήρκεσε περίπου έναν
χρόνο.
Ποια νοήματα, εν τέλει, θέλετε να περάσετε στον αναγνώστη;
Αυτά που ο ίδιος ο αναγνώστης θα
βρει, διαβάζοντας. Η ανάγνωση είναι μια προσωπική, εσωτερική διαδικασία,
πλήρους ελευθερίας. Και αυτή είναι η ξεχωριστή της ομορφιά.
Πείτε μας δυο λόγια για το εκδοτικό σας σπίτι.
Γνώριζα τις εκδόσεις Βακχικόν
από τα εξαιρετικά, ποιοτικά βιβλία τους. Τώρα τις γνωρίζω και ένδοθεν. Και
νιώθω τυχερή που αποτελούν το εκδοτικό μου σπίτι!
Είστε αισιόδοξη ως άνθρωπος; Ποια η αγαπημένη σας φράση στην
καθημερινότητά σας;
Αγαπώ το φως, στρέφομαι προς
αυτό. Κι όταν νιώθω το σκοτάδι να με κυκλώνει, αναζητώ και την παραμικρή
χαραμάδα που θα φέρει πάλι φως στη ζωή
μου.
Και ενώ αγαπώ τόσο τον λόγο, δε
λειτουργώ με φράσεις-συνταγές. Συχνά,
βέβαια, επικαλούμαι τη σοφία των λαϊκών παροιμιών και των αποφθεγμάτων. Θυμάμαι
όμως και συχνά τα απλά λόγια του πατέρα και της μάνας μου: Τον σταυρό σου, και
μη φοβάσαι τίποτα!
Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Κάποιες παρουσιάσεις του βιβλίου
σας ενδεχομένως, ίσως και την έκδοση ενός δεύτερου βιβλίου;
Πιθανόν, και το ένα και το άλλο.
Δε βιάζομαι. Προτιμώ τα ήρεμα και σταθερά βήματα.
Ναι, το πιστεύω. Η λογοτεχνία
είναι καθρέφτης της ζωής. Όσα βιώνει ο άνθρωπος αποτελούν και την τροφή του
πνεύματός του.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τη
συγγραφή;
Να μην εγκαταλείψει το όνειρό του
και να μη φείδεται κόπου και χρόνου.
Πού μπορούν να βρουν οι αναγνώστες το βιβλίο σας; Και πώς μπορούν να
επικοινωνήσουν μαζί σας;
Μπορούν να το αναζητήσουν στις
εκδόσεις Βακχικόν, στα βιβλιοπωλεία, αλλά και διαδικτυακά. Μαζί μου μπορούν να
επικοινωνήσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο email μου: liamin@hotmail.gr
Σας ευχαριστώ θερμά για την όμορφη κουβέντα που κάναμε και σας εύχομαι
κάθε καλό στην λογοτεχνική σας πορεία. Καλοτάξιδο το πρώτο σας βιβλίο και
καλοδιάβαστο!
Κι εγώ ευχαριστώ που μου δώσατε
την ευκαιρία και τη χαρά αυτής της όμορφης επικοινωνίας. Εύχομαι
δημιουργικότητα, υγεία και φως στη ζωή σας!
