Βιβλιοκριτική για τη νουβέλα "ΟΡΓΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ" της Αρετής Καμπίτση | Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Συγγραφέας: Αρετή Καμπίτση
Έτος έκδοσης: 2020
Σελ.: 122
Εκδόσεις: Βακχικόν

Γράφει η Στέλλα Πετρίδου

Ποιος θα μπορούσε να περιγράψει με ακρίβεια το αληθινό πρόσωπο της ευτυχίας; Τι είναι εν τέλει ευτυχία; Είναι μήπως η οικονομική άνεση που στην πλειοψηφία τους οι άνθρωποι ζητούν από τη ζωή τους; Είναι η οικογενειακή θαλπωρή; Είναι η κατάκτηση του έρωτα; Μήπως η αποδοχή του ίδιου του εαυτού, η εξασφάλιση του σεβασμού των άλλων ή κάτι άλλο; Όλα αυτά θα μπορούσαμε να πούμε πως επιδρούν σημαντικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου, αλλά και της ψυχοσύνθεσής του. Το πόσο καθοριστικά συμβάλλουν στη μετέπειτα πορεία του είναι δύσκολο να εκτιμηθεί, καθώς σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν, συν τοις άλλοις, και οι εξωτερικοί παράγοντες που επιδρούν σ’ αυτό, όπως για παράδειγμα το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο κανείς κινείται και δραστηριοποιείται. 

Στον ψυχικό κόσμο της ηρωίδας της εστιάζει, επηρεασμένη από όλα τα παραπάνω, η συγγραφέας Αρετή Καμπίτση στο δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο «Οργισμένες μέρες», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Πρόκειται για μια καλογραμμένη και άκρως ενδιαφέρουσα νουβέλα, που περιγράφει τη μονότονη ζωή μιας γυναίκας, μέσης ηλικίας, της Άννας, η οποία στα πενήντα επτά της χρόνια, με αφορμή ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από έναν άνδρα αγνώστων στοιχείων, συνειδητοποιεί το κενό στο οποίο έχει εγκλωβίσει ασυναίσθητα τη ζωή της, καταδικάζοντάς την στο σκοτάδι της απόλυτης μοναξιάς. Η μέχρι τώρα ψυχική της ισορροπία αναταράσσεται, καθώς πραγματικότητα και φαντασία ακροβατούν σε ένα τεντωμένο σκοινί. 

Η ηρωίδα Άννα, αδυνατώντας να χειριστεί την ψυχική της κατάσταση, οδηγείται σιγά σιγά στον κόσμο της παράνοιας. Τίποτα δεν της μοιάζει εντελώς λογικό, μα τίποτα και απολύτως παράλογο. Φυσικά και υπάρχει λόγος που η ηρωίδα μας κινείται ανεξέλεγκτα. Φυσικά και υπάρχει λόγος που επιχειρεί εναγωνίως να βρει το μονοπάτι εκείνο που θα την οδηγήσει στο περιβόλι της ευτυχίας. Κάποτε, άλλωστε, το είχε βρει, το είχε περπατήσει. Είχε αισθανθεί την ομορφιά του. Και τώρα, αυτό που ζητά για τον εαυτό της, είναι να της επιστραφεί όλο αυτό που η ζωή της στέρησε με την πάροδο των χρόνων. Θέλει να ξαναβρεί τον έρωτα, να νιώσει και πάλι την επιθυμία, να κερδίσει το σεβασμό και τον θαυμασμό των γύρω της, μα προπαντός εκείνου, του ένα και μοναδικού άντρα της ζωής της. 

Η οικονομική ευμάρεια από μόνη της δε μπορεί να εγγυηθεί ούτε να εξασφαλίσει όλα αυτά που ζητά η ψυχή για να νιώσει γαλήνη. Πόσο μάλλον, όταν οι ενδείξεις του κακού έρχονται να ταράξουν τα μέχρι τώρα υπνωτισμένα νερά της. Η ηρωίδα ξυπνά από το λήθαργό που άθελά της με τα χρόνια βρέθηκε εγκλωβισμένη και αντιδρά. Η ταραχή της προκαλεί αστάθεια. Τραυματικές παιδικές μνήμες έρχονται να μαυρίσουν ακόμη περισσότερο το σκοτεινό παρόν και να διαμορφώσουν ένα ακόμη οδυνηρότερο μέλλον. Παιχνίδια του μυαλού, ανεξέλεγκτες φοβίες, συναισθηματική αδράνεια, σωματική απραξία, εγκατάλειψη του ίδιου του εαυτού, αναπόφευκτο τέλος, είναι η συνέχεια. 

Τελικά, η Άννα δεν αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση ανθρώπου που βρέθηκε ξαφνικά στα πρόθυρα της τρέλας. Η Άννα αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, αυτόν που, κυνηγώντας της εξασφάλιση των υλικών αγαθών, ξεχνά το σημαντικότερο για τον εαυτό του, να ζήσει. Μα όταν το συνειδητοποιεί, είναι πια πολύ αργά, καθώς στέκεται ανίκανος με τα χρόνια να αντιδράσει και να αλλάξει τη μοίρα του. Ο χρόνος δε βοηθά. Το περιβάλλον αντιδρά. Η απομόνωση επιδεινώνει την κατάσταση. Οι μνήμες έρχονται σαν εφιάλτες να τονίσουν τα λάθη του παρελθόντος και η μοίρα έρχεται να υποδείξει το τέλος. 

Ένα βιβλίο με σημαντικά και συμπαγή νοήματα, που συγκινεί και προβληματίζει. Μια ιστορία που ξετυλίγεται αβίαστα, δίχως να κουράζει τον αναγνώστη. 

Μια νουβέλα που οπωσδήποτε αξίζει να διαβαστεί.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Η Άννα, μια γυναίκα μέσης ηλικίας, ανακαλύπτει πως ο σύζυγός της την απατά και αμέσως γκρεμίζεται όλος της ο κόσμος. Ακροβατώντας ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία θα μετατραπεί σε μια διώκτρια που ούτε η ίδια είχε φανταστεί. Τι ψάχνει, όμως, η Άννα; Στοιχεία; Αποδείξεις; Ή μήπως την πραγματική της ταυτότητα; Εκείνη που είχε χαθεί σε ένα οδυνηρό παρελθόν, ένα κενό παρόν και ένα αβέβαιο μέλλον; Αθώοι και ένοχοι μπλέκονται σε μια παρανοϊκή συνωμοσία και μετατρέπονται σε μαριονέτες του μυαλού. Ποιoς θα κερδίσει; Οι Οργισμένες μέρες είναι η αποκάλυψη των πιο σκοτεινών πτυχών της ψυχής. Είναι η άβυσσος που αν χαθείς μέσα της δεν επιστρέφεις ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν πριν.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα,Αρετή Καμπίτση:

Η Αρετή Καμπίτση ζει και εργάζεται στα Χανιά. Σπούδασε «Επιστήμες του Ανθρώπου και Λογοτεχνία» στο Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του ΕΑΠ και αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Δύο διηγήματά της έχουν γίνει ταινίες μικρού μήκους. Οι Οργισμένες μέρες είναι το δεύτερο βιβλίο της.