Κρίστη Παπαδοπούλου: "Το να εγκαταλείψω την υποκριτική είναι μη διαπραγματεύσιμο"


Τη γνωρίσαμε μέσα από μια σειρά τηλεοπτικών σειρών, όπως οι «8 λέξεις», «Γαλάτεια, Ζωή Μου», «Καταιγίδα», «Βαλς με 12 θεούς», «Πρεμιέρα» και «Γυμνοί άγγελοι». Ωστόσο, η πορεία της στο θέατρο και τον κινηματογράφο είναι εξίσου σημαντική. Συνδημιουργός της θεατρικής ομάδας «Άνω Θρώσκω Τέχνης», μουσικός και ραδιοφωνική παραγωγός, η Κρίστη Παπαδοπούλου έχει, αν μη τι άλλο, να μας παρουσιάσει ένα πλούσιο και άκρως ενδιαφέρον βιογραφικό για τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική της πορεία.

 

                                                                  Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου



Βιογραφικό:


Γεννήθηκε στη Λευκωσία και σπούδασε στη Δραματική Σχολή Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (2006-2009).

Ως ηθοποιός συμμετείχε στις παραγωγές

του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου:

«170 τετραγωνικά» (Λίλη, Σκην. Γ.Τσουρή)

«Λωξάνδρα» (Κλειώ, Καμιίλ σκην.Έφη Θεοδώρου)

«Τρίτο Στεφάνι» (Ελένη, σκην.Τάκης Τζαμαριάς),

«Αύγουστος» (Κάρεν σκην. Ν.Ταλιώτης),

«Ιππόλυτος» (Αφροδίτη, Χορός σκην. Ν.Νεοκέους),

του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας:

«Σολωμός» (σκην.Ε.Ζαραφίδου-Γ.Σοφολόγης)

στο Θέατρο Ένα σε σκην. Ανδρέα Χριστοδουλίδη:

«Τρωάδες» (Κασσάνδρα),

«Δεσποινίς Τζούλη» (Τζούλη),

«Μαρτυρίες»( Κυθρεωτών στο Παλλάς)

«Από έρωτα» (Άννα, σκην. Α. Γραμματικόπουλος, Θέατρο Διόνυσος), «Δεσποινίς Τζούλη» (Δεσποινίς Τζούλη, σκην. Α. Ξενίδου, σε περιοδεία στην Κύπρο και την Ελλάδα),

«Τζόρταν»(Σίρλεϋ Τζόουνς, σκην. Σ. Μιχαλόπουλος, Θέατρο ΚΑΤΟΙΚΟΝ),

«Το ξενοδοχείο των δύο κόσμων» (Λώρα, σκην. Ν. Χαραλάμπους, Θέατρο Μελίνα Μερκούρη),

«Δεν αντέχω άλλο, έρχονται συνέχεια» (Μπαμπαλούση, σκην. Γ. Παρασκευόπουλου, ΚΘΒΕ),

«Αντιγόνη» (Ισμήνη, σκην. Τ. Ράτζου, ΚΘΒΕ),

«Αντιγόνη» (σκην. Ν. Χαραλάμπους, Λος Άντζελες).

Έλαβε μέρος στις τηλεοπτικές σειρές:

«8 λέξεις», «Γαλάτεια, Ζωή Μου», «Καταιγίδα», «Βαλς με 12 θεούς», «Πρεμιέρα» και «Γυμνοί άγγελοι»,

στις ταινίες μικρού μήκους:

«5 τρόποι να πεθάνεις» και «Μήδεια 4.48»

στην ταινία μεγάλου μήκους «Πέντε σελίνια νάιλον».

και στα μικρά ντοκιμαντέρ: «Έχεις τη Δύναμη».

Ως παραγωγός δημιούργησε το 2016 την θεατρική ομάδα «Άνω Θρώσκω Τέχνης» με τον Αστέριο Πελτέκη ανεβάζοντας και συμμετέχοντας στα έργα «Επικίνδυνο παιχνίδι» (Γκίτλ), «Θελεστίνα «(Μελιβέα), «Τρείς Αδελφές» (Μάσα)

Ως μουσικός συμμετείχε στον « Επιτάφιο» του συνθέτη Μ.Χατζηλοΐζου. Ήταν Ραδιοφωνικός παραγωγός για τρία χρόνια στο πρωινό του σταθμού Deejay και δημιούργησε με τον Γίαννη Χατζηλοίζου μια μουσικοθεατρική παράσταση, την «Πρόβα».

Προτάθηκε ως υποψήφια στις Γυναίκες της Χρονιάς, στην Κατηγορία Ηθοποιός.

Τιμήθηκε από το Ι.Μ.Τ.Α. New York με βραβεία Κινησιολογίας, Υποκριτικής, I am ready for my Close-up, monologue, theatrical headshot, singing.

Είναι Πρέσβειρα του FDBC (κατά του καρκίνου του Μαστού) από το 2011.

 


κα. Παπαδοπούλου, υπήρξε όνειρο ζωής το να ασχοληθείτε με την υποκριτική, δεδομένου ότι και η μητέρα σας είναι ηθοποιός; 

 

Όνειρο ζωής όταν ήμουνα  16-17 χρονών ήταν να κατακτήσω τον κόσμο! Δεν είχα όνειρο να γίνω ηθοποιός, αλλά να ενώσω τους ανθρώπους, να είναι αγαπημένοι και να έχουν ένα κοινό στόχο για να γίνονται τα πράγματα πιο μεγάλα. Λόγω της μητέρας μου Έλενας, που τότε ήταν στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, πήγαινα συχνά στις πρόβες και στις παραστάσεις. Εκεί έβλεπα ότι οι ηθοποιοί ήταν αλλιώς στα παρασκήνια και αλλιώς στην σκηνή. Στα 18 αποφάσισα να το «αλλάξω» αυτό, να ασχοληθώ με το χώρο της υποκριτικής,  με ένα όνειρο, να είναι όλοι ενωμένοι και αγαπημένοι! 

  

Θεωρείτε πως τα παιδιά των καλλιτεχνών μοιραία ακολουθούν το παράδειγμα των γονιών τους, ακόμα κι αν τα ενδιαφέροντά τους εστιάζουν αλλού ή οι συνθήκες (οι οικονομικές κατά το πλείστον) δεν είναι τόσο ευνοϊκές για κάτι τέτοιο; 

 

Είχα κλήση σε πολλά πράγματα. Απλά, όταν είσαι παιδί, δε μπορείς να σκεφτείς τι θα ήθελες να κανείς εφόρου ζωής. Ο πατέρας μου τότε ήταν διευθυντής στην Cyta, παρολ' αυτά πολύ καλλιτεχνική φυσιογνωμία. Δε θα μπορούσα να είμαι σε ένα γραφείο όλη μέρα. Ήθελα να μπορώ να ζω κάθε μέρα και κάτι καινούργιο. Είναι στον άνθρωπο! Βέβαια, όταν μεγαλώνεις σε τέτοιες οικογένειες, που βλέπεις ηθοποιούς, σκηνοθέτες κάθε βράδυ σπίτι σου, μπορεί και να επηρεάζεσαι ελαφρώς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε μικρή ηλικία δε μπορείς να σκεφτείς το οικονομικό σου μέλλον, όσο και αν σου το τονίζουν. Εσύ απλά ονειρεύεσαι..

 

Σκεφτήκατε ποτέ να εγκαταλείψετε την υποκριτική ή να ασχοληθείτε παράλληλα με κάποιο άλλο επάγγελμα, προκειμένου να βελτιώσετε κάπως τα οικονομικά σας; Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι οι οικονομικές απολαβές των ηθοποιών στις μέρες μας δεν είναι καθόλου ικανοποιητικές, ώστε να εξασφαλίζουν εξ ολοκλήρου τα προς το ζην.

 

Το να εγκαταλείψω την υποκριτική είναι μη διαπραγματεύσιμο. Είναι το παιχνίδι μου, η ανάγκη μου για εξερεύνηση σε νέους κόσμους. Ασχολούμαι, βέβαια, και με κάτι άλλο, πολύ δημιουργικό. Σχεδιάζω τις δικές μου μοναδικές τσάντες K.Lou Collection, που έχουν σχήμα φτερού, ένα όνειρο ζωής, επιλέγοντας τα φτερά αγγέλων για να σε ταξιδέψουν μακριά σε άγνωστα μέρη.


Δεχθήκατε στην μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία αρνητική κριτική από πρόθεση από ανθρώπους του χώρου;

 

Οι αρνητικές κριτικές σε πάνε μπροστά. Είναι ευπρόσδεκτες. Αν είναι από κακία, φαίνεται, αλλά, κυρίως είναι για βοήθεια και για να πάει ένας ρόλος βαθύτερα.

 

Θεωρείτε σημαντικό προσόν το ήθος για έναν υπηρέτη του θεάματος;

 

Αυτή είναι ερώτηση παγίδα. Ένας ηθοποιός ποιεί ήθος, πλάθει χαρακτήρες. Αν στην ζωή του είναι ηθικός, μπορώ να το θεωρήσω καλό και θετικό, ως συνάδελφος που μπορεί να πάει μπροστά μια παράσταση ομαδικά. Βέβαια, οι μεγαλύτεροι πρωταγωνιστές, παίζοντας μόνοι, με καθόλου προσωπικό ήθος, έμειναν στην ιστορία. Το θέμα είναι, όταν πεθάνω, για μένα να πουν ήμουν καλός άνθρωπος και μετά καλός ηθοποιός. 



Τι αναδεικνύει περισσότερο έναν καλλιτέχνη, κατά τη γνώμη σας; Το έμφυτο ταλέντο του ή η σκληρή του δουλειά;

 

Τι είναι ταλέντο; Σίγουρα η λάμψη και η ευκολία σε κάποια πράγματα βοηθάει. Χωρίς τη σκληρή δουλειά δεν θεωρώ ότι μπορεί να πάει κανείς μπροστά. Βέβαια, σκληρή δουλειά, που να φέρει αποτέλεσμα, να μην πελαγώνεις και να μην αυτομαστιγώνεσαι. Ούτε αυτό θεωρώ ότι βοηθάει. 

 

Ο κόσμος σας έμαθε περισσότερο μέσα από τη συμμετοχή σας στις τηλεοπτικές σειρές που συμμετείχατε. Παράλληλα, όμως, σας ξεχώρισε στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Γυρνώντας πίσω το χρόνο, θεωρείτε πως σας ήρθαν εύκολα τα πράγματα αφότου αποφοιτήσατε από τη σχολή;

 

Μου ήρθαν εύκολα με πολλά όχι και κυνηγώντας τις σωστές ευκαιρίες. Δόξα Τω Θεώ, παρόλες τις δυσκολίες της εποχής μας, συνεργάστηκα με σπουδαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς και έμαθα πολλά από αυτούς.  

 

Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από το πρώτο σας τηλεοπτικό γύρισμα ή την πρώτη σας θεατρική παράσταση; Πώς νιώσατε;

 

Με το που τελείωσα την σχολή, μπήκα κατευθείαν στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος  σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου «Αντιγόνη» Σοφοκλή, έκανα Ισμήνη νομίζω ότι έχω αλλάξει πολύ από τότε , ήμουν πιο εύθραυστη και προσπαθούσα να καταλάβω ποια είμαι και γιατί ! Όσο για την πρώτη τηλεοπτική εμπειρία με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα χέρια μου, τελείως διαφορετική προσέγγιση από το θέατρο αλλά είχα καλό καπετάνιο, ο Σπύρος Μιχαλόπουλος με βοήθησε να στηρίξω τον ρόλο χωρίς να φαίνεται η απειρία μου.     

 

Και τώρα μια δύσκολη ερώτηση. Ποια είναι η μεγαλύτερή σας αγάπη, η τηλεόραση, το θέατρο ή ο κινηματογράφος; Αν σας έλεγαν να επιλέξετε ένα από τα τρία, προς τα πού θα κλίνατε;

 

Αν σας έλεγαν να διαλέξετε ένα από τα πέντε δάχτυλα του ενός χεριού πιο θα διαλέγατε; Το θέμα είναι οι άνθρωποι. Να συνεργάζεσαι με ομάδα ανθρώπων, που ο καθένας έχει να δώσει αγάπη για αυτό που κάνει και μεράκι.

 

Θεωρείτε πως η συνεργασία σας με καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου έχει να σας προσφέρει κάτι περισσότερο από αυτά που μέχρι τώρα αποκομίσατε ως καλλιτέχνης με τις σπουδές σας, με τις συμβουλές της μητέρας σας, με τη δική σας εμπειρία;

 

Κάθε μέρα της ζωής μας έχει κάτι να μας διδάξει και να μας πάει παρά πέρα. Εάν είμαστε ανοικτοί και ακούσουμε, θα δεχτούμε ο,τι έρθει.

 

Είστε πρόθυμη να πειραματιστείτε και να δοκιμάσετε ως ηθοποιός κόντρα ρόλους ή επιλέγετε να ερμηνεύετε χαρακτήρες που πλησιάζουν περισσότερο τη δική σας προσωπικότητα;


Για πολλά χρόνια δεν επέλεγα ρόλους. Δεχόμουνα προτάσεις, που δεν είχαν καμία σχέση με την προσωπικότητα μου, γιατί άλλο φαίνεται έξω μας και άλλο μέσα μας. Αυτό με βοήθησε να εξελιχθώ περισσότερο, από το να κάνω κάτι «εύκολο». Βέβαια, ποτέ δεν είναι εύκολο να κάνεις τον εαυτό σου, γιατί κι εσύ έχεις πλάσει κάτι από το πώς σου συμπεριφέρονται οι γύρω σου με τα χρόνια, που μπορεί να μην είσαι μόνο αυτό.

 

Υπάρχει κάποιος πρωταγωνιστικός ρόλος που ονειρεύεστε να παίξετε στο μέλλον και ποιος είναι αυτός;


Υπάρχουν άπειρα θεατρικά και άλλα, που δεν έχουν γραφτεί ακόμη. Είμαι ανοικτή σε τέτοιου είδους προτάσεις.

 

Μιλήστε μας λίγο για την ιδιότητά σας ως μουσικός. Είναι εξίσου μεγάλη αγάπη η μουσική για εσάς ή θέλοντας και μη τη παραγκωνίζετε για χάρη της υποκριτικής;

 

Πιο μικρή ασχολήθηκα με την όπερα, θέλοντας να ακολουθήσω κάτι τέτοιο. Πλέον είμαι ηθοποιός - μουσικός. Δεν έχει πια μεγάλη διαφορά.

 

Ως συνδημιουργός της θεατρικής ομάδας «Άνω Θρώσκω Τέχνης», φαντάζομαι, καταθέτετε την ψυχή σας σ’ αυτήν, με σκοπό να παράξετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έχετε κάποια συμβουλή να δώσετε στους νέους, που επιθυμούν να ασχοληθούν με την υποκριτική; Εσείς δίνετε ευκαιρίες σε καλλιτέχνες που σας προσεγγίζουν για να συμμετέχουν ενεργά στην ομάδα;

 

Αυτήν την περίοδο τα πράγματα είναι δύσκολα για να μπορέσεις, χωρίς χορηγίες, να κάνεις θέατρο, δυστυχώς, και με 30% πληρότητα. Δε δίνω συμβουλές. Αν ο άλλος είναι αποφασισμένος να έχει υπομονή, επιμονή και πίστη, τότε κάποια στιγμή, θεωρώ, ότι θα τα καταφέρει.

 



Που σας βρίσκουμε αυτή την περίοδο; Θέατρο, κινηματογράφο ή τηλεόραση;

Είμαι με μια πολύ όμορφη ομάδα συναδέλφων στο θέατρο Χυτήριο, με το γνωστό και πολύ αγαπημένο έργο σε όλους, «Ανθισμένες Μανόλιες», του Ρόμπερτ Χάρλιγκ, στον ρόλο την Σελμπυ Ητεντον, με 5 σπουδαίες ηθοποιούς και αξιόλογους ανθρώπους, Άννα Αδριανού, Ηρώ Μουκίου, Βάσω Γουλιελμάκη, Κατερίνα Μπιλάλη, Εύη Δαέλη και έναν γλυκύτατο και άξιο σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Κυριακού. Είμαστε μια ομάδα πολύ αγαπημένη και αυτό, είμαι σίγουρη, θα το καταλάβει και ο κόσμος που θα έρθει στην παράσταση μας. Έχω νοιώσει μια ζεστασιά από την Βάσια Παναγοπούλου στην παραγωγή. Και η Νταίζη Λεμπέση, πολύ σωστή επαγγελματίας. Επίσης είμαι στην τηλεόραση του Σκάι, στη σειρά «8 λέξεις», στον ρόλο της Μάγδας, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Γεωργίου.

 



Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σας έχουν γίνει προτάσεις; Είναι κάτι ανακοινώσιμο;

Κάθε μέρα παρακαλώ τον Θεό να είμαι καλά και υγιής. Προτάσεις υπάρχουν, αλλά όλα είναι τόσο στον αέρα, που στόχος είναι να καταφέρουμε να κάνουμε αυτά που έχουμε για τώρα.

 

Θεωρείτε πως τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα; Εσείς κάνετε όνειρα; Αισιοδοξείτε για το μέλλον;

 

Οι στόχοι γίνονται πραγματικότητα. Τα όνειρα υπάρχουν για να φτάνουν οι στόχοι μας πιο ψηλά. Είμαι αισιόδοξη, γιατί είναι μικρή η ζωή και πρέπει να την χαρούμε στο έπακρο και να την απολαύσουμε. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο! 

 

Σας φοβίζει, ως καλλιτέχνης, η κατάσταση που εξακολουθούμε να βιώνουμε σήμερα με τον κορονοϊό;

 

Ο πολιτισμός θα τα καταφέρει! Θα βρούμε διέξοδο και καινούργιες λύσεις.

 

Ας κλείσουμε με μια ευχή σας για το μέλλον.

 

Ας γίνουμε δημιουργικοί με νέες ιδέες καινοτόμες και ας αλλάξουμε τον κόσμο! Στο χέρι μας είναι!

 

Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση που κάναμε και σας εύχομαι από καρδιάς μια αξιόλογη και ανοδική πορεία.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια