Λεόντιος Πετμεζάς: "Οι τέχνες αναμφίβολα αποτελούν έξοδο κινδύνου στην δοκιμασία που ζούμε, γόνιμη και εποικοδομητική"

 

Ο Λεόντιος Πετμεζάς είναι ένας άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη της ζωγραφικής και της συγγραφής πολύ ενεργά και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να προάγει τον πολιτισμό μας ένα βήμα πιο πέρα μέσα από τα δημιουργήματά του. Είναι ένας σημαντικός φορέας των πολιτιστικών δρώμενων του τόπου μας με πολύχρονες συνεργασίες στον καλλιτεχνικό χώρο και αμέτρητες πολιτιστικές δραστηριότητες. Σήμερα έχουμε την χαρά να τον φιλοξενούμε στις Τέχνες σε μία εκ βαθέων συζήτηση περί τέχνης.

Συνέντευξη στη Βάσω Κανιώτη

Είστε ένας άνθρωπος, ο οποίος ασχολείται πολύ ενεργά με την τέχνη της ζωγραφικής και της συγγραφής. Θα θέλατε να μας πείτε πως ξεκίνησε για σας αυτό το ταξίδι;

Ξεκίνησα το ταξίδι σε μικρή ηλικία. Παράλληλα με την ζωγραφική, έγραφα όπως έπαιζα μπάσκετ, ποδόσφαιρο ή έκανα ιστιοπλοΐα. Δεν τα ξεχώριζα αυτά. Ήμουν περίπου 7 ετών όταν άρχισα να ζωγραφίζω παρακολουθώντας συγγενικά και φιλικά πρόσωπα που σπούδασαν ζωγραφική και ζωγράφιζαν. Μαγεύτηκα, τους θαύμαζα και άρχισα να παρατηρώ ό,τι φιλοτεχνούσαν. Βρέθηκα αρκετά νωρίς σε ένα περιβάλλον με καταξιωμένα ονόματα της εικαστικής δημιουργίας και της λογοτεχνίας. Μεγαλώνοντας, το ενδιαφέρον μου καταλάβαινα και έβλεπα ότι θέριευε. Άρχισα να επισκέπτομαι εκθέσεις στο Ζάπειο Μέγαρο, στο χώρο του Φιλολογικού Συνδέσμου «Παρνασσός», σε αίθουσες της Αθήνας, του Πειραιά και σε ταξίδια στο εξωτερικό. 

Οι γονείς μου και οι δικοί μας άνθρωποι μου δώριζαν σχετικά βιβλία. Θυμάμαι πως κάποια στιγμή βραβεύτηκαν εικαστικές εργασίες και ποιήματά μου σε διαγωνισμούς, γεγονός που με έκανε να συνεχίσω. Όλα αυτά, βέβαια, πριν βρεθώ σε εργαστήρια και σχολές ή στο Πανεπιστήμιο που αργότερα παρακολούθησα, σε μια εποχή που υπήρχε το μάθημα της ιχνογραφίας και της έντεχνης κατασκευής στο σχολείο.         

ΑΝΑΦΟΡΑ

Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για την ζωγραφική, αρχικά. Αποτέλεσε για εσάς έναν τρόπο έκφρασης η συγκεκριμένη τέχνη; Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας έκανε να πιάσατε τα πινέλα και τους καμβάδες;

Σίγουρα αποτέλεσε τρόπο έκφρασης συναισθημάτων που ήθελα να καταγράψω, να εξωτερικεύσω, να γνωστοποιήσω και να μοιραστώ χρησιμοποιώντας τα πινέλα και τους καμβάδες. Η επιθυμία υπήρξε αρχικά μέσα από μια επιμέρους ενδοσκόπηση που εμπλουτίστηκε σταδιακά με καθολικά κύματα απόπειρας για την γνωριμία του  σύμπαντος της τέχνης. Αυτή η περιήγηση, η περιπλάνηση, με τον καιρό ένιωθα πως αναδεικνύονταν σε μια ενδιαφέρουσα προοπτική, που εμπεριείχε την χροιά της αισθαντικότητας. Κάτι που είναι ριζικά αναλλοίωτο μέχρι σήμερα σε μένα, παρότι κατά καιρούς έχω σταματήσει να ζωγραφίζω και αποστασιοποιήθηκα. 

Το ερέθισμα προήλθε από εσωτερική συνειρμική ανάγκη με κωδικοποιημένη αφετηρία έναρξης. Ήθελα να αποτυπώσω περιεκτικά και να αποδώσω με περιέχουσα αυστηρότητα πρώτιστα εντυπώσεις. Να φτάσω σε συλλήψεις που θα λειτουργούσαν σαν πρόσχημα και αφορμή για επικείμενες συνθέσεις νοητικών ασκήσεων και υποβλητικών ερεθισμάτων. Πίστευα πως η αναζήτηση του εικαστικού άπειρου και η προσδοκία θα με αποζημίωνε κάποτε. Θα έλυνε απορίες, ερωτήματα και ερωτηματικά, θα φώτιζε σκιάσεις, γεωμετρικές ανατομίες, μυθοπλασίες και συνεχόμενα συμβατικά περιγράμματα. Κάτι που επιτεύχθηκε τα επόμενα χρόνια μέχρι σήμερα.           

Ακολουθείτε κάποιο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό ρεύμα σε ό,τι αφορά τα ζωγραφικά σας εγχειρήματα; Σας έχει γοητεύσει κάποιο, ενδεχομένως;

Ασχολήθηκα και συνεχίζω με διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα, αλλά όχι με κάτι συγκεκριμένο. Έχω πραγματοποιήσει άπστρακτιβ προσμίξεις, φωβιστικά τοπία, αποκλίσεις με αφαιρετική πρόκληση, εννοιακές επιδράσεις με απόλυτο κονστρουκτιβισμό, ιμπρεσσιονιστική προδιάθεση και εξπρεσιονιστική ανάταση. Σύμφωνα με τις γνώμες ειδικών, κατάφερα ένα ουσιαστικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που παρεκκλίνει, βέβαια, από την ορθόδοξη γραφή, αλλά προτείνει μια ελεύθερη θέαση που προσφέρει στον θεατή γόνιμα στοιχεία για μελέτη και αποδοχή, αλλά και για αντίρρηση και αντιπαράθεση. Όπως έχει καταγραφεί η ζωγραφική μου φέρει το ειδικό βάρος της γήινης στόφας, τη σφραγίδα της δωρεάς και μια αυθεντικότητα, στοιχεία που βασίζονται με πειστικότητα σε ένα οικουμενισμό αινιγματικών τονισμών και βιωματικών ρυθμών. Με γοητεύει ο ρεαλισμός, αλλά περισσότερο κάθε τι σε προχωρημένη, μεταμοντέρνα και νεωτεριστική μορφή. Διατυπώνω με επάρκεια συναρτήσεις και επαληθεύσεις με αναλύσεις για την ορθότητα των δεδομένων και των προσβάσεων. Έχω εξοικειωθεί εμπειρικά και πειραματικά με πολλές τάσεις. Με την χαρακτική, το κολλάζ, την μικτή τεχνική, το παστέλ, την ζωγραφική σε πορσελάνη, γυαλί, ξύλο, σίδερο και ύφασμα, την χρησιμοποίηση του κάρβουνου, του μολυβιού και της σινικής μελάνης. Με την χρήση φυσικών χρωμάτων στις ακουαρέλες.    

ΣΤΙΓΜΕΣ ΦΩΤΙΑΣ

Τα δημιουργήματά σας είναι επηρεασμένα από τεχνικές μεγάλων ζωγράφων ή ακολουθείτε, ξεκάθαρα, ένα δικό σας τρόπο;

Ακολουθώ ένα δικό μου τρόπο, που, ενώ έχει επηρεασμούς από σημαντικούς ζωγράφους, διατηρεί την προσωπική προσέγγιση και διευθέτηση του.  

Το υλικό που διαχειρίζομαι προέρχεται απόλυτα από δικές μου εμπνεύσεις και προσωπικούς προβληματισμούς για την αέναη σχηματοποίηση, την εντρύφηση, την επανατένιση και τον επαναπροσδιορισμό. Μεταβάλει και μεταπλάθει τον αρχικό ιστό και του επισυνάπτει ένα κρεσέντο ανασυγκρότησης που συγκροτείται από αναλογίες.

Θα εντοπίσουμε κάποιο συγκεκριμένο ύφος στους πίνακές σας; Είναι κάτι που τους κάνει ξεχωριστούς, κάτι που θα πείσει τον θεατή ότι πρόκειται για δικό σας έργο;

Πολλά πράγματα μαρτυρούν την ιδιότυπη δημιουργία μου. Εκτός από την ασυνήθιστη μίξη των αποχρώσεων και την ιδιάζουσα σχηματική και σχεδιαστική μανιέρα, παρεπιδημεί η πρόσληψη και η επεξεργασία μιας πραγματικότητας που συμπορεύεται, μέχρι ένα μέγιστο βαθμό κατά κόρον, με την αναγκαιότητα της ερμηνείας σε συνθήκες διερμηνεύσεων. Τα έργα μου δίνουν την δυνατότητα στο φιλότεχνο κοινό να περάσει σε μια μύηση, να ενστερνιστεί την εμβάθυνση και να αποκομίσει την αναγωγή της ανάλυσης. Διαθέτουν το τρίπτυχο: ιδέα, περιεχόμενο, μορφή και ορίζουν ισορροπίες με τρόπο που η εικαστική γλώσσα να διατηρεί την αυτονομία της χωρίς να οδηγείται σε κανένα φορμαλισμό η να περιγράφει μια ιδέα που θα μπορούσε να ειπωθεί με λέξεις και εικόνες. Μετρολογικά, η ιδέα είναι στο 40%, η μορφή και το περιεχόμενο πάλι στο 40%. Στο υπόλοιπο 20% περιέχονται υπέροχα πράγματα που συμβαίνουν και προκύπτουν κατά την διάρκεια. Aνατροπές και αλλαγές, μικρές και μεγάλες, στο process, που αποκαλύπτουν πλευρές που ο θεατής καλείται να αποδεχθεί η να απορρίψει. Η τελική απόφαση εστιάζει και καθορίζει.  

Συμφωνώ με τον Βιτγκενστάιν που είπε πως: «Τα όρια της γλώσσας μου σημαίνουν τα όρια του κόσμου μου» και «Το υποκείμενο δεν ανήκει στον κόσμο, αλλά είναι ένα όριο του κόσμου» . Πέρα, όμως, απ’ αυτά τα σπουδαία, περισπούδαστα και σοβαρά, κλείνω το μάτι στο τυχαίο συμβάν αν και δεν είναι καθόλου τυχαίες η εισαγωγή και η είσοδος σε ένα έργο τέχνης. Η εικαστική γλώσσα που χρησιμοποιώ, έτσι και αλλιώς, είναι ανεξάρτητη, αυτάρκης, συμπληρώνεται, καθορίζεται αλλά και διευρύνεται. Είναι πολιτική πράξη.   

ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΠΑΘΟΣ

Θα θέλατε να μας αναφέρετε συνοπτικά κάποιες από τις δουλειές σας ή τις εκθέσεις ζωγραφικής στις οποίες έχετε πάρει μέρος;

Σημαντικοί σταθμοί είναι οι εκθεσιακές δραστηριότητες που πραγματοποίησα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε συνεργασία με Υπουργεία, Δήμους, Μουσεία, Νομαρχίες, Ιδρύματα Πρεσβείες, Περιφέρειες και φορείς πολιτισμού.         

Οι συνεργασίες σε δρώμενα τέχνης και πολιτισμού με την σύζυγο μου, την εικαστικό-αγιογράφο Μαριλένα Φωκά και την μητέρα της την εικαστικό Θάλεια Μαγδαληνού. Επίσης, μεταξύ άλλων, οι εκθέσεις που επιμελήθηκα με επιτεύγματα καταξιωμένων καλλιτεχνών, Ελλήνων και ξένων, οι συνεργασίες μου με το Art Studio EST, την Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa Ροδόπη, τον εικαστικό θεσμό Τέχνης Φλόγα, την Art Way, τους Art Selected Works, το Αrt Space, το Εικαστικό Κέντρο, το Κέντρο Τέχνης και την Αίθουσα τέχνης Αθηνών, που είχαν και εκπαιδευτικό χαρακτήρα με ξεναγήσεις μαθητών και φοιτητών. Αρκετές από αυτές τις εργασίες μου κατατάσσονται από τα ΜΜΕ και από το κοινό στα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα στα χρόνια μεταξύ του προηγούμενου και του νέου αιώνα.   

ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΤΑΣΗ

Κι ερχόμαστε στο κομμάτι της συγγραφής, που αποτελεί ένα ακόμη είδος τέχνης με το οποίο καταπιάνεστε αρκετά χρόνια. Τι ήταν εκείνο που σας κέντρισε την προσοχή και θελήσατε να ασχοληθείτε μαζί της;

Από πολύ μικρός διάβαζα εξωσχολικά βιβλία. Ξεκίνησα να γράφω ποιήματα, όπως προανέφερα, και καλές εκθέσεις στο σχολείο. Έβλεπα μια ζωογόνα και ζωτική διάσταση σε όλο αυτό, που ήταν θετική και ευεργετική για τον παιδικό ψυχισμό. Με ενδιέφερε η διαδικασία και η διεργασία που επιφυλάσσει εκπλήξεις. Μέσα από την ενασχόληση μου, που βασίζονταν στην εξωτερίκευση απόψεων και ιδεών, βρισκόμουν ιδεαλιστικά κοντά σε μια ποιοτική ιδανικότητα, μακριά από τα μεθοδευμένα αποκυήματα της φαντασίας. Κινήθηκα με την συνεκτική τόνωση των κυμάνσεων της υπαρξιακής αγωνίας.     

Τι αγαπάτε περισσότερο να γράφετε; Ποιο είδος λογοτεχνίας προτιμάτε να προσεγγίζετε;

Αναμφισβήτητα, περισσότερο αγαπώ την ποίηση, το θεατρικό έργο, το δοκίμιο και την κριτική. Στην ποίηση φτάνω στο αποκορύφωμα μέσα από την συντεταγμένη λογική της επικοινωνίας και της συνομιλίας, πέρα από τον υλικό κόσμο, στην διαλεύκανση του αντικειμένου και του ειδώλου της διαθλαστικής δράσης. Κινούμενος με βήματα στο πλαίσιο της υπερούσιας πτυχής, της έξαρσης και της έκφανσης. Η ποιητική φλόγα προσφέρεται, άλλωστε, για μνημειακές προσωπογραφίες, νοσταλγικές τυπώσεις και εκλεπτυσμένες πτυχώσεις. Καθοδηγεί επισημάνσεις με στάσιμα και στεγανά δραματουργίας. 

Στο δοκίμιο η πολυπλοκότητα της δομής, η πολυδιάστατη και πολυκύμαντη δόμηση συντίθενται ποικιλόμορφα μπροστά σε μια ακριβή αξιοποίηση των συνδυασμών και των τοποθετήσεων ενός συνολικού ειρμού παραστατικότητας. Η δαιδαλώδης μερικές φορές εναρμονισμένη υφή, αλλά και η ξεκάθαρη προσέλκυση με υπεύθυνη στάση, εκθέτουν μια ηθοπλαστική ευαισθησία που κυριαρχεί με διακύμανση. 

Στην κριτική τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Μπορείς να γράψεις ένα λογοτεχνικό κείμενο που να εμπεριέχει μια ισχυρή, αμφίδρομη, διακείμενη σχέση, με την διεκπεραίωση του περιεχομένου της γλωσσικής μορφής, των παραμέτρων και της απόλυτης έννοιας. Η λειτουργία του γραπτού κειμένου ξεπερνά σε ύφος ομιλίας τον προφορικό χαρακτήρα της προσεκτικότητας. 

Στη συγγραφή του θεατρικού έργου κυμαίνονται εύλογες και εύληπτες της παραπομπής που κινείται έξω από την κοινότυπη αφήγηση η διήγηση, ενδυναμώνεται η ανάκληση, η περίφραση και η πρισματική παράθεση.  

Τα μέσα στη δουλειά μου με κάνουν να εγκλιματιστώ κατ’ αρχήν και απ’ αυτή την οικειότητα γεννιέται κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί φιλία και αγάπη. 

ΔΑΙΔΑΛΩΔΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

Θα ήθελα να μας κάνετε μια σύντομη ανασκόπηση στο συγγραφικό σας έργο έως τώρα και να μας συστήσετε κάποια από τα συγγραφικά σας εγχειρήματα.

Έχω γράψει τα ποιητικά βιβλία: «Δεσπόζουσα σκεπτομορφή» (1988), «Ωδές ανθρώπων» (1992), «Κολάζ» (1994), «Διάσταση ζωής» (1996).  

Τα δοκίμια: «Η αισθητική ενατένιση του Κώστα Ευαγγελάτου» (2001), «Στιγμές του χρώματος» (2002), «Μεταίχμιο εικαστικής λύσης» (2003). Τo ποιητικό βιβλίo: «Συνειδησιακές ρήσεις» (2008), το δοκίμιο «Γιάννης Κουτσοχέρας-Ο ηθοπλάστης διανοούμενος της πολιτικής συνείδησης» (2010), το ποιητικό βιβλίο «Αρχείο Συνείδησης» (2011) και το δοκίμιο «Κώστας Ευαγγελάτος Art- Est (2014)».  

Τα θεατρικά έργα: Η άλλη πλευρά είναι πάντα το τίποτα (1982), Ήταν ψεύτικη αγάπη (1985), Το πάνω δωμάτιο (1988), Πού είναι το χαρτί; (1989), Οσμή από γλυκό (1993), Υπόθεση παγκαρίου (1994), Παράξενη γυναίκα (1996), Πορεία πάθους (1998), Σκέψη συνείδησης (1999), Μέσα στο χρυσό κουτί (2000), Περιμένοντας και το δεύτερο (2001), Όχι αμοιβαία έλξη (2003), Η πρώτη λαμπερή μέρα (2004), Άνοιξε αυτή τη πόρτα (2006), Αν έρθει πάλι εκείνος (2007), Μπαλάντα στο μύθο του Περλιπλίν (2010), Περιμένοντας τον… Πίντερ (2011), Σε έχω περιμένει... μια ζωή (2014).  

Επίσης, έχω συμμετοχές σε συλλογικές εκδόσεις, όπως στην Φιλολογική Πρωτοχρονιά, σε λευκώματα και ανθολογίες των εκδόσεων Κέφαλος, Όστρια, το Κοράλι, στα ποιητικά ημερολόγια των εκδόσεων Ιωλκός και σε άλλες εκδόσεις.  

Γράφω κριτικά κείμενα σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, πρόλογους σε βιβλία και καταλόγους εκθέσεων και άλλα συγγραφικά εγχειρήματα. 

Μόνιμα, εδώ και χρόνια είμαι στην συντακτική επιτροπή του λογοτεχνικού περιοδικού «Διευκαλίων ο Θεσσαλός», θεματικός σύμβουλος στο site «Polispost.com» και κριτικός τέχνης στην καθημερινή εφημερίδα «Λόγος».   

Ο ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΦΩΚΑ

Εάν σας ζητούσε κάποιος να επιλέξετε ανάμεσα σε αυτές τις δύο τέχνες, ζωγραφική και συγγραφή, ποια θα επιλέγατε και γιατί;

Θα επέλεγα και τις δύο τέχνες. Θέλω να είμαι και στις δύο μαζί, παράλληλα, αλλά όχι μοιρασμένος, ούτε αποσπασματικά ευρισκόμενος. Μπορεί η ανάμειξη να είναι 60% στην μία και 40% στην άλλη. Πιστεύω πως τα σημεία αναφοράς που διαθέτουν, χωρίς συγκρούσεις και μεταλλαγές, προεκτείνουν την ευφρόσυνη διάθεση και εντείνουν την θεραπευτική αγωγή προς την απαρχή ενός συμβολισμού με χαρισματική και χαριστική υφή, που αλληλοσυμπληρώνεται και που γίνεται αναγνωρίσιμη μέσα από την ψυχική αλληλουχία και την συμμετοχή. Η χρηστική εικόνα του στοχασμού με απλότητα συμβάλει σε απώτερες κατακτητικές συχνότητες επιβίωσης.    

Γνωρίζουμε ότι είστε ένας σημαντικός φορέας των πολιτιστικών δρωμένων της χώρας μας. Θα θέλατε να μας πείτε σε τι δραστηριοποιείστε;

Δραστηριοποιούμε κύρια στην διοργάνωση πολιτιστικών γεγονότων ανά τον κόσμο και παράλληλα, ως θεωρητικός αναλυτής, ασχολούμαι επιστάμενα με την έρευνα, την εκτίμηση και την μελέτη της σύγχρονης ιστορίας της τέχνης σε διαχρονικό επίπεδο. Δημοσιογραφικά, ο τομέας μου είναι η κριτική παρουσίαση σημαντικών δρώμενων τέχνης και πολιτισμού. Λαμβάνω μέρος με εισηγήσεις σε συναντήσεις για την τέχνη.    

Είστε πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος «Ο Απελλλής». Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον συγκεκριμένο σύλλογο και τις δραστηριότητες αυτού;

Ο Σύλλογος  από το 1985 που ιδρύθηκε αποτελεί αμιγές φυτώριο εικαστικών τεχνών και πολιτισμού για κάθε άνθρωπο που πιστεύει την τέχνη ως μεγάλη πολιτισμική αξία. Με ομαδικές εκθέσεις, διαλέξεις και εκδηλώσεις σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού, έχει κάνει ζωηρή την παρουσία του στα πολιτιστικά δρώμενα σε όλη την Ελλάδα. 

Δεν απευθύνεται μόνο σε καταξιωμένους καλλιτέχνες αλλά και σε αυτούς που ξεκινούν, που τους συγκινεί η ιδέα να εκφράζονται μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής, της αγιογραφίας, της γλυπτικής και άλλων μορφών δημιουργίας. Στους κόλπους του υπάρχουν γνωστοί αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες με περγαμηνές, απόφοιτοι ανώτατων και ανώτερων σχολών καλών τεχνών, γνωστών ιδιωτικών εργαστηρίων, μέλη εικαστικών συλλόγων και σωματείων. Δεν συνεργαζόμαστε με άλλους συλλόγους και ομάδες.  Σκοποί του Σωματείου είναι η ηθική και υλική εξύψωση των μελών, η ανάπτυξη του πνεύματος συναδελφώσεως και αλληλεγγύης μεταξύ τους, η μελέτη, προστασία, υποστήριξη και προαγωγή των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών, η αναγνώριση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των μελών του στην κοινωνία και την πολιτεία. Η επιδίωξη επίλυσης των προβλημάτων που αφορούν τους ελεύθερους καλλιτέχνες και καλλιτέχνες χωρίς πτυχία σπουδών, σε άμεση συνάρτηση με τα γενικότερα προβλήματα τέχνης και φιλότεχνου κοινού, που αποβλέπουν σε μία ελεύθερη και ανεξάρτητη καλλιτεχνική πρόοδο, σύμφωνα με το πνεύμα της ελευθερίας, του δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ανάπτυξη του πολιτιστικού, μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου των μελών με τον προγραμματισμό διαλέξεων, σεμιναρίων, μαθημάτων τέχνης, με τον προγραμματισμό καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, παραλλήλων με τις εθνικές γιορτές, τις παγκόσμια καθιερωμένες εκδηλώσεις από την UNESCO (ημέρα μητέρας, παιδιού και λοιπά) και με την συμμετοχή με αντιπροσώπους μας σ’ αυτούς. Η επιδίωξη προστασίας της τέχνης, της λαϊκής παράδοσης και του τοπικού ελληνικού χρώματος. Η ανάπτυξη και επέκταση του καλλιτεχνικού κινήματος του Σωματείου με την δημιουργία παραρτημάτων σε ολόκληρη την Ελλάδα και με μελλοντική επιδίωξη την ίδρυση Ομοσπονδίας. 

Η έκδοση και απονομή τιμητικών διπλωμάτων και μεταλλίων σε διακριθέντα μέλη καθώς επίσης σε Σωματεία, Οργανισμούς, Δημόσιους Λειτουργούς και σε όποιον επιδείξει αξιόλογη προσφορά και ενδιαφέρον για την εξύψωση του Συλλόγου μας, ακόμη και σε πρόσωπα τα οποία ο Σύλλογός μας αναγνωρίζει σαν επίλεκτα μέλη των Γραμμάτων - Τεχνών και του Πολιτισμού Ελλήνων και αλλοδαπών.     

Ζούμε σε αρκετά δύσκολους καιρούς, με μια πανδημία και έναν εγκλεισμό να είναι στο ζενίθ του αυτή την περίοδο. Αποτελούν οι τέχνες σας μια έξοδο κινδύνου από όλα αυτά τα άσχημα που βιώνουμε;

Οι τέχνες αναμφίβολα αποτελούν έξοδο κινδύνου στην δοκιμασία που ζούμε, γόνιμη και εποικοδομητική. Η ενασχόληση και η πορεία σε αυτές, μέσα από εικόνες δράσης και καταθέσεις, αρχιτεκτονικά συνδέουν άρρηκτα την ιστορικότητα με την υποβλητική επιστέγαση των επιλεγμένων συμβόλων. Η σκιαγραφημένη πραγματικότητα παραθέτει μια μνήμη που πυροδοτεί και μεταδίδει εικονίσεις, ενώ προσδιορίζει με εμπεριστατωμένα κώδικες σημαινόντων μέσα από τα συστατικά ενός υποσυνείδητου που ενεργειακά απευθύνεται σε ένα ανεξάντλητο φάσμα νοητικών ερεθισμάτων. 

Με ακατάβλητη γοητεία η τέχνη αναπτύσσει μια ενδότερη ανάλυση και μελέτη του εγώ και του εαυτού. Τονίζει το μεγαλείο της δυναμικότητας, ενώ στις αποτυπώσεις διαγράφεται η οντότητα της μετάλλαξης βαθμιαία. Δικαιώνοντας με διακριτικότητα την πλαστικότητα στο διάκοσμο, αντιμετωπίζει την φορμαρισμένη υποτέλεια προσδίδοντας της μορφική ανάπλαση. Συχνά επεκτείνει την απόρροια του συνδυασμού μεταξύ ενός πηγαίου και αξεπέραστου ύφους. Αγγίζοντας οι δημιουργοί στα εκθέματα τους περισπούδαστα την ουσία και τα δεδομένα, τα αναπαράγουν επεισοδιακά ανοίγοντας τις διόδους που απαιτεί το ανεπανάληπτο. 

Πρωτότυπα η πυκνότητα της ύλης οδηγεί στην ιδεογραφική διατύπωση της οπτικής εμπειρίας μέσα από την θεματική του ιδεώδους. Στις εκφράσεις εκπρόθεσμα η αποκάλυψη ενός μυστηρίου ξεφεύγει από τη περιοχή του πραγματικού και επιφυλάσσει την διείσδυση στον πλούτο στοιχείων με ανεπανάληπτους συνειρμούς, που επιτρέπουν να αναδύεται συμβολιστικά μια αφετηρία με εκφραστικότητα, συνδυάζοντας κωδικοποιημένες σχηματοποιήσεις με έντονο επίπεδο χρωματικής διαύγειας. Ταυτίζοντας την ζωή με την τέχνη δημιουργούνται παραστάσεις που ξεκινούν από ένα εύληπτο ρυθμό και καταλήγουν σε αφαιρετικές προεκτάσεις.

Ο ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ ΞΕΝΑΓΕΙ ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΝ Π.ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΠΟΥΛΙΑ

Θα συμβουλεύατε τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τις τέχνες οποιασδήποτε μορφής κι αν ναι γιατί; Τι είναι αυτό που θα ανακαλύψουν στην τέχνη;

Πιστεύω πως αξίζει να ασχοληθούν οι νέοι με την τέχνη, όταν τους ενδιαφέρει. Είναι ελιξίριο και παράθυρο στην ζωή, που μπορεί να υπάρχει και να ανθίσει παράλληλα με το βιοποριστικό επάγγελμα τους.

Θα μπορούν να φτάσουν σε γραφικές επεξεργασίες με κύριο μοτίβο ανατομίας, ενώ ήδη θα έχουν διαγράψει ευφρόσυνες τροχιές με σημειολογική άποψη. Με παρεμβάσεις ανάμεσα στα ιδεογράμματα της λεπτομέρειας θα συγκροτούν συμπλέγματα εμφορούμενων απεικονίσεων. Αυτή η ιδεολογική συμμετοχή ανατρεπτικότατα σηματοδοτεί χωρίς επιρροές τις σχεδιάσεις. Σταχυολογεί διαλεκτικές συνιστώσες, που δηλώνουν ερμηνείες γραφής που εστιάζονται στις κατακτήσεις της αινιγματικής συνάρτησης και αναπτύσσονται προς το μακρινό. Η μετάπλαση στις αποδόσεις διαθέτει μοναδικότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα. Με το να κάνεις τέχνη, οδηγείσαι εκ των πραγμάτων σε έναν τρόπο ζωής συνυφασμένο με την τέχνη. Οι διεργασίες του μυαλού και της καρδιάς σου βρίσκονται σε μια τέτοιου είδους εγρήγορση, που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα με έναν πολύ προσωπικό, ιδιοσυγκρασιακό τρόπο. Είναι άμεσα συνδεδεμένες με την πεμπτουσία της ζωής και με την αντίληψη που θέλει το modus vivendi να είναι αυτό που ορίζει την όντως ζωή.

Υπάρχουν καλλιτεχνικά σχέδια που έχετε στα σκαριά και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Υπάρχουν οι νέες εκδόσεις βιβλίων στα οποία συμμετέχω, τα νέα ποιητικά βιβλία που πρόκειται να εκδώσω, τα σχέδια για νέες εκθέσεις μετά το πέρας της δοκιμασίας. Δουλεύω προσπαθώντας να είμαι πιο συγκεντρωμένος. Μου ζητήθηκε πριν από μήνες να κάνω μια έκθεση με ενότητες και παρέμβαση. Ίδωμεν, προς το παρόν. Αναμένουμε. Είναι μια πρόκληση, την σκέφτομαι, την έχω στο μυαλό μου, την αφήνω για λίγο, αλλά επανέρχεται δριμύτερη με δύναμη από μόνη, οπότε μάλλον θα γίνει. Έχω χρόνο για προετοιμασία, που είναι το πολυτιμότερο στάδιο. Προσπαθώ να είμαι σαφέστερος και να καταλήξω σε ένα αποτέλεσμα. Θα ήθελα να είναι κάπως διαφορετικό, δηλαδή το ίδιο ποιοτικά με τα προηγούμενα, αλλά με την ελπίδα να υπερβαίνει, να είναι και καλύτερο.

Σας ευχαριστούμε θερμά και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία σε όλα σας τα βήματα.

Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές, για την τιμή που μου κάνατε και για την επικοινωνία που είχαμε!!!! Εύχομαι κάθε επιτυχία στο έργο σας. Καλή και δημιουργική συνέχεια να έχετε!!!!!!!! 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: 

Ο Λεόντιος Πετμεζάς σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσιογραφία στο Ίδρυμα Μπότση. Θέατρο στο Εθνικό Ωδείο. Παρακολούθησε ιστορία τέχνης και ζωγραφική σε μεγάλα διαστήματα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική.  

Έχει παρουσιάζει μέχρι σήμερα ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ανά τον κόσμο. Πίνακες του ανήκουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. 

Έχει γράψει λογοτεχνικά  βιβλία και θεατρικά έργα. Επιμελείται και προλογίζει εκθέσεις και εκδόσεις. Διοργανώνει φεστιβάλ, ημερίδες, συμπόσια, συνέδρια, πολιτιστικά γεγονότα, events, happenings, performances και δράσεις σε συνεργασία με Δήμους, Περιφέρειες, Πρεσβείες, Μουσεία, Υπουργεία, Ιδρύματα και κέντρα Πολιτισμού στην Ελλάδα και σε διεθνές επίπεδο. Συχνά είναι ομιλητής σε πολιτιστικές συναντήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ασχολείται με την ιστορική-θεωρητική έρευνα, εντρύφηση, εκτίμηση και καταγραφή της διαχρονικής τέχνης. Συμμετέχει σε επιτροπές λογοτεχνικών και εικαστικών διαγωνισμών. 

Έχει πολύχρονες συνεργασίες με σημαντικούς φορείς πολιτισμού, πολιτιστικές εταιρίες και εκδοτικούς οργανισμούς. Μεταξύ άλλων με το Εικαστικό Κέντρο Αθηνών, το ART STUDIO EST,την Πινακοθήκη VILLA ΡΟΔΟΠΗ, τον εικαστικό Θεσμό ΤΕΧΝΗΣ ΦΛΟΓΑ, την Eλληνική Ακαδημία Τέχνης και Πολιτισμού, το ίδρυμα ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ. 

Δοκίμια, κριτικές, μελέτες, προσεγγίσεις, αναλύσεις και διατριβές του δημοσιεύονται σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

Είναι μέλος της ΕΣΠΗΤ και της EFJ. Έχει συμβάλει εποικοδομητικά στην εκπόνηση και την αλματώδη εξέλιξη του πρωτοποριακού project, της προώθησης του εκλεκτικού concept, της εξέλιξης της πολιτιστικής διπλωματίας και της πολιτισμικής διαχείρισης στην Ελλάδα και σε διεθνές επίπεδο. 

Έχει βραβευθεί και επαινεθεί για την παρουσία και την προσφορά του.

Έχει βιογραφηθεί σε λεξικά και εγκυκλοπαίδειες. Καίριες αναφορές για την παρουσία του υπάρχουν στο διαδίκτυο.

Είναι πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος «Ο Απελλλής», καθώς και επίτιμο μέλος επιστημονικών, εκπαιδευτικών, καλλιτεχνικών οργανισμών και πολιτιστικών σωματείων.