Αρετή Καμπίτση: "Όλοι οι συγγραφείς καταθέτουμε την ψυχή μας στα γραπτά μας"

 

Έχει εισχωρήσει δυναμικά στο χώρο της λογοτεχνίας και, πλέον, δε σταματάει να γράφει και να σχεδιάζει τα επόμενα συγγραφικά της βήματα. Μιλάμε για τη συγγραφέα Αρετή Καμπίτση, που με αφορμή το δεύτερό της μυθιστόρημα, με τίτλο «Οργισμένες μέρες», των εκδόσεων «Βακχικόν», τη φιλοξενούμε σήμερα στις Τέχνες. Σκοπός μας, να μάθουμε περισσότερα πράγματα για εκείνη, αλλά και για τη μεγάλη της αγάπη, τη συγγραφή.

Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη

Θα ήθελα για αρχή να σκαλίσω λίγο το παρελθόν σου, να σε γυρίσω λίγα χρόνια πίσω και να σε ρωτήσω ποιο ήταν το έναυσμα που σε έκανε να θέλεις να εκφραστείς μέσω της συγγραφής. 

Ήταν μια ανάγκη να εκφράσω πτυχές του εαυτού μου που ήξερα ότι υπάρχουν αλλά δεν είχα τον τρόπο να τις βγάλω στην επιφάνεια. Με τη γραφή μπόρεσα να ισορροπήσω την πολύπλοκη προσωπικότητα μου και να ενώσω τα κομμάτια, δημιουργώντας με τις λέξεις αυτό που ονειρευόμουν πάντα, έναν ολοκληρωμένο εαυτό.

Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι για έναν συγγραφέα να αποτυπώσει στο χαρτί τα όσα γυροφέρνουν στο μυαλό του; Είναι κάτι που σε δυσκολεύει ή οι σκέψεις σου βγαίνουν αβίαστα στο χαρτί;

Εξαρτάται από το θέμα του έργου. Εάν ταυτίζομαι με τους ήρωες μου, οι λέξεις βγαίνουν αβίαστα. Σε άλλη περίπτωση υπάρχει μια τεχνική δυσκολία. Φαντάζομαι, το ίδιο ισχύει για όλους τους συγγραφείς.

Έχεις κάποιες «δικές» σου ώρες; Κάποιες που θεωρείς περισσότερο γόνιμες από τις άλλες; Κάποιες που αφιερώνεις όλο σου το είναι στην πένα σου;

Οι πρωινές ώρες με εμπνέουν περισσότερο. Το μυαλό μου είναι πιο ξεκούραστο, ώστε να μπορώ να αφοσιωθώ σε αυτό που κάνω.

Τι αποτελεί για σένα πηγή έμπνευσης; Από που αντλείς συνήθως ερεθίσματα ;

Αντλώ έμπνευση από την καθημερινότητα. Μπορεί μια λέξη που θα ακούσω, ένα κείμενο που θα διαβάσω ή ακόμα και μια σκηνή στο δρόμο να μου δημιουργήσουν μια ολόκληρη ιστορία στο μυαλό μου.

Πριν φτάσουμε στην πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου σου, θα ήθελα, με μια σύντομη ανασκόπηση στο συγγραφικό σου έργο, να μας μιλήσεις γι' αυτό.

Έχω γράψει ακόμη ένα βιβλίο με τίτλο «Μικροί θεοί», το οποίο εκδόθηκε πριν από δυο χρόνια. Επίσης, δυο διηγήματά μου έχουν γίνει ταινίες μικρού μήκους, ενώ ένα ακόμα διήγημά μου έχει συμπεριληφθεί σε συλλογικό εκπαιδευτικό έργο. Σύντομα περιμένω την έκδοση ενός ακόμα συλλογικού έργου, όπου συμμετέχω με ένα δικό μου διήγημα.

Κι ερχόμαστε στην πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου σου, που φέρει τον τίτλο «Οργισμένες μέρες» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να μας «συστήσεις» το καινούριο σου εγχείρημα και να μας πεις λίγα λόγια γι’ αυτό.

Πάντοτε χτυπάει η καρδιά μου δυνατά όταν πρόκειται να μιλήσω για τις «Οργισμένες μέρες». Πρόκειται για τη ζωή μιας γυναίκας απατημένης, όχι μόνο από συζυγικής άποψης, αλλά από την όλη ως τότε ζωή της. Μια γυναίκα μόνη, με μοναδικό σύμμαχο τον κατακερματισμένο εαυτό της, ψάχνει να βρει τα κομμάτια του παζλ, τα κομμάτια του εαυτού της που έχουν ξεχαστεί στο παρελθόν, έχουν χαθεί στο παρόν και που, χωρίς αυτά, δεν θα υπάρχει μέλλον. Μια γυναίκα που την αισθάνθηκα σαν ένα μέρος του δικού μου εαυτού και γι’ αυτό αφοσιώθηκα στην προσπάθειά της να ολοκληρωθεί, μέσα από την συγχώρεση του εαυτού της κι έπειτα των άλλων.

Θα ήθελα να μου μιλήσεις για τον ψυχισμό σου, καθώς έγραφες το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά και πόσο μεγάλη ήταν η έρευνα που έκανες ώστε να φτάσεις στην ολοκλήρωσή του. Σε δυσκόλεψε, ενδεχομένως, κάτι;

Ήταν πολύ δύσκολες μέρες, οργισμένες, όπως και ο τίτλος του βιβλίου. Είναι τόσο βίαιο και ψυχοφθόρο να σπας, θέλοντας και μη, με σκοπό να ενωθείς από την αρχή και σε αυτό να μην υπάρχει κανένας σύμμαχος και καλώς δεν υπήρξε. Η Άννα υπήρξε δυνατή ηρωίδα και θα είναι για μένα η σπουδαία ηρωίδα μου, η Άννα μου.

Υπήρξαν παράγοντες, πρόσωπα ή συγκυρίες, που σε ενέπνευσαν, ώστε να γραφτεί το συγκεκριμένο έργο;

Σχεδόν πάντοτε υπάρχει εξωτερική έμπνευση για κάθε τι που γράφω. Οι «Οργισμένες μέρες» δεν βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, ίσως, όμως, να επηρεάστηκαν από ψευδείς υποθέσεις και διαστρεβλωμένες σκέψεις, τόσο έντονες, ώστε να πρέπει να καταγραφούν στο χαρτί και να δημιουργηθούν η Άννα, ο Μάρκος, η Μαίρη, οι ήρωες του βιβλίου μου, με αποκλειστική αποστολή μου να βγάλω την Άννα από την άβυσσο και να της χαρίσω όσα άξιζε. Ανέκαθεν, ήμουν πάντα με το μέρος του αδικημένου, γι' αυτό και η Άννα καθώς έγραφα μπήκε, κατά κάποιον τρόπο, κάτω από την προστασία μου.

Ήταν σκοπός σου να περάσεις κάποια, ενδεχομένως, μηνύματα μέσα από αυτό το βιβλίο; Κάτι που θα ήθελες να κρατήσουν οι αναγνώστες σου από αυτό το αναγνωστικό ταξίδι;

Να μην σταματούν ποτέ να αναζητούν τη δική τους αλήθεια με κάθε κόστος. Να αγαπούν τον εαυτό τους, γιατί στα δύσκολα μόνο εκείνος θα είναι ο σύμμαχος τους. Να τον σέβονται και να τον κακομαθαίνουν. Αξίζουμε να μας αγαπάμε και μόνο έτσι μπορούμε να αγαπήσουμε και να κατανοήσουμε τους άλλους.

Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός σου όταν γράφεις ένα βιβλίο; Η διαπαιδαγώγηση, η ψυχαγωγία ή απλά ένα μοίρασμα με τους αναγνώστες των όσων μπορεί να συμβαίνουν ενδόμυχά σου;

Η ψυχαγωγία και το μοίρασμα. Όλοι οι συγγραφείς καταθέτουμε την ψυχή μας στα γραπτά μας. Δεν γίνεται αλλιώς.

Εάν σε ρωτούσε κάποιος αναγνώστης, ποιο από τα βιβλία σου θα του πρότεινες να διαβάσει, ποιο θα επέλεγες και γιατί; Ξεχωρίζεις κάποιο από τα έργα σου;

Φυσικά τις «Οργισμένες μέρες». Είναι και θα είναι πάντα το πιο ιδιαίτερο βιβλίο μου, αγαπημένο  όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Πέραν της τωρινής, δύσκολης κατάστασης, όμως, πιστεύεις ότι οι άνθρωποι στις μέρες μας διαβάζουν βιβλία; Κάνουν την λογοτεχνία μέρος της καθημερινότητάς τους;

Υπάρχουν αναγνώστες που έχουν αφιερωθεί στα βιβλία και διαβάζουν μανιωδώς. Είμαι αισιόδοξη και πιστεύω πως κάθε βιβλίο θα βρίσκει πάντα τους αναγνώστες του.

Αν σου ζητούσα να συμβουλεύσεις έναν ανερχόμενο συγγραφέα, που μόλις έπιασε στα χέρια του μολύβι και χαρτί, τι θα ήταν αυτό;

Να τσαλακωθεί στο γραπτό του να μην φοβηθεί να εκτεθεί και όταν γράφει να μην σκέφτεται εάν θα αρέσει το γραπτό του στους άλλους. Σημασία έχει πρώτα να εκφράζει και να αρέσει στον ίδιο, να είναι υπερήφανος για αυτό που γράφει.

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας; Πως θα ήθελες να σε βρει το μέλλον;

Είναι τόσο αβέβαια τα πράγματα, που δεν θέλω να κάνω σχέδια για το μέλλον. Προτιμώ να ζω το παρόν και θέλω να αφήσω τα πράγματα να έρθουν όπως επιθυμούν, χωρίς να επισπεύσω ή να πιέσω τίποτα. Το μέλλον θέλω να με βρει ευτυχισμένη και ήρεμη και να ζω ήσυχα παρέα με την οικογένειά μου και τους φίλους μου.

Σε ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία από καρδιάς!

Σας ευχαριστώ κι εγώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

Η Αρετή Καμπίτση ζει και εργάζεται στα Χανιά. Σπούδασε «Επιστήμες του Ανθρώπου και Λογοτεχνία» στο Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του ΕΑΠ και αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Δύο διηγήματά της έχουν γίνει ταινίες μικρού μήκους. Οι Οργισμένες μέρες είναι το δεύτερο βιβλίο της.