Βασίλης Τσιράκης: Ξερολιθιά | Νέα έκδοση



Ξερολιθιά
Τσιράκης Βασίλης
Σελ.: 192
Σχήμα: 14 x 21
ISBN: 978-960-499-343-7
Τιμή: 13,00 €
Τιμή online: 11,82 €
Από τον συγγραφέα των βιβλίων Σελανίκ , Τα χρόνια ανάμεσα και Οι αλώβητοι.
1η έκδοση: Οκτώβριος 2020

Περιγραφή:

Αθήνα, φθινόπωρο 2004. Η Ολυµπιάδα έχει τελειώσει, η Αθήνα έχει αλλάξει και µαζί της έχει αλλάξει, ή µάλλον καταρρεύσει, η ζωή τεσσάρων κατοίκων της.

Ο Άγγελος: Στέλεχος του δηµιουργικού τµήµατος της διαφηµιστικής R&B.
Η συγκολλητική ουσία στα κοµµάτια ενός σπασµένου αγγείου δεν µπορεί να είναι ακριβότερη από την αξία του...
Η Ηρώ: Επιτυχηµένη ερµηνεύτρια στον χώρο του τραγουδιού.
Οι Κινέζοι χρησιµοποιούσαν ως συγκολλητική ουσία τον χρυσό…
Η Σόνια: Οικονοµική µετανάστρια από τη Σερβία.
Στην Ιαπωνία µετά τη συγκόλληση έβαφαν µε έντονο χρώµα το ράγισµα για να το ξεχωρίζουν και να µην το λησµονούν...
Ο Παύλος: Μηχανικός στα ολυµπιακά έργα.
Όµως εσύ, έτσι ή αλλιώς, τώρα δεν είσαι παρά ένας άνεργος που η συγκολλητική του ουσία έχει σωθεί...
Και ένας συγκολλητής στο εργοστάσιο µεταλλουργίας πασχίζει να ενώσει τα κοµµάτια του κατακερµατισµένου κόσµου, ενώ από κοντά ο παλιός µάστορας επιµένει:
«Η ξερολιθιά µάς διδάσκει πως στη ζωή δεν έχουµε ανάγκη το περιττό και το ανούσιο. Αρκεί η µια πέτρα δίπλα στην άλλη».

Όσο για το µικρό προσφυγόπουλο, εµφανίζεται πάντα εκεί που δεν το σπέρνουν. Μήπως τελικά αυτό θα τους οδηγήσει στη λύτρωση;

Παρουσίαση στην εφημερίδα Πριν

(...) Μεταμορφώνοντας τους επονομαζόμενους «κοινωνικά επιτυχημένους» σε «αποτυχημένους», ο Τσιράκης καταγράφει την τρωτότητα και τη ρευστότητα του κόσμου μας, καθώς και τα κοινά υλικά από τα οποία είναι καμωμένοι οι άνθρωποι. Σκιαγραφεί την ανθρώπινη περιδίνηση με δεξιοτεχνία, αποφεύγοντας μανιχαϊστικά σχήματα, εξωραϊσμούς, κομπασμούς και υπερβολές. Τοποθετεί στο επίκεντρο του βιβλίου του την καταναλωτική φρενίτιδα, την ηθική αποχαύνωση, τους ορατούς και αόρατους μηχανισμούς της εξουσίας και την οικονομική και προσφυγική κρίση, επιλέγοντας να μιλήσει γι’ αυτά όχι μέσα από την Ελλάδα του σήμερα, αλλά από αυτήν του 2004, μετά το τέλος της Ολυμπιάδας. Παρότι με αυτόν τον τρόπο δεν αποφεύγει τις συγκρίσεις και τους παραλληλισμούς, καταφέρνει να πετύχει την αποστασιοποίηση φέρνοντας τον αναγνώστη αντιμέτωπο με διαχρονικά υπαρξιακά ερωτήματα.

Παναγιώτης Κολέλης, εφ. Πριν, 19/11/2020

Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια