Ο άνθρωπος που φιλοξενούμε σήμερα στον χώρο μας είναι εκείνος που προσέγγισε τις τέχνες με έναν ιδιαίτερο τρόπο, δημιουργώντας μια πληθώρα συλλογή έργων, τόσο στην λογοτεχνία, όσο και στην μουσική και το θέατρο. Ξεκινώντας από αρκετά νεαρή ηλικία φτάνει μέχρι και σήμερα να συμπορεύεται με συντροφιά την εξαιρετική του πένα, χαρίζοντάς μας αξιέπαινα δημιουργήματα που, αν μη τι άλλο, αγαπήθηκαν και αγκαλιάστηκαν ανά τα χρόνια από το κοινό του που τον ακολουθεί πιστά και σταθερά. Ο λόγος γίνεται για τον συγγραφέα Δημήτρη Λέντζο που έχουμε την χαρά να υποδεχόμαστε στις Τέχνες και να συνομιλούμε μαζί του τόσο για την καινούρια του συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Που με πας Παναγιά μου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος, όσο και για την αμέριστη αγάπη του για τη συγγραφή.
Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη
Δημήτρη, καλώς ανταμώσαμε.
Θα ήθελα για αρχή να σκαλίσω λίγο το παρελθόν σου, να σε γυρίσω λίγα χρόνια πίσω και να σε ρωτήσω ποιο ήταν το έναυσμα που σε έκανε να θέλεις να εκφραστείς μέσω της συγγραφής.
Πολλά χρόνια πίσω θα έλεγα. Αυτή την ερώτηση κανείς δεν μπορεί να την απαντήσει εύκολα. Ήταν με δυο λόγια η ανάγκη μου να πω τα πράγματα και με την άλλη τους γλώσσα, με την άλλη τους εικόνα να τα δω.
Το πρώτο βιβλίο που εκδίδεις είναι μια ποιητική συλλογή. Ποιος ήταν ο λόγος που θέλησες να ασχοληθείς με αυτό το είδος λογοτεχνίας;
Η ποίηση ήταν το αντικλείδι για να ανοίξω τη ψυχή μου σε όλα αυτά που βούρλιζαν το μυαλό μου. Μόνο, που όπως λέει κι ο συντοπίτης μου, ο μεγάλος ποιητής Γιώργης Παυλόπουλος, αυτή η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή, πέρασαν χρόνια να το καταλάβω όμως. Η ποίηση για μένα είναι η η ανάγκη του παντός, είναι το ΕΙΝΑΙ του Σύμπαντος κι ο δαίμονας της ύπαρξης.
Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που θαυμάζεις; Κάποιος που σε επηρέασε να θέλεις να ακολουθήσεις τον δρόμο της συγγραφής;
Αυτός που με επηρέασε καταλυτικά, ήταν ο Διονύσιος Σολωμός. Μου έδωσε τη γλώσσα. Σ αυτό τον μεγάλο ποιητή κατάλαβα την άλλη όψη των πραγμάτων. Αυτός εξακολουθεί, με πολλούς άλλους αργότερα, να με οδηγεί στο εγγύτερο γίγνεσθαι.
Με μια σύντομη αναδρομή στην μέχρι τώρα συγγραφική σου πορεία θα ήθελα να μας μιλήσεις και να μας συστήσεις, για όσους δεν γνωρίζουν, το συγγραφικό σου έργο.
Τα πρώτα μου έργα ήταν δυο ποιητικές συλλογές στα μέσα του ογδόντα. Ύστερα μπήκα στη στιχουργική με ένταση και πάθος. Eίχα την άποψη ότι μέσα από το τραγούδι μπορώ να περάσω πιο εύκολα ίσως περισσότερα πράγματα. Δεν ξέρω ακόμη αν το πέτυχα αυτό. Ήταν πάντως μια συνειδητή επιλογή και αυτό το έκανα σοβαρά, χωρίς συμβιβασμούς και αναβολές. Από το 2008 έχω εκδώσει αρκετά βιβλία. Πέντε ποιητικές συλλογές, τέσσερεις συλλογές διηγημάτων, δύο βιβλία με παραμύθια και, τέλος, δώδεκα θεατρικά έργα.
Και φτάνουμε στο σήμερα, λοιπόν, όπου το τελευταίο σου βιβλίο είναι μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Πού με πας, Παναγιά μου» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Μίλησέ μας γι' αυτό σου το έργο.
Η νέα μου συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο «Πού με πας, Παναγιά μου» είναι η τέταρτη τα τελευταία χρόνια. Όπως και οι άλλες, έτσι κι αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από μικρές ιστορίες μια μικρής επαρχίας της δικής μου. Τις ιστορίες αυτές τις είχα σαν δέρμα πάνω μου και απλώς τις κατέγραψα.
Το 2003 εμφανίζεσαι στη δισκογραφία ως στιχουργός με τον δίσκο «Μεθυσμένο άλογο» σε μουσική Μιχάλη Τερζή και στην συνέχεια έχεις αρκετές συνεργασίες με μουσικούς. Ποια είναι η σχέση σου με τη μουσική, λοιπόν;
Νωρίτερα, το 1997, ξεκίνησα στη δισκογραφία συμμετέχοντας με πολλά τραγούδια σε τρεις μουσικές εργασίες του Μιχάλη Τερζή. Από το 2003 όλες οι μουσικές εκδόσεις είναι αποκλειστικά με δικούς μου στίχους. Όλα τα τραγούδια μου έχουν δώσει συγκίνηση, άλλο λίγο κι άλλο πολύ, τώρα κάποιες στιγμές σου δίνουν αυτό το λίγο παραπάνω, ως εκεί.
Το 2012 ανεβαίνει στη σκηνή το πρώτο σου έργο για θέατρο με τίτλο «Η μεγάλη διαδήλωση του ενός» σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Σπηλιόπουλου. Ποια είναι η σχέση σου με το θέατρο και ποια είναι τα έργα σου που θα ήθελες να μας γνωρίσεις;
Το θέατρο μου αρέσει πολύ. Έχω γράψει αρκετά έργα, μερικά από αυτά έχουν ανέβει. Το θέατρο είναι σπουδαία τέχνη κι έχει μια τεράστια δύναμη να περάσεις πράγματα στο κοινό, σ’ αυτό μοιάζει πολύ με το τραγούδι. Και οι δύο αυτές τέχνες έχουν μεγάλες δυνατότητες να επικοινωνήσεις με τον πιο άμεσο τρόπο το έργο σου.
Υπήρξε κάποιο γεγονός στη ζωή σου που ένιωσες την ανάγκη να το μεταφέρεις μέσα στους στίχους σου;
Πολλά και πολλές φορές, χωρίς, όμως, να λες ότι τώρα εγώ θα γράψω γι' αυτό που μου συμβαίνει τώρα. Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα, ενυπάρχουν μέσα σου και κάποιες στιγμές, χωρίς να σε ρωτήσουν, βγαίνουν μπροστά, τόσο απλά. Τα άλλα είναι υπερβολές και παινέματα.
Ποιος θεωρείς ότι τελικά είναι ο σκοπός της ποίησης και της συγγραφής γενικότερα; Τι έχει να προσφέρει στον σύγχρονο κόσμο;
Η τέχνη και ιδιαίτερα η ποίηση εξ αρχής έχει σκοπό ν’ αλλάξει τον κόσμο. Κι αν δεν το έχει καταφέρει ως τώρα, είναι γιατί αλλάζει συνήθως αενάως η ίδια. Ο κόσμος, αν θέλει να τις ακολουθήσει, πρέπει ν’ αλλάξει στο ελάχιστο έστω, φορώντας αλλιώς το σακάκι του. Εν τέλει η ποίηση, με βεβαιότητα μεγάλη, μπορεί ν αλλάξει σίγουρα έναν άνθρωπο κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο.
Φτάνοντας προς το τέλος θα ήθελα να σε ρωτήσω γενικότερα πως αντιμετωπίζει ο Δημήτρης μια τέχνη που φιμώνεται από τις συγκυρίες και αν αυτό μπορεί να γίνει λόγος που θα σε κάνει να τα παρατήσεις.
Είναι μια δύσκολη εποχή αυτή. Η τέχνη αν δεν μπορεί να βγει στον κόσμο, δεν υφίσταται ως τέτοια. Με αυτά που συμβαίνουν, όλα πηγαίνουν πίσω. Θα επιστρέψουν, όμως, ενώπιον της ζωής πάλι με ένταση και δύναμη και αυτό είναι νομοτελειακό. Είναι η ίδια η ανάγκη της ζωής. Να τα παρατήσω ποτέ, δεν είμαι της παραίτησης. Τα πράγματα τα πηγαίνω μέχρι το τέλος, έστω κι αν σπάσω τα μούτρα μου.
Έχεις, ενδεχομένως, μελλοντικά σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Πολλά. Έχω ολοκληρώσει με τους συνεργάτες μου δώδεκα δισκογραφικές εργασίες. Οι τρεις από αυτές είναι έτοιμες και περιμένουμε να τελειώσει όλο αυτό που συμβαίνει για να κυκλοφορήσουν σε μορφή δίσκου. Προς το παρόν κυκλοφορούν ψηφιακά στις μουσικές πλατφόρμες, στο διαδίκτυο. Οι άλλες θα ακολουθήσουν με ένταση. Επίσης έχω τελειώσει και τη νέα μου ποιητική συλλογή, όπως επίσης κι ένα δυνατό παραμύθι.
Δημήτρη, σε ευχαριστούμε θερμά και σου ευχόμαστε να πορεύεσαι με υγεία και επιτυχία, τόσο επαγγελματική όσο και προσωπική.
Εγώ σας ευχαριστώ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Ο Δημήτρης Λέντζος γεννήθηκε το 1960 στο χωριό Μηλιές του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΟΙΗΣΗ
Η Θεία Λειτουργία της Ηλιανής, Ιδιωτική έκδοση 1986
Η μικρή εβδομάδα της Ηλιανής, εκδόσεις Μετρονόμος 1987
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Εκδόσεις Κέδρος 2010
Βάραγκα, εκδόσεις Μετρονόμος 2015
Μαύρη Παπαρούνα, εκδόσεις Μετρονόμος 2017
Εωθινά Αγάλματα, εκδόσεις Μετρονόμος 2018
Απόλλυμαι, εκδόσεις Μετρονόμος 2019
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Η μεγάλη διαδήλωση του ενός, διηγήματα, εκδόσεις Μετρονόμος 2008
Λαμά σαβαχθανί, διηγήματα, εκδόσεις Μετρονόμος 2012
Το άγαλμα του Σαρπηδόνα, παραμύθια, εκδόσεις Μετρονόμος ς 2013
Σοκολατάκια Μαργαρίτα, διηγήματα, εκδόσεις Μετρονόμος 2016
Το μουσικό κλειδί, παραμύθια, εκδόσεις Μετρονόμος 2017
Πού με πας Παναγιά μου; διηγήματα, εκδόσεις Μετρονόμος 2020
ΚΥΚΛΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
Μεθυσμένο άλογο, σε μουσική Μιχάλη Τερζή, με τον Γιώργο Μπαγιώκη, Vereniki 2003
Έρωτας αρχάγγελος, σε μουσική Χρήστου Λεοντή, με τους Δημήτρη Μητροπάνο, Νίκο
Δημητράτο, Παντελή Θαλασσινό, Δώρο Δημοσθένους, Μαρία Σουλτάτου και Ιωάννα
Φόρτη, Mετρονόμος 2007
Φαγιούμ, σε μουσική Νεοκλή Νεοφυτίδη, με τους Μανώλη Μητσιά, Σοφία Παπάζογλου,
Δώρο Δημοσθένους, Μανώλη Πασχαλίδη, Μετρονόμος 2009
Απόπλους, σε μουσική Μιχάλη Τερζή, με τους Γιώργο Νταλάρα, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα,
Κώστα Μακεδόνα, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Σοφία Παπάζογλου, Πίτσα Παπαδοπούλου,
Γιώργο Μπαγιώκη, Παντελή Θεοχαρίδη, Μετρονόμος 2010
Τα έργα της καρδιάς, σε μουσική Στάθη Γκότση, με τους Ασπασία Στρατηγού, Χρήστο
Κωνσταντίνου, Γιώργο Μπαγιώκη, Μετροπνόμος 2011
Αμάρτημα προπατορικό, σε μουσική των Χρήστου Λεοντή, Μιχάλη Τερζή, Παντελή
Θαλασσινού, Νεοκλή Νεοφυτίδη, Στάθη Γκότση, Σπύρου Κουρκουνάκη, Φίλιππου Πλακιά, με τους Διονύση Τσακνή, Μίλτο Πασχαλίδη, Γεωργία Γρηγοριάδου, Αλέξανδρο
Εμμανουηλίδη, Ζωή Παπαδοπούλου, Μαρία Αναματερού, Μετρονόμος 2012
Ο γύρος του θριάμβου, 2cd, σε μουσικές Χρήστου Λεοντή, Μιχάλη Τερζή, Θανάση
Γκαϊφύλλια, Παντελή Θαλασσινού, Μίλτου Πασχαλίδη, Νεοκλή Νεοφυτίδη, κ.ά. με
τους Βασίλη Λέκκα, Σοφία Παπάζογλου, Φωτεινή Βελεσιώτου, Ζαχαρία Καρούνη, Ρίτα
Αντωνοπούλου, Ηρώ Σαΐα κ.ά., Μετρονόμος 2015
Μολυβάκι μου χα-μπέ, σε μουσική Φίλιππου Πλακιά, με τους Φίλιππο Πλακιά, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Καίτη Κουλλιά, Μετρονόμος 2016
Φλόγα που καίει, σε μουσική Χρήστου Λεοντή, με τους Θοδωρή Βουτσικάκη, Ιωάννα
Φόρτη, Αλέξανδρο Τσιωνά, Μετρονόμος 2017
Αιώνια μέθη, σε μουσική Γιώργου Καγιαλίκου, με τους Ανδρέα Καρακότα, Ευτυχία
Μητρίτσα και Πίτσα Παπαδοπούλου, Μετρονόμος 2018
Παράξενο τσίρκο, σε μουσική Μανόλη Ανδρουλιδάκη, με τους Ρίτα Αντωνοπούλου, Γιάννη Κότσιρα, Σοφία Παπάζογλου, Μίλτο Πασχαλίδη και Απόστολο Ρίζο, Μετρονόμος 2018
Μισοφέγγαρο κυδώνι, σε μουσική Γιώργου Καγιαλίκου, με τους Ιφιγένεια Κορολόγου και Γιώργο Φλωράκη, Μετρονόμος 2018
Μαύρη μπογιά στο μάρμαρο, σε μουσική Νίκου Πλατύραχου, με τους Δημήτρη Ζερβουδάκη, Βίκυ Καρατζόγλου, Αφροδίτη Μάνου, Γιώργο Νταλάρα και Νεφέλη Φασούλη, MLK 2018
Μικρά μονόστηλα, σε μουσική Μάρθας Μεναχέμ, με τον Θοδωρή Νικολάου, Μετρονόμος 2019
Silver alert, σε μουσική Χρύσας Κωττάκη, με την Μαρία Φαραντούρη, Μάρθα Φριτζήλα,
Παντελή Θεοχαρίδη και Σοφία Μανουσάκη, Μετρονόμος 2019
Επιθυμία, σε μουσική Βαγγέλη Μαχαίρα, με την Κατερίνα Ντίνου, Μετρονόμος 2020
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ (ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΕΒΕΙ)
Η μεγάλη διαδήλωση του ενός (Θέατρο «Αργώ» 2012-2013 και 2013-2014),
(Θέατρο «Παραμυθιάς» 2014-2015), (Θέατρο «Αλεξάνδρεια» 2018-2019)
ΚΤΕΛ Πελοποννήσου (Θέατρο «Αργώ» 2013 και 2014)
Ο γιος μου ο Ελπήνορας (Θέατρο «Αργώ» 2014)
Στη σιωπή (Θέατρο «Τέσσερις Εποχές» 2016), (Θέατρο «Επί Κολωνώ» 2017)
Ο δεύτερος κατακλυσμός (Θέατρο «Γκλόρια - Πολιστικό Πάρκο» 2019-2020)
ΑΛΛΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ
Το Συμπαντού (2010)
Bar Greco (2012)
Η διαδρομή (2013)
Εξ αδιαιρέτου (2014)
Ο Τέταρτος (2016)
Κόκκινα παπούτσια το Πάσχα (2018)
Καραβάτζο (2018)
Φωτογραφίες: Αγγελική Παπαϊωάννου
0 Σχόλια