Λεωνίδας - Βασίλειος Μανιάτης: "Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς να γράφω"

Είναι μεταπτυχιακός φοιτητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας και ταυτόχρονα ασχολείται με την ποίηση και την πεζογραφία. Έργα του έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς σε Ελλάδα και Κύπρο και αρκετά απ' αυτά έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικές ανθολογίες. Το πρώτο του μυθιστόρημα, που αφορά λογοτεχνία του φανταστικού, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές» και φέρει τον τίτλο «Αλέξανδρος και Σελήνη, Πράξη Α΄, Τα παιδιά του Ήλιου». Μιλάμε για τον συγγραφέα Λεωνίδα - Βασίλειο Μανιάτη που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Τέχνες.

Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη

Πριν μιλήσουμε για τα όσα όμορφα γράφετε, θα ήθελα να μου πείτε για αρχή ποιο ήταν το έναυσμα που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη τέχνη της συγγραφής;

Αναμφιβόλως την αγάπη για το βιβλίο και για την συγγραφή μου την ενέπνευσαν οι γονείς μου που από την προσχολική κιόλας ηλικία με έφεραν σε επαφή με το βιβλίο, καθώς μου διάβαζαν διάφορα παραμύθια και με προέτρεπαν να φαντάζομαι και να διηγούμαι τις δικές μου μικρές ιστορίες. Μεγάλωσα άλλωστε σε ένα σπίτι γεμάτο με βιβλία κάθε είδους και αυτό μου έδωσε την δυνατότητα να διαβάσω αρκετά σαν παιδί και πέραν του ερεθίσματος αυτού, είχα και το θετικό πρότυπο των γονέων μου που διάβαζαν πολύ -διαφορετικά βέβαια είδη βιβλίων ο κάθε ένας. Αν ήταν ακόμα μαζί μου, πιστεύω ότι θα ήταν και οι δυο τους πολύ συγκινημένοι για την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου.

Όσον αφορά όμως την δημοσίευση κειμένων, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στις φιλολόγους μου στο σχολείο, που με προέτρεψαν να αρχίσω από τότε να συμμετέχω σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, διά των οποίων και τελικά μου άνοιξε ο δρόμος για την συγγραφή και την έκδοση του δικού μου βιβλίου.  

Τι είναι η γραφή για εσάς; Μια ανάγκη έκφρασης απλά ή κάτι παραπάνω;

Η συγγραφή για εμένα σημαίνει πολλά, είτε μιλάμε για ποίηση, είτε για πεζό κείμενο. Τόσο πολλά που δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς να γράφω. Γράφοντας άλλωστε, μπορώ να μετασχηματίζω καταστάσεις και συναισθήματα της πραγματικής ζωής, ώστε να τα εντάξω σε ένα μυθιστορηματικό πλαίσιο που δίνει άπειρες δυνατότητες, εξετάζοντάς τα με έναν τρόπο που δύναται να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του ανθρωπίνου ψυχισμού και εν τέλει στην επίλυση διαφόρων προβλημάτων της καθημερινής ζωής. Και ακόμα, δημοσιεύοντας τα κείμενά μου, μπορώ να επικοινωνώ ιδέες και συναισθήματα με ανθρώπους που ίσως να μην γνωρίσω ποτέ από κοντά, προσφέροντάς τους παράλληλα ιστορίες που πιστεύω ότι θα τους βοηθήσουν να ξεφύγουν για λίγο από τις έγνοιες της καθημερινότητας και από τις ατέλειωτες ώρες της καραντίνας. 

Ποιο είδος Λογοτεχνίας αγαπάτε περισσότερο και γιατί;

Αυτή είναι ομολογουμένως μία δύσκολη ερώτηση, καθώς κάθε είδος λογοτεχνίας έχει αναμφισβήτητα την δικιά του γοητεία. Ωστόσο, μπορώ να πω ότι γενικά αμφιταλαντεύομαι μεταξύ δύο φαινομενικά αρκετά διαφορετικών ειδών: της ιστορικής φαντασίας και της επιστημονικής φαντασίας. Με άλλα λόγια, μεταξύ φανταστικών ιστοριών που θεμελιώνονται πάνω στην εικόνα που έχει ο σύγχρονος άνθρωπος για το παρελθόν του και εκείνων που δομούνται στην εικόνα που έχει για το μέλλον του. Και τα δύο αυτά είδη άλλωστε, μας εισάγουν σε ένα διαφορετικό χρονικό πλαίσιο από αυτό της καθημερινότητάς μας και προσφέρονται για την εξερεύνηση της ίδιας της ανθρώπινης φύσης που μένει αναλλοίωτη, όσο η τεχνολογία προοδεύει και η κοινωνία εξελίσσεται. Η εναλλακτική ιστορία τέλος, ένα είδος το οποίο ανήκει μεν στην ευρύτερη κατηγορία της ιστορικής φαντασίας, αλλά χωρίς να δεσμεύεται από την ιστορική πραγματικότητα και έχοντας παράλληλα δεχτεί σημαντικές επιρροές από την επιστημονική φαντασία (στις πιο σύγχρονες μορφές της), είναι για εμένα το είδος εκείνο που δίνει στον συγγραφέα την μεγαλύτερη ελευθερία να δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο -όπως θα έκανε κάποιος που γράφει επιστημονική φαντασία- εντάσσοντάς τον όμως σε μέρη οικεία, γνωστά από την Ιστορία -όπως κάνει ένας συγγραφέας ιστορικής φαντασίας. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε ενέταξα το βιβλίο μου στην κατηγορία αυτή.

Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που θαυμάζετε; Κάποιος που σας επηρέασε να θέλετε να ακολουθήσετε το δρόμο της συγγραφής;

Μεμιάς μου έρχονται στο μυαλό πολλοί λογοτέχνες που με επηρέασαν και με οδήγησαν στο να ασχοληθώ, τόσο με την ποίηση, όσο και με την μυθιστοριογραφία και η επιλογή είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς ο κάθε ένας εξ αυτών με δίδαξε ένα διαφορετικό μάθημα και μου άνοιξε μία πόρτα προς έναν διαφορετικό κόσμο. Το πρώτο αριστούργημα φανταστικής λογοτεχνίας με το οποίο ήρθα σε επαφή και το οποίο μίλησε στην ψυχή μου σε μία ηλικία που ακόμα ο ίδιος δεν μπορούσα να διαβάσω ήταν -σε περιληπτική και μεταφρασμένη απόδοση βέβαια- η Οδύσσεια του Ομήρου. Ο ποιητής όμως που σίγουρα με επηρέασε περισσότερο μεγαλώνοντας ήταν ο Κωνσταντίνος Καβάφης, κάτι που εξ άλλου φαίνεται και από την αναφορά που κάνω στο βιβλίο μου στο ποίημά του «Αλεξανδρινοί Βασιλείς». Αναφορικά με τον τομέα της μυθιστοριογραφίας πάλι, θα αναφέρω τρεις ξένους λογοτέχνες, τα έργα των οποίων σημάδεψαν την παιδική, εφηβική και νεανική μου ηλικία αντίστοιχα, ανοίγοντάς μου νέους ορίζοντες στην συγγραφική μου δραστηριότητα. Πρόκειται για τον Ιούλιο Βερν, τα βιβλία του οποίου ταξίδεψαν την παιδική μου φαντασία σε νέους κόσμους, για τον Antoine de Saint-Exupéry με το αριστούργημά του «Γη των Ανθρώπων» που αποτελεί ύμνο στην ανθρώπινη θέληση και για τον Frank Herbert, τα έργα του οποίου μου έδειξαν πώς μέσω της φαντασίας, η δράση μπορεί να συνυπάρχει με βαθιά φιλοσοφικά ζητήματα.

Με αφορμή την κυκλοφορία του καινούριου σας βιβλίου που φέρει τον τίτλο «Αλέξανδρος και Σελήνη, Πράξη Α΄, Τα παιδιά του Ήλιου» από τις εκδόσεις «Συμπαντικές διαδρομές»  θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια γι' αυτό σας το έργο.

Η πλοκή του βιβλίου μου εκτυλίσσεται στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, στα χρόνια της βασίλισσας Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντωνίου, αλλά σε μία διαφορετική από την ιστορική εκδοχή των γεγονότων -πρόκειται άλλωστε για ένα έργο εναλλακτικής ιστορίας- κατά την οποία η αιολόσφαιρα του Ήρωνα και αρκετές άλλες πραγματικές (πλην ελαχίστων) εφευρέσεις του αρχαίου κόσμου έχουν αξιοποιηθεί καταλλήλως και έχουν παραχθεί μαζικά, με αποτέλεσμα να εκτινάξουν την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο τεχνολογικά και να της επιτρέψουν μία νίκη της έναντι της Ρώμης που στην πραγματικότητα δεν συνέβη ποτέ. Βρισκόμαστε στο 20 π.Χ., δέκα δηλαδή χρόνια μετά την ιστορική πτώση της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου, αλλά με την Ρώμη να έχει ηττηθεί, το Βασίλειο της Αιγύπτου έχει αναχθεί σε μία δύναμη ικανή να ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του γνωστού κόσμου, υπό την εξουσία της φαινομενικά ακατάβλητης βασίλισσας Κλεοπάτρας.

Ωστόσο, μία σκοτεινή συνομωσία που έχει στηθεί μεταξύ δεδηλωμένων και αφανών εχθρών της βασίλισσας θα ταράξει τα θεμέλια της εξουσίας της Κλεοπάτρας, χτυπώντας την στο πιο ευαίσθητό της σημείο, στην αγάπη της δηλαδή για τα παιδιά της. Την μυστηριώδη εξαφάνιση της κόρης της, πριγκίπισσας Σελήνης, ακολουθεί μία σειρά καταιγιστικών εξελίξεων που θα κρίνουν το μέλλον του γνωστού κόσμου, ενώ ο δίδυμος αδελφός της, ο πρίγκιπας Αλέξανδρος θα αποφασίσει να παρακούσει την μητέρα του και να ξεκινήσει ένα μακρινό ταξίδι, προκειμένου να μάθει τι πραγματικά συνέβη στην αδελφή του, ακολουθούμενος από τον πιστό φίλο του, Φίλιππο τον Γαλάτη και από τον δάσκαλό του, Στράβωνα. Και πολύ σύντομα, το βάρος μίας τεράστιας ευθύνης θα πέσει στους ώμους των δύο αδελφιών, την ώρα που μία ανεξιχνίαστη δύναμη κάνει την εμφάνισή της για να βοηθήσει τον νεαρό πρίγκιπα να ανακαλύψει την ταυτότητα του πραγματικού του πατέρα και για να τον προειδοποιήσει για μία νέα, ακόμα μεγαλύτερη απειλή που τους πλησιάζει σιωπηλά. Υπό την πίεση των εξελίξεων και του πολέμου που ξεσπά σχεδόν ταυτόχρονα στα ανατολικά και δυτικά σύνορα του Βασιλείου τους, τα δύο αδέλφια θα κληθούν να ζυγίσουν καλά τις επιθυμίες και τις ευθύνες τους και να πάρουν αποφάσεις που πρόκειται να αλλάξουν για πάντα τον κόσμο τους.

Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας έκαναν να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο; Από που εμπνευστήκατε γι' αυτό;

Η ιστορία του βιβλίου μου βασίστηκε σε μία νουβελέτα που είχα γράψει και η οποία κατέκτησε το Βραβείο «Θεοί του Ατμού», στο πλαίσιο των Βραβείων Larry Niven 2018 που οργανώνονται ετησίως από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Η εν λόγω νουβελέτα, η οποία τοποθετείται χρονικά δεκαεννέα έτη πριν την αρχή του βιβλίου, στην ίδια φανταστική (μη ιστορική) εκδοχή των γεγονότων, εξιστορεί την απόδραση του νεαρού τότε Οκταβιανού από την φυλάκισή του στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο, όπου και βρέθηκε μετά το τέλος του μεγάλου πολέμου μεταξύ Αιγύπτου και Ρώμης και την απόφασή του να ορκιστεί να εκδικηθεί κάποια στιγμή την βασίλισσα Κλεοπάτρα και τον εραστή της, Μάρκο Αντώνιο, τους οποίους κατηγορεί για την πτώση της Ρώμης και για τον θάνατο του θετού του πατέρα, Ιουλίου Καίσαρα.

Τόσο η νουβελέτα αυτή, όσο και το βιβλίο που την ακολούθησε, βασίζονται σε μία ιστορική υπόθεση του πώς θα είχε εξελιχθεί η Ιστορία, αν διάφοροι αρχαίοι μηχανισμοί, όπως οι ακτίνες ή ο κοχλίας του Αρχιμήδους, ο μηχανισμός των Αντικυθήρων ή η αιολόσφαιρα του Ήρωνα είχαν αξιοποιηθεί από κάποιον κρατικό ή μη φορέα της αρχαιότητας, με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που αξιοποιήθηκαν ανάλογες εφευρέσεις κατά την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης. Η αιολόσφαιρα άλλωστε υπήρξε η πρώτη -καίτοι ανεκμετάλλευτη- πραγματική ατμομηχανή που παρήγαγε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Με βάση αυτήν την υπόθεση, η οποία σαφώς και οφείλεται στην ακαδημαϊκή μου σχέση με την Ιστορία, δημιουργήθηκε ο παράλληλος κόσμος στον οποίο τοποθετείται η πλοκή του έργου μου.

Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία του φανταστικού και μάλιστα με ιστορική φαντασία;

Αγαπώ πολύ την Ιστορία. Αυτό ήταν άλλωστε που με οδήγησε στο να επιλέξω την Αρχαιολογία ως αντικείμενο των σπουδών μου. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις μελέτες και τις σπουδές μου, θα μπορούσα αρκετά εύκολα να γράψω ένα βιβλίο κλασικής ιστορικής φαντασίας. Ωστόσο προτίμησα να μην το κάνω και να στραφώ στην εναλλακτική ιστορία, διότι αισθάνομαι ότι είναι το είδος που μου επιτρέπει να εκφράσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τις καταστάσεις και τα συναισθήματα, για τα οποία θέλω να γράψω. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι υπάρχει μια κάποια αντίφαση στο να αγαπά κανείς την Ιστορία από την μία, αλλά να μην την ακολουθεί πιστά, από την άλλη, αυτό όμως -τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση- δεν είναι ακριβές. Στόχος μου άλλωστε στην συγγραφή αυτού του βιβλίου δεν ήταν να διδάξω Ιστορία, αλλά να εξερευνήσω τις δυνατότητες της δυναμικής των εφευρέσεων της Ελληνιστικής Περιόδου, αλλά παράλληλα και το βάθος των συναισθημάτων, όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με καταστάσεις, τόσο ακραίες, ώστε να ενεργοποιούν το ευγενέστερο κομμάτι της ψυχής σε όλο του το μεγαλείο.

Κι όσο για την Ιστορία και για την αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικότητας, έχω φροντίσει και γι’ αυτό -από υπερβάλλοντα επαγγελματικό ζήλο, αν μη τι άλλο- διανθίζοντας το κείμενό μου με μία σειρά ηλεκτρονικών παραπομπών, που μπορεί ελεύθερα και εύκολα κανείς να ακολουθήσει, αντιγράφοντας μία σύντομη ηλεκτρονική διεύθυνση που αναφέρεται στον Πρόλογο του βιβλίου και να ενημερωθεί ακριβώς για το ποια άτομα και ποιες καταστάσεις είναι πραγματικές και τι ακριβώς ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας. Το μόνο που του χρειάζεται είναι μία συσκευή που να συνδέεται στο Διαδίκτυο και να μπορεί να διαβάζει αρχεία τύπου PDF και βεβαίως σύνδεση στο Internet.

Πείτε μας δυο λόγια για το εκδοτικό σας σπίτι.

Οι Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές φέρουν εις πέρας το πολύ σημαντικό έργο του να δίνουν σε νέους συγγραφείς την εξαιρετική δυνατότητα να προβάλλουν τα έργα τους, τόσο μέσα από τα ετήσια Βραβεία Larry Niven όσο και μέσα από τις διάφορες ανθολογίες που κατά καιρούς εκδίδονται, όπως οι «Θρύλοι του Σύμπαντος», κάτι που είναι βασικό για έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα. Επιπροσθέτως είναι για εμένα πολύ σημαντικό το ότι οι Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές μου έκαναν την τιμή να απονείμουν το Βραβείο «Θεοί του Ατμού» στην νουβελέτα μου «De Bello Deorum: Ατμός και Ατσάλι», στο πλαίσιο των Βραβείων «Larry Niven 2018», δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να εκδώσω το δικό μου βιβλίο. Η συνεργασία μου με τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές είναι άψογη και είμαι πολύ ευχαριστημένος τόσο από την επιμέλεια και από το εξώφυλλο που σχεδιάστηκε για το βιβλίο μου, όσο και από την προώθηση που γίνεται διαδικτυακά μόνο προς το παρόν, λόγω των περιορισμών της καραντίνας.

Πώς σας φαίνεται ο χώρος του βιβλίου; Αφήνει περιθώρια για νέους συγγραφείς;

Δυστυχώς στην Ελλάδα, ο χώρος του βιβλίου αντιμετωπίζει δύο πολύ σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο, σοβαρότερο και παλαιότερο εκ των δύο δεν είναι άλλο από το ότι οι σύγχρονοι Έλληνες γενικά δεν διαβάζουν πάρα πολύ, κάτι που μοιραία καθιστά πιο ριψοκίνδυνη την έκδοση ενός βιβλίου που δεν έχει «έτοιμο» το αναγνωστικό του κοινό να το αγοράσει. Και το δεύτερο είναι οι επιπτώσεις της μεγάλης οικονομικής κρίσης που δυσκολεύουν κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των εκδόσεων. Ο συνδυασμός των δύο, έχει κάνει πολλούς ελληνικούς εκδοτικούς οίκους να προτιμήσουν την μετάφραση ενός ξένου best seller παρά να επενδύσουν στην έκδοση κειμένων Ελλήνων συγγραφέων, το έργο των οποίων δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί. Συνεπώς, οι σύγχρονες εκδόσεις ελληνικών βιβλίων έχουν περιοριστεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει το ίδιο και με την ελληνική συγγραφική παραγωγή. Γίνεται όμως όλο και πιο δύσκολο το να βρει ένας συγγραφέας εκδότη και σίγουρα δεν μπορεί να υπολογίζει ότι θα λύσει το βιοποριστικό του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αναντίρρητα, τα περιθώρια για τους νέους συγγραφείς έχουν δυστυχώς περιοριστεί. Ωστόσο, όσοι αγαπούν πραγματικά το να γράφουν, συνεχίζουν να επιμένουν και θέλω να πιστεύω ότι ο επιμένων στο τέλος νικά.

Θεωρείτε ότι οι άνθρωποι διαβάζουν βιβλία στις μέρες μας; Για ποιους λόγους κατά την άποψή σας θα πρέπει οι άνθρωποι να διαβάζουν βιβλία;

Θεωρώ ότι το πρόβλημα που προκύπτει από την τάση του σύγχρονου ανθρώπου να διαβάζει λίγο ως καθόλου είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στην Ελλάδα μάλιστα, το πρόβλημα αυτό δείχνει να είναι αρκετά πιο έντονο απ’ ό,τι είναι στο εξωτερικό. Τούτο ίσως να έχει τις ρίζες του στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο επιμένει με τον τρόπο του -τονίζω εξ αρχής, το σύστημα, όχι οι εκπαιδευτικοί, σαν άτομα- σε επίπονες πρακτικές μάθησης αμφιβόλου μακροπρόθεσμης αποτελεσματικότητας, όπως η λεγόμενη «παπαγαλία», η οποία μοιραία απωθεί τις νεότερες γενιές από το έντυπο βιβλίο. Ο βασικότερος πάντως παράγοντας που διεθνώς επιδεινώνει την κατάσταση είναι πιστεύω ο περιορισμένος ελεύθερος χρόνος λόγω των πολλαπλών υποχρεώσεων που καλείται ο σύγχρονος άνθρωπος να φέρει εις πέρας. Ένας άνθρωπος που αγαπά το βιβλίο άλλωστε ξέρει καλά ότι στην μισή ώρα που του μένει ελεύθερη δεν πρόκειται να διαβάσει με την ηρεμία που είναι απαραίτητη για να το ευχαριστηθεί. Ακόμα και η διεθνής οικονομικής κρίση, σίγουρα κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα, καθώς υποχρεώνει πολλούς ανθρώπους να περιορίσουν λιγότερο ή περισσότερο τα έξοδά τους, ιεραρχώντας διαφορετικά τις ανάγκες τους και δίνοντας προτεραιότητα στην αγορά ειδών πρώτης ανάγκης και στην κάλυψη των οικονομικών τους υποχρεώσεων.

Ωστόσο, στους παράγοντες που συμβάλλουν στο εν λόγω φαινόμενο, δεν θα κατέτασσα την προώθηση και άλλων μορφών τέχνης, όπως η μουσική ή ο κινηματογράφος, ενώ πιστεύω ότι ούτε και η σύγχρονη τεχνολογία λειτουργεί αρνητικά για το βιβλίο. Αντιθέτως πιστεύω ότι δεν αργεί η μέρα που το e-book θα καταστήσει περιττά τα έξοδα εκτύπωσης, κάνοντας το βιβλίο οικονομικά πιο προσιτό στον μέσο αναγνώστη και παράλληλα προστατεύοντας το περιβάλλον. Μπορεί άλλωστε να έχουμε περισσότερες δυνατότητες από τους ανθρώπους παλαιότερα που δεν είχαν την πολυτέλεια ενός θεάτρου ή μίας ορχήστρας που να παίζει στο σπίτι τους μόνο γι’ αυτούς, αλλά όσο θεαματικές και αν είναι οι εναλλακτικές αυτές, πιστεύω ότι το βιβλίο ποτέ δεν θα χάσει την γοητεία του για όσους έχουν μάθει να το αγαπούν από μικροί. Πάντοτε θα έχει μία θέση στην καρδιά και στην ζωή τους.

Και όσο για το γιατί οι άνθρωποι είναι καλό να διαβάζουν βιβλία -δεν θα χρησιμοποιούσα τον όρο «πρέπει», καθώς θεωρώ την ανάγνωση μάλλον απόλαυση, παρά υποχρέωση- θεωρώ ότι όσο σημαντικό είναι για το σώμα να αθλείται, άλλο τόσο σημαντικό είναι για το πνεύμα να ταξιδεύει με τα φτερά της φαντασίας, τα οποία ενεργοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο από μία καλή ιστορία που κάποιος θα διαβάσει. Ένα καλό βιβλίο άλλωστε, δύναται να ηρεμήσει τον αναγνώστη από τις έγνοιες και τα προβλήματα της καθημερινότητάς του, προσφέροντάς του αρκετές ευχάριστες ώρες και παράλληλα ενεργοποιώντας την συναισθηματική του νοημοσύνη και ενσυναίσθησή. Ακόμα, μπορεί να βάλει κάποιον να σκεφτεί και να του μεταλαμπαδεύσει νέες ιδέες που μπορεί να τον κάνουν να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την ζωή και τον κόσμο, κάνοντάς τον στην ουσία καλύτερο άνθρωπο. Για τα παιδιά και τους εφήβους τέλος, το βιβλίο αποτελεί τον καλύτερο και πιο ευχάριστο τρόπο για να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους και να αφυπνίσουν την φαντασία τους.

Πόσο εύκολο είναι πιστεύετε για έναν άνθρωπο να αποτυπώσει στο χαρτί τις σκέψεις του και όσα, ίσως, ενδόμυχα τον τρώνε;

Την πρώτη φορά φαντάζει ακατόρθωτο. Μετά όμως γίνεται με τεράστια ευκολία, σχεδόν ενστικτωδώς. Αν μου επιτραπεί μία μικρή παρομοίωση, θα έλεγα ότι ο άνθρωπος που προσπαθεί να αποτυπώσει τις σκέψεις του στο χαρτί δεν διαφέρει πολύ από τον άνθρωπο που προσπαθεί για πρώτη φορά να μάθει να κολυμπά. Και η χαρά που του δίνει η δραστηριότητά του αυτή είναι υπέρ αρκετή για να δικαιολογήσει την αρχική του διστακτικότητα. Γιατί όταν το πετύχει, θα έχει στην ουσία διευρύνει τα όρια του κόσμου του και θα έχει παράλληλα ανακαλύψει μία σημαντική πτυχή του ίδιου του εαυτού του. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει τον κόπο.

Πώς θα θέλατε να σας βρει το μέλλον;

Εκτός από τα πιο βασικά και αυτονόητα, του ότι θα ήθελα δηλαδή το μέλλον να με βρει υγιή και ευτυχισμένο, μεταξύ ανθρώπων που αγαπώ και με αγαπούν, σίγουρα θα ήθελα να συνεχίσω την ακαδημαϊκή μου πορεία, ως Αρχαιολόγος και παράλληλα να συνεχίσω και την συγγραφική μου δραστηριότητα με την έκδοση και άλλων μυθιστορημάτων, μεταξύ των οποίων και των υπολοίπων Πράξεων του «Αλέξανδρος και Σελήνη».

Πού μπορεί κάποιος να βρει το βιβλίο σας;

Μέχρι στιγμής, λόγω των έκτακτων μέτρων την πανδημίας, το βιβλίο μου διατίθεται σε έντυπη μορφή σε συγκεκριμένα βιβλιοπωλεία. Συγκεκριμένα, μπορεί κανείς να το αγοράσει από το Βιβλιοπωλείο Παρ’ Ημίν στην Αθήνα, επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη, αριθμός 11α, από το δίκτυο βιβλιοπωλείων Pargas στην Κύπρο και μέσω του ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές, από όπου και αν βρίσκεται.

Σας ευχαριστούμε θερμά για την όμορφη συζήτηση που κάναμε. Σου ευχόμαστε ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας, αλλά και κάθε επιτυχία, τόσο επαγγελματική, όσο και προσωπική!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

Ο Λεωνίδας-Βασίλειος Μανιάτης γεννήθηκε το 1994. Αφού αποφοίτησε από το Γενικό Λύκειο της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών, έγινε δεκτός ως φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τον Απρίλιο του 2014, έγινε δεκτή η αίτηση μετεγγραφής του στο αντίστοιχο Τμήμα του ΕΚΠΑ. Εκεί, πήρε το Πτυχίο του, με ειδίκευση στην Αρχαιολογία, ενώ το 2017, συμμετείχε στην πανεπιστημιακή ανασκαφή στο Πλάσι Μαραθώνα. Από τον Σεπτέμβριο του 2018 συνεχίζει τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο, με ειδίκευση στην Προϊστορική Αρχαιολογία.

Γράφει ακόμα ποίηση και πεζογραφία. Έργα του έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς σε Ελλάδα και Κύπρο και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικές ανθολογίες. Το 2019 δημοσίευσε ελεύθερα για εκπαιδευτικούς σκοπούς ένα corpus σαράντα εκπαιδευτικών παιχνιδιών, συνδεδεμένων με το μάθημα της Ιστορίας Β΄ Γυμνασίου, τα οποία φιλοξενούνται στο ιστολόγιο «Εμπέδωση & Ψυχαγωγία» (https://empedosi-psychagogia.blogspot.com/).